Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

yünqət yüngət!. yencət!. yengət!. (# yünüt: yüklət) seyrət!. sızğat!. süzgət!. incət!. seyrəşdir. yüngüllət. naziklət. - işlərivi seyrət.

yünqül yüngül. səpik. səvik. yumuşaq. xəfif. sıyap. ərik. ərim. ərip. əriç. əris. mulayim. - səpik müzük. (# çapıq: iti. gur. oynaq).
-səyrək, yüngül yuxululuq: sıyqaqlıq. sıyğaqlıq. sırğaqlıq. sərgəklik. quşqaqlıq.
-səyrək, yüngül yuxulu: sıyğaq. sırğaq. sərgək. quşqaq.
-sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə: sırtıq. cıvık. sıvıq. sürbet. sırbit. qırnac. qırcanıq. qırnaşıq. sırnaşıq. sürnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. yılışıq. bayıq. qaşqa. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. üzə girən. dürtük. qapıdan. üzü bərk. qıycıva. qıcıva. çındırqayış. sürtük. qoycan. quycan. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. inad. simic. < sinic. sinicən. sinitən. simitən. əl çəkməyən. əl üzməyən. - qırnacın biridir yenilməz, qarşındakın caydırır.
- yüngül düşüncə: ucuz sana. (saya: sığ. silik. ucuz. yenil. törək. yörək. sadə. bəsit).
-əllə götürüb ağır yüngül edib, çəkisin çəkləmək, təxminləmək: salbamaq. sambamaq. samlamaq. sallamaq.
-yüngül yuxu: quş yuxusu. yüngülcə yatma. hər bir səsə oyanma.

yünqül yüngül. 1. saya. sığ. yüzsül. üzsov. üstür. dərin olmayan. çatlığ. yalpaq. suvağı. sıvağı. səthi. (sərsəri). - əlim saya yaralanmış. - saya bir baxış. - saya başlı. 1. sayağ. üzdən. üzgül. dərin olmayan. -yüngül uyku: sayağ yuxu. 1. salmıqsız. çəkisiz. ağramsız. 1. silik. etgisiğ, əsəri az olan. xəfif.
-ağır yüngül edmə: saldarış. (sallayıb ağırlığına baxma) yoxlayış. ölçəyiş. dartış. tutuş. - danışdığın sözü saldarla sonra öt (ötür, de). - çuvalı saldarlamaq.
-ağır yüngül edmək: saldarlamaq. sallayıb ağırlığın yoxlamaq, ölçmək, dartmaq. - danışdığın sözü saldarla sonra öt (ötür, de). - çuvalı saldarlamaq.
-incə, yumşaq, yüngül olan: sapıq. savıq. (> səbok (fars)}.

yünqülcə -bir kiçik sürə göz yumub, yüngülcə yuxusun almaq: ötdəklənmək. quşqulanmaq. mürgülənmək. yüngülcə yatmaq.
-yüngülcə yatma: quş yuxusu. yüngül yuxu. hər bir səsə oyanma.
-yüngülcə yatmaq: ötdəklənmək. quşqulanmaq. mürgülənmək. bir kiçik sürə göz yumub, yüngülcə yuxusun almaq.
-bəlli bəlirsiz, yüngülcə dəğmək, toxunmaq: . yoxlamaq. - bu gün təprəm üç kərə yoxladı. - bu bir keçəri yoxlamadı, kəsin sınavlar ilərdədir.

yünqülləşmək yüngülləşmək. 1. savığlanmaq. sapığlanmaq. 1. savruqmaq. savrıqmaq. sovruqmaq. azalmaq. xəfifləşmək. - istilər savruğur.

yünqüllət yüngüllət. seyrət!. sızğat!. süzgət!. incət!. yencət!. yengət!. yüngət!. (# yünüt: yüklət) seyrəşdir. naziklət. - işlərivi seyrət.

yünlü -hər nəyi yorqan döşək kimi, içi yünlü, parça qatlı olan qalın nərsələri, sırım sırım, rədif rədif hər yanın iğnəsaplamaq, tikmək:sırımaq. sırınan nərsənin incə qalınlığına görə tikişləri işgə, iri olur.

yünü - yünü iki parça arasına yayıb tikmək: yorqan sırmaq. yorqan tikmək.
-yünü, nərsəni çırparaq şişirtmək: sabamaq. sabmaq. çapmaq. çapamaq.

yünüt yüklət (# yencət!. yengət!. yüngət!) seyrət!. sızğat!. süzgət!. incət!. seyrəşdir. yüngüllət. naziklət. - işlərivi seyrət.

yür qıl. qılın. -köp bilən get, özbaşınla yür. (köp : çox). (çoxuyla danış, öz bilənin ed).

yürə 1. tədbir. -ağzıva bax tikə kəs, yağdaya bax yürə kəs. (yağdaya: duruma) 1. yürə. davran. rəfdar ed . - köp bilən ged, öz başnla yürə. (köp: çox).

yürəq yürək. 1. yürkə. sərik. salığ. yerik. yerikli. yarıq. işlənən. dəbdə olan. geçərli. mö'təbər. adi. mərsum. rayic. mütədavil. cari. (axıc. axarlı) 1. yörük. yürkə. yerik. rayic. -yörük, yürkə, yürək, (yerik. rayic) pul: sıxqa. > sikkə. sikgə. çıpqı. məskuk. - sikgə sıxmaq, çırpmaq. 1. yürkə. sarqun. gənəl. yayqın. mütədavil. külli. mə'muli. imumi. came'.

yürən sürən. yürün. sıylıq. sürğat. öğrün. şölən. qonağlıq. yortu. yorut. ziyafət.

yürqə yürkə. 1. yürək. sarqun. gənəl. yayqın. mütədavil. külli. mə'muli. imumi. came'. 1. yürək. sərik. salığ. yerik. yerikli. yarıq. işlənən. dəbdə olan. geçərli. mö'təbər. adi. mərsum. rayic. mütədavil. cari. (axıc. axarlı) 1. yörük. yürək. yerik. rayic. -yörük, yürkə, yürək, (yerik. rayic) pul: sıxqa. > sikkə. sikgə. çıpqı. məskuk. - sikgə sıxmaq, çırpmaq.

yürqətmək yürkətmək. yürgətmək. sərmək. sərgitmək. cari, rayic edmək. cərəyan vermək. axıtmaq. tutaşırmaq. tutaşıtmaq. tuşatıtmaq. adətə, dəbə salmaq. mərsum edmək.

yürqünər -seviş ağış, tün gün üzə yürkünər: yaxcı pis, gecə gündüz birbirin qoğalar.

yürtən yeryən . -çox yürtən, bir sürcər.

yürüb -yaşam dedin iki dodaq arası, iyi olmaz dost dilinin yarası, yol dedigin uzaq değil şurası, gec qalmasan indi dursan yoluva, amac yolun başa yürüb yetərsən.

yürüməz -almış yolun yürüyən, qalmış yolda yürüməz.

yürün sürən. yürən. sıylıq. sürğat. öğrün. şölən. qonağlıq. yortu. yorut. ziyafət.
-nə it hürür, karavan yürür, gələn yoxdu hər nə çürür, yoxluq olur sonumuz, ağ çuxadur donumuz.

yürütmək salmaq. mətrəh edmək. - sözün salmadan kim biləcək nə istirsin.

yürüyən -almış yolun yürüyən, qalmış yolda yürüməz.

yüryən yürtən. -çox yürtən, bir sürcər.

yüvqəlmək yüvgəlmək. devgəlmək. çevgəlmək. sarılmaq. hörəlmək. burulmaq.

yüyən salğar. ovsar. noxda. cilov. qənaət. (qayda. usul. idarə). - özüvə güman, salğarlı dolan.
-əlində yüyən, kəndivə güvən. (yüyən: cilov. noxda) .

yüz üz. silət. yalıt. sutur (< tutur) surət. siluet.
-yüz yaşından sonra kişilərdə çıxan diş: quzudişi.

yüzsül saya. sığ. üzsov. üstür. dərin olmayan. yüngül. çatlığ. yalpaq. suvağı. sıvağı. səthi. (sərsəri). - əlim saya yaralanmış. - saya bir baxış. - saya başlı.

yüztə - yüzdə əllidən çox olan sayı: salt çoxunluq.

zan ək. - kimi. bu ''ək, səs dəğişmələri, səslərin yer dəğişməsi dolayı bu biçimləri alır. {san. şan. can. çan. zan. yan. tan. dan. ğan. man. naç. nas. naş. naz. nağ. nak. naq. nal. nab. nav}. - bağnaz: bağnağ: tıxnağ: mütəəssib.

zar -beynin üzərindəki incə, yufa zar, pərdə: qısı.

zarıq qısıq. qıtıq. azıq. çəkik. darıq. əksik.

zarıyaq zarıyağ. zəriyəğ. saryağ (s <> z) zaryağ. sarıyağ. səriyəğ. kəryağ. kər yağı. kərə yağı.

zarıyaqız zarıyağız (z <> s) sarıyağız. saryağız. sarıbet. sarı bəniz, surat. - saryağız göy gözlü.

zaryaq zaryağ (z <> s) saryağ. sarıyağ. səriyəğ. zarıyağ. zəriyəğ. kəryağ. kər yağı. kərə yağı.

zayıl - zayıl çayıl: çavıl. sayıl bayıl. sayır bayır. səyir çəyir. - sayıl bayıl qonuşmaq: sayığlamaq. saçma sapanlamaq. sapıq supuqlamaq.

zeh qıyıq. qıyqı. qıyıq. yıyqı. yıyıq. yayqı. yayıq. qıyqıt. qayqıt. yayqıt. qıycıt. qaycıt. yaycıt. qıyman. qayman. yayman. yıyman. qaman. kaman.

zeytun -pənir, zeytun kimi yeməliləri saxlamaq üçün duzlu, sirkəli su:qırma. salamura.

zəhlətöqən zəhlətökən. səkit. səkti. ətacı.

zəmbaq zəmbağ. qızambıq.

zənbil salba. səlbə. səbət. sələ. sala. kirtil. kitril.

zəncir kişən. kiçən. (dəmir, sap bətlərinin birbirinə keçirilməsi ilə toxunan ip).
-gəmilərdə yükü, qayıqları qaldıran yoğun, iri dəmirli, bükülən zəncir: qırva. - qırva sıxışıb geri dönmür.

zəncir sırasır. sırsıra. silsilə. salsala. qatın (tikələrin birbirinə qatılmasından oluşan nərsə. catena (ingilis). qolqa. qolbağ. qulbağ. qıyınc. (séquence).

zəncirə -zəncirə dayanqlı, asılı ölçək aracı: qırvanqa. qapn. qantar. - ağır yüklər qırvanqa ilə dartılır.

zəncirləmək kişənləmək. kişən salmaq. kiçənləmək.

zənqin -yoxsul düşmüş zəngin: qopar düşgünü. bəylik taslayan, satlayan, oylayan. aristokrat.

zənqinləşmək zənginləşmək. kürüşləmək. çox para, var dövlət toplamaq, yığmaq.

zər -su üzərində uçan, zər qanatlı, yuvarlaq, iri başlı, pırtlaq gözlü, yassı uzun, incə tənli böcək: qızböcəyi.

zəriyəq zəriyəğ. zarıyağ. saryağ (s <> z) zaryağ. sarıyağ. səriyəğ. kəryağ. kər yağı. kərə yağı.

zərli -qızıl, gümüş, parrak bərəkli bəzəkli, zərli sırım, sap: güləbatın. sırma.
-zərli, gümüşlü, bəzəkli incə tel: sırma. -ipə, sapa sırma sarımağa yarar dolablı, çaxlı arac: qolab. qollab. dolab. dolqab.

zıplamaq <saplamaq. sıçramaq. səkirmək. səkrəmək. səkmək. səksəmək. atılmaq. - aşıra səkir: yenidən atıl. - doğru səkir: düz atıl.

zıplatmaq <saplatmaq. sıçratmaq. atlatmaq. səkirtmək. səkrətmək. səkətmək. səksətmək.

zıpzıp qurataq. bilyə. tilə. yoyu. möhrə.

zır silək. arın. təmiz. teyxa. - silək dəli.

zırbazır -zırbazır olar: ayaqlara düşər . -unutmaq ölüm kimidir, ölməyin bacarmayan, zırbazırolar.

zirehləmək savıtlamaq.

zirehlənmək savıtlanmaq.

zirəq zirək. 1. satanğ. çalanğ. zəki. məkkar. 1. sağ. sayığ. huşlu. huşyar. - çox sağ bir cocuq. 1. sivrək. sivrəgər. qurnaz. qura. başlı. huşlu.

zirəqliq zirəklik. salbat. başarılıq.

zirənq zirəng. zirək. 1. qıvcıv. qırval. qırvac. qıvral. qıvrac. cəld. çalıt. qurnaz. qura. iti. oxarlı. qılav. qılac. ötəbas. ütəbas. hızlı. qıvlı. qıflı. qılvı. qıcılı. 1. qoyu. bətər. quymaq. qəliz. tünd. tüd. qırdıma. qıvcıv. qırval. qırvac. qıvral. qıvrac. cəld. çalıt. qurnaz. qura. iti. qılav. qılac. şədid. - qoyu biçimdə: şədid biçəmdə, tərzdə. 1. qırvaq. qıvraq. qıv. yeyin. qıvcıv. qırval. qırvac. qıvral. qıvrac. cəld. çalıt. qurnaz. qura. oxarlı. iti. qılav. qılac. 1. qıvcıv. qırval. qırvac. qıvral. qıvrac. cəld. çalıt. qurnaz. qura. iti. oxarlı. qılav. qılac. ötəbas. ütəbas. hızlı. qıvlı. qıflı. qılvı. qıcılı. 1. qoyu. bətər. quymaq. qəliz. tünd. tüd. qırdıma. qıvcıv. qırval. qırvac. qıvral. qıvrac. cəld. çalıt. qurnaz. qura. iti. qılav. qılac. şədid. - qoyu biçimdə: şədid biçəmdə, tərzdə. 1. qırvaq. qıvraq. qıv. yeyin. qıvcıv. qırval. qırvac. qıvral. qıvrac. cəld. çalıt. qurnaz. qura. oxarlı. iti. qılav. qılac.
-zirək, çalaq davranmaq: iş görməyə özənmək, istənmək, əğbət göstərmək. canla başla qurçanmaq. çabalamaq. qurtlanmaq. gürtlənmək. təpələnmək. qıvranmaq. qıvrılmaq. qıvanmaq. qıvnıqmaq. qıvlanmaq. qıynıqmaq.

zırıltamaq zırıldamaq. zırıncamaq. sırıncamaq. sığıncamaq. ağlamaq. acı çəkmək.

zırıltısı - ağlağan zırlağanın zırıldısı: kor ağıdı.

zırıncamaq zırıldamaq. sırıncamaq. sığıncamaq. ağlamaq. acı çəkmək.

zırqefli zırkefli. küskütük. küskötük. korkütük. korkötük. köskütük. köskötük. içib sızmış, əsrük kimsə. dadlanmış.

zırlaqanın - ağlağan zırlağanın zırıldısı: kor ağıdı.

zırvan süvgən. züvgən. sıvanağ. sırnax. sıvax. sırvax. dişli, pürüzlü, ilişəli tirişəli nərsənin işlənməkdən, sürtülməkdən aşınmış durumu. - sırnax təkər yol tutmaz. - bu çivinin başı sırvax, asılan nərsə düşür. - dırnaqlarım işləməkdən sıvax olmuş, artığ sapıda tutmur. - sırtığa belə ən iğnəli söz sıvax gəlir.

zirvə 1. tiriz. dağın ən yüksək bölümü. təpə. köbər. satğal. savqal. çatğal. qoppa. qopa. kopa. kupa. qullə. 1. uc. təpə. kəllə. qıy. qıyı. qıya. qıt. qıtı. qıta. - dağ qıyına çıxan gözəl, en gəl bəri bəri. - dağların qıyı qayaları sıldırım olur.

zirvələrə uclara . -havayla qalxan uca uclara, düşəndə düşər dərin quyuya.

zirvəsi - nərsənin ən yükəsək yeri, zirvəsi: qıttəpə.

zırya -qırya zırya: sır saxlamayan. - ona sır açılmaz, qırya zıryanın biridir.

ziv iv. qıyba. qıyma. qıy. qıyıq. qığıq. qıv. qıvıq. bir yerdə, nərsədə açılan kiçik iz, oycuq.

zıvıq cıvıq. sıvıq. suvuq. suyuq. sulu.

zıvır -qıvır zıvır: qıvır savır. sayağ. sayvağ. cayağ. cayvağ. çərən. çırt. çırıt. çert. qatıq. qatqayır. sapıq. müzəxrəf. həzyan. latayir.
-qıvır zıvır: savsat. sovsat. sovsax. sovsağ. savsavat. sürsavat. vəsayil.
-qıvır zıvır: qısır. ötəbəri. şey şüy. - qısırları hara qoyduz.

zivmək züvmək. sürüşmək. sivişmək. sivrişmək. səkirmək. səkrəmək. səkmək. səksəmək.

zivməlmək zivrəlmək. sikrəlmək. sızvalmaq. süvşünmək. sıvşınmaq. (züvşünmək) süzüb gedmək, qaçmaq, yox olmaq. sırmalmaq. sızralmaq. cırmalmaq.

zivrəlmək sikrəlmək. sızvalmaq. zivməlmək. süvşünmək. sıvşınmaq. (züvşünmək) süzüb gedmək, qaçmaq, yox olmaq. sırmalmaq. sızralmaq. cırmalmaq.

zivrilmək siyrilmək. süzülmək. axınmaq. axıtılmaq. tökülmək.

zivtirmək zivdirmək. züvdürmək. sürüşdürmək. sivişdirmək. sivrişdirmək. səkirtmək. səkrətmək. səkətmək. səksətmək.

zoqal zoğal. < (qız <> zığ <> zoğ) qızal. qızılcıq. qızılca. gözən. alas. qırmızı, al yaban yemiş türü.

zoqalıq zoxalıq. zoqqalıq. soxalıq. soqqalıq. qıyıcılıq. qıyaqlıq. qıyımlıq. asırqamazlıq. yasırqamalıq. acırqamazlıq. əsirgəməzlik. əsriksizlik. əsiksizlik. yassızlıq. yasızlıq. acımazlıq. qıylılıq. qıyasılıq. gücməçilik. yaxımsızlıq. yaxışsızlıq. quruluq. insafsızlıq. rəhmsizlik. mərhəmətsizlik. gücəmə. basqaqlıq. deşğanlıq. çapaqlıq. zalimlik. qəddarlıq. çapaclıq. cəbbarlıq. sitəmkarlıq.

zoqqa zoxaq. soxaq. soqqa. qıyqı. qıyınc. qıyıc. qırıq. deşğan. qəddar. çapac. cəbbar. basqaq.

zoqqalıq zoxalıq. soxalıq. soqqalıq. qıyıcılıq. qıyaqlıq. qıyımlıq. asırqamazlıq. yasırqamalıq. acırqamazlıq. əsirgəməzlik. əsriksizlik. əsiksizlik. yassızlıq. yasızlıq. acımazlıq. qıylılıq. qıyasılıq. gücməçilik. yaxımsızlıq. yaxışsızlıq. quruluq. insafsızlıq. rəhmsizlik. mərhəmətsizlik. gücəmə. basqaqlıq. deşğanlıq. çapaqlıq. zalimlik. qəddarlıq. çapaclıq. cəbbarlıq. sitəmkarlıq.

zolaq -zolağ zolağ. rizə rizə. cubuğ cubuğ. cizə cizə. bizə bizə. sərə sərə. dərə dərə. gərə gərə. gərgə gərgə. çərgə çərgə. yol yol. qol qol. lülə lüə. lola lola. nola nola. saz saz. dizə dizə.

zor 1. gücük. -çoxgücükolan: sapanqıran. ipqıran. belqıran. 1. iş. çalışma -qanmaq işi iş istir, qanmamağa navarki.
-qatı əsən, tez yatar, asda gələn, zor batar
-sözlə işin bir olsa, başın uca qolun zor.
-zora düşmək: gücənmək. -gücənmək xoş deyil, gücənib çıxmaq pis deyil.
-keçmşləri daşıyan, çətin çata yarına, olmaq içrə ölməyini görməyən, çox zor çəkər anlam verə yaşına.
-çətin, güc, zor kimsə: qoca baş. qopuq. lotu. çapqın. düğün. quyaq. qoyaq. (# suyaq. sevək. yumşaq) . sərtin. gücün. qabaqol. qabaqul. qabadayı.

zora -fişara, zora, əzaba düşmək: gücənmək. qırcıqmaq. çalbanmaq. çalbağmaq.

zoraqi zoraki. gücən. gəriş. gərit. salcan. icbari.

zoraylıq dolaylıq. (# qolaylıq: yolaylıqş bolaylıq. rahatlıq. asudəlik).

zorba 1. saltur. çapqır. dikdator. müstəbidd. çapaq. çapqı. zalim. 1. salmıq bilən.

zorlama 1. çapdama. çaldama. saldama. qandama. qandırma. qısdırma. qıstırı. 1. soxuş. zoruş. gücləmə. gücətmə. gücləyiş. gücürəmə. gücrəmə. basqı. basıq. qotay. qotaş. təcavüz.

zorlamaq 1. aşmaq. gücləmək. dürtmək. dürtdəmək. (satğamaq). 1. güc salmaq. (salmaq: başvurmak. dəğinmək. əl atmaq). 1. salmaq. soxmaq. gücləmək. dürtmək. dürtdəmək. -səni kimsə bu duruma salmamış ki, özün özüvü saldın. - quşsalmaq: quş uçurtmaq. - ovaquşsalmaq: ov üçün quş uçurtmaq.

zorlanmaq sıxlışmaq. qızlaşmaq. qıslaşmaq. qıylaşmaq. qızlacmaq. qıslacmaq. qıylacmaq. qəviləşmək. güclənmək. bərkişmək. qızqınmaq. qızqanmaq. qızışınmaq. qızılmaq. qızışmaq. sovlanmaq. hovlanmaq. tovlanmaq. tovalanmaq. döğlənmək. qovlanmaq. qovulanmaq. qoğlanmaq. qoğulanmaq. qorlanmaq. şiddətlənmək. hiddətlənmək. qıstınmaq. gürəclənmək. qolaclanmaq. çapdanmaq.

zorlu götürümlü. girqallı. girdallı. dözümlü. dözəmli. dayanımlı. dayaqlı. ayaqlı. kövüslü. köğüslü. dayanımlı. dayanıqlı. dayınıqlı. dayınaqlı. dayanışlı. çəkətli. çəkitli. çəkişimli. çəkimli. şəkibli. kəşişli. { > kəşeş (fars)}. cıtamlı. cıdamlı. çıdamlı. dartıtlı. çaqatlı. taqatlı. taqətlı. təhəmmüllü. qatlanışlı. qatlanımlı. durumlu. arxalı. arxaqlı. çəkişmə. könəlgəli. çönəlgəli. dönəlgəli. sığışlı. sığımlı. sığıqlı. qıtırlı. güclü. güvlü. guvlu. qocurlu. qurplu. qurclu. quvvətli. qudrətli. basınclı. kürlü. gurlu. sıxlı. ərkli. ərkəli. örgəli. hörgəli. öğkəli. enerjili. çabalı. çapalı. gərmikli. yamanlı. biləkli. edərli. tablı. tupanlı. tüpənli {> tovan. təvan (fars)}. toxalı. istitaətli. hallı. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. tutamlı. onuşlu. duraqlı. bağdallı. vəziyyətli. çaparızlı. sərin. qəvamlı. kitəmli. çitəmli. cıdamlı. tutağan. durna. dəvamlı. girgili. gərgili. olqumlı. olqamlı. onqumlu. onqamlı. səbirli. tovman > təvanmənd. tovana > təvana. qədir. qadir. qəhhar. təvana. muqtədir. iqtidarlı. - çox köndümlü kişi. 1. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli.

zorteməqliq zordeməklik. qoçluq. qoçuluq. lotuluq. qolçomaqlıq. yoğuqluq.

zorunma qısılma. gücənmə. kəndini sıxma. kəndini sıxaraq nərsəni özündən çıxarma.

zoruş soxuş. zorlama. gücləmə. gücətmə. gücləyiş. gücürəmə. gücrəmə. basqı. basıq. qotay. qotaş. təcavüz.

zuq zuğ. şüv. qısqa. qışqa. qırqa. - ağacdan bir qışqa qoparıb çapıp getdi.
-kəsilmiş ağac kötüyündən zuğ, sürgünlə cücərmək: qolbanlamaq. qolballanmaq. qolçanlamaq. qolçallanmaq. gövərmək. göğərmək. göyərmək.
-ağacların dibindən çıxan zuğ, sürgün, qurç: qızılqanat. qızan.
-kəsilmiş ağac kötüyündən cücərən zuğ, sürgün, qurç: qolban. qolçan.

zuqlartan -incə şüvlərdən, zuğlardan hörülərək toxunan qab: səbət. çəpət. sələ. çələ.

zuqu -qamış, quş tükünün zuğu, bitgi səğəsi kimi içi boş nərsə: sarqac.

zumar -qonaq gələr eşikden, zumar çıxar deşikdən. (qonaqçıllığa çağrılar söz) .

zumarı -qış zumarı: qış qayığı. qışla. qışlıq. - qışda çatdı, hələ qış qayığı görəmədik.

zuvrulmaq suvrulmaq. sürvülmək. (sivrilmək. uzamaq. uzanmaq).

züqürt -lağır züğürt: sarı soruğ. soğar solağ. suyu çəkilmiş, solmuş. arığ soluq.

züvənt züvənd. züvət. savand. savdan. savda. savat. suvand. suvdan. suvat. 1. bilöv. savlama, suvlama (sulama, sovlama), ititmə aracı. 1. qovara. qavara.

züvət züvənd. savand. savdan. savda. savat. suvand. suvdan. suvat. 1. bilöv. savlama, suvlama (sulama, sovlama), ititmə aracı. 1. qovara. qavara.

züvqən züvgən. 1. süygən. say. 1. süvgən. zırvan. sıvanağ. sırnax. sıvax. sırvax. dişli, pürüzlü, ilişəli tirişəli nərsənin işlənməkdən, sürtülməkdən aşınmış durumu. - sırnax təkər yol tutmaz. - bu çivinin başı sırvax, asılan nərsə düşür. - dırnaqlarım işləməkdən sıvax olmuş, artığ sapıda tutmur. - sırtığa belə ən iğnəli söz sıvax gəlir.

züvmək zivmək. sürüşmək. sivişmək. sivrişmək. səkirmək. səkrəmək. səkmək. səksəmək.
-qızaqla qaymaq, züvmək: qızanmaq. qazanmaq. qıyanmaq. qayınmaq. qızaqınmaq. qazaqınmaq. qıyaqınmaq. qayaqınmaq.

züvşünmək (sıvşınmaq. zivməlmək. zivrəlmək. sikrəlmək. sızvalmaq. süvşünmək. süzüb gedmək, qaçmaq, yox olmaq. sırmalmaq. sızralmaq. cırmalmaq).

züvtürmək züvdürmək. zivdirmək. sürüşdürmək. sivişdirmək. sivrişdirmək. səkirtmək. səkrətmək. səkətmək. səksətmək.