Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

yeriş - salqın yeriş: dinc sürüş, gediş. (salqın: geniş. enli. engin. açıq).
-atda güclə yeriş, ərdə başla iş (sayılır, hesaba gəlir).

yeritən -saman altdan su yeridən: sinsi. sintə. sinti. sıntı. siğsi. sığsı. gizlin, altdan, əl altı işləyən. sosur. sorsıq. oğrun. tülkü. kurnaz. şeytan. mızı. - üzü gülməz sosurdan qaçın. - sosurun dili qarnında.

yeriyən -əsə əsə, yalpalanıb yeriyən, duran: səlpik. salpığ.

yeriyərəq -yeriyərək nazlanmaq, qırcanmaq: silkinmək. özün oynatmaq.

yeriyib - yeriyib, dolaşıb durmaq: yol salmaq.

yeriyiş çalşıq. alışıq. eşəyiş. tutuş. gediş. rəfdar
-əldən gəlirsə yeğ iş, yubatmadan yeriyiş. (yeriyiş: əməl ediş).

yerlənmək sığınmaq. örtünmək. bağınmaq. qonmaq. qoyunmaq. qonuqmaq. qucaqlanmaq. sıxlınmaq. soxulmaq. - hammı bir otağa sığıb yatdılar. 1. tutmaq. - bu ikisi birbirinə sığır.

yerlər -çox gözləyən kor olar, susuz yerlər çor olar.
-qayalığ, sarp, çarp yerlər: sapqa. çapqa. çıpqa. sıpqa. dağlıq yer.

yerlərin -baxca kimi yerlərin çevrəsinə salınan, taxılan incə, uzun, düz dirək, sırıq: saldal.

yerlərtə -dağlıq yerlərdə otu çox, bol olan yer: quyaq. quysaq. quyey. quzey. quzay. kovzay. kovzey. kövrəz. kövərəz.
-qorxulu yerlərdə, nərsədən çəkinmək, qorunmaq üçün qoyulan, çəkilən sınır, qorxuluq: sakınduruq. saxlac.

yerləşən -axıntı suyun axıtıldığı, salındığı, quyu ağzına yerləşən çanağ:salavan. salıvan. çalavan. çalasal > çalasər.
-içə doğru çıxıq, yığıq, avuca, belə yerləşən düğün, qopa: somut (# tomut: dışa doğru çəkik, yığıq, düğün).

yerləşilir -burada artığ olan nərsələr yerləşilir: bir yer, yapıda, artığına tikilən dam, çatı. çalva. çalav. salay. salav. salva. (tövlə. pəyə. ambar. sandıxana. dalda) .

yerləşmək 1. . orun salmaq. yerin bərkitmək. 1. seyxəşmək. seyrəşmək. sınğamaq. 1. sıymaq. sıyınmaq. sığmaq. sığınmaq. - bu ora sıymaz. - ağzıva sıyan söz danış.

yerləştirilmək yerləşdirilmək. salınmaq.

yerləştirmək yerləşdirmək. 1. sinmək. (sink (ingilis). batmaq. basınmaq. gömülmək. saplanmaq. qafasına girmək. çökünmək. dalınmaq. içinmək. düşünmək. sağınmaq. sağanmaq. eninmək. azalmaq. unutulmaq. örtbas edmək. yatınmaq. 1. səritmək. 1. . sığzalmaq. sığdalmaq. sığışdırılmaq. sığılmaq. - bunu ona, onu buna sığzala. 1. 1. saldırmaq. - qonaqları hotelə saldırmayın evə götürün. 1. salmaq. salbamaq. qurbamaq. qurmaq. döşəmək. yerə bıraqmaq. inşa' edmək. - qapqa salbamaq: düzaq qurmaq. - yol, tikinti salbamaq. 1. salmaq. tutdurmaq. saplamaq. sapıtmaq. çaplamaq. çapıtmaq. sapdırtmaq. çapdırtmaq. sancmaq. saşmaq. taxmaq. çaqmaq. tikmək. keçirmək. ilişdirmək.
-nərsəni nərsiyə yerləşdirmək: saldırmaq. bir birinin ucraşdırmaq, tutuşdurmaq.
-özünü yerləşdirmək, toxdatmaq, rahatlamaq: sınğarmaq. singirmək.

yerləştirmək yerləşdirmək. sınğıtmaq. doldurmaq.

yerləştirtmək yerləşdirtmək. seyxatmaq.

yerlətmək yığmaq. yığımaq.

yerli -bir işi bir kərədə, yerli dibli eləmək: sıpqırmaq. çıpqırmaq.
- yerli yersiz gələnə çıxışmaq: güpürdəyib durmaq.
-yerli samballı: qoylu samballı: sallısoplu. sallı sartlı.
- yerli yersiz. sıralı sırasız. sırılı sırısız. sırıqlı sırıqsız. çəkinə çəkinə, çağına yağına baxmadan.
- yerli yersiz: sırılı sırısız. sıralı sırasız. sırıqlı sırıqsız. çəkinə çəkinə, çağına yağına baxmadan.

yersinmək yerinmək. barımsımaq. istəmək. göyüllənmək. könüllənmək.

yersiz 1. saçma. əbəs. boş. anlamsız. yava. hərzə. 1. sırısız. sırıqsız. sırasız. yolsuz. uyqun çağında olmayan. munasibətsiz.
- yerli yersiz: sıralı sırasız. sırılı sırısız. sırıqlı sırıqsız. çəkinə çəkinə, çağına yağına baxmadan.
- yerli yersiz gələnə çıxışmaq: güpürdəyib durmaq.
-yersiz danışan, qılınan: güdük.
- yerli yersiz: sırılı sırısız. sıralı sırasız. sırıqlı sırıqsız. çəkinə çəkinə, çağına yağına baxmadan.

yertə -olduğu yerdə cummaq, qurumaq, donmaq: sırqaymaq. sınqaymaq. sıntaymaq. səs səmiri kəsilmək.
-soyuq düşür, ölüm çökür varlıqlara, üşür yerdə qızıl güllər
-bir yerdə özəl, seçgin yer: səki. səkə. səkgi. törə.
-yerdə bıraxmaq: sərmək. sərimək. salmaq. atlamaq. unutmaq. üzərində durmamaq. dışında tutmaq. qarışdırmamaq. velləmək. sərf nəzər edmək. - heç bir incəliyi sərmədən işi bitirdilər.
-düğün salan düğünləri çözənməz, yaman olan yaxşılığı seçənməz, əz başını yaman görsən hər yerdə, yaman olan yaxşıları görənməz.
- salındığı yerdə otlamaq: heç bir ilərləyiş göstərmədən durmaq.
- bir yerdə görünmək: bir yerə gəlmək. qara salmaq.
-kəsilən ağacdan yerdə qalan bölüm: kütük. kötük. oturqa.
-yerdə gizlətilmiş, saçılaraq qonan quşu tutan tələ çeşiti: saçratqu. saçratuq.

yertən -qab sınan yerdən süzər. (idiş çatlağından süzər)
-qucaq açar ər yerdən , görsə qonaq qıraq yerdən uzaqdan, bir qapını qırx qapar, qaykişilər uzaq olsun qonaqdan. (qaykişilər: (qay: pis). namədlər)
-bir yerdən bir yerə, bir üzdən başqa üzə dəğişmək, köçünmək: sırpınmaq. sırpanmaq. sıyranmaq. sıyrınmaq. sıypınmaq. sirpənmək. sürpünmək. yerindən oynamaq.
-nərsəni bir yerdən siyirmək, ayırmaq: sırmatmaq. - sudan balığ sırmatıb satdı. - yeməyin, ətin suyun sırmat.
-gizlicə, yavaşcadan bir yerdən, işdən çəkinmək: sakğınmaq. sayxınmaq. yayğınmaq.
-nərsəni olduğu yerdən dışar çıxartmaq, çəkdirmək: savurtmaq. - arxa dişlərin hamısın savurtmuş.
-yerdən uca qurulmuş yataq: sərir < səkir. kürsü.
-varın verən utanmaz, küsük yerdən umanmaz.
-varın verdin utunma, küsük yerdən umunma.
-yerdən tapsan sanab al, söz bilməsən dinməz.
-son damcısına dək nərsəni bir yerdən götürmək, axıtmaq, ağdarmaq: sırqırmaq. sıyırmaq. sirgirmək.
-başqa yerdən gətirilmiş: salma. gətirmə. - salma görənək. - salma din (: başqa yerdən gətirilmiş rəsm, dəb, din). -salma su: çəkilmiş arx.
-bir yerdən şığıb, iticə axan, saçan, çıxan, düşən nərsə: saçma. axın.
-bir yerə, verilən, atılan, bağışlanan, bir yerdən, kimsədən alınan, gələn, yığılan pay, pul, nərsə: kömək. salma. sağma. səpmə. (salman. sağman. səpmən: el içində gəzib bir törk, hünər göstərərək para toplayan) yardım. eanə. - bu kəndin çox işləri salmalıq parası ilə yollanır.

yesə -əti acı daş yesə, gedməz üzdən üzü çox, uzaq durqıl olardan, asdarı yox üzü yox.

yetbə yetbək. satanğ. usta. mahir.

yetbəq yetbək. yetbə. satanğ. usta. mahir.

yetə -arzular uzun ömrümüz güdə, kimləri yetə, kimləri gedə!.

yetənəq yetənək. soğa_. sovğa. qabiliyyət. sığım. sığa. ərəmik. irəmik. vergi. (don) .

yetər - axar axarda gedər, barıb oluna yetər. (oluna: olacağına).
-usluya bir söz yetər, ussuza min söz itər.

yetərsən -yaşam dedin iki dodaq arası, iyi olmaz dost dilinin yarası, yol dedigin uzaq değil şurası, gec qalmasan indi dursan yoluva, amac yolun başa yürüb yetərsən.

yeti sağış. tapdağ. tədbir.

yetili sakınqan. sak. çapçağ. ayğaq. huşyar. aqil. həkim. saxlaşlı. sağlaşlı. tapdağlı. tədbirli. ehtiyatlı. həzərli. mütəbəssir.

yetim -yetim gözü ac olur
-yetim qoduq söyüşgən, dul arvadlar deyişgən.
-yalançının sözü quyruqlu, yetim cocuq buyruqlu.
-yetim dəğər bilirsə, sudan kərə çıxarram. (dəğər: qədir) .

yetimə -kim vermiş yetimə malın, el yığıla alanmaz.
-yetimə bir tikə ver, ikincisin özü götər. (götər: götürər)
-alan əlin uzunluğu yetimdə.

yetimtə -yetimdə ut duranmaz, utsuzda üz qızrmaz. (ut : utanış. utanma. həya).

yetirimək sağışdırmaq. sağındırmaq. tapdatmaq. tapdağıtmaq. tapdağ, tədbir vermək. (tapdağıtan: tapdağan. tapdağçı. tədbirçi. tədbir verən) .

yetirmək savdarmaq. səvdirmək. sağdırmaq. çağdırmaq. çatdırmaq. sovq edmək. göndərmək. - səni tanrı mənə savratdı.

yetirsə -can tənində, huş başında, güc əlində varkən, çalış yapın diləgin, çağ ötürsə, son yetirsə, heç bir əldən iş gəlməz .

yetirtmək yedirtmək. 1. sınğdırmaq. sınğıtmaq. sinğitmək. sinğdirmək. çəkindirtmək. cəzb editmək. özünə daldırtmaq, girirtmək, soxutmaq. 1. saxlamaq. bəsləmək. kökləmək. köklətmək. kökətmək. baxmaq. - kim kimi saxlır. 1. sınğırtmaq. sınğıtmaq. yağı dəriyə sınğıtdı. 1. tapışdırmaq. çatışdırtmaq. çatdırtmaq. verditmək.

yetisizliq yetisizlik. sakınc. bir çözüm önündə acizlik. gücsüzlük. sığımsızlıq. sığasızlıq. qabiliyyətsizlik.

yetişən -çağından, başqalarından gec yetişən, pişən: sava. sova. - sava yemiş: gec yetişən yemiş. - sava əkin: gec əkilmiş olma. - yağış yağsa sava əkinlərdə yaxşı olur.
-su qırağlarında yetişən, səbət toxumada işlənən, əsnək, əğilgən, yumşaq dallı ağac: söğüt. söyüt. dal.
-tez yetişən tərəvəz çeşitləri: saldı pişdi.
-güzdə yetişən yemiş: . güzdək. güzlək. güzəm. güzdük. güzlük. payızlıq. payzalıq. payzatıq. - güzəm armıdı.

yetişilən -kimlik, sicill işlərinə yetişilən yer: kütüklük. kötüklük.

yetişmək sərilmək. sərpilmək. gəlişmək. ösüşmək. dallanıb budaqlanmaq. göyərmək. göysərmək. daraqlanmaq. diriklənmək. (əfzayiş. urçalış. dirçəliş. rüşd. rovnəq. nəmovv. müvəffəq. pişrəft. kamyab. tərəqqi). - daraq bazar: dərik bazar: rovnəqli bazar. dirik işli: işləri yolunda, gəlişmədə. - kefi dirik: kefi kök). - gündən günə işlərimiz daraqlanır. - işlərimiz daraqlandı, dərikləndi: cürləndi.

yetişməmiş savıyı. kal.
-yetişməmiş yemiş: qurun. (sulanmamış). kal.
-yetişməmiş, kal üzüm: qurun. (sulanmamış). qora.

yetişməz -ölüyə pay yetişməz. (ölüyə pay düşməz).

yetişsin toxdasın. dolsun. çatsın. -mənim əlimə bir tümən toxdasın.

yetiştirilən -çağından dış yetiştirilən yemiş: sava. sova. sezondışı. - sava armıd.

yetiştirmək -güdüb böyütmək, yügürtmək, yetişdirmək: sırıtmaq.

yetit -yedit qonağı, yıxsın ocağı.

yetitməz -toxluq nə deditməz, para nə editməz, aclıq nə yeditməz.

yetiv -sayılar { birləv. ikiləv. üçtay. dörtav. beşləy. altav. yediv. səkiziv. dokuzuv}.

yetiyin -çox yemə qəmdə könül ötüb küçüb keçənlərin, ki sənə qalmayacaqdur nəyisə çox yediyin qəmdən ötür.

yetqiləşmək yetgiləşmək. kamilləşmək.

yetqilətmək yetgilətmək. kamillətmək. - çala işləri yetgilətmək: yarımçılıq işləri qurtarmaq.

yetqili yetgili. kamil. - səndə barı yetgili: səndə hər nə kamildir.

yetqililər -bilgililər yetgisiz, yetgililər bilgisiz.

yetqisin yetgisin. tanlığ. səlahiyyət. təsdiq. kart. əhliyyət. -yetgisin almaq: səkətləmək. səktələtmək. səkələtmək. (< səkmək: atılmaq) yana atmaq. alı qoymaq. işdən salmaq. fələc, məfluc edmək.

yetqisiz -bilgililər yetgisiz, yetgililər bilgisiz.

yetmək ödəmək. - gəliri gedirin ödəmir. - dadı acısın ödəmir.

yetməsə -baş yetməsə qırxında, baş qutarmaz qırğında.

yetmir ödəmir. kafi değil. - gəliri gedirin ödəmir. - dadı acısın ödəmir.

yetmiş -qaragünlü varlılar, mal üstünə mal qalar, altmış yetmiş yaşasa, qoduq gəlib mal qalar.

yetmişə -yaşın aşsa altmışı, tez görərsin yetmişi, bassan ayaq yetmişə, qatılmışlar keçmişə.

yetmişi -yaşın aşsa altmışı, tez görərsin yetmişi, bassan ayaq yetmişə, qatılmışlar keçmişə.

yetti -cocuqların ilkin çıxarıb, altı yeddi yaşında tökən dişləri: quzudişi.

yey 1. seç. seçi. seçə. imtiyaz. təfəvvüq. təmayüz. bərtəri. tərcih. rüchan. 1. yeğ. iyi. yaxcı . -söyləyəndə az söylə, dinləyəndə yey dinlə.

yeyən - dərdi çəkən bilər, dayağı yeyən.

yeyənlər - süycü süycü yeyənlər, acı acı gəgirmiş, ağzın açıb deyənlər, sonu bir gəbirmiş. (süycü: dadlı). (gəbirmək: gəbərmək. piscənə, acınaqlı ölmək).

yeyər -götdən yeyər, ağızdan sıçar. (ağzıgözəl, deyingən, alaşa qadına deyiliir)
- küt küt yeyər yoncanı, yada salmaz daycanı. (küt küt:kürt kürt. xırt xırt. xıt xıt. xırp xırp. xıp xıp. qırç qırç) .

yeyib -yeyib içməkli qonağlıq: şölənğ. şölən. şöləngə. qurama. sallıq. tutşuq. tuştuq. rəsmi, təşrifatlı çağrış.
-yalnız oturub yeyib içib bəslənən, kökələn, yan bəsləyən (göt bəsləyən): səmirgin.

yeyiq yeyik. yenik. soğuq. sovuğ. çürük. pozuq. - sovuğ çiğid: çürük dənə.

yeyilib -işlənib yeyilib gedmək: yıpqalamaq. aşınmaq. sıypalamaq. sıypamaq. sığpalamaq. sığpamaq. sıyqalamaq.

yeyilir -sulaq yerdə çıxıb, yeyilir göbələk çeşiti: quzugöbəyi.

yeyilməyən -yemişin çəkirdəkli, yeyilməyən bölümü: kütün.

yeyin sapıq. savıq. iti. yelkən. ilkən. tünd. səri'. - savıqçapar: aşğınçı. it çapar: yelkən. foriyyətli, səriüsseyr peyk, qasid.

yeyiş -aşırı istək, yeyiş, iştah, könül: gürəlik. guralıq. gövül. göyül. ürək. qılınc. qıyım. qıyın. qıynış. qıynıc. uçuş. uçuç. közək. közənək. köznək. buraz. burat. həvəs.

yeyləmək yeğləmək. seçinmək. yeğləmək. üst tutmaq. bəğənmək. istisinmək. istəsinmək. tərcih edmək. ərcəhiyyət, ovləviyyət vermək. - bu donların seçimi (çeşiti) çox olduğundan seçinmdə güclük çəkdim.

yəhər 1. güvtün. palan. səmər. köpən. qapan. çul. 1. sarça.

yəhərin -yəhərin altına qoyulan keçə, parça: saçım. atqı. gecim (< 1. keçə. 1. < saçım).

yəqə -qərə yəxə: qara yaxa: sərgil. sivil. (sarqıl: burkan. ruhani. malla).

yəqtən yəxdən. saldağ. çəmədan. - geyimlərin saldağa salıb, bağlayıb çıxıb geddi. (salmaq: içinə qoymaq) .

yələcə yalaca. yalca. yalıca. yalnızca. salaca. salca. sadəcə.

yələqiq yələkik. yalalıq. salalıq. sadəlik.

yəlitilmək yalıtılmaq. salıtılmaq. sadələşdirilmək.

yəmşəqli -başı sarıqlı, əmmaməli, börklü, yəmşəkli: sarbaş. (# çalbaş: dalbaş: başaçıq) .

yəşərməsi -bitginin gec çiçəklənməsi, quruyub yenidən yəşərməsi: güzlükləmək. güzləkləmək.

yəyə səyə. sərə. səfə. səfhə. səhvə. kağız üzü.

yıq - yığ yığış (yır yığış) edmək. sarağamaq.
-qanmaza ver çörəyi, başında yığ kürəyi.

yıqan yığan. (ayıraraq) seçici. seçən. dərən. dərici. saylavçı. seçmən. (# saçıcı: saçan. dağıdan) .

yıqar - ölüm gələr alar gedər, ayrılıqlar yıxar didər.
-bilək yıxmazı, bilik yıxar.
- göyə sağuran üzündə yığar. (sağuran: tüpürən)
-üzülməkdən nə çıxar, nərsə yapsan üzülməyin evin yıxar.

yıqarsan -kötülərdən yaxcılığı umarsan, toxmaq başda çomağıvı yığarsan.

yıqcalamaq yığcalamaq. sıymalamaq. sımalamaq.

yıqıb -çadırın tikələrin təpədə yığıb bağlayan düğün: salqan. salkit. səlkit. çalgit. çəlgit. baş düğün.

yıqıq -yığıq, toplanmış hər nə: qurum. topar. koma. - bu mal davar qurumu nəyivə gərək. - bir qurum mal yığdı.
-içə doğru çıxıq, yığıq, avuca, belə yerləşən düğün, qopa: somut (# tomut: dışa doğru çəkik, yığıq, düğün)
-dışa doğru çəkik, yığıq: tomurtuq. (# somurtuq: içə doğru çıxıq, yığıq. )
-içə doğru çıxıq, yığıq: somurtuq. (# tomurtuq: dışa doğru çəkik, yığıq) .

