Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

yamanların -evrən verər yamanların tovunu, alçaq, tutar yaxşıların toyunu.
-yalan olmuş yamanların yamanı, ondan betər yalanlığı dananı.

yamanlartan -yamanlardan uzaq dur, qarşılınsa belin qır.

yamanlatar -kötü işlər yamanları yamanladar, eyiləri yaralar.

yamanlıqı -yaxcılığa tapınnam, yamanlığı unutmam. (tapınnam: övərəm. sayqılaram).

yamantan -adama oxşar yamandan, yaxşıya oxşar ilandan qorx.

yamıb -yamıb yasqamaq: (neçə tikəni birbirinə) kitəkləmək. çitəmək. bağlamaq. saplamaq. sapaqlamaq.

yamışaq yumşaq. yamşaq. sar. sər. qolayca əğilib, yasılıb, qalxıb davrana bilən qılığ, arxa, yarqa, xəsiyət, keyfiyyət. initaf pəzir.

yamız iki qıçın arası. -yad itin quyruğu yamızında.

yamızınta -yad itin quyruğu yamızında. (yamız: iki qıçın arası).

yamşaq yumşaq. yamışaq. sar. sər. qolayca əğilib, yasılıb, qalxıb davrana bilən qılığ, arxa, yarqa, xəsiyət, keyfiyyət. initaf pəzir.

yan 1. ək. - kimi. bu ''ək, səs dəğişmələri, səslərin yer dəğişməsi dolayı bu biçimləri alır. {san. şan. can. çan. zan. yan. tan. dan. ğan. man. naç. nas. naş. naz. nağ. nak. naq. nal. nab. nav}. - bağnaz: bağnağ: tıxnağ: mütəəssib. 1. . səkə. tək. qırağ. (münzəvi). - səkə yer: qırağ yer. 1. göt. -yalnız oturub yeyib içib bəslənən, kökələn, yan bəsləyən (göt bəsləyən): səmirgin. 1. sarı. səri. tərəf. - ona səri: ona sarı. 1. yanğ. silvət. silət (xiyal) kölgə. uyuq. çalağur. çalaqor. çalığ. salığ. şəbəh
-yan yax: . oyan bu yan. - yan yaxa göz saldılar.
-uzaq, ucqar, yan, qırağ düşmüş nərsə, yer: savı. - savı qalmaq: ayrı düşmək. dalqınmaq.
-yan qarşı: tərəf muqabil.

yana qırağa. boşa. -yana qoyun: qırağa qoyun. boşa qoyun: boş verin.
-qətləyib yana çəkmək: sıpatlamaq. çıpatlamaq. sıvamaq. sıvırmaq. sırıtlamaq. çırmamaq. çırmalamaq. qaldırmaq.
-nərsiyə, bir yana əğinmək, yenilmək, düşnülmək, üz tutmaq, qəsd edmək, meyillənmək, təmayül göstərmək: sısınmaq. sesinmək. səsinmək. sıysınmaq. səvsinmək. sevsinmək. səvsinirmək. sevsinirmək. sansırmaq. sanısırmaq. sınısırmaq. sartınmaq. - bizim yeyib içib yatmağa çox sesinir. - göz könül öğrəşsə qana, əl yuşaqlığa savsıramaz. (yuşaqlığa: yumşaqlığa). - o uşağı vurğalı sesindi. - yavaş yavaş gedməyə sesinir. - havalar soyuğa səvsənimiş artıq. - hirsindən vurmağa, əl açmağa sevsindi. - könlün nəyə sansırır. - oyuna (qumara) haçandan səvsindiz: meyilləndiz. - bu sansırışın (bu təmayülün, meyillənişin) əlindən cana doydum:
-açıb yana bıraxmaq: sərpitmək. açmaq. - yorqanı üstündən sərpitmiş.
-yana atmaq: səkətləmək. səktələtmək. səkələtmək. (< səkmək: atılmaq). yetgisin (tanlığ, səlahiyyət, təsdiq, kart, əhliyyət) almaq. alı qoymaq. işdən salmaq. fələc, məfluc edmək.
-yana qoymaq:saylamaq. sayalamaq. salvamaq. salçamaq. saçalamaq. seçmək. ayırmaq. tanılamaq. yanlamaq.
-yana doğru gedmək: saylamaq. sayalamaq. salvamaq. salçamaq. saçalamaq. saypıvermək. salpıvermək. - yol sayıl (sıyıl. səsov. yapır. yapın. hamar) olmadığından arabanın yükü sayalır (salvır, saçalır)
-yana, dala bıraxılmış nərsə: sapağ.
-yana yana: qana qana. sıysıy. sevə sevə. sağnışla. sağışla. sağıcla. səğişlə. sərişlə. yenğişik. qanğışıq. yanğışıq. iştiyaqla. əlaqə ilə.
-yana. -sayın. -qına. -vəranə. - ərsayın: ərqına: cəvanmərdanə. - dəlsayın: dəlyana: dilavəranə. dilavər qunə.
-saçda iki yana ayrılan xət: saçara.

yanacaq - pehinlə saman qarışığından oluşan yanacaq, yaxılacq: seşmə < saçma. saçqı (< saçmaq). yabba
-yanacaq kimi işlənə bilən xırım xırdavat: saçma. səçmə. seçmə. seşmə. qırma.
-təzəklə saman sığmasından, qarışığından yapılan yanacağ: sığıma. yabba. kərmə.

yanaçuq qontuq. qoncuq. qansıq. qansuq. qors. qorus. qorsuc. qorsan. ölçüsüzcə, aşırı dərəcədə əşsi, cinsi istəkli. qızaqçı. qızaqul. oğurqul. oğurçul. oğraçıl. oxqul. oxçul. şəhvətqulu. şəhvətran. şəhvətpərəst.

yanaqlarına -qadınlar yanağlarına sürtən ət rəngində (ət toprağısı) özlü toz, pudr: sırnax. sıvax. sırvax. (> sırxab (fars) surxab (fars)}. ənlik.

yanan -iti əsən tez ötər, iti yanan tez sönər.
-yanan ilə kül olma, hər tikana gül olma, qaçsa əlindən bəxdin, bırax bəxdin qoy qaça, qaçan bəxdə qul olma, bəx dediyin əlində, biri öldü biri doğar, quyla itsin öləni, əlində tut doğanı.
-yanan odur, kəndi başan kül olma. (yanan odursa, sən niyə bəs kül olursan).

yananları -yaşam, sevməz keçmişdə qalanları, ötünə yananları. (ötünə: keçmişə).

yanantan - tüstü çıkar yanandan, iş bəklənər qanandan.

yanar -iç yanar, göz yaşar.

yanaş -kötüyə yanaş qarası, qazana yanaş qadası. (kötü yoldaşın qadası, ocax qazanın qarası).

yanaşan -yanaşan sözün anlamına ''doluluğ, çoxluğ, tamlığ, teyxalığ'' anlamın artırır: sır. sir. - sır süt: sütdən dolu. - sır doğru: lap düz. - sır altın: tam qızıl. - sır yalan: dibdən yalan.

yanaşma sığıntı. sığtı. sığıt. yük kimi alınan nərsə. çağrılmamış. istənməmiş. sorulmamış. təhmili. naxandə. tüfeyli. parazit. əkdi. asalaq.

yanbırqlamaq yalbırqlamaq. kuyqaçlamaq. kuycətmək. küyqaçlamaq. küycətmək. küydürmək. alışdırmaq. sınaşdırmaq. tutuşdurmaq. yaxmaq. odlamaq. odamaq.

yancasınmaq qontuqmaq. qoncuqmaq. qansıqmaq. qansuqmaq. qorsunmaq. qorusınmaq. qorsanmaq. qızaqsınmaq. qızaqulsamaq. aşırı dərəcədə əşsi, cinsi istəkli olmaq. oğurqulluq. oğurçulluq. oğraçıllıq. oxqulluq. oxçulluq. şəhvətqulluq. şəhvətranlıq, şəhvətpərəstlik edmə.

yançaq yançağ. sırt (< yırt. qırt). uzaq. qırağ. ucqar.

yançaqtan yançağdan. uzağdan. qırağdan. sırtdan. sırıtdan. sırdan. sırtın. sırtqı.

yançı 1. sıyır. sevər. tamada. tərəfdar. aşiq. pərəstəndə. 1. yandaş. quyruq. sağdaş. sağdıc. qolçu. tamada. tərəfdar. həvadar.

yançılