Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

-şirə kimi yapışqan, suvaşıb asılan hər nə: sağız. sağızan. axız. axızan. - sağız topraq: ət palçığı.

yapışmaq 1. sapılmaq. əkişmək. irəşmək. - nə mənə sapılmısan, çıx ged. 1. sarmaq. sarınmaq. sarılmaq. tapınmaq. bağalı, bağlı, sadiq qalmaq. bağlanmaq. asılmaq. sallanmaq. taxınmaq. ümüdün itirməmək. arayıb bulmağa çalışmaq. sinicləşmək. 1. sırılmaq. sıralmaq. - acından qarnı belinə sıralmış. 1. sıvaşmaq. sivişt, sirişt, sıvışt olmaq. sıvışmaq. sıvaşmaq. suvaşmaq. əl çəkməmək. - bilməm nə istir, sivişt olub qopmur. 1. yaxışmaq. xoşuna gəlmək. - bu sizə yaxışdımı. - ona yaxışmadım: onun xoşu gəlmədim. - yaxışsa: yapışsa.

yapışmaz -könül sırça qırıldısa yapışmaz, güvən gedsə birdə geri qayıtmaz. (sırça: şişə. şüşə) .

yapışmış -birbirinə çatılmış, yapışmış, bağlanmış nərsələr: satağ. çatağ. darağ.
-quruyub yapışmış nərsəni qaşıma üçün ənli, güdə arac: kartək. kəsgit. sapqal. çapqal.
-kip kip birbibirinə sarılmış, yapışmış: sarağ.

yapıştırılmasıntan -dəğişik tikələrin yapışdırılmasından oluşan nərsə: salma. muzaik.

yapıştırmaq yapışdırmaq. 1. sırmaq. sırımaq. sıramaq. - bu suçları kimə sıracağsız. 1. bəlşdirmək. sırvatmaq. sırıştırmaq. sızvatmaq. sızışdırmaq. sıvşıtmaq. sıvışdırmaq. sıvaşdırmaq. suvaşdırmaq. süvüşdürmək. süvşütmək. 1. sarmaq. sarpmaq. səyirmək. səğirmək. səkirmək. sırıtmaq. döğmək. çırpmaq. - dəğərli bir dəğənək sardım biləsinə.
- sırıb bağlamaq: çəkib, dartıb bağlamaq.

yapıta -bir yer, yapıda, artığına tikilən dam, çatı: burada artığ olan nərsələr yerləşilir. çalva. çalav. salay. salav. salva. (tövlə. pəyə. ambar. sandıxana. dalda) .

yapıyar - yanlış sorqu düz yolları qapıyar, əğri yollar hamarlayıb yapıyar.

yapiyoruz -sürülər gibi gediyoruz, hər nə dediz yapiyoruz, düşünməyiz, soramayız, qanmayız, bu yol sonun tamu içrə görüyoruz. (tamu: cəhənnəm).

yapma 1. . yapmacıq. güvəniməz. tutunsuz. durunsuz. bəfasız. uydurma. düzmə. düzməcə. saxta. qəlb. 1. çıxma. qondarma . -türk doğma demək, azeri yapma demək.
-üstün açılmış yoğuru sərib, təndirə çırpma, yapma döşəkcəsi: səpic. (1. < sərmək. sərpmək) çörək döşəkcəsi.

yapmacıq yapma. güvəniməz. tutunsuz. durunsuz. bəfasız. uydurma. düzmə. düzməcə. saxta. qəlb.

yapmaq - siyrə yapmaq: sirə yapmaq: (siyrə: sirə. uzun. uzanan). nərsəni sürürb çoxmaqdan (çoxatmaqdan), ona alışmaq. bir yerə çox gedib gəlmək. kimsənin, bir yerin görməyinə sürəli gedmək.
-yanlış, xəta yapmaq: sürcəmək. səkmək.
-yapılan nərsələrin son işlərin yapmaq: silmək.
-çox gözəl biçimdə yapmaq: quş qondurmaq.

yapmaqa -bir iş, nərsə yapmağa qalxışmaq: sınanışmaq. sınanışıqmaq. samaq. səmək. sımaq. (< sınmaq. sınanmaq). istəmək, çalışmaq, çabalamaq, qoşumaq, can atmaq, qeyrət, cəhd, sə'y edmək - qaçacağ olub sınandı. - salıq bilgisin gizləməyə sınandı. - yaşamında sınıb sınanmış bir iyid. - çox sınanışıqdıq bir sonuc olmadı.

yapmaqtan -qorxudaraq bir işi yapmaqdan çəkindirmək: sindirmək. (sındırmaq) dindirmək. yindirmək. yendirmək. sınğırtmaq. ürkütmək.

yapmaz -inanclar yapmaz iyi kişini, yapdıqları vurar dışa işini (içini).

yapraq -gül solar yapraq tökər qalmaz yaşıllıqdan bir iz, ayrı ölkə başqa topraq türklüğüzdə dil biriz.
-yaprağ tökümü: salmalıq. xəzan.
-yekə, enli yapraq: saya. - bu asmanın sayaların qır balacaları cücərsin.

yapraqlı -az yapraqlı ağac, bitgi: sovuq quyruq. {(savuq. sovuq. soyuq) (suyuq). seyik. seyrək}.

yapraqsız -yapraqsız dal: küvədal. kovdal. kordal.

yapsamaq yırpsamaq. yıpsamaq. sırpsamaq. sıpsamaq. azalmaq. düşmək. - yağın çapsını sıpsadı: yağış şiddəti düşdü.

yapsan -üzülməkdən nə çıxar, nərsə yapsan üzülməyin evin yıxar.

yapsanmaq satsanmaq. : dartsıtmaq. görəsitmək. təzahür, vanəmud edmək.

yapsırmaq yıpsırmaq (> əfsordən (fars)}. sıxılmaq. darıxmaq. - evdə qalmaqdan sıxıldıq.

yapşıqmaq yapşığmaq. saplamaq. saplanmaq. saplaşmaq. qovuşmaq.

yaptıqıvı - yapdığıvı yap: açtıqıvı aç. - sən açdığıvı aç (yapdığıvı yap), toxuyan toxuyubda, bükərdə. (sən yazdığıvı yaz, əğirən bükür).

yaptıqlamaq yapdığlamaq. çapdığlamaq. səprəmək. səprətmək. səpmək. sarmaq. təchiz edmək. sırlamaq. hazırlamaq.

yaptıqları -inanclar yapmaz iyi kişini, yapdıqları vurar dışa işini (içini).

yaptırtmaq yapdırtmaq. saldırmaq. qurdurtmaq.

yar sevgili. sövgülü. söygülü. süygülü. dosd.
-iş diləyim, yol yolağım, yar yarağım uğurlu.

yara - ata ana körpüdür, sevgi yara çatınca.
-sulu yara: saçıtıq. saçıtqı. saçratıq. saçratqı. sıçıtıq. sıçıtqı. sıçratıq. sıçratıq.

yarac yaraclı. yaraşlı. savan. savın. (təpici. iti). kəsgin. etgili. gözü açıq. oxuğan. savadlı. sanğlı. zəki. tiz huş. ayğaq. huşyar. ağıllı. fərasatlı.
-qazanc, yaran, yaranc, yarac: . qaparuz. çay pulu. salıvar. səlivər. rüşvət. yasaq - yedirmədən kəviş bu iş yerin tapmayacaq. - bu ölkədə qısdırmasız iş keçməz.

yaraclı yarac. yaraşlı. savan. savın. (təpici. iti). kəsgin. etgili. gözü açıq. oxuğan. savadlı. sanğlı. zəki. tiz huş. ayğaq. huşyar. ağıllı. fərasatlı.

yaraq yarağ. saçağ. fərəc. 1. silah. -biçaq, dəğənək kimi soyuq yaraq, silah: sox. 1. silək. silah. salaq. qoral. 1. sırma. geyimdən asılan, geyimə sapılan im, nişan. paqon.
-yaşamda başarı ən gözəl yaraq, necəki səni sevməyən kimisin üzər.

yaraqı -canlıda, bitgidə ərkəklik yarağı: saçqıl > şişgil. çeşgil.
-ərkəklik yaraqı: quş.
-ərkəklik yarağı: (sallaq, asılı olmaqdan bu adı almış) salıntı (atıntı).

yaraqı -ərkəklik yaraqı: sik. (1. < saçmaq. 1. soxmaq. suxmaq. 1. < sökmək) ucu iti çubuğ. ox. oxlav. axlov.

yaraqım -iş diləyim, yol yolağım, yar yarağım uğurlu.

yaraqın -yaş keçər sevgi ötər durca qalanmaz kimsə, kişi oldur o günə qılsın özüçün yarağın. (durca : dəğişməz. sabit).

yaraqının -yaşalanmış kimsənin yaraqının sallağ durumu: salaq.

yaraqlı yarağlı. salmalı. bəzəkli. nəxşəli. rəsmli. tərhli.

yaralamaq sıymaq. sınıtmaq. üzmək. qırmaq. dağlamaq. - ürəyin sıydı.

yaralanmasını -nərsəni başqa nərsəylə çırpışıb yaralanmasını önləyən tikə, bəd: sipər. çıpır. savır. (1. < çırpmaq. 1. < savmaq).

yaralanmış - əlim saya yaralanmış. (saya: sığ. yüzsül. üzsov. üstür. dərin olmayan. yüngül. çatlığ. yalpaq. suvağı. sıvağı. səthi).

yaralar -kötü işlər yamanları yamanladar, eyiləri yaralar.

yaralı -çox gəzməsən aralı, tez tapılar yaralı, dərmanın qıl dərdin al, yaxcı bilə yaxcı işi aralı. (aralı: ıraqdan).

yaramaz -bəkləyiş yaşama yaramaz
-özün tanımağa güzgü yaramaz.

yaran -qazanc, yaran, yaranc, yarac: . qaparuz. çay pulu. salıvar. səlivər. rüşvət. yasaq - yedirmədən kəviş bu iş yerin tapmayacaq. - bu ölkədə qısdırmasız iş keçməz.

yaranc -qazanc, yaran, yaranc, yarac: . qaparuz. çay pulu. salıvar. səlivər. rüşvət. yasaq - yedirmədən kəviş bu iş yerin tapmayacaq. - bu ölkədə qısdırmasız iş keçməz.

yaranmaz yarınmaz. -dil sevgisi coşmuş olur könüldən, batsan içə dalsan sözə görərsən, dil yoxdusa söz anlamı tapılmaz, söz yoxdusa heç bir qavram yapılmaz, başlar kütər, beyin küsər, heç bir kimlik arınmaz, nə bir duyqu, nə bir savsal, nə bir kimlik yarınmaz. (savsal: fəlsəfə).

yarar güdü. yenğiş. yenğiz. yenğizik. > əngizə. dürtü. nədən. səbəb. motiv. ğərəz. izin. mühərrik. bais.
-biri yarar, biri sarar: sarmaq.
-bir dağ cumar, min dərə yarar, min dərə dolar, bir dağ olar
-ağac dibi kağlamaqa, bitgi kökün qazıb çıxartmaqda yarar arac: küsgü. kösgü. çökgü. küsgüc. kösgüc. çökgüc. köşgüc. kağlac.
-alışdırmağa, tutuşdurma, yaxmağa, sınaşdırmağa yarar nərsə: kuydaq. kuycaq. küydaq. küycaq.
-süt sağmağa, qurud əzəməyə yarar qab: sağan. saxan. sağana. sehin. saxsı, enli ağızlı qab. tağar. mətirət.

yararlı yaraşlı. əlverişli. salağlı. faydalı. -sağılmağa yararlı, əlverişli, salağlı, yararlı, yaraşlı, faydalı: sağıl.
-sağılmağa yararlı, əlverişli, salağlı, yararlı, yaraşlı, faydalı: sağıl.

yararsız 1. . öğsüz. kötəlsiz. qanıtsız. tanıtsız. yaraşsız. salıqsız. saqıtsız. dəlilsiz. ötrüsüz. ötürsüz. cəhətsiz. qoşdurum. 1. . yaraşsız. quru. boş. kofı. kovı. təksiz. bihudə. qoşdurum. havayi. - quru söz: boş, anlamsız, tutarsız, yarasız söz. qozağ. kovaz. loğaz. ( > gəzafə).

yarası -yaşam dedin iki dodaq arası, iyi olmaz dost dilinin yarası, yol dedigin uzaq değil şurası, gec qalmasan indi dursan yoluva, amac yolun başa yürüb yetərsən.

yarasız - boş, anlamsız, tutarsız, yarasız söz: qozağ. kovaz. loğaz. ( > gəzafə). quru söz. (quru: boş. kofı. kovı. yararsız. yaraşsız. təksiz. bihudə. qoşdurum. havayi).

yaraşay 1. yaraşqan. yarşaq. sağday. sayaq. sıyaq. munasib. 1. yaraşqan. sevgin. sövgün. söyşün. süygün. söyüş. sevgili. sevilən. sevimli. sayılan. sayılı. saylı. sayqın.

yaraşıq sağday. sayaq. sıyaq. şayistə.

yaraşıqı yaraşığı. 1. görkü. gözəlliyi . -kişi görkü söz, ocaq görkü köz. 1. gəlşiğü. -toy gəlşiğü bağşıdur, sözün düzü yaxşıdur. (gəlşiğü: yaraşığı).

yaraşıqlı - çapası, əndamı uyğun, yaraşığlı olmayan: sikkəsiz.

yaraşqan 1. . yaraşay. sevgin. sövgün. söyşün. süygün. söyüş. sevgili. sevilən. sevimli. sayılan. sayılı. saylı. sayqın. 1. yaraşay. yarşaq. sağday. sayaq. sıyaq. munasib.

yaraşlı 1. yarac. yaraclı. savan. savın. (təpici. iti). kəsgin. etgili. gözü açıq. oxuğan. savadlı. sanğlı. zəki. tiz huş. ayğaq. huşyar. ağıllı. fərasatlı. 1. yararlı. əlverişli. salağlı. faydalı. -sağılmağa yararlı, əlverişli, salağlı, yararlı, yaraşlı, faydalı: sağıl.

yaraşmazlıqı -tutmamazlığı, yaraşmazlığı, uyqunsuzluğu açıqca görünmək: sıyıtmaq. sırıtmaq. gözə çarpmaq. yamaq olmaq. - burda sıyıtan bir nə görülmədi. - bu boya üzərində sarı sırıtır.

yaraşsız 1. yararsız. quru. boş. kofı. kovı. təksiz. bihudə. qoşdurum. havayi. - quru söz: boş, anlamsız, tutarsız, yarasız söz. qozağ. kovaz. loğaz. ( > gəzafə). 1. . öğsüz. kötəlsiz. qanıtsız. tanıtsız. yararsız. salıqsız. saqıtsız. dəlilsiz. ötrüsüz. ötürsüz. cəhətsiz. qoşdurum.

yaratan -yaradan axan sarı su: sarus. sasuq. (sarı su).
-ayrı düşmə karvandan, böylə demiş yaradan, yağu basar tez səni, tez gedərsən aradan.
-değiliz kimlər kimi sıradan, sağuş olsun türk yaratmış yaradan. (sağuş: şükr. həmd).

yaratıqlar -yer altı yaşayan yaratıqlar, yılıxlar (heyvanlar): sığınqar.

yaratılır -sevinc paylaşılır, mutluluq paylaşılamaz, yaratılır.

yaratılış yaradılış. kürsü. qursu. yapı.

yaratılışlı yaradılışlı. seçtil. saçtıl. çeştil. səciyyəli. karakterli. xuylu. qılıqlı.

yaratıştır -istək yaratışdır.

yaratmış -değiliz kimlər kimi sıradan, sağuş olsun türk yaratmış yaradan. (sağuş: şükr. həmd).

yarattım -mənki yaşamadım, səni yaşatdım, götürə bilmədim bu çatmazlığı, mən səndə özümə inam yaratdım, sən məndə özünə inamsızlığı.

yarı -tıxanıbdır boğazım, dadsız ağız, yox gümanım atmış ola birdə danım, yarı can düşmüşəm əldən quruyub əl ayağım, duvağımda yıxılıb yox dayağım. (qocalıqla yalnızlıq)
-yarı pişmiş yumurta: silik. ılığ.
- çox iri yarı, dağlıq olan: boluş. boloş. küt yarması.
-iri yarı: sında manda.

yarıcın narın. sağday. sayaq. sıyaq. tetiz. dəqiq.

yarıq 1. sırt. sırıt. iv. oluq. 1. yerik. yerikli. sərik. salığ. işlənən. dəbdə olan. yürkə. yürək. geçərli. mö'təbər. adi. mərsum. rayic. mütədavil. cari. (axıc. axarlı)
-iki nərsənin arasında sığav, şikaf, yarıq, aralıq: sığra. dərə.

yarılar -yollar uzsa ayrılar, yalnız könül yarılar, qıssa götür yoluvi, canın təndən ayrılar. (uzsa : uzansa).

yarım -evin, otağın bir yanında qurulan yarım qat: kürsü. kürsi. qursı. altı boş səggi.
-yarım yamalaq: gürdürkücük. kürdürkücük. qasıq qusuq, kəsik küsük qalmış.

yarımatıq -yarımadıq istisinə, kor olduq tüstüsünə.

yarımaz -səfehlik böyük kiçik tanımaz, alçaqlıq gələn başa yarımaz (səfehlik, sapıqlıq başlı başsız, usqan usqıt, ağıllı ağılsız bilməz, amma əksiklik hər kişinin işi değil) .

yarımçılıq -yarımçılıq qurumaq: quruşqamaq.

yarın sabah. sapağ. savağ. (< sapmaq: çıxmaq). (< yarınmaq: açılmaq) ışıqlıq. çıxış, qurtuluş yolu. (nəcat. fəcr)
-(keçmişindən qırmadan, yarına yol tapılma). -qapatsansa keçmişin, açıq durar yarınlara yolların, açıq keçmiş ıraq qoğar yarının.
-keçmşləri daşıyan, çətin çata yarına, olmaq içrə ölməyini görməyən, çox zor çəkər anlam verə yaşına.
- bu gün avçı yarın dönür avına, yalan dünya çoxun qoyar oyuna.
-bu gün dünü tanımaz, yarın gələr bu günləri anımaz
-arın yarın, təmiz pakizə, sırman sarğan, sərəsəlqəli geyimli: sırğov. üslü başlı.

yarına - yarına doğru: sabaha doğru.

yarınar ışıqlar -tün ertinlə yarınar. (tün: gecə) (ertinlə: sabahla). (gecə sabahla ışıqlar).
-dünü günə bağlamar!, günü tünə, tün ertinlə yarınar!. (bağlamar!: bağlama!. bağlac qılma!) .

yarınc sıyınc. söyünc. sövünc. müjdəlik. muştuluq. bəşarət.

yarınçı sıyınçı. söyünçü. sövünçü. süyünçü. müjdəçi. muştuluqçu. bəşarətçi.

yarının -qapatsansa keçmişin, açıq durar yarınlara yolların, açıq keçmiş ıraq qoğar yarının. (keçmişindən qırmadan, yarına yol tapılma).

yarınqi yarınki. sabahki.

yarınlara -ötənləri daşısan ayağında güc qalmaz, ötənlərə qayıtsan, yarınlara yol qalmaz.
-qapatsansa keçmişin, açıq durar yarınlara yolların, açıq keçmiş ıraq qoğar yarının. (keçmişindən qırmadan, yarına yol tapılma).

yarınları -ötənlərə ütükmə, gündəligə gecikmə, yarınları unutma. (ötənlərə ütükmə: keçmişlərə yanma, püşman olma).

yarınlarta -yaşın keçər özlək ölər, özlək ilə yaşama, əldəkinin bul dəyərin, yarınlarda arama.

yarınmaq açılmaq .

yarınmaz yarınmaz. yaranmaz -dil sevgisi coşmuş olur könüldən, batsan içə dalsan sözə görərsən, dil yoxdusa söz anlamı tapılmaz, söz yoxdusa heç bir qavram yapılmaz, başlar kütər, beyin küsər, heç bir kimlik arınmaz, nə bir duyqu, nə bir savsal, nə bir kimlik yarınmaz. (savsal: fəlsəfə).

yarıntıq sarıntıq. qarıntıq. quşağ. belt. kəmər.

yarısı -yaşam yarısı buyruq, yaşam yarısı qoyruq. (buyruq: istək. həvəs). (qoyruq: istəmədən oluşan)
-doğru soru, sorağın yarısı. (sorağın: yanıtın. cəvabın).

yarışa -atları edişə, törgəşə, törgüşə, idmana, yarışa öğrətmək üçün, ara ara düzülən enli taxdaların hər biri: sək. səkə. səxsə.
-yarışa, musbiqəyə qoyma: yarıtış. yartış. sınatış. sinitiş. dənətiş.

yarışta -idmanda, yarışda gövdəsin idmana qızdırmaq: saçaltı yapmaq.

yarıtım -yarıdım (yardım) istəmək, diləmək: sığınmaq. sınğınmaq. (sın. sin: iç) yarsınmaq. yarsanmaq.

yarıtış yartış. yarışa, musbiqəyə qoyma. sınatış. sinitiş. dənətiş.

yarıtlamaq -nərsəni qaşıyıb qazıb, silib sürtüb, sığallamaqla yarıtlamaq, safaltmaq: tıraşlamaq. taraşlamaq. (təraşlamaq (fars)} < sıyaşlamaq. sıyırmaq. sıyqırmaq. sidirmək. siyirmək. silmək.
- sıyqırıb salmaq: öcətlə (nifrətlə) silib, itələyib atmaq.

yarıtmaz güdük. sonucsuz. törəksiz. tökənsiz. sığınsız. nəticəsiz.
- türk sayın yarıtmaz: türk sayağına oxşamaz. (sayın: kimi).

yarıya -gecə keçmiş yarıya, çapıl (əcəl) gəlmiş qapıya, güman qalmış qaçıya, indi ev davarın saçqılan. (saçmaq: atmaq. əl çəkmək. əldən qoymaq. tərk edmək. bıraxmaq).

yarqa 1. sınış. siniş. arxa. keyfiyyət. (# sanış: kəmmiyyət) 1. sırav. sığav. sıyav. arxa. keyfiyyət. (sanav: kəmmiyyət) 1. sıy. arxa. keyfiyyət.
-qolayca əğilib, yasılıb, qalxıb davrana bilən qılığ, arxa, yarqa, xəsiyət, keyfiyyət: sar. sər. yumşaq. yamşaq. yamışaq. initaf pəzir.

yarqac yarqıc. dərman. çıxaran. çara. çarə. çözüm. təpir. yolum. olum. uyum. ötüm. geçin. geçit. ot. ota. çatır. əlac. qataran. qaytaran. gidərən. qurtaran. sağadan. sağaldan. bir ağrını, acını, bəlanı qayaran, qeytərən, qurtaran. şəfaçı.

yarqalı sıylı. arxalı. keyfiyyətli. tovsifli.

yarqallıq 1. sayalıq. sıyalıq. yaxcılıq. arxallıq. keyfiyyətlilik. (səlahiyyət. mənfəətli) 1. sıravlıq. sığavlıq. sıyavlıq. arxallıq. keyfiyyətlilik.

yarqamaq yarqatmaq. yalqamaq. yalqatmaq. sıyqamaq. sıyqatmaq. qıyıtmaq. məhəbbət, yardım edmək.

yarqan -selin açdığı dərə, yarğan: selgəf. selyar. selyan.

yarqasız sıysız. tanıtsız. tanatsız. arxasız. keyfiyyətsiz. tə'rifsiz. tovsifsiz.

yarqaş yarğaş. 1. sınğış. sınış. sındaş. təhlif. həmpeyman. mö'təlif. müttəfiq. 1. . cürgüş. türgüş. gəlişim. saziş. 1. gəlişim. cürgüş. türgüş. saziş. (''quc. qoc. qoş'': ək olaraq ''ma. mə'' anlamın verir).
- gizli anlaşma, yarğaş, uyuşma: saxın bağın > saxt o paxt.

yarqaşlıq yarğaşlıq. 1. səriş. sürüş. kef. mutluluq. eşq. sürün. atığ. atış. coşu. şovq. xoşluq. xoşallıq. çatlıq. şadlıq. şənlik. sevinc. sevginc. seviş. sevgiş. sevginiş. sövünc. sövgünc. sövüş. sövgüş. sövünüş. söyünc. söygünc. söyüş. söyüş. söygüş. söyünüş. sevələ. səvələ. ( - oynuyub gülüb, sevələnğni dartıb geddi) xursəndlik. sərxoşluq. behcət. neşə. mehr. məhbbət. ibtihac. məsərrət. zovq. eyş. səadət. xoşnudluğ. həzz. fərəh. nişat. bəşşaşlıq. 1. sıycın. sürən. şadlıq. məsərrət. xoşnudluq. xoşallıq.

yarqaşmaq yarğaşmaq. sindirmək. gəlişinmək. təlfiq, saziş edmək.

yarqatmaq yarqamaq. yalqamaq. yalqatmaq. sıyqamaq. sıyqatmaq. qıyıtmaq. məhəbbət, yardım edmək.

yarqıc sağda . sağdac. iyiləşdirici. eygiçi. şəfalı. tədavi edici.

yarqılaşmaq yarğılaşmaq. dəngəlbəmək. tənğəlbəmək. yekə yekə davranmaq . -manğa tənğəlbə! : sən mənimlə boy ölçüşmə!. -balağa tənəğəlbə! : cocuqca hərəkət etmə!.

yarqıtmaq yarqutmaq. sağdurmaq. sağatmaq. düzəltmək. iyilətmək. şəfa vermək. - bu ot onu sağdurar.

yarqutmaq yarqıtmaq. sağdurmaq. sağatmaq. düzəltmək. iyilətmək. şəfa vermək. - bu ot onu sağdurar.

yarlı möhtac.

yarma -nərsni yarma, kəsib açmaq üçün kəsici arac: sında. cərrahlıq piçağı. neştər.

yarmaq şikaftən (fars) < çaxratmaq. çəklətmək. açmaq.
-tam könüllə sunulan veri, yarmağ (ərməğan) : sınğıt. sınğut. sığnıt.

yarması - küt yarması: boluş. boloş. çox iri yarı, dağlıq olan.

yarmata -ağac, odun yarmada çatıq arasına sığdırılıb, qoyulub güpsənən dilim: siy. siğ. - dəmir siğ. - ağac siğ.

yarsanmaq yarsınmaq. yarıdım (yardım) istəmək, diləmək. sığınmaq. sınğınmaq. (sın. sin: iç) .

yarsınmaq yarsanmaq. yarıdım (yardım) istəmək, diləmək. sığınmaq. sınğınmaq. (sın. sin: iç) .

yarsıy yastağ. (qavışsın. yumuşaq. yola verən) səlim. tutşı. tutşu. tuştu. gəlişgin. yoğursaq. yoğsaq. yaxın. isrik. isti qanlı (xungərm) ilisin. insinik. inənc. çin sıtqılıy, çıtqılıy. sındıq. sinsir. sinbat. içdən. candan. canciyər. doğus dürüst. doğru dürüst. içli dışlı. muxlis. sadiq. səmimi.

yarşaq yaraşqan. yaraşay. sağday. sayaq. sıyaq. munasib.

yarşımaz yartmaz. siyirgin. sirgin. sırqın. sıpqın. bezgin. bıqqın. narazı. - öz yaşamından sırqın biri.

yartaq yardağ. yartay. sınğıl. sınıl. səmimi. sincir. sinsir. tutşı. tutşu. tuştu. tuşca. dosca. sıcağ. isti. ılığ. ısnığ. (lətif) mehriban. sevrək. söyrək. sövrək. söyəl. sövəl. süyəl. süvəl. (xudumani. mə'luf. utufətli)
-əş dediyin dərdə sevincə ortaq, yaman günündə yartaq.

yartalamaq sığılamaq. sığlamaq. sığqamaq. sıyılamaq. sıylamaq. sıyqamaq. gözəlləmək. tanğıtmaq. tanıtmaq. tanatmaq. tə'rifləmək.

yartalatmaq 1. . sığılatmaq. sığlatmaq. sığqatmaq. sıyılatmaq. sıylatmaq. sıyqatmaq. gözəllətmək. tanığdıtmaq. tanıtdırmaq. tanatdırmaq. tə'riflətmək. 1. . sığlaşdırmaq. sığqaşdırmaq. sıylaşdırmaq. gözəlləşdirmək. tovsifləndirmək.

yartay yardağ. sınğıl. sınıl. səmimi. sincir. sinsir. tutşı. tutşu. tuştu. tuşca. dosca. sıcağ. isti. ılığ. ısnığ. (lətif) mehriban. sevrək. söyrək. sövrək. söyəl. sövəl. süyəl. süvəl. (xudumani. mə'luf. utufətli) .

yartım yardım. 1. salma. sağma. səpmə. (salman. sağman. səpmən: el içində gəzib bir törk, hünər göstərərək para toplayan) bir yerə, verilən, atılan, bağışlanan, bir yerdən, kimsədən alınan, gələn, yığılan pay, pul, nərsə. kömək. eanə. - bu kəndin çox işləri salmalıq parası ilə yollanır. 1. salvaş. sarvaş. kömək.
-yardım güdən özgədən, batalıqda can verir, hər gələn pay verən, ac qalıbən can verir.
-məhəbbət, yardım edmək: sıyqamaq. sıyqatmaq. yarqamaq. yarqatmaq. yalqamaq. yalqatmaq. qıyıtmaq.
-yarıdım (yardım) istəmək, diləmək: sığınmaq. sınğınmaq. (sın. sin: iç) yarsınmaq. yarsanmaq.

yartıma -yardıma ölçü biçilməmiş.