yıqıqla -yıxıqla yıxılma, yanığla yanma: saçılan sütə ağlama. keçəndən keç, ötəndən öt.

yıqıla -kim vermiş yetimə malın, el yığıla alanmaz.

yıqılan -bir yerə, verilən, atılan, bağışlanan, bir yerdən, kimsədən alınan, gələn, yığılan pay, pul, nərsə: kömək. salma. sağma. səpmə. (salman. sağman. səpmən: el içində gəzib bir törk, hünər göstərərək para toplayan) yardım. eanə. - bu kəndin çox işləri salmalıq parası ilə yollanır.
-dilənçilikdə alınan pul, bölük, yığılan gövət, ehsan, mə'rəkələrdə toplanan pul: parsa. - parsayı toplamq: dövrə vurub pul yığmaq.
-im, iz olaraq yığılan daş koması: quşqa
-yıxılan uşağı avutma, oyalama, qıncıqlama üçün söylənən söz: quş tuttu.
-bir yerdə (covqada batırlara, dərvişlərə, qutur, gövət, ehsan, sədəqə kimi) verilən, yığılan paranı toplamaq: kisələmək
-neçə qətlənərək yığılan nərsə: . sındı. qətli. - sındı çəlik: neçə tikədən oluşub, tikələri birbiri içinə girib, yaxud üst üsdə qətlənərək yığılan əsa.

yıqılar -çox aylanan yıxılar, ağrıq könül sıxılar. (aylanan: fırlanan). (ağrıq: sinsik. sinsiyən).

yıqılıb -tıxanıbdır boğazım, dadsız ağız, yox gümanım atmış ola birdə danım, yarı can düşmüşəm əldən quruyub əl ayağım, duvağımda yıxılıb yox dayağım. (qocalıqla yalnızlıq)
-el şənliklərində yığılıb, əğlənən sayıl, açıq, böyük alan: saylağ. saylanğ. səyləğ. səylənğ. seylək. seyləğ. (sayılqa. saylanqa. səyləngə. seyingə. seyləngə. salyanğa).
-yığılıb dərilməmiş: sərsəl. səlsəl. sərbəsəl. səlbəsəl. sərəsür. sürsət. törtöküntülü. səlqiyə salınmamış. - başacağsız kişinin evi sərəsür gedir, olur.
-suyu çəkilib yığılıb büzülmək: soğalmaq. - soğalıb solağmaq.

yıqılırsa - yıxılırsa biri əldən tutasan sən kişisən, düşənə vurmuyasan taqqa təkə sən kişisən, varasan malla davara yoluvu azmıyasan sən kişisən, əzilib ya əzələr olsana topraq təki bərk sən kişisən, istəyin salmaya əldən ələ, ovsarlıyasan sən kişisən, kar koru kəl keçəli manlamasan sən kişisən (istəyin: həvəsin. nəfsin). (manlamasan: ayıblamayasan).

yıqılış yıxılış. sökülüş. pozuluş. çökülüş. çövülüş.
-boğaza yığılış: sıxılcağlığ. bıqqınlıq.

yıqılma -yıxıqla yıxılma, yanığla yanma: saçılan sütə ağlama. keçəndən keç, ötəndən öt.

yıqılmaq yıxılmaq. salınmaq. düşmək. baş göt olmaq.
-birdən yıxılmaq: kürpüşmək. kürtüşmək. güpüşmək. - evin dirəyi durdüğu yerdə kürtüşdü.

yıqılmış -qatar biçimində, toplum durumda birbirinə bağlanmış, bir yerə yığılmış nərsələr: saltav. salçav. toxçal. qapçal. çitçal. məcmuə. müctəme'. totalitə. toplam.
-yıxılmış, düşmüş, qırılmış nərsə: söggə. sökə.
-yerindən, ornundan, gücündən olmuş, yıxılmış: . küsgün. çökgün. çöşgün. -gənclik küsgünü.

yıqımaq yığımaq. yığmaq. yerlətmək .

yıqımı -bir topumu, yığımı bölüklərə ayırma: dəğirmə. dərimə. savağan. savğan. sovğan.
-bir topumu, yığımı bölüklərə ayırma: savağa. savğa. sovğa. dərimə. dəğirmə.

yıqın yığın. 1. sığınğır. sığqır. sınğır. səngər. təpə. kümə. koma. 1. çoğa. gürtük. kürtük. kirtik. kütlə. - yaz gələndə dərə bucaqlarında yığılan qar gürtüklərinin altında su axar.
-koma, yığın durumunda olmayan: (sərili nərsə) sərgən. səryək. sərsək.
-səngər, təpə, yığın, kümə, koma oluşdurmaq: sığınğırlamaq. sığqırlamaq. sınğılamaq.

yıqını -küləklə sürüklənən qar yığını: gürs. gürüs. gurs. gurus.

yıqınta -bir yığında nərsənin, kimsənin say sanasın (neçə olduğun), yerin bəllədən sayı: sanağ san. say sana. sanarıq. şumarə. nümrə. ədəd.

yıqış - yığ yığış (yır yığış) edmək. sarağamaq.

yıqışan -yağış suyu yığışan çuxur: güv. -fırlanır tərsəsinə bax devranımız, su götürmək yerinə suv tökülür güv quyuya.

yıqışıq yığışıq. kütləşik. cütləşik. kitləşik. çitləşik. küməşik. komaşıq. topluşuq.

yıqıştırmaq -əl ayağın yığışdırmaq: quyruğun yığmaq. quyruq qısmaq. öz yerinə çəkilmək.

yiqit yiğid. saltal. sattal. saytal. sağtal. güclü. qoçağ. qorxmaz. - saltal kişilər.
-sapasağlam, qıyıq qıvraq bağadur, iyid: salvadur. sarvatur. sarbatur. sağbatur. sağqurat.

yıqlamaq yığlamaq. sığtamaq. sağatmaq. ağlamaq.

yıqlat yığlat!. sıxlat!. qaqlat!. - onları sıxlat, hamısına yer olsun.

yıqlav yığlav. 1. ağlamaq . -aclıq tokluq, gülüv yığlav, eylik pislik dinsiz olub, dilsiz doğub. (gülüv: gülmək). (yığlav: ağlamaq) 1. ağlamaq . -aclıq tokluq, gülüv yığlav, eylik pislik dinsiz olub, dilsiz doğub. (gülüv: gülmək). (yığlav: ağlamaq) .

yıqma -kölgə salsın ağac kəndi dibinə, qaykişini odun yığma ipinə. (qay: pis).

yıqmaq yığmaq. 1. sıymaq. sımaq. 1. . gürələmək. gürələtmək. cürələmək. canlatmaq. 1. yığmaq. yığımaq. yerlətmək . 1. yıxmaq. saldamaq. satlamaq. - sel basıb ağacları saldamış. 1. yıxmaq. salmaq. - yel ağacları saldı. 1. yıxmaq. salmaq. uçurmaq. - sel bir gündə bu duvarı saldı. 1. yığmaq. qaldırmaq. devşirmək. toplamaq. dərmək. dərləmək. - kitab, xərmən, tarla qaldırmaq. 1. yığmaq. kütdəmək. kütləmək. küpdəmək. küpləmək. dərləmək. toplamaq. topalamaq. qalaqlamaq.
-boğaza yığmaq: sıxboğaz edmək. bıqdırmaq. dartıtmaq.
-qar, saman, ot alağ kimi nərsələri yığmaq, toplamaqa işlənən, kürək, şənə, bel biçimli arac: sıyırqa.
- dövrə vurub pul yığmaq: parsayı toplamq
-quyruğun yığmaq: əl ayağın yığışdırmaq. quyruq qısmaq. öz yerinə çəkilmək.
-dağınıq nərsəni sağdırıb, axdırıb bir yerə yığmaq, bir yerdə sarıtmaq, ortalamaq, mahasirə edmək: . sağır. səğir. - sağır av: savır av: avları çevrələyib bir ortaya savırıb, qoğub tutma, avlamaq.
-çox para, var dövlət toplamaq, yığmaq: kürüşləmək. zənginləşmək.
-əllə, nərsə ilə itələyib yığmaq: küpürmək. süpürmək. kürərmək.