International scientific-theoretical conference on the topic: «THE ROLE OF ZAHIRIDDIN MUHAMMAD BABUR IN EASTERN GOVERNMENT AND CULTURE» www.myscience.uz 197 |
Markaziy Osiyoga kabi mamlakatlarning tarixi, madaniyati, etnografiyasiga oid qiziqarli,
ishonchli maʼlumotlarni o‘z ichiga olgan asar yozib qoldiradi.
Sharq adabiyotida tarixiy, maʼnaviy va maʼrifiy ahamiyatga ega sayohatnoma janrining
paydo bo‘lishi va rivojlanish haqida N.I.Konrad o‘zining «Sharq va G‘arb» asarida quyidagilarni
qayd yetadi: «Markaziy Osiyo mamlakatlarida sayohatnoma asosan etnografik, geografik va ilmiy
xarakterga ega bo‘lib, vaqt va makon orqali sayohatni aks ettirib, xotira memuar va biografik
bitiklarning xususiyatlarini birlashtiradi. Keyinchalik ularning mazmunida ijtimoiy-falsafiy,
psixologik vazifalar va badiiy tamoyillar o‘zaro qorishib ketadi. Shuningdek ularda real voqelik,
lirik chekinishlar va qo‘shimcha epizodlarning birlashishi ham kuzatiladi» [Konrad, 1966: 251].
Tarixda maʼlum sayohatlarning ayrimlari rasmiy, xizmat safari bo‘lsa, ayrimlari oddiy
inson¬larning ixtiyoriy yoki majburiy safarlaridan iborat edi. «Boburnoma» shunday majburiy
safar tafsilotlarini o‘z ichiga mujassam etgan. «Boburnoma» o‘zining bir qator yo‘l xotiralariga
xos jihatlari, uslubi bilan yuqorida keltirilgan sharq allomalarining fors va arab tilida bitilgan
sayohatnomalarni eslatadi. Tabiiyki, Аgra shahrida ulkan kutubxona yaratgan Bobur Mirzo ushbu
sayohatnomalar bilan tanish bo‘lgan, degan xulosaga kelish mumkin. Bobur o‘zining shoh asarida
yo‘l xotiralariga oid Movarounnahr, Аfg‘oniston, Hindiston mamlakatlarining tarixi,
etnografiyasi, xalqining urf-odatlari, tabiati, hayvonot va nabotot olami haqida qimmatli
maʼlumotlar bergan. «Boburnoma»da nafaqat ko‘plab geografik joylarning nomlari, balki ularning
tabiati, ob-havosi ham berib boriladi:
«Latofatekim, Hindustonda bor - uluq viloyatdur. Va oltun va yarmog‘i qalin bo‘ladur va
pashkol hyaoolari bisyor xo‘b bo‘ladur. Goh kunn bo‘ladurkim, o‘n-o‘nbesh yigirma qatla
yog‘adur. Yog‘inlarida bir zamondassllar keladur, hsch suv yo‘q yerlarda daryolar oqadur. Yeg‘ar
mahallida ia yog‘ib turg‘on mahallarida g‘arib yaxshi havolar bo‘ladur, andohkim, havoning
eʼtndoln va latofati andin o‘tmas. Аybi budurkim, havo ko‘p purnam bo‘ladur» [ Bobur,
1960:361].
O‘zining betakror o‘simlik olami bilan Bobur-sayyohni maftun etgan Hindistonning ekzotik
meva daraxtlari, xushbo‘y va nafis gullarining yo‘lda uchratgan barcha navlari haqida nafaqat
biolog olim, balki eng avvalo tabiat va go‘zallik shaydosi sifatida baho beradi: «Yana Hindustonda
tavre gullar bordur: bir josundur. Baʼzi hindustoniy qarhal deydur, giyoh emas, daraxti soqliqtur,
gulbundin bir nima balandrakdur, rangi anor gulidin hanuz saberoqtur, ulug‘lug‘i qizil gulcha
bo‘lg‘ay, vale qizil gul g‘uncha bo‘lg‘ondin so‘ng bir-o‘q ochilur... Daraxtining ustida bisyor
xushrang va xushnamo ko‘runadur... Shaftolu guli vazʼliq panj barga bo‘ladur. Qizil kanirning
shaftolu guliga shabohati bor... Qizil kanirning tavreg‘ina idi bor, xush oyandadur. Bu ham
pashkolda ko‘p va xo‘sh ochiladur. Bu ham aksar yil topilur. Yana kiyuradur, bisyor latif idi bor.
Mushkning aybi budurkim, xushklug‘i bordur, muni «mushki tar» desa bo‘lur. Bisyor latnf idi
bordur» [ Bobur, 1960:357].
Mevali daraxtlar tasvirida Bobur har bir mevaning hindcha nomini berib borar ekan, uni
qiyoslash usuli orqali o‘z yurtidagi mevalarning tuzilishi, rangi va taʼmini eslab, o‘z kitobxonlarga
shunchaki maʼlumot berib bormay, balki tushuntirishga, ular ham ko‘z o‘ngida ushbu mevani
tasavvur qilishlariga intiladi. Bobur o‘z safari davomida kitobxonni notanish, nomaʼlum kengliklar
bilan tanishtirib borar ekan, o‘z navbatida ularga o‘zining shaxsiy munosabatini ham bildiradi: