TüRKĠye cumhurġyetġ ankara üNĠversġtesġ sağlik bġLĠmlerġ enstġTÜSÜ

1.6.2. Pyotoraks 
Pleurada  bir  yangı  oluĢtuğunda  bu  sıvının  karakteri  kuru,  serofibrinöz, 
pyogranulomatöz  ya  da  purulent  olabilir.  Kuru  pleuritisler  bakteri,  virus  ya  da 
travmadan  kaynaklanabilir.  Kuru  pleuritisin  tanısını  koymak  için  klinik  bulgular 
önem  taĢımaktadır.  Ġlerlemeyen  bir  öksürük,  hızlı  ĢekillenmiĢ  bir  solunum 
yetmezliği,  beli  belirsiz  bir  göğüs  ağrısı  ve  oskültasyonda  pleural  yapraklarının 
birbirine sürtmesinin duyulması ile kuru pleuritisten Ģüphelenilebilir (Owens, 1995). 

---

15 
 
 
Serofibrinöz  pleuritis,  Infeksiyöz  kanin  hepatitis  (ICH),  kanin  leptospirozis, 
kanin distemper (CDV), kedi ve köpeklerde bakteriyel pnömoniler, kedi ve köpekte 
viral kaynaklı alt solunum yolu enfeksiyonlarında gözlemlendiği rapor edilmektedir 
(Tomlinson,  1980;  Monnet,  2003).  Kedilerde  Aelurostrongylus  ve  köpeklerde 
Spirocerca  lupi  gibi  parazitik  hastalıklar  da  genellikle  serofibrinöz  karakterde  bir 
pyotoraksa neden olurlar (Miller, 1984). Bilier sistem ve diyafram rupturları, kanin 
tüberkülozunda  da  bu  karakterde  bir  efüzyon  gözlenebileceği  belirtilmektedir 
(Robins, 1977; Liu, 1980; Barnhart 1996).  
Pyogranulomatöz  pleuritis  genellikle  Feline  infeksiyöz  peritonitis  (FIP)’te 
gözlemlenmektedir  (Creighton,  1975;  Monnet,  2003).  Efüzyon,  viral  etkenin  bütün 
seröz mebranlarda vaskülitise yol açmasından kaynaklanır. Hastalık genelde asites ve 
üveitis  ile  birlikte  seyreder.  Pyogranulomatöz  efüzyonlarda  eĢit  sayıda  nötrofil  ve 
makrofaj  hücreler  gözlemlendiğinde,  mantar  hastalıkları  ya  da  yabancı  cisim 
reaksiyonları düĢünülebilir (Mertens, 2005).  
Pyotoraks pleural boĢluğa septik eksudat toplanması olarak tanımlanmaktadır 
(Light,  1994;  Bauer,  1995;  Piek,  2000).  Pyotoraks,  diğer  isimleriyle  purulent 
pleuritis;  empiyem,  bakteriyel  veya  fungal  sepsislerin  sonucu  olarak  oluĢur 
(Withrow, 1975; Holmberg, 1979; Tomlinson, 1980). Toraks duvarını penetre eden 
ısırık  yaralarında,  ilerlemiĢ  bakteriyel  pnömonilerde,  diskonspondilitisin  bir  sonucu 
olarak, pulmoner neoplazilerde, yabancı cisim göçleriyle, özefagus perforasyonuyla 
ve  hematojen  yayılımla  pyotoraks  Ģekillenebilir  (Cohn,  2010).  Kedilerde  pyotoraks 
oluĢumlarının  büyük  kısmı  ısırık  yaralarından  kaynaklanır  (Fellenbaum,  1972; 
Ludwig,  2010)  Av  köpeklerinde  ise  pyotoraksın  en  büyük  nedeni  yabancı  cisim 
göçleridir (Monnet, 2003). 
Köpeklerde, 
pyotoraks 
Ģekillendiğinde, 
Fusobacterium 
ve 
Nocardiaasteroidesen  fazla  izole  edilen  bakterilerdir.  Kediler  de  ise  en  fazla 
Pasteurella multocida görülür (Tomlinson, 1980; Ludwig, 2010). Diğer izole edilen 
bakteriler,  Chilamydia  psittaci,  Salmonella,  Actinomyces  spp,  Streptococcus  spp, 
E.Coli,  Staphylococcus  spp,  Bacteriodes  ssp,  Klepsiella  ssp,  Proteus  ssp, 
Corynebacterium ssp, Enterobacter ssp, Pseudomonas ssp, Spirochetes, Aspergillus 

---

16 
 
 
ssp  ve  Criptococcus’dur  (Withrow,  1975;  Armstrong,  1980;  Tomlinson,  1980; 
Hawkins, 1986; Walker, 2000). 
Pleuritis ve pyotoraks genellikle gizlice ilerler ve durum ciddileĢinceye kadar 
belirti vermezler. Hastada sistemik bir enfeksiyon varmıĢcasına anoreksi, kilo kaybı, 
durgunluk  ve  ateĢ  gözlemlenir.  Respiratorik  distres  dikkat  çekici  bulgudur.  Böyle 
durumlarda ancak radyografik bulgular ıĢığında pleural efüzyon tanımlanır (Monnet, 
2003).