səhifə 94/171 tarix 25.04.2017 ölçüsü 13,47 Mb. #15753
savlaşmaq 1. söz alış verişmək (alış verişi edmək) 1. bilginişmək. birbirindən sav, xəbər tutmaq. 1. söyləşmək. salqılaşmaq. sorağlaşmaq. sorğalaşmaq. xəbərləşmək. 1. sorağlaşmaq. sorğalaşmaq. yoxlamaq. ağız aramaq. xəbərləşmək. - kimdən bu sözləri yoxladın . - ilk axşamdan yoxlamağa el içinə, küçələrə casutlar saldı. 1. salvaşmaq. sovlaşmaq. solvaşmaq. səlvişmək. sərvişmək. yingimək. yengimək. singimək. səngimək. sınğımaq. səknimək. səynimək. seyğəşmək. seyrəşmək. sinmək. dinmək. yinmək. yenmək. dingimək. yavaşımaq. sakinmək. sakitləşmək. (# minmək : mingimək . qalxmaq. coşmaq). - bir gün minən , bir gün sinər . - yağış sinmək bilmir.
savlattırmaq savlatdırmaq . salvatdırmaq . sovlaşdırmaq. solvatdırmaq. səlvişdirmək. sərvişdirmək. sindirmək. (sındırmaq ) dindirmək. yindirmək. yendirmək. sınğırtmaq. yavaşıtmaq. sakindirmək. sakitlətmək.
savlayan savçı . çıxıldaçı. iddiaçı.
savlayır savlayır: xəbər verir . -diş artıbən iş azalsa, yaman günü savlayır .
savlıq 1. . sovluq. sobluğ. sallıq. uzunluq. boyluq. 1. (tez) risalə. payannamə. 1. çıxıldalıq. iddia namə. 1. sovluğ . suvluğ . atın qapmasın savlamaq, əngəlləmək üçün, ağzına vurulan dəmir. gəmlik. dəhənə. dəhnə.
savma sarma . soyma . (sarmalı . savmalı . soymalı : işləməli. işli) geyim, nərsə üzərindəki işləmə, savma, aralıqlı işləmə, bəzək. - altın sarma . - sarmalı çəgət (çərdət). - orta otağ duvarları sarma boyalıydı.
-bir başdan savma sulama : savdırma. (çavdırma ).
-nərsə savma, sovma : savaş. savış. çapaş. çapış.
-savma, daşıma aracları : savat.
-geyim, nərsə üzərin savma, aralıqlı işləmək, bəzəmək : sarmalamaq. savmalamaq. soymalamaq.
-geyim, nərsə üzərindəki işləmə, savma, aralıqlı işləmə, bəzək : sarma. savma. soyma. (sarmalı . savmalı . soymalı : işləməli. işli) - altın sarma . - sarmalı çəgət (çərdət). - orta otağ duvarları sarma boyalıydı.
savmaq 1. uzaqlatmaq . 1. atmaq. (# avmaq : tutmaq). 1. sovmaq . nərsədən, bir olaydan bitinmək, qurtulmaq. - bu sağaman savdığ. (sağaman: sağ salamat. sağ aman). 1. savqamaq . savamaq . istixrac edmək. - qurut sütdən savılır . 1. salmaq. ötürmək. - suyu tarlaya sav . 1. satmaq . rədd edmək.
-nərsəni başında açmaq, atmaq, savmaq : sıypatmaq. sıpatmaq. sırbatmaq. sıyrıtmaq. sırpıtmaq. savrutmaq. - əlindən qolay sıpadın .
savmalamaq sarmalamaq . soymalamaq . geyim, nərsə üzərin savma, aralıqlı işləmək, bəzəmək.
savmalı sarmalı . soymalı . işləməli. işli.
savmalıq savın. savun. sabın. sabun. kiri savan, açan, təmizləyən, gidərən. arçaqıl. arçıqul. açmalıq.
savnamaq 1. sunmaq. uzatmaq. tutuzmaq.
savnıq savnığ . savğın . savın. savıq. savuq. bayat. çağı ötmüş, dadı çönmüş, qaçmış yemək, nərsə. geçgin. - savın yemək yməkdən bıqdıq.
savnısınmaq savığınsımaq . savınsımaq. savısımaq. bayatsımaq. bayısımaq. geçginsimək. ötümsümək. dadı çönəsimək, qaçısımaq.
savraqı savrağı . savınrağı . sonraki . soraki . axirinci. - son yuxu : sönük. ölüm.
savramaq 1. (səvrəmək ) savlamaq . sağramaq . sağalmaq . (xəsdə) düzəlmək. 1. (səvrəmək ) savlamaq . qutarmaq. bitirmək. - sabacan bu iş savranmaz . - işin səvrə gəl. 1. (səvrəmək ) savlamaq . saplamaq. saflamaq. sapatmaq. safatmaq. yapırlamaq. yasırlamaq. hamarlamaq. - bu oyun yeri savranmalıdır . - bu ağacın pürüzlərin savla . 1. (səvrəmək ) savlamaq . sovdalamaq. sovda, maamilə edmək. - iki evimdən birini savraycağım . 1. nağıl, əfsanə söyləmək. 1. . savratmaq . savarmaq . savartmaq . (< savmaq : uzaqlatmaq) sapramaq . saprataq . ayırmaq. tanqamaq. tanlamaq. tanılamaq. bölmək. dağılmaq. parçalamaq. ayırd edmək. ayrıştırmaq. dalqıcıtmaq. qaymağını almaq. ayrılmaq. ayrı yaşamaq. ayrışmaq. qopmaq. çıxmaq. təkləmək. təcrid edmək. (mücəzza, cüda, təfkik, məfruz, münfək edmək) 1. sovramaq. soxqamaq. soxdamaq. saddamaq. sadğamaq. sartdamaq. sayramaq. sayğamaq. səyrəmək. səğrəmək. mırıldayıb, guruldayıb, deyinərək danışmaq, söyləmək. - mənə bax, sən nə sattırsın . 1. savırmaq . savçamaq. çalçamaq. saçırmaq. boşuna xərcləmək. israf, velxəşlik edmək. - paravı yoxuna (boşuna) savçama . 1. savğamaq. ağzına gələni, iti sözlər artamaq, söyləmək. (narəva. dürüşt. zişt). - ona nə olub genə belə savrayır . 1. satqamaq. saltamaq. aşramaq. aşmaq.
savran sayvan. küsük. küsküf. qısqıf. kölgəlik. ışıq, lampa sayavanı, savranı, sipəri. abajur.
savranı -ışıq, lampa sayavanı, savranı, sipəri : küsük. küsküf. qısqıf. kölgəlik. savran. sayvan. abajur.
savranmaq 1. savarınmaq . sapranmaq . ayırılmaq. ayrılmaq. dalqınmaq. 1. sığınmaq. sovranmaq. sovğanmaq. soraşmaq. sorayışmaq. soğaşmaq. soğayışmaq. diləyişmək. iltimas edmək. 1. soramaq. sorğamaq. sorağlamaq. sovranmaq. sovğanmaq. soraşmaq. sorayışmaq. soğaşmaq. soğayışmaq. sızmaq. sızımaq. sızınmaq. rica, ' iltimas, xahiş edmək. - içəri buyurmazı sorayıq .
savraş savruz . sovraş . sovruz . sorvaş . sorvuz . uzun, hündür olan nərsə.
savrat saprat . savar . (< savmaq : uzaqlatmaq) 1. ayrı. dalqıc. başqa. tək başına. müstəqil. 1. ayrıq. dalqıc. fərdi. 1. əlahədə. 1. aydın. səlis. 1. ixtisasi. ayırma simgəsi. 1. uzaq. 1. dalqılı. dalqışlı. tanalı. seçi. saçı. fərq. fərqli. 1. seçik. bəlirli. açıq. durut. dürt. dürüt. aşkar. (mütəməyyiz. mütəfərriq. mücəzza. cüda. məfruz. münfək. mutarikə. infisal. firqət) .
savratçı sapratçı . savarçı . ayıran.
savratı savradı. - sökəl iğdin savradı: xəsdə ağrın (naxoşluğun) sovdu.
savratmaq savramaq . savarmaq . savartmaq . (< savmaq : uzaqlatmaq) sapramaq . saprataq . ayırmaq. tanqamaq. tanlamaq. tanılamaq. bölmək. dağılmaq. parçalamaq. ayırd edmək. ayrıştırmaq. dalqıcıtmaq. qaymağını almaq. ayrılmaq. ayrı yaşamaq. ayrışmaq. qopmaq. çıxmaq. təkləmək. təcrid edmək. (mücəzza, cüda, təfkik, məfruz, münfək edmək) .
savrı savayı. sava. sova. sayrı. səyri. alahı. ayrı. başqa. sayirə. saerə. qeyri. - sava sözə gərək değil. - ondan savrı kimim var. - savrı qulluq?!.
savrı savır . çavır . çavrı . çağır . çağrı . (sorağ. sorğa. xəbər ) 1. səs. ötüş. sıylav. sılav. də'vət. 1. söz. söy. kəlmə. 1. bilgi. düşüncə. sağınca. sağanca. görüş. qanı. tanı. 1. danışma. öğüt. salıt. tüşrüt. düşrüt. tovsiyə. nəsihət. 1. san. şan. şöhrət. ün. səs səmir. 1. nərsənin gurultulu, çığrıq, patlaq səsi. iblağ. ittila'. 1. bildiri. tandırı. tanırı. oyqurluq. oyquru. huşdar. ixtar. təzəkkür. aqahlıq. {tanğalıq . tanığlıq . tanğallıq . tanallıq . tansalıq . tanşalıq > aşnalıq (> aşinayi (fars)}. sanğallıq. sanallıq. sınğallıq. sınallıq. sınaclıq. sınaşlıq.
savrıq savrığ . 1. çavrıq . çağrıq . mənşur. manifest. qeyim (əsasi), açıq bəyaniyyə. 1. savır . ərinmiş. məhv, nabud olmuş. payımal olmuş. bitmiş. qurtulmuş. tamam olmuş. 1. savır . son. axir. 1. savır . sadir olunmuş. müqərrər, müəyyən olmuş. 1. savruğ . saruğ . mələfə. nərsənin ağı (döşəkağı. yorqanağı. balışağı. yastıqağı). 1. savrılış. israf. 1. sovruq . dadsız. duzsuz. ləzzətsiz. 1. sovruq . kəsəl. zayıf. 1. sovrığ . taxıl sovuran 1. sovruq. sepordə(fars) tapşın. 1. savıq. soluğ. savul. (met > əfsordə (fars)}. savulcuğ. solcuğ. savılqın. soluğqın. savğın. sölpük.
- savrıq yol : keçinmiş, teyy olunmuş yol. - savrıq var : payımal olmuş sərvət.
savrıqmaq savruqmaq . sovruqmaq . yüngülləşmək. azalmaq. xəfifləşmək. - istilər savruğur .
savrılış savrıq. israf.
savrılmaq 1. sovrulmaq . savamaq. sapamaq. götürülmək. bitmək. tükənmək. - soğuq düşcək milçəklər savadı . 1. sağrılmaq . axmaq. - yaş gözdən sağrılır . 1. sovrılmaq . soyulmaq. çəkilmək. sıyrılmaq. çıxarılmaq. lütlənmək. 1. sayırlaşmaq. seyrəlmək. sayramaq. {< say . dayaz. seyrək}. səzrəmək. dayazlaşmaq . 1. sıyrılmaq . sıvrılmaq . itmək. itinmək. təpinmək. yoxalmaq. savılmaq. qeyb olmaq. 1. sıyrılmaq . sıvrılmaq . yaxasın, kəndini nərsədən qurtarmaq, uzaqlatmaq, ayırmaq. 1. sıyrılmaq . sıvrılmaq . çəkilib ayrılmaq. dalqınmaq.
savrılmış savuq. sağuq. yelə verilmiş.
savrımaq sapımaq. savımaq. sovımaq. sovrımaq. buramaq. burmaq. bulamaq. - it kimi quyruq sapıma .
savrın sovrun. saça (> səza (fars)}. ödül. payğaş. pağaş. payaş. padaş. şabaş. tapaş. yağıt.
savrıncan savıncan . soğulcan. soğrulcan. sovulcan. sovrulcan. solucan. sürüncan. sürüngən.
savrış uçruş. - aşı savrış daşmasın. - qaynar aşı savrışmadan içsən ağzın yanar.
savrıtlamaq sovrutlamaq. saçatmaq. saçamaq. ödülləmək. ödüllətmək. yağıtamaq. yağıtlamaq. ödül, payaş, padaş vermək.
savruq savruğ . saruğ . savrığ . mələfə. nərsənin ağı (döşəkağı. yorqanağı. balışağı. yastıqağı) .
savruqmaq savruğmaq . 1. sovruğmaq . savrulmaq . sovrulmaq . dağılmaq. (əfşan olmaq. pəxş olmaq). 1. ( sərazir olmaq. firu rixtən) 1. çıxıb, süzüb sel kimi axmaq. - göz yaşı savruğdi . - ürək yanar, yaşı gözdən savruğar . 1. çayın köpürüb, dalqalanıb axması. - yaz ayları ırmaq çaylar savruğar . 1. savruqmaq . sovruğmaq . savrulmaq . sovrulmaq . dağılmaq. (əfşan olmaq. pəxş olmaq) . 1. savlamaq . sovlamaq . sovruqmaq . şişmək. qabarmaq. - su qızışsa savlayar . - göz yaşı savladı . 1. savlamaq . sovlamaq . sovruqmaq . dalqalanmaq. daşqınmaq. - yağış belə yağsa, çay suları savlayıb selləyəcək . 1. baş sağlığı vermək. 1. . savrıqmaq . sovruqmaq . yüngülləşmək. azalmaq. xəfifləşmək. - istilər savruğur .
savrulmaq 1. sevrilmək. səvrilmək. çəkilmək. axınmaq. (rəvan olmaq). - tünüz günüz ürək sənə savrulur . 1. sovrulmaq . (bir yerdə duramamaq. yerdə göydə durmamaq) yellənmək. uçarımaq. şişinmək. uçar kimi davranmaq. - geyinib keçinib savrulan qızlar oğlar. - savrulanında bir gün qol qanadı qırılır. 1. savruqmaq . savruğmaq . sovruğmaq . sovrulmaq . dağılmaq. (əfşan olmaq. pəxş olmaq) .
savrultuqan -savrulduqan arda qalan aval, axal, oğal, oğuntu :kəpək. kəvək (moğol) xəvəh (moğol) kəvəl. səbus < savus.
savrunmaq sıypamaq. sıpamaq. sırbamaq. sıyrılmaq. sırpınmaq. nərsədən qaçıb qurtulmaq. - bu sarqığın (muzahim) əlindən gücün billah sıpadım .
savruşmaq 1. sərinləmək. sovumaq. soğumaq. - öcün alıb savruşdu . - hər sıxıntı oxşamaqla savruşur . 1. yelə verilmək.
savrut baş sağlığı.
savrutmaq 1. soğutmaq üçün sovurmaq. 1. sıxıntısın atdırtmaq. sərinlətmək. baş sağlığı vermək. 1. sıypatmaq. sıpatmaq. sırbatmaq. sıyrıtmaq. sırpıtmaq. nərsəni başında açmaq, atmaq, savmaq. - əlindən qolay sıpadın .
savruz savraş . sovraş . sovruz . sorvaş . sorvuz . uzun, hündür olan nərsə.
savsaq 1. . savsıq . səvsəm . səvsim . səvsək . səvsik . sərgərdan. heyran. mütəhəyyir. 1. . sözlü. içili. 1. savsax . səvsəx. səvgət. savğat. səhvət. səpə. çapa. səmə. (çəpələk. səmələk. avara) axmaq. gic. 1. savsağ . sarsamlıq. sərsəmlik. avmağlıq. axmağlıq. səfehlik.
savsaqlamaq 1. savanlamaq . savlamaq . savqarlanmaq . başdan eləmək, atmaq. 1. savsağlamaq . sarsamlamaq . sarsağlamaq . salsağlamaq . sərsəmləmək. avmağlamaq. axmağlamaq. səfehləmək. 1. savsağlamaq . sarsamlamaq . sarsağlamaq . salsağlamaq . sürülüb səriklənmək. boş boşuna, sarsürünə (salsürünə) durmaq, oyalanmaq, keçinmək.
savsal fəlsəfə - dil sevgisi coşmuş olur könüldən, batsan içə dalsan sözə görərsən, dil yoxdusa söz anlamı tapılmaz, söz yoxdusa heç bir qavram yapılmaz, başlar kütər, beyin küsər, heç bir kimlik arınmaz, nə bir duyqu, nə bir savsal, nə bir kimlik yarınmaz . (yarınmaz : yaranmaz).
savsalaq savsalağ . savağ . savdal . sava . savana . səfeh. abdal.
savsalamaq 1. qoğmaq. 1. yola salmaq.
savsar sovsar . dələ. samır. səmur.
savsat sovcat. sovsavat. (əsləhə). salac. salağ. silah. çaxma. (əsləhə) sürsat. sapçap. çapasap. savış (savaş) döğüş aracı.
savsata səfsətə. çaxnaş. doğru nədənlərə toxunmadan sözü sözə satma, söz aldağac. sözü buruşdurub, dolaşdırıb, istədiyi sonucu çıxarma.
savsataçılıq çaxnaşçılıq. səfsətəçilik.
savsavat sürsavat . savsat. sovsat. sovsax. sovsağ. vəsayil. qıvır zıvır.
savsıq savsaq . səvsəm . səvsim . səvsək . səvsik . sərgərdan. heyran. mütəhəyyir.
savsıramaz əğinməz. - göz könül öğrəşsə qana, əl yuşaqlığa savsıramaz . (yuşaqlığa: yumşaqlığa ).
savsoq savsox . sovsox . savsat. sovsat. sovsax. sovsağ. qoral. qorsal. silah. hərbə. cəngəfzar.
savsov sürröy. sürrəy. süllöy. soba. salqa. uzunsov.
savt {savt (sovt) (ərəb ) : səs}. (ağzan. ozan. çançan. çox danışan kimsə. söz körüyü).
savta savda . savat . savand . savdan . suvand . suvdan . suvat . züvənd . züvət . 1. bilöv. savlama, suvlama (sulama, sovlama), ititmə aracı. 1. qovara. qavara.
savtal 1. savdal . sovdal > sovda . sartal . satçılıq. satqıl. sartqıl. sartalıq. 1. savdal . sovdal > sovda . sartal . satal. ticarət. 1. savdal . sovdal > sovda . sartal . satallıq. ticarətxana. furuşqah. 1. savdal . savağ . savsalağ . sava . savana . səfeh. abdal.
savtalamaq savdalamaq . sovdalamaq . sartalamaq . satmaq. satırmaq. ticarət, tacirlik edmək.
savtalaşmaq savdalaşmaq . 1. sovdalaşmaq . sartalaşmaq . alver, alış veriş edmək. 1. savtalaşmaq . sovdalaşmaq . sartalaşmaq . alver, alış veriş edmək.
savtalçılamaq sovtalçılamaq. soytalçılamaq. savılamaq. sayılamaq. saypamaq. sapyamaq. sapmaq. caymaq. olduğu amaca tutuşmamaq.
savtamaq 1. savatamaq . sədəqə, qurban vermək. fəda edmək. 1. sovtamaq . ayırmaq. seçmək. tanılamaq. tanlamaq. tanqamaq. 1. sovtamaq . əti yağdan, sümükdən siyirmək. 1. savdamaq . satqamaq. satlamaq.
savtan savdan . savand . savda . savat . suvand . suvdan . suvat . züvənd . züvət . 1. bilöv. savlama, suvlama (sulama, sovlama), ititmə aracı. 1. qovara. qavara.
savtar savdar . sovdar . sartar . satar. sartər. sovdagər. tacir. ticarət edən.
savtarmaq savdarmaq . səvdirmək . sağdırmaq. çağdırmaq. çatdırmaq. sovq edmək. göndərmək. yetirmək. - səni tanrı mənə savratdı .
savtıc savdıc . 1. sağdıc. səbət. 1. sağıc. səvəl. səbət. sələ. (< savmaq) inc dallardan hörülmüş qab.
savtıclamaq savdıclamaq . səbətləmək . 1. səbətə qoymaq. 1. səbət toxumaq.
savtıq satığlıq . satlıq. satdığ. satışlıq. (firuşi).
savtıqı -birinin saldığı, savdığı, keçirdiyi olaylar : salgeç. salgeçit. savgeç. savgeçit. (sərquzəşt).
savtırma savdırma . (çavdırma ) 1. bir başdan savma sulama. 1. savaq. yolun, axar suyun qollara ayrılan yeri. 1. sav. boşa gedən nərsə. hədər. tələf. (saçrış. israf). - tam qazancım sava geddi . - suyu sava vermə .
savtiyini - sevinməyin bilməyən, savdiyini , sevilməyin , üzülməyin nə bilir.
savuq 1. (. sovuq. soyuq) (suyuq). seyik. seyrək. 1. sağuq . savrılmış. yelə verilmiş. 1. savıq . savın . savğın . savnığ . bayat. çağı ötmüş, dadı çönmüş, qaçmış yemək, nərsə. geçgin. - savın yemək yməkdən bıqdıq. 1. savıq . savın . geçgin. soluq. 1. savıq . savın . qoxumuş. küflü. sasıq. sasımış. pozuq. çürük. 1. savıq . savın . bayat. ötmüş, ötə çağdan, qalmış. ötüş. əsgi. qədim.
- sovuq quyruq : 1. qatır quyruğu kimi uzun az tüklü olan. 1. az yapraqlı ağac, bitgi.
savul 1. {(met > əfsordə (fars)}. savıq. savrığ. soluğ. savulcuğ. solcuğ. savılqın. soluğqın. savğın. sölpük. 1. çaxmağ daşından od almağ üçün çəlik tikəsi. 1. sol. çəp. (# sağul : sağ). 1. sovul > sel . qabarmış su axını. 1. soluğ . savıq. savrığ. (met > əfsordə (fars)}. savulcuğ. solcuğ. savılqın. soluğqın. savğın. sölpük.
savulcuq savulcuğ . solcuğ. savılqın. soluğqın. savğın. sölpük. savıq. savrığ. soluğ. savul. (met > əfsordə (fars)}.
savulmaq sevilmək . sevrilmək . sıvılmaq . səğrilmək. sərğilmək. əğrilmək. sevməyə başlamaq. süzmək. üz tutmaq. axmaq. yenğimək. yenimək. yenismək. yensimək. sağınmaq. meyl edmək. - gün batmağa savuldu . - könlüm ona savuldu .
savun 1. savan . sabun . gidərən. 1. savın . sabın . sabun . savmalıq. kiri savan, açan, təmizləyən, gidərən. arçaqıl. arçıqul. açmalıq.
savuran -xərmən savuran arac : sakı. səki < saçu. yaba.
savurat savurta . sağurta . sovurta . > siğorta . bir toxunun, ziyanın qarşılığın ödəmə üçün sözləşmə. bimə. - baracı, araba siqortası : qayağ, maşın biməsi - kişi siqortası : şəxs biməsi.
savurmaq oy başından keçirmək. xiyyallanmaq. - o çağları bir kərədə olsun belə savurma .
savurta sağurta . sovurta . savurat > siğorta . bir toxunun, ziyanın qarşılığın ödəmə üçün sözləşmə. bimə. - baracı, araba siqortası : qayağ, maşın biməsi - kişi siqortası : şəxs biməsi.
savurtmaq 1. nərsəni olduğu yerdən dışar çıxartmaq, çəkdirmək. - arxa dişlərin hamısın savurtmuş . 1. faş, ifşa edmək. - onun nə gizli işləri varıdı savurtdular .
savus > səbus . savrulduqan arda qalan aval, axal, oğal, oğuntu. kəpək. kəvək (moğol) xəvəh (moğol) kəvəl.
savuş iful. ğurub.
savut savıt . saput. sapıt. saçut. saçıt. küləşdən, samandan, taxıl sapından hörülmü papağ.
-savut qavut: dafiə cazibə .
savuz asav. salqaç. salqıç > sərkeş. basağan. (# yasav . yasavan ) yağı. bir nərsiyə, çətin çətin uydurub, baş əğən.
savzavar sovzavar . 1. bozumtul. 1. göyümtül.
say 1. dayaz. seyrək. 1. sav. saf. saya. riyasız. 1. yad. - gözdən gedən, saydan çıxar. 1. həqq. barə. - sayında : barəsində. - bu sayda : bu barədə. - o sayda ilgilənməyib, bilgilənmədim: maraxlanmayıb tanışmadım. 1. sığ. dayaz. - bəxdi yatan sayda boğulur. 1. süygən. züvgən. 1. sayı. sanav. sanı. 1. üz. çatağ. suva. sıva. səth. - saylı : üzlü. 1. sal. saf. salıt. düz. - sal yer. 1. sav. (çav ). sap. saf. aya. - sav gün : bulutdan sıyıq, arıq gün. - sav göy : bulutsuz göy. - sav söz : açığ söz. - sav su: damıt, süzmə, tanğış, (təsfiyələnmiş) muqəttər su. 1. sir. siyir. sil. silir. silik. açıq. arığ. pak. təmiz. pakizə. - ətəyi silik > silgitəy .
-say qural : yas qural. sayqal. yasqal. yol yordam. rəsmi mərasim. nizami mərasim. silukiyyat. servis
-say sayım : siləmə. bəzəkli düzəkli. paki pakizə. təmiz. - siləmə bir ev.
-say eləmək :sayımamaq. sayınmamaq. görməmək. görəməmək. mütəvəccih olmamaq.
-. say qoymaq : saya salmaq . saymaq . hörmət qoymaq, eləmək. - o kiçikli böyüklü hammıya say qoyur .
-say eləmək : görmək. - gözüm sizi say eləmədi . - gözüm uaqları say eləmir .
-bir yığında nərsənin, kimsənin say sanasın (neçə olduğun ), yerin bəllədən sayı : sanağ san. say sana. sanarıq. şumarə. nümrə. ədəd.
-say sana : sanağ san. sanarıq. şumarə. nümrə. ədəd. bir yığında nərsənin, kimsənin say sanasın (neçə olduğun), yerin bəllədən sayı.
saya 1. bir boyalı. 1. sav. say. saf. riyasız. 1. sayağı. sığıl. sığın. sıyıl. sıyın. gözəl. qəşəng. sulum. yaxcı. - çox sığıl uşaq. 1. seçgin. (quzidə) mümtaz. 1. şanlı. çanlı. çandalı. məşhur. mə'ruf. 1. sayana . çalqısız. - gəlini sayana köçürdülər. - sayana toya gələn az olur. 1. dayaz. 1. xoş. yumuşaq. - saya yatağ : yumuşaq yatağ. 1. qolay. - saya yazılı pitik. 1. rahat. - saya oturağ, çatul: rahat səndəl. 1. sığ. sadə. silik. ucuz. yenil. törək. yörək. bəsit. - ucuz sana: yüngül, sadə düşüncə. - saya düşünlü. - saya sav : sadə söz. - saya bəzək . - saya san : bəsit sayılar. - saya tümlə: sadə sözləm, cümlə. 1. baya. sadə. sır. sırığ. sərik. bayız. normal. bəsit. 1. . sayağ. sıya. sıyağ. silət. yalıt. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. vəsf. 1. sayağ. sıya. sıyağ. sıy. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. üz. - sıy sığat : üz iç. - sıyın atmış, sığın yox: üzün, donun dəğişmiş, için yox. - sıy atılır, sığ yox: üz, don dəğişir, iç yox. - sıylı sıysız : durlu dursuz. türlü ttürsüz. burlubursuz. sifətli sifətsiz. - sıxıylı : qalın durlu, türlü, burlu, duruğlu. türüklü, buruğlu, bürlü, bürüklü, sifətli. - sıyı sıyrılmış: üzü tökülmüş. - sıyıva lə'nət: üzüvə tüpürüm. 1. > sərə . ən iyi. seçgin. taza. 1. üzü tüksüz. 1. nəxşəsiz, sadə olan. - saya parça. 1. düzlük. düzəngə. axmaq. qanmaz. 1. yekə, enli yapraq. - bu asmanın sayaların qır balacaları cücərsin. 1. sığ. yüzsül. üzsov. üstür. dərin olmayan. yüngül. çatlığ. yalpaq. suvağı. sıvağı. səthi. (sərsəri). - əlim saya yaralanmış. - saya bir baxış. - saya başlı. 1. sadə. -saya, sadə saymaq . sayasıramaq. 1. quşbaşı. avanaq. axmaq. sadə. 1. som. sek. öz. teyxa. xalis. sadə. qatqısız. - som araq.
- saya salmaq : say qoymaq . saymaq . hörmət qoymaq, eləmək. - o kiçikli böyüklü hammıya say qoyur .
-bayağı, mə'muli, bəsit, baya, saya, sadə, normal olan : sırtın. sırığdan. (> sıradan ) sərikdən. bayızdan.
-saya salqın : sala salqın . kölgəli sərin.
Dostları ilə paylaş: