Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

-dəğişə bilməyirəm mən səni bil heç nəyilə, gedisən ged qalısan qal bu açıq yol sən üçün.
-iyibaşlı bir yol bulur hər bir yolun daşına, kötübaşlı bir daş qoyur hər bir yolun başına. (iyibaşlı : iyimçil. pozitivisit). (kötübaşlı : kötümçül. neqətivisit).
-(keçmişindən qırmadan, yarına yol tapılma). -qapatsansa keçmişin, açıq durar yarınlara yolların, açıq keçmiş ıraq qoğar yarının.
-özün öldürmək yol deyil, yolsuzluqdur.
-yaman yoldaş yol üsdə, yanmaz kabab köz üsdə. (yol üsdə tanımazla yoldaşlığın sonu, çoğun pis bitir)
-yol arac biz araçı.
-yol uzunsa kəsişər. (kəsişər: üz üzə gələr). (yaşam boyu biriylə daha üzləşmək çox olasıdı)
-yolda yoldaş tapsana, yol üsündə atsana.
-yoldaşların yamanı, yol üstünün yoldaşı
-dərədən təpədən aşıb, yol üstü götürən ağır coşqun, sel: sıyıldırım. sıyıldırım. sıldırım. kəsmən. seldırım.
-kötü gördün üz vermə, yaman gördün yol vermə, iyi tapsan qolun dola boynuna, yala yolun ipək döşə yoluna.
- arzu sürər yol bitər, xoşluq gələr qay gedər. (qay: pis)
-bilki yol bitsədə, istəklərimiz sonsuz olur
- ömür bitər yol bitmez, varın itər, söz itməz.
-yol yolağay: yol yoləğəy. yolda. - yol yoləğəy gördüm. - yol yoləğəy danışmaq olmaz, oturun.
- savrıq yol: keçinmiş, teyy olunmuş yol.
-hər yol: yolsayın (sayın:hər).
-nərsənin axımın (axım yönün) çevirmə, gidərmə üçün yol, sala, çara: savacağ. savac. savağ. - bu durumu açmağa yalnız bir yol savac qalmış.
-daşan nərsənin aldığı yol: savacağ. savac. savlağa. savağ. sovağ. supab.
-yol dəğişmək: sapmaq. saraşmaq. sarpmaq. sarpışmaq. çəpmək. çərpmək. ayrılmaq. dalqınmaq. qıvrılmaq. dönmək. - keşli parçanı tikmək qıvrıtmadan güc işdir. - az getdmişdiki yan yola qıvrılıb gözdən itdi.
-yol yasaların göstərən imlər, işarələr, tablular, ışıqlar: sapan. savan.
-yol yordam: sayqal. yasqal. say qural. yas qural. rəsmi mərasim. nizami mərasim. silukiyyat. servis
-kötü dilək düzgün yola götürməz, düz yol tutan hər gələnə əğilməz.
-ötənləri daşısan ayağında güc qalmaz, ötənlərə qayıtsan, yarınlara yol qalmaz.
-yol yoldaşın yolda qoy.
-bir yaxşını yoxlasan, min bir kötü qarşıdar, min kötüyə qarşınaq, çalış sürsün iyi yol. (yoxlasan: yaxınlaşsan). (qarşıdar: əngəllər. mane’ olar). (qarşınaq: tərsinə. muxalif)
-qaçaq yol: sındırqaç. sovap. savap. soğaq. supap.
- tərs yol:sarpac. sapalac. (düz yolun qarşıtı)
-yeraltı yol: siçanyolu.
-daş duvar arasından açılan yol: sokak. soxaq. sovaq. savağ. (1. < soxmaq. suxmaq. 1. < sökmək. 1. < sovmaq. savmaq). sökük. gədik. (surax (fars)}.
-qaçaq yol: sokak. soxaq. sovaq. savağ. (1. < soxmaq. suxmaq. 1. < sökmək. 1. < sovmaq. savmaq). sökmük. ana yoldan ayılan yol.
- bir nəyin keçməsinə, çıxmasına, qaçmasına yol bıraxmamaq: quş uçurmamaq. -quş yuxusu: yüngül yuxu.
- yol salmaq: yeriyib, dolaşıb durmaq.
-fəri' qol, yol, soru: salma.
-gözü yol çəkmək: sakırmaq. ılqın yalqına düşmək. sәrab görmək. xəyala qapılmaq, tutsuğmaq.
-yol göstərmək: sağışdırmaq. sağındırmaq. rahnamalıq edmək.
-yol uzunluğuna çıxan: qurumsaq. yola salan.
-yol üsdə odlu aracların irtin, sürətin almaq üçün (azaltmaq üçün) qoyulan eninə uzanan, sarğan şırıq çıxıntılar: köstək. küstək. güvən. küvən. güpən. güpər. irtıq. sürətgir.
-yol yol: qol qol. rizə rizə. zolağ zolağ. cubuğ cubuğ. cizə cizə. bizə bizə. sərə sərə. dərə dərə. gərə gərə. gərgə gərgə. çərgə çərgə. lülə lüə. lola lola. nola nola. saz saz. dizə dizə.
-iş diləyim, yol yolağım, yar yarağım uğurlu.
- sal yol. (sal:uzun).
-üzü aşağı yol, kimsə, nərsə: salqan.
-yolkəsən: salğınçı.

yola -kötü dilək düzgün yola götürməz, düz yol tutan hər gələnə əğilməz.
-qay qadası uzaq olsun, gülüş diriş durağ olsun. (diriş: yaşam. oluş. həyat). (durağ: duraqlı. dəvamlı. həmməşəlik). (qız oğlan köçürəndə, birisin yola salanda iyi diləkdə bulunma sözü).
-yola salmaq: savsalamaq.
-yola verən: qavışsın. yumuşaq. yarsıy. yastağ. səlim. tutşı. tutşu. tuştu. gəlişgin. yoğursaq. yoğsaq. yaxın. isrik. isti qanlı (xungərm) ilisin. insinik. inənc. çin sıtqılıy, çıtqılıy. sındıq. sinsir. sinbat. içdən. candan. canciyər. doğus dürüst. doğru dürüst. içli dışlı. muxlis. sadiq. səmimi.
- yola salmaq: uğurlamaq.
- yola salma: ötürmə.
-yola salan: qurumsaq. yol uzunluğuna çıxan.

yolaq -incə işgə çuxur, iv, yolağ: . sınğırığ. - yağış dağları sınğırığlara bəzədi.

yolaqay -yol yolağay: yol yoləğəy. yolda. - yol yoləğəy gördüm. - yol yoləğəy danışmaq olmaz, oturun.

yolaqım -iş diləyim, yol yolağım, yar yarağım uğurlu.

yolçuqana yolçuxana. səpilik. yoxsullar üçün yemək, para, geyim, nərsələr saçılan, verilən yer.

yolçunu -yolçunu pula, qonşunu paya öğrətmə.

yolqarış yolğarış. yolğarma. sayrılış. saylınış. səyriniş. səyləniş. seyriliş. seyləniş. salyanış. bayralış. (çöldə bayırda, eşikdə) solaşma. sovlaşma. dolaşma. gəzişmə. gəziş. gəzi. səyahət. gərdiş.

yolqarma yolğarma. yolğarış. sayrılış. saylınış. səyriniş. səyləniş. seyriliş. seyləniş. salyanış. bayralış. (çöldə bayırda, eşikdə) solaşma. sovlaşma. dolaşma. gəzişmə. gəziş. gəzi. səyahət. gərdiş.

yolqarmaq -çöldə bayırda, eşikdə dolanmaq, gəzişmək, yolğarmaq: salyanmaq. bayralmaq. sayrılmaq. saylınmaq. səyrilmək. səylənmək. seyrilmək. seylənmək.

yolqəsən yolkəsən. salğınçı.

yolla -kimi yolla birgəşdirmək, artırmaq, çoxaltmaq: soxmaq. qatmaq.

yollamaq saldamaq. satlamaq. göndərmək. - gedəndən bəri bir xət yazıda saldamamış. - özəl qaravullar satladır.
-kimsəni bir nərsiyə, işə yollamaq, qoymaq, girdirmək: sırvatmaq. sırıştırmaq. sızvatmaq. sızışdırmaq. sıvşıtmaq. sıvışdırmaq. sıvaşdırmaq. suvaşdırmaq. süvüşdürmək. süvşütmək.

yollanmaq -sağa sola yollanmaq: sərğildəmək. sərildəmək. səlgildəmək. sənğildəmək. sallanmaq. titrəmək. dəbərlcənəmək. - yel vurub yapraqla sərğildəyir.

yollar -(yanılmadan doğru yollar alınmaz) . -yaşam yolu dolambac, yanılmadan alınmaz.
-ölüm yaxın görən yox, umut qıssa bilən yok, yollar uzun gedən yok, gedənlərdən dönən yok.
- yanlış sorqu düz yolları qapıyar, əğri yollar hamarlayıb yapıyar.
- mutluluğda gedən yollar mutluluğun özüdür, mutluluğa gedən yollar mutluluğun sözüdür.
-bilki yollar bitəcək arzu kanı bitməyəcək.
-yollar bitir, arzular itir
- sapba yollar. (sappa: sapba. əyri üyrü olan).
-yollar uzsa ayrılar, yalnız könül yarılar, qıssa götür yoluvi, canın təndən ayrılar. (uzsa : uzansa).

yolları - yanlış sorqu düz yolları qapıyar, əğri yollar hamarlayıb yapıyar.
-bu işləri uyutma (uytama), başarı, icra yolları: sağın. törətim (tovlid) sağlama, düzətmə, yasatma, fənn işləri.

yolların -qapatsansa keçmişin, açıq durar yarınlara yolların, açıq keçmiş ıraq qoğar yarının. (keçmişindən qırmadan, yarına yol tapılma).

yolluq güpür. küpür. kipir. soyuq, hava, səs gəlməsin diyə, qapı pəncərə arasına qoyulan tikə, parça. dalqıc. ayrıq. yayqı.

yolmaq - saçın başın yolmaq: çox üzülmək.

yolsayın hər yol (sayın:hər).

yolsuz sırısız. sırıqsız. sırasız. yersiz. uyqun çağında olmayan. munasibətsiz.

yolsuzluqtur -özün öldürmək yol deyil, yolsuzluqdur.

yolta -almış yolun yürüyən, qalmış yolda yürüməz.
-yaman yoldaş yolda daş, ya qoğgilən yada qaç.
-yol yoldaşın yolda qoy.
-işlərin gözəl, gəlişgən, iyi yolda olduğun göstərən söz: sıxqa. > sikkə. sikgə. saz. - o niyə sızıldır, onun ki işi siggədir.
- qaytış yolu qapalı, irdə gələn birdə geri dönəməz, olum budur başqa yolda olamaz. (irdə gələn: qabaqda olan. qarışıya çıxan)
-yolda yoldaş tapsana, yol üsündə atsana.
-ikisin yel aldı, üçün yolda saldı. (salmaq: itirmək).

yoltac yoldac. kürdan. kürlan. qordan. qorlan. kürçək. pərhizkar. rəstqar.

yoltan -ana yoldan ayılan yol: sokak. soxaq. sovaq. savağ. (1. < soxmaq. suxmaq. 1. < sökmək. 1. < sovmaq. savmaq). sökmük. qaçaq yol.
-bir ana yoldan ayrılan qolun başlanqıc çapası, nuxdəsi: sapağ. savağ. çapaq.
-bir əngələ ilişdirib bulunduğu durumdan, tutduğu yoldan azdırtmaq, sapdırtmaq, burutmaq, münhərif edmək: səktirmək. səğdirmək. səğirtmək. səğritmək. səpdirmək. çarpıtmaq. çarpdırmaq. - qabağdaki daş oxu səkdirdi. - bilməm nəyidi məni yolumdan səkdirdi.
-gizli, əğrim, dolayı yoldan axıb gedmək: səğirmək. səğrimək.
-yoldan çıxmaq, çaşmaq: qartanlamaq. çartanlamaq. çərtmək. çertmək. sapınmaq. sapmaq.
-ir əngələ ilişib bulunduğu durumdan, tutduğu yoldan yazmaq, sapmaq, burulmaq, yanğırmaq, münhərif olmaq: səkmək. səğmək. səğirmək. səğrimək. səpmək. çarpmaq. çalımaq. - ox səkdi. - ayağım daşa taxılıb səkdi.
-nərsəni olduğu yoldan, durumdan caydırmaq: savırmaq. sovırmaq. çevirmək. devdirmək. döndürmək. nərsənin yolun dəğişmək. - su savırmaq. - sözü savırdı. - daş atılan oxu savırdı. - sağa sav: sağa sov: sağa savır, çevir. devdirmək.
-yoldan götürmək:saldamaq. satlamaq. salınğlamaq. təmizləyib, dəf edmək. - acımadan qarşına çıxdığın saldadı.

yoltaş sağdıc. arxadaş. dosd.
-yoldaşların yamanı, yol üstünün yoldaşı
- sınanmış kiminə edmə yoldaş özüvə, qıssa uzun yolunsa, oxu batar gözüvə.
-yaman yoldaş yol üsdə, yanmaz kabab köz üsdə. (yol üsdə tanımazla yoldaşlığın sonu, çoğun pis bitir)
-yaman yoldaş yolda daş, ya qoğgilən yada qaç.
-yolda yoldaş tapsana, yol üsündə atsana.

yoltaşın -at yoldaşın pisini, işdən qoyar kişini.

yoltaşın -kötü yoldaşın qadası, ocax qazanın qarası. (kötüyə yanaş qarası, yoldaşın, qazana yanaş qadası).

yoltaşın -yol yoldaşın yolda qoy.

yoltaşların -yoldaşların yamanı, yol üstünün yoldaşı.

yolu -göz yolu uzaq görər ayaq yaxın.
- qaytış yolu qapalı, irdə gələn birdə geri dönəməz, olum budur başqa yolda olamaz. (irdə gələn: qabaqda olan. qarışıya çıxan)
-qaçağ yolu:qaçağ. savağ > surax.
-siçanyolu: yeraltı yol.
-yaşam yolu dolambac, yanılmadan alınmaz. (yanılmadan doğru yollar alınmaz)
-gələn nərsənin gedər yolu: savacağ. savac. savağ.
- kərdilər, quylar, neçə su qaynağı arasında su yolu açmaq:güdür açmaq. { güdür:(suğarmaq üçün) kərdilərin aralasında açılan ilişik arxlar. mürtəbit araxlar. kəriz. kəhriz}.
-çıxış, qurtuluş yolu: ışıqlıq. (nəcat. fəcr) sabah. sapağ. savağ. (< sapmaq: çıxmaq) yarın. (< yarınmaq: açılmaq)
-yaşantı, yaşam yolu, biçəmi, tərzi: salıntı.
-suvağ. eşilib, dəlinərək açılan su yolu: sokak. soxaq. sovaq. savağ. (1. < soxmaq. suxmaq. 1. < sökmək. 1. < sovmaq. savmaq). güdük.

yolu - iş yolu: satış. davranış. yöntəm. işləm. sırış. sürüş. təriqə. rəviyyə. ruval. şivə.

yoluqqan yoluğqan. yapışqan. sarqın. salğın. yoluxucu xəstəlik. yoluşqan.

yoluqucu -yoluxucu xəstəlik: sarqın. salğın. yapışqan. yoluğqan. yoluşqan.

yolun -almış yolun yürüyən, qalmış yolda yürüməz.
-quşqulanıb yolun seç, bulandan son ondan keç.
-neçə yolun qovşağı: sındağ. (meydan. çatrağ. iskuer)
-yaşam dedin iki dodaq arası, iyi olmaz dost dilinin yarası, yol dedigin uzaq değil şurası, gec qalmasan indi dursan yoluva, amac yolun başa yürüb yetərsən.
-dos dosda baxıb yolun aşar, uzaq gedər yolun çaşar. (dossuz yol sürümü güc olur, bırak (ama. vəliki) dosda qapılırsansa istəyindən uzaqlaşırsın). (yola yoldaş iyidir, bu koşullaki ona uyuğub, qapılmıyasan).
-iyibaşlı bir yol bulur hər bir yolun daşına, kötübaşlı bir daş qoyur hər bir yolun başına. (iyibaşlı : iyimçil. pozitivisit). (kötübaşlı : kötümçül. neqətivisit).
-iyibaşlı bir yol bulur hər bir yolun daşına, kötübaşlı bir daş qoyur hər bir yolunbaşına. (iyibaşlı : iyimçil. pozitivisit). (kötübaşlı : kötümçül. neqətivisit).
-kəndi yolun, kəndi yasan, kəndin ol
-dos dosda baxıb yolun aşar, uzaq gedər yolun çaşar. (dossuz yol sürümü güc olur, bırak (ama. vəliki) dosda qapılırsansa istəyindən uzaqlaşırsın). (yola yoldaş iyidir, bu koşullaki ona uyuğub, qapılmıyasan).
-nərsənin yolun dəğişmək: savırmaq. sovırmaq. çevirmək. devdirmək. döndürmək. nərsəni olduğu yoldan, durumdan caydırmaq. - su savırmaq. - sözü savırdı. - daş atılan oxu savırdı. - sağa sav: sağa sov: sağa savır, çevir. devdirmək.
-yolun, axar suyun qollara ayrılan yeri: savdırma. (çavdırma). savaq.
-yolun, qolun ayrıldığı yer: sapağ. savağ. çapaq. ayrım. ayırım. dalqıc.
-kötü gördün üz vermə, yaman gördün yol vermə, iyi tapsan qolun dola boynuna, yala yolun ipək döşə yoluna.
-bir neçə nərsənin (yolun, çayın) birləşdiyi yer: saçır. sapır.
-qanmamazlıq qaldı bir ‘çıxmaz quyu’ hər çağ ıraq, qanmamazlardan uzaq dur çaşmasın durmuş yolun.

yoluna -nərsəni yoluna qoymaq: salamanlamaq. sahmanlamaq. sağmanlamaq. sağsıllamaq. çağçıllamaq. sağmana salmaq. hazırlamaq.
-dünya malı yoxunsa çalış əldə edəsən, pulsuz dilək boşuna, ağız yeməz qarın qalar boşuna, diləklərin gələr olsa düşünə, para yoxsa qoyulmamış yoluna.
-kötü gördün üz vermə, yaman gördün yol vermə, iyi tapsan qolun dola boynuna, yala yolun ipək döşə yoluna.

yolunsa - sınanmış kiminə edmə yoldaş özüvə, qıssa uzun yolunsa, oxu batar gözüvə.

yolunta -işləri yolunda, gəlişmədə: dirik işli.

yolunta yolunda. sırısında. sırığında. (> sırasında). düzəsində.

yoluşqan yoluğqan. sarqın. salğın. yoluxucu xəstəlik. yapışqan.

yoluva -yaşam dedin iki dodaq arası, iyi olmaz dost dilinin yarası, yol dedigin uzaq değil şurası, gec qalmasan indi dursan yoluva, amac yolun başa yürüb yetərsən.

yoluvi -yollar uzsa ayrılar, yalnız könül yarılar, qıssa götür yoluvi, canın təndən ayrılar. (uzsa : uzansa).

yoluvu - yıxılırsa biri əldən tutasan sən kişisən, düşənə vurmuyasan taqqa təkə sən kişisən, varasan malla davara yoluvu azmıyasan sən kişisən, əzilib ya əzələr olsana topraq təki bərk sən kişisən, istəyin salmaya əldən ələ, ovsarlıyasan sən kişisən, kar koru kəl keçəli manlamasan sən kişisən (istəyin: həvəsin. nəfsin). (manlamasan: ayıblamayasan).

yoluyla sırısıyla. sırığıyla (> sırasıyla) uyğun biçimdə, şəkildə. usuluyca.

yolüstə -arabaların ged gəlin dəngələyib, yolüsdə göydən aslağ, yerə tikilən çırağlar, ışıqlar: sırqa. çırqa. sırqavul. (sıvortqa) çiraği rahnəmayi.

yoncaqillərtən -üç qanatlı yoncagillərdən, yeməyi yapılan bir göy: quşəkməyi.

yoncanı - küt küt yeyər yoncanı, yada salmaz daycanı. (küt küt:kürt kürt. xırt xırt. xıt xıt. xırp xırp. xıp xıp. qırç qırç) .

yonma -nərsəni qaşıma, yonma, sürtmə piçağı: kartək. sırtaş. sırtac. sırtax. - boyaçı sırtaşı.

yonub -nərsəni iyilətməyə çalışaraq, artığına yonub, qırpıb, biçib kəsmib, qabaqkındanda kötüyə gətirmək: quşa bənzətmək. quşa döndərmək.

yonulmuş -yonulmuş, incə, uzun, düz olan nərsə: sıy. sıyıq. sırıq.

yoran saratan. sarsıdan.

yorqa -yorğa ağızlıq: yalağçılıq. yorğazlıq. çaplusluq. təməllük. təzəlzül
- çox iti, yorqa, çapqın olan: bulutlara səkrəyən.

yorqan - yorqan sırımaq. (sırımaq: sıvımaq. suvumaq. bulamaq).
-hər nəyi yorqan döşək kimi, içi yünlü, parça qatlı olan qalın nərsələri, sırım sırım, rədif rədif hər yanın iğnəsaplamaq, tikmək:sırımaq. sırınan nərsənin incə qalınlığına görə tikişləri işgə, iri olur.
- yorqan sırmaq: yünü iki parça arasına yayıb tikmək. yorqan tikmək.

yorqanaqı yorqanağı. yorqan savrığı. yorqan savruğu. yorqan saruğu. yorqan mələfəsi.

yorqazlıq yorğazlıq. yalağçılıq. yorğa ağızlıq. çaplusluq. təməllük. təzəlzül .

yorqunluqun - yorqunluğun aldırmaq: çatığ vermək. azacığ dincəltmək. (çatığ:sinğiş. siniş. sınğış. sınış. savağ. sovağ. iş arasında qılınan aralıq. tənəffüs. istirahət).

yorqunmaz -güclü olan dincəlməz, dinc oturan yorğunmaz.

yormaq -dirənib, qurdalayıb incitmək, daraltmaq, yormaq: sırtınmaq.

yormaz - qısa yol sapmaz, düz gəpən yormaz. (gəpən: qonuşan).

yortam -yol yordam: sayqal. yasqal. say qural. yas qural. rəsmi mərasim. nizami mərasim. silukiyyat. servis.

yortu 1. . yorut. sayqat. tamtaraqlı, görməgəli qonağlıq. ziyafət. 1. . yorut. sıylıq. sürğat. sürən. yürən. yürün. öğrün. şölən. qonağlıq. ziyafət. 1. . yorut. törən. törə. tutuzuq. tutşuq. tuştuq. ayin. təşrifat.

yoruq yoruğ. yoğur. oğur. qaçaq. örtülü, gizli iş.

yorulmaq silləsi qalmamaq. gücü, taqəti qalmamaq. sillədən düşmək. - çox yeridim sillədən düşdüm.

yorulmaq 1. salqatınmaq. sıyrınmaq. səqqətinmək. bıqqınmaq. tənginmək. 1. sarsınmaq. salsınmaq. sallanmaq. bıqqınmaq. sovlanmaq. soğlanmaq. sustalmaq.

yorulmasan -yorulmasan sevməgindən doymazsan.

yorulmaz armaz. - işləyənlər tez armaz, işləməyən yol tapmaz.
- ərinib, təmbəlləşib yorulmaz:ərib armaz. ərib ərməz. -azıqlı kişi ərib ərməz. (yeməyi olan arınıb yorulmaz).

yorulsan -yaşam bitəcək bilisin, durulsan, yorulsan, qırılsan belə.

yorut 1. yortu. sayqat. tamtaraqlı, görməgəli qonağlıq. ziyafət. 1. yortu. sıylıq. sürğat. sürən. yürən. yürün. öğrün. şölən. qonağlıq. ziyafət. 1. yortu. törən. törə. tutuzuq. tutşuq. tuştuq. ayin. təşrifat.

yosma satanğ. nazlı. işvəli.

yosun -qarayosun:yozun. sarq bağa. sarqabağ. sulbağa. sulqabağ. > cülbək. mamır. xəzə.
-çay daşı yosun tutmaz, yalnız qalan evin qurmaz.

yoş xoş. 1. saya. yumuşaq. - saya yatağ: yumuşaq yatağ. 1. sevincli. sevişli. sövüncülü. sövüşlü. söyüncülü. söyüşlü. söğüncülü. söğüşlü. - sevincli car: sövüncülü sav: xoş xəbər. 1. sığa. -sığa gördük: xoş gördük. - sığa gördük siz hara bura hara. 1. sığ. sığa. sıy. sıya. sevinc. yoğuşq. şad. kef. dinək. ləzzət.
-xoş tamlaşmaq: xoş məzələşmək. sucurmaq. sucunmaq. dadlanmaq. tamlaşmaq.
- xoş görməmək. soğuq görmək. nərsədən soğumaq.
-yox salı, xoş salı. ( salı: xəbər)
-xoş qalın: eyqalın. {ey (eyi. iyi. yaxcı+ qalın)}.
-xoş qalsınlar: eyqalalar{ey (eyi. iyi. yaxcı+ qalalar)}.
-xoş qalsın. eyqalsın {ey (eyi. iyi. yaxcı+ qalsın)}.
- soğuq sıray: soğuq çıray: soğuq burun: soğuq tumsuğ: açığ, xoş üzlü, səmimi olmayan.
- açığ, xoş üzlü, səmimi olmayan: soğuq sıray: soğuq çıray: soğuq burun: soğuq tumsuğ.
-xoş əndam: salqalı. boy buxunlu. qamətli.
-xoş oxuşlu, səsli, nəğməli, ahəngli: . sağraq. sayraq. səyrək. səğrik. sərik. soğraq. soyğaq. söylək. ötrək. oxraq. əzginik. - sayraq şarkıçı.

yoşallanmaq xoşallanmaq. sığmaq. sığalmaq. sıymaq. sıyalmaq. sevinmək. yoğşunmaq. şadlalanmaq. əğlənmək. keflənmək. ləzzətlənmək.

yoşallaşmaq xoşallaşmaq. 1. sıynışmaq. sıyınmaq. sevnişmək. sevinmək. öğünmək. öğlənmək. şad olmaq. (sıyındırmaq. sevindirmək) 1. sıynışmaq. sıyınmaq. sevnişmək. sevinmək. öğünmək. öğlənmək. şad olmaq. (sıyındırmaq. sevindirmək) .

yoşallatan xoşalladan. sığlı. sığalı. sıylı. sıyalı. sevindirən. yoğşadan. yoğşayan. yoğuşluq. şadladan. suladan. sulum, kef, ləzzət, huzur, səfa verici. əğləndirici.

yoşallıq xoşallıq. 1. xoşhallıq. seviş. süyüş. söyünc. səviş. sevinc. 1. xoşluq. səriş. sürüş. kef. mutluluq. eşq. sürün. atığ. atış. coşu. şovq. çatlıq. şadlıq. şənlik. yarğaşlıq. sevinc. sevginc. seviş. sevgiş. sevginiş. sövünc. sövgünc. sövüş. sövgüş. sövünüş. söyünc. söygünc. söyüş. söyüş. söygüş. söyünüş. sevələ. səvələ. ( - oynuyub gülüb, sevələnğni dartıb geddi) xursəndlik. sərxoşluq. behcət. neşə. mehr. məhbbət. ibtihac. məsərrət. zovq. eyş. səadət. xoşnudluğ. həzz. fərəh. nişat. bəşşaşlıq. 1. saçağ. şadağ. çadlığ. şadlığ. şənlik. sürən. 1. sıycın. sürən. şadlıq. yarğaşlıq. məsərrət. xoşnudluq.

yoşbəqt xoşbəxt. -xoşbəxt olsun: qut bulsun. günüsün. (#küt bulsun: bədbəxt olsun) .

yoşbəqtliq xoşbəxtlik. - keçmiş xoşbəxtlik ardında olma:keçmiş qutuğ irtəmə.

yoşboy xoşboy. xoşheykəl. boyqalı. yaxboy. sağday. sayaq. sıyaq.

yoşhallıq xoşallıq. xoşallıq. seviş. süyüş. söyünc. səviş. sevinc.

yoşheyqəl xoşheykəl. xoşboy. boyqalı. yaxboy. sağday. sayaq. sıyaq.

yoşqarışlı xoşqarışlı. uyumsar. optimisit. xoşbin . -yoşqarışlı hər nə kötü görürsə, iygərir. (yoşqarışlı: xoşqarışlı. uyumsar. optimisit. xoşbin). (iygərir: iyi sayır).

yoşlamamaq xoşlamamaq. -olduğu durumu bəğənməmək, xoşlamamaq: üz çevirmək. nərsədən darılıb qayğınmaq. tutulmaq. qırılmaq. üzülmək. gücənmək. qırcıqmaq. sıxılmaq. qısılmaq. kürmək. kürümək. kürünmək. küzmək. küsümək. küsünmək. çözünmək. çözgünmək. büzünmək. büzgünmək. üzünmək. üzgünmək. küsmək {(1. < qıs. kis. {1. < qız. köz. qoz. qos. qoş. 1. < qaz. qas)}.

yoşlanma xoşlanma. xoşluq. atığ. atış. coşu. şovq. sürür. surur. sovu. hovu. tova. döğü. qovu. qoğu. qor. qoğ. sulum. kef. sevinc. seviş. sevit. sevik. sevgi. sövünc. sövüş. sövüt. sövgü. söyünc. söyüş. söygü. söyüt. səfa. inbisat. həyəcan. həzz. ləzzət. fərəh. nişat .