Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

yaqmalıq yağmalıq. salıntı. çalıntı. sıyıntı. qənimət.

yaqmasın -yaxmasın için özüvü, gülər saxla həmməşəlik üzüvü, yaxsa dışın özgələrin gözünü, sayma kimin yumar saxla gözünü.

yaqmır -incə yağan yağmır, qar: səpgən. sərgən. sərili nərsə.

yaqmırtan -yağmırdan dinilib, damcıya ilindik. (dinilib: qutlduq).

yaqmış -yağmış yağış cücərməmiş ayağ altda qalan gül. {ayağ altda qalmağın büktüsü budur. (büktüsü: hükmü)}.

yaqmur -iti iti, iplik iplik uzanan, şıdırğı düşən, enən, yağan yağmur, nərsə: sağanaq. sağnaq.

yaqsa -yaxmasın için özüvü, gülər saxla həmməşəlik üzüvü, yaxsa dışın özgələrin gözünü, sayma kimin yumar saxla gözünü.

yaqsımaq yaxsımaq. yaxsınmaq. közəmək. közənmək. közmək. odanmaq. odalmaq. ütünmək. ütlünmək. qızmaq. yanmaq. qorsunmaq. qorsanmaq. qorusınmaq. qızaqsınmaq. oğrunmaq. oğranmaq. oxlanmaq. oxçunmaq. şəhvətlənmək.

yaqsın -canın yaksın, tənin tinsin.

yaqsınmaq yaxsınmaq. yaxsımaq. közəmək. közənmək. közmək. odanmaq. odalmaq. ütünmək. ütlünmək. qızmaq. yanmaq. qorsunmaq. qorsanmaq. qorusınmaq. qızaqsınmaq. oğrunmaq. oğranmaq. oxlanmaq. oxçunmaq. şəhvətlənmək.

yaqsız -yağsız, ətsiz: sincoy. sicov. sıncoy. sınco. sıncav. sıcav. sıcoy. sıco. - sıncav ət.

yaqşam yaxşam. yaşğam. yatşam. axşam. - saçar yaxşam: saçar yaşğam: saçar yatşam: səhər axşam. - saçar yaxşam salqın qalxar. (saçar: saçış. səhər).

yaqşayıb -yaxşayıb yoxşuyub: silib sıyıb. nazlayıb duzlayıb. - uşağı silib sıyıb oxuya (dərsə) göndərdi.

yaqşı -yaxşıca yaltalan, yaxşıca yalvar, yaxşı yalvarana yaxşı da yal var. (yaltalan: yaltaqlan). (Heyder Oguz)
-ən yaxşı: . səkil. səkkil. səqqəl. seçgil. - səkil tikələrin seçin satdılar.
- yaxşıdır ki: nə gözəl ki.
-çox sözün azı yaxşı, az sözün özü yaxşı. (özü: cirgəsi. xulasəsi)
- sap yaxşı: lap yaxşı. (sap: lap)
- əli çox işə yaxşı, dişi çox yemə yaxşı.

yaqşıca -yaxşıca yaltalan, yaxşıca yalvar, yaxşı yalvarana yaxşı da yal var. (yaltalan: yaltaqlan). (Heyder Oguz).

yaqşıları -düğün salan düğünləri çözənməz, yaman olan yaxşılığı seçənməz, əz başını yaman görsən hər yerdə, yaman olan yaxşıları görənməz.

yaqşıların -evrən verər yamanların tovunu, alçaq, tutar yaxşıların toyunu.

yaqşılıqı -düğün salan düğünləri çözənməz, yaman olan yaxşılığı seçənməz, əz başını yaman görsən hər yerdə, yaman olan yaxşıları görənməz.
-yaxşılığı edisən yum gözünü ona sən, qarşı güdmə heç nədən, geri dönməz ır gedən. (ır: ıraq). (ır gedən: ölən).

yaqşılıqla -yaxşılıqla elə özün tanıdan, alqış alıb el içində yüksələr.

yaqşını -bir yaxşını yoxlasan, min bir kötü qarşıdar, min kötüyə qarşınaq, çalış sürsün iyi yol. (yoxlasan: yaxınlaşsan). (qarşıdar: əngəllər. mane’ olar). (qarşınaq: tərsinə. muxalif).

yaqşıta -yaxşıca yaltalan, yaxşıca yalvar, yaxşı yalvarana yaxşı da yal var. (yaltalan: yaltaqlan). (Heyder Oguz).

yaqşıtır -qonşu vardır min qohumdan yaxşıdır, yas gününə kitir qussə oxşama, toyğa verən bəzək düzək baxşıdır.

yaqşıtur -toy gəlşiğü bağşıdur, sözün düzü yaxşıdur. (gəlşiğü: yaraşığı).

yaqşıya -adama oxşar yamandan, yaxşıya oxşar ilandan qorx.

yaqta -yoğurdan sarılaraq yağda qızardılan bir dadlı: sarqa. > səllə. sələ. güşbərə.

yaqtan -əti yağdan, sümükdən siyirmək: savtamaq. sovtamaq.

yaqtar 1. yağdar. ağdar. leysan. neysan. 1. yağdar. yağlar. sağıdar. sağdar. sağlar. 1. saxçı. xəsdə baxıcısı. ardıc. (ardında olan. muğayat, muraqib olan. muvazibət edən) pərəstar. (həmşirə) (saxçılıq: pərəstarlıq) 1. sanitar. behdaşt. behdari.

yaqtaya yağdaya. duruma . -ağzıva bax tikə kəs, yağdaya bax yürə kəs. (yağdaya: duruma) (yürə: tədbir).

yaqtırmaq 1. yağdırmaq. yağadarmaq. 1. yağdırmaq. yağıtmaq. axqırmaq. axıtmaq. salğamaq. salğatmaq. salxamaq. salxatmaq. tökmək. (sərazir, cari edmək) .

yaqtış yağtış. 1. sağış. təşviq. tovsiyə. 1. salğa. salav. sağva. alqış. təşviq.

yaqtışlamaq yağtışlamaq. sağışdırmaq. sağındırmaq. təşviq, tovsiyə, movi'zə edmək.

yaqu yağu. yavuzdan. əğri. -könüldəkin gözləmə sən ağızdan, bəsib toxla dosd olamazyavuzdan. (yavuzdan: əğri. yağu)
-ayrı düşmə karvandan, böylə demiş yaradan, yağu basar tez səni, tez gedərsən aradan.

yaqunma yağunma. yağunuş. yağınış. sağunma. sağunuş. sağınış. təğənni. sağu, sarkı, nəğmə söyləmə. məqamla oxuma.

yaqunuş yağunuş. yağunma. yağınış. sağunma. sağunuş. sağınış. təğənni. sağu, sarkı, nəğmə söyləmə. məqamla oxuma.

yaquş yağuş. yaruş. oxuş. oxşaş. sezgi.

yaqut yaxud. azu. -köçər oba keçər kərvan, atlu olda azu yayvan, mal davardan nə vardan, sözdən başqa heç bir neden iz qalmaz. (azu : yaxud). (yayvan: yaya. piyada).

yal - sökə yal: sök ər. sökə yalnız. arxasız, dossuz kişi. ( sök: sökük. yoxsul. kasıb. yalnağ. fəqir).
-yaxşıca yaltalan, yaxşıca yalvar, yaxşı yalvarana yaxşı da yal var. (yaltalan: yaltaqlan). (Heyder Oguz).

yala sadə. - yala kek: sadə kek.
- yala çay: çala çay: dala çay: bayağı, sadə çay.
-yala sayı: sayığ sayı: birdən doqquza dək olan sayılar, ədədlər, sadə ədədlər.
- yala geyim: sadə geyim. (yala: sadə).
-kötü gördün üz vermə, yaman gördün yol vermə, iyi tapsan qolun dola boynuna, yala yolun ipək döşə yoluna.

yalabıq yalabış. çalabıq. çalabış. şakır. şağır. şarkı. çağır. çaxır. çaxış. birdən yanma, yanış. parlayış. - şimşək şağırı, çaxırı.

yalabımaq yalımaq. birdən yanmaq. parlamaq. şağmaq. şakımaq. şağımaq. şağırmaq. çağımaq. çağırmaq. çaxımaq. - şimşək şağır, çaxır.

yalabış yalabıq. çalabıq. çalabış. şakır. şağır. şarkı. çağır. çaxır. çaxış. birdən yanma, yanış. parlayış. - şimşək şağırı, çaxırı.

yalaca yalca. yalıca. yalnızca. yələcə. salaca. salca. sadəcə.

yalaq - düz, yalağ daş, qaya: sardaş. sərdəş.

yalaqaylıq çalaqaylıq. güdərsizlik. güdürsüzlük. güdüsüzlük. umursuzluq. umursamazlıq. səhlənkarlıq. diqqətsizlik.

yalaqçılıq yalağçılıq. yorğa ağızlıq. yorğazlıq. çaplusluq. təməllük. təzəlzül .

yalaqı -maldavarın daşduz yalağı daşı: silik.

yalaqlıq -yalağlıq, talağlıq edmək: sinmək. girinmək. sartınmaq. yaltaqlanmaq. daltaxlanmaq. yenginişmək. (yalağçılıq. yorğa ağızlıq. yorğazlıq. çaplusluq. təməllük. təzəlzül) .

yalalıq yalalıq. yələkik. salalıq. sadəlik.

yalam 1. . yalama. otarı. sıy. sığ. hörüş. hörünc. örüş. örünc. rüşvət. 1. . yalama. sıy. sığ. yeməcə. gəvik. gəvinc. gəvic. gəviş. qırvıt. qırtıq. kirtik. rüşvə. rüşvət. kisə.

yalama 1. siləmə. - daşduzu çox siləmə, dilin qabar tökər. 1. yalam. otarı. sıy. sığ. hörüş. hörünc. örüş. örünc. rüşvət. 1. yalam. sıy. sığ. yeməcə. gəvik. gəvinc. gəvic. gəviş. qırvıt. qırtıq. kirtik. rüşvə. rüşvət. kisə.

yalamaçı yalamçı. otarıçı. sıyçı. sığçı. hörüşçü. hörünçü. örüşçü. rüşvətçi. rüşvətxor.

yalamaq siləmək (> lisidən (fars)}. - daşduzu çox siləmə, dilin qabar tökər.

yalamatmaq yalatmaq. otarmaq. hörütləmək. hörələmək. kisələmək. sıylamaq. sığlamaq. saylamaq. sortutmaq. əmitmək. rüşvət, para vermək, düşmək.

yalamçı yalamaçı. otarıçı. sıyçı. sığçı. hörüşçü. hörünçü. örüşçü. rüşvətçi. rüşvətxor.

yalan - bu gün avçı yarın dönür avına, yalan dünya çoxun qoyar oyuna.
-ağız deyər qulaq duyar, iş olmasa , sevgi yalan söz qalar.
-heç bir yalan doğrucana doğrulmaz, yalan doğar quyruqlanar qırılmaz. (doğrulmaz: tovcih olmaz)
-sözdə yalan çox olur, işdə yalan pox olur.
-yalan olmuş yamanların yamanı, ondan betər yalanlığı dananı.
- sır yalan: dibdən yalan. {sır: sir: yanaşan sözün anlamına ''doluluğ, çoxluğ, tamlığ, teyxalığ'' anlamın artırır}
-dilivə yalan, belivə palan.
-ölkəyi yalan, ambarı siçan, tarlayı qarqadur talar.
-çaxan, boş, yalan söyləyən, qılınan, yapan, işləyən: saxda < çaxat. çaxtan. soxda. -çaxda kişi, yaşdı işi.
-yoxsul olda ucuz yox, istəyin ol yalan yox.
-quyruqlu yalan: yekə yalan.
-yekə yalan: quyruqlu yalan.

yalana -qaraçılığa, əğriliyə, yalana, kötüyə istəkli, susaq:qurumsaq.

yalançı 1. . səriməc. sərcək. səricək. sıyrıc. dələduz. 1. yavaçı. sərcən. səricən. səriyən. sırıcı. dələduz.

yalançının -yalançının sözü quyruqlu, yetim cocuq buyruqlu.

yalançıtır - sizin oğluz yayılı yalançıdır. (sayılı: yayılı: bir topluğda adı yayılmış, saysanlı olan).

yalanın -hər malanın sapı var, hər yalanın quyruğu .

yalanlıqı -yalan olmuş yamanların yamanı, ondan betər yalanlığı dananı.

yalansız -sözün çoxu yalansız, pulun çoxu talansız (olmaz).

yalantı -doğru düzler talandı, doğruuqlar yalandı.

yalat yalay. yapır. yapın. yasır. hamar. təxt. təx. pəx.

yalatmaq yalamatmaq. otarmaq. hörütləmək. hörələmək. kisələmək. sıylamaq. sığlamaq. saylamaq. sortutmaq. əmitmək. rüşvət, para vermək, düşmək.

yalavav savçı. hədis söyləyən. peyğəmbər.

yalay yalat. yapır. yapın. yasır. hamar. təxt. təx. pəx.

yalayaq yalayağ. salayağ. sarıyağ.

yalayan siləyən.

yalbıc yalbiçək. salça. şəltə. uzun, sallaq ətək.

yalbiçəq yalbiçək. yalbıc. salça. şəltə. uzun, sallaq ətək.

yalbırqlamaq yanbırqlamaq. kuyqaçlamaq. kuycətmək. küyqaçlamaq. küycətmək. küydürmək. alışdırmaq. sınaşdırmaq. tutuşdurmaq. yaxmaq. odlamaq. odamaq.

yalca 1. . yalcı. sıva. sarığ. sarqı. üslük. üzlük. nərsənin dış qaplaması, örtüyü. qaplağ. qapağ. yayıq. yayqı. duvağ (> doğab (fars)}. sürək. sürük. yaxı. boya. üz (üs) qat, təbəqə. geyim. geyiz. taxım. paltar. kisvət. libas. bürgək. duruğ. durğ. üzüş. üsbaş. üzgöz. qiyafə. rukeş. puşeş. sətr. 1. . yalaca. yalıca. yalnızca. yələcə. salaca. salca. sadəcə.

yalcı yalca. sıva. sarığ. sarqı. üslük. üzlük. nərsənin dış qaplaması, örtüyü. qaplağ. qapağ. yayıq. yayqı. duvağ (> doğab (fars)}. sürək. sürük. yaxı. boya. üz (üs) qat, təbəqə. geyim. geyiz. taxım. paltar. kisvət. libas. bürgək. duruğ. durğ. üzüş. üsbaş. üzgöz. qiyafə. rukeş. puşeş. sətr.

yalçın laçın. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.

yalı -işləyəndə qul yalı, gəzikəndə bey yalı.

yalı 1. qıyı. sıyı. sığı. sıyıl. sahil. yar (suyun yuğub apardığığ yer) 1. salı. mala.

yalıca yalaca. yalca. yalnızca. yələcə. salaca. salca. sadəcə.

yalıq yalığ. salığ. sülüğ. sülüh. sürgü. sürgün. sürgünlük. sürgüş. ötrük. isal.

yalılamaq salılamaq. malalamaq.

yalımaq yalabımaq. birdən yanmaq. parlamaq. şağmaq. şakımaq. şağımaq. şağırmaq. çağımaq. çağırmaq. çaxımaq. - şimşək şağır, çaxır. 1.

yalın 1. . sığ. sıy. sıyğın. törək. yörək. bəsit. qolay. saf. düz. süssüz. açıq. incə. yalxı. yalxoy. nazik. ilkəl. əsil. təməl. 1. . yalnız. tək. salmığ. saltığ. salbat. - dar gündə saltığ qaldıq. - saltığ kişidir, əlindən gəlsə yardım ed. 1. yalqa. sadə. -sapbalam yalın, yalqa, sadə: sanısız saçaqsız. təşritsız. taarüfsüz. 1. yalnız. salt. tək. - salt başıma sürdüm yaşadım, umurdum aldım, umumlmazı alamadım.

yalına saltan. tək başına. - ətacı saltan gəlmiş saltan gedmiş.

yalıt silət. 1. üz. yüz. sutur (< tutur) surət. siluet. 1. kəsilmiş nərsədən görünən üz. 1. saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. vəsf.

yalıtılmaq yəlitilmək. salıtılmaq. sadələşdirilmək.

yalıtmaq quşatmaq. tutsatmaq. tusqarlamaq. sarmaq. sarqıtmaq. sarvalamaq. salıtmaq. saltatmaq. ayırmaq. ayıtmaq. ayrı tutmaq. dalqutlamaq. soyutlamaq. təcrit edmək. sıva, izolə, mücəzza, münfərid, cüdda, tənha edmək.

yalqa yalın. sadə. -sapbalam yalın, yalqa, sadə: sanısız saçaqsız. təşritsız. taarüfsüz.

yalqamaq 1. saldamaq. salqamaq. qalqamaq. nərsəni qoğzayıb titrətmək. - əlivi salqa. 1. alqamaq. qəbul edmək. 1. yarqamaq. yarqatmaq. yalqatmaq. sıyqamaq. sıyqatmaq. qıyıtmaq. məhəbbət, yardım edmək.

yalqatmaq yarqamaq. yarqatmaq. yalqamaq. sıyqamaq. sıyqatmaq. qıyıtmaq. məhəbbət, yardım edmək.

yalqı 1. yalxı. yalxoy. süssüz. açıq. incə. sığ. sıy. sıyğın. törək. yörək. bəsit. qolay. yalın. saf. düz. nazik. ilkəl. əsil. təməl. 1. yalxı. yalxoy. silik. sulu. sıvık. ağkönül. ərik. ərim. ərip. əriç. əris. nazik. lətif. kibar. mehriban. məhəbbətli. nərm. mulayim.

yalqım yalğım. yanğım. yanğım. salğım. qaraltı. sərab. yanıltıcı görüntü. xiyal. vəhm. - salğım olub görünmək: gözə qaraltı kimi gəlmək, bəlirmək. xəyal miyal görünmək - salğım atmaq: qaraltı, xəyal görülmək. - salğıma çarpmaq: salğıma qovalaşmaq: boş yerə düşünmək. boşuna xiyal qurmaq. salğımalamaq: yalğım, xəyal görünmək. - onun gülüşü tüm gecə salğımalandı.
-yalğım, xəyal görünmək: salğımalamaq.

yalqına -ılqın yalqına düşmək: sakırmaq. gözü yol çəkmək. sәrab görmək. xəyala qapılmaq, tutsuğmaq.

yalqış alqış. təhniyət.

yalqoy 1. yalxoy. yalxı. süssüz. açıq. incə. sığ. sıy. sıyğın. törək. yörək. bəsit. qolay. yalın. saf. düz. nazik. ilkəl. əsil. təməl. 1. yalxoy. yalxı. silik. sulu. sıvık. ağkönül. ərik. ərim. ərip. əriç. əris. nazik. lətif. kibar. mehriban. məhəbbətli. nərm. mulayim.

yalqunun insanın. -suyun çağlamayanı, yalqunun söyləməyəni. (yaman olur).

yallıq sallıq. yalnızlıq. təklik.

yalnaq yalnağ. sök. sökük. yoxsul. kasıb. fəqir. - sök ər: sökə yalnız: sökə yal: arxasız, dossuz kişi.

yalnalmaq sınğmaq. kötüləşmək. fənalaşmaq. durumu pozulmaq. unutulmaq.

yalnız 1. yalın. salt. tək. - salt başıma sürdüm yaşadım, umurdum aldım, umumlmazı alamadım. 1. sınqar. tək. bir. - sınqar ayağı üsdə durdu. - sınqar qol: bir qol. 1. saltan. tək. 1. yalın. tək. salmığ. saltığ. salbat. - dar gündə saltığ qaldıq. - saltığ kişidir, əlindən gəlsə yardım ed.
-tək, yalnız, bir kişi, nəfər, şəxs olaraq: salına. - salına çıxdı yola.
-alın dartıb yağıya, düzlük yalnız dosluğa. (alın dartıb: qızqın olub)
-çay daşı yosun tutmaz, yalnız qalan evin qurmaz.
-hər an, hər gün yaşırız, aylar, illər ötür bir an yalnız ölürüz.
-qoşa qalıb yalnızlığın utdursa, yalnız qalıb çək qoşalıq nisgilin.
-yollar uzsa ayrılar, yalnız könül yarılar, qıssa götür yoluvi, canın təndən ayrılar. (uzsa : uzansa)
-taxılın yalnız başağın üzmə: siyirmə biçmə.
- sökə yalnız: sök ər. sökə yal: arxasız, dossuz kişi. ( sök: sökük. yoxsul. kasıb. yalnağ. fəqir).
-yalnız oturub yeyib içib bəslənən, kökələn, yan bəsləyən (göt bəsləyən): səmirgin.
- soxa yalnız: yapa yalnız. ( soxa. vur tut. hammısı).
-yaşayıb sevən, sevib sevinən, düşünən duyan, işənib inanan yalnız olmaz. (işənib: inanıb) .

yalnızca yalaca. yalca. yalıca. yələcə. salaca. salca. sadəcə.
- işə uydurmadan, oranlamadan, qatmadan yalnızca söyləmək: sözünü edmək.

yalnızlıq 1. (qocalıqla yalnızlıq) -tıxanıbdır boğazım, dadsız ağız, yox gümanım atmış ola birdə danım, yarı can düşmüşəm əldən quruyub əl ayağım, duvağımda yıxılıb yox dayağım. 1. sallıq. yallıq. təklik.
-yalnızlıq çevrənin boşalması yok, başın boşalmasıdı. (için yoxalmasıdır).

yalnızlıqın -qoşa qalıb yalnızlığın utdursa, yalnız qalıb çək qoşalıq nisgilin.

yalpaq saya. sığ. yüzsül. üzsov. üstür. dərin olmayan. yüngül. çatlığ. suvağı. sıvağı. səthi. (sərsəri). - əlim saya yaralanmış. - saya bir baxış. - saya başlı.

yalpaqıran salpaqıran. şəpəqıran. dalqaqıran. şəpəbasan. şəpəsiq. şəpəkəsən. dalqabasan. dalqakəsən. şəpə, dalqa sıyan, sındıran.

yalpalamaq sərsimək. salsımaq.

yalpalanıb -əsə əsə, yalpalanıb yeriyən, duran: səlpik. salpığ.

yalpalanmaq salpanmaq. salpalanmaq.

yaltaqlan yaltalan. -yaxşıca yaltalan, yaxşıca yalvar, yaxşı yalvarana yaxşı da yal var. (yaltalan: yaltaqlan). (Heyder Oguz).

yaltaqlanmaq 1. quyruq sallamaq. 1. sinmək. girinmək. sartınmaq. daltaxlanmaq. yalağlıq, talağlıq edmək. yenginişmək. (yalağçılıq. yorğa ağızlıq. yorğazlıq. çaplusluq. təməllük. təzəlzül) .

yaltalan yaltaqlan . -yaxşıca yaltalan, yaxşıca yalvar, yaxşı yalvarana yaxşı da yal var. (yaltalan: yaltaqlan). (Heyder Oguz).

yaluq insan - ayı biləyinə, yaluğ ürəyinə güvənir.

yaluqyılıq yaluğ yılığ. insan heyvan.

yalvar -yaxşıca yaltalan, yaxşıca yalvar, yaxşı yalvarana yaxşı da yal var. (yaltalan: yaltaqlan). (Heyder Oguz)
-yalvar yaxar, irca' edmək: sağınmaq.

yalvarana -yaxşıca yaltalan, yaxşıca yalvar, yaxşı yalvarana yaxşı da yal var. (yaltalan: yaltaqlan). (Heyder Oguz).

yalvarmaq sağarmaq. sağqarmaq. diləşmək. iltimas, irtica' edmək.

yamac sırt. sırıt.
-quzey yamac: güzlük yörəngəli (abıhavalı) dağ ətəyi.

yamaq yamağ. 1. satağ. çatağ. 1. sırığ. sıyrığ. bəxyə.
- yamağ salmaq: sap salmaq. (salmaq: qoymaq. taxmaq).
-yamaq, nərsə qoymaq üçün duvar içinə quylaq, gömmə yapılan yer: kovzuluq. kovuzluq.
-yamaq olmaq: sıyıtmaq. sırıtmaq. gözə çarpmaq. tutmamazlığı, yaraşmazlığı, uyqunsuzluğu açıqca görünmək. - burda sıyıtan bir nə görülmədi. - bu boya üzərində sarı sırıtır.

yamaqlamaq -yırtığ yamaqlamaq: saplamaq. pinəçilik edmək.

yamaqlı yamağlı. sırığlı. sıyrığlı. bəxyəli.

yamalaq -yarım yamalaq: gürdürkücük. kürdürkücük. qasıq qusuq, kəsik küsük qalmış.

yamamaq saplamaq. sapıtmaq. çaplamaq. çapıtmaq. sapdırtmaq. çapdırtmaq. qoşub bütünləmək. əksikliyin gidərmək, götürmək, aparmaq.

yamamaq 1. sapmaq. saplamaq. rifulamaq. - bu yırtığı sap. 1. sırqamaq. sırğamaq. sıyırmaq. sırıvatmaq. bəxyələmək.

yaman -diş artıbən iş azalsa, yaman günü savlayır. (savlayır: xəbər verir)
-dosduva dos, düşmanıva yaman ol
-düğün salan düğünləri çözənməz, yaman olan yaxşılığı seçənməz, əz başını yaman görsən hər yerdə, yaman olan yaxşıları görənməz.
-düğün salan düğünləri çözənməz, yaman olan yaxşılığı seçənməz, əz başını yaman görsən hər yerdə, yaman olan yaxşıları görənməz.
-əş dediyin dərdə sevincə ortaq, yaman günündə yartaq
-qaldıq yaman günə biz, bilməm nədən qınamız. -qanmır deyir qanıram, kordur deyir görürəm, laldır deyir ötürəm, kardır deyir duyuram, bilməm nədən qınamız. (qınamız: 1. əzabımız. 1. günahımız).
-yaman çoğun bilənlərə qada çorun dağ verər, biləməzlərə əldən gələn yağ verər. (çoğun: fələk). (çorun: zulum. korluq)
-yaman yoldaş yolda daş, ya qoğgilən yada qaç.
-kötü gördün üz vermə, yaman gördün yol vermə, iyi tapsan qolun dola boynuna, yala yolun ipək döşə yoluna.
-yaman yılxı satılmış, yaman qardaş qaçılmış, yaman arvad atılmış. (yılxı: heyvan).
-ağ günüdən yaman günə dos saxla, varlı çağdan , yoxsulluğa pay saxla.
-qonaq köçər durmaz, yaxcı (yaman) keçər qalmaz.
-sansız yaman tuşlayacaq yaşamın, hünər odur dolayıbən keçəsən, bəs bəllidir yaman basar eyini, sinə gərib döğüşünə girəsən. (sansız :saysız). (dolayıbən: dönük verərək. dövr vuraraq)
-sansız yaman tuşlayacaq yaşamın, hünər odur dolayıbən keçəsən, bəs bəllidir yaman basar eyini, sinə gərib döğüşünə girəsən. (sansız :saysız). (dolayıbən: dönük verərək. dövr vuraraq)
-yaman yoldaş yol üsdə, yanmaz kabab köz üsdə. (yol üsdə tanımazla yoldaşlığın sonu, çoğun pis bitir).

yamanı -yalan olmuş yamanların yamanı, ondan betər yalanlığı dananı.
-yoldaşların yamanı, yol üstünün yoldaşı
-kötülüyü, yamanı, qada bəlanı savıb, gidərmə üçün verilən vergi, qutur, ehsan: savaq. sədəqə.

yamanın (yamanın sözün boş ver) . -dinlə kötünü, itir özünü.

yamanları -kötü işlər yamanları yamanladar, eyiləri yaralar.