Türkcə Etimoloji Sözlük
Yüklə 24,78 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
mintirilmiş mindirilmiş . - mindirilmiş , yüklənmiş , qoşulmuş bir , neçə nərsəni , birbirindən ayırmaq , düşürmək , salmaq : indirmək. endirmək. -
on kişi işdən endirildi. - borcdan endirilmək : daha ödəvi nərsə qalmamaq. -
arabanın matorun endirmişlər . - dondan
endirmək: üzdən aparmaq. -
gözdən endirmə məni.
-
içgi başına enməmiş hələ.
-
acılar üzgülər könlünə enmiş ,
eniqmiş .
mintirinmək
mindirinmək .
.
. əğlənmək. əklənmək. qatmaq. qatamaq. əlavə edmək . izafələnmək. qatınmaq. artırınmaq. nərsəni nərsiyə vurmaq, yapışdırmaq.
mindiriş . mindiri. mindirmə . artırın. artırış. artırma. qatınış. qatma.
qatama.
yapışdırı. yapışdırış. əğləmə. əkləmə.
mintirmə
mindirmə . 1 .
. artırın. artırış. artırma. qatınış. qatma.
qatama.
yapışdırı. yapışdırış. əğləmə. ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
əkləmə.
izafələmə. əlavə edmə. 1 .
rikablama. irkab.
mintirmə
mindirmə .
. üst üsdə gətirmə. süperpoze.
. duvardan çıxma yapı. əkləmə. əlavə.
. eyvan. ayvan. mintirmək
mindirmək .
bindirmək . (
indirmək
endirmək
). 1 . çarpmaq. toxundurmaq. toxlamaq. toslamaq. 1 . əkləmək. qatmaq. qatamaq. əlavə edmək. nərsəni nərsiyə vurmaq, yapışdırmaq.
. götürmək. əkidmək. aparmaq. - yolağçı
əkidən
gəmi. 1 . qatmaq. tərkibləmək.
, "ya nəsib" demiş: bir işin necə gəlişəcəği bəlli olmaz. mintirmək mindirmək . minqərmək .
munqır maq
.
maq .
manğır maq
. mandır maq
. bandır maq
. 1 .
. iləri sürmək, qabağa çəkmək.
( latin )
mincik. mıncıq. kiçicik. dımnıt. timnit.
san. say. mirə mürə. vərə. bərə. mərə. əbə. hey. əyə. yansıma sözlər. -
.
.
misilsiz əşsiz. taysız.
HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM misqal - misqal qamışı: sıravarı birbirinə bitişik, düzgün nərsələr .
misvak < savak (savmaq) . savan, soyan arıdan.
müşar
< deşər
.
biçər .
ək . - gərlik . -- cadugərlik :
yədəmişi.
< beşik
.
bişik .
muşuk . kavay
. miyik biyik. böyük. yüksək.
miyiq tav : yüksək dağ
.
miz biz. miz
biz . ( < dinəmək .
.
,
nərsəni aparmaq, daşımaq,
olub, dolambac miz, masa: aparat. miz biz. böyük iğnə. çuvaldız.
. qarqı (
. dəlici. oyucu. neyzə. ucu iti, sivri təmrənli sırıq.
mızraqlamaq < > mızqarlamaq .
qarqılamaq
. neyzələmək. dəlmək. oymaq.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
zaman
. mizraq < > mizqar < >
< > mızqar < > mızraq < > bizqar < > bizraq. qarqı
(
. dəlici. oyucu. neyzə. ucu iti, sivri təmrənli sırıq. qarqa. qarqı. qarqu. neyzə.
mızraqlamaq < > mızqarlamaq < > bizqarlamaq < > bizraqlamaq < > qarqılamaq (
. neyzələmək. dəlmək. oymaq.
örgü
c. moc tupan. qum. çağıltı ( dəniz
) . moclanmaq örgüclənmək.
bilək.
-
moçalə moslə. büklə. bükük.
ağac
. moğ buğ < > bəy
: böyük
.
buğa .
bol
. aldan
.
çox . mul
. dol
. gen
.
dərin . uzaq
.
bağız : saysı
z . tola .
arbın . mol bol . çox. kəsir.
bəylik
. bəxtyarlıq . bolçılıq
. tokçılıq dövlətlik .
. mamız
. monçuq boncuq. HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM monçuqlanmaq boncuqlanmaq·.
- mor çiçəyi : bənəfşə, bənövşə çiçəyi: qarabaş.
böcəkqabığı.
.
göyəm. - alamor: -
, qoyu ala,
: qarabatacıq. qarabadamcıq.
acı .
amareit. amrula.
amerfır
.
mürrarab. 1 .
boz. (morartmaq: göyərtmək ) .
. baca. murqə
. mörcə
. 1 .bur.
k əkrə. gəs. gimit.
-
,
: qaraqan. morarmaq qırmızımtıl göy boya tutmaq. göğərmək. göyərmək. - yıxıldım qıçım göyərdi . morartı
morluq. göyvəz. gövəz. ala çalan göğərti, göyərti.
at. morq ölüxana
. morqol qa rışqa
. qarınca
. kımırıska . kurmurska. kımıska
. morluq
morartı. göyvəz. gövəz. ala çalan göğərti, göyərti. moslə moçalə. büklə. bükük.
yumruq. tumruq. tuğruq. kombız. kümbüz. qampaz. qapaz. çampaz. çapbaz.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
müşt
( yumruq
) .
.
. -
türkcədə "muş: pişik" -
sanskiritdə " muş: siçan" .
latincədə " mous : siçan"
. ) .
motun bütün. bütünlük.
. möj .
möc .
dolğın. tolğın . talağ . talqa. talqaq. talqum. ərkəş. ürkəş. dalqa. şəpə. -
: tolqun .
mö c movc . talqa. talqaq. talqum. ərkəş. ürkəş. şəpə. dalqa. -
: tolqun .
möcək böcək . qurtcıq. möçür yağday. yetər dəğik. yetməlik.
yağdayli. yetər dəğik.
çalqanmaq. çalqalanmaq (ç < > s ) salqanmaq. sallanmaq. sarsılmaq. dalqal anmaq. dalqanmaq. örküçlənmək. şəpələnmək. - su
ərkəkləndi .
- onun yeyni ərkəkləndi : tükləri biz biz durdu .
movclu. mövclü
çalxantılı. dalqalı. hərəkətli. mönq sadə
. türkana
. inancanğ
. mönqu bax > manğu . mörikmək ayağlarını toparlayıb təkmə atmaq.
asma. üzüm ağacı. - möv , asma, sarmaşıq kimi bitgilərdə , nərsiyə tutunmaya , dırmaşmağa yarayan sürgü , HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM quyruq: bıyıq. buğ. bağuq. - möv (asma) gövdəsi: təvək çotuq.
- asma çardağı. qapalıq. möv tıqaq. tağ. taq. talar. asma budaqları. üzüm ağacı.
. çalxantılı. dalqalı. hərəkətli. mu
bu. şu. muqal muxal . təmbəl .
. muqlu muglu . üzgün. hüzünlü.
.
metatez < kumsa .
suma. dağarcıq
. bastıq
. qapcaq. muquzqaq bal arısına bənzəyən bir sinək.
arbın
. bol. mol. tola. mulcar bulcar. bulcar mulcar . - 1 .
bulcaş. bulaq. bulqaq. qərargah. qovşaq. 1 .
qovşaq. yığıncaq. vardış. mulaqat. mum avus. ağus. lav. balmumu. şam.
balanus. mun mun ğ . 1 . qada. qəza. dərd . dərd bəla. azab.
. xəstəlik. iğ. qəm. kəmkə. kefsizlik. toxa. iç ağırlığı. - qara mun gəlməyincə, qara yalqaya qaçma .
mun
qönlü sələk adam .
sərap. algın.
nəft
. ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
boncuq. mıncıq. möhrə. muncuq buncuq . yumuc. yumquc. boğuncuq. t əcmi. bir yerə yığılmış nərsə. təcmi. cəmləmə .
bunda. burada.
bu arada. bu yerdə. - mundaq böylə : buraca belə .
o mundaq : o burdadır .
.
alıq. qafası bağlı, qapalı. budala. qanmaz. axmaq. -
at: yorqa yeri şdən başqa yeriş bilməyən at .
çapmaq dəngi olmayan at .
.
munduz
1 .
başqa istəklərə baxmayıb, bir istəyi güdən adam. pan. fan. fanatik. 1 . yorqa at.
.
. iştə. bu. anlamına söz. "
"ya cəvap olur. bu.
.
Yüklə 24,78 Mb. Dostları ilə paylaş:
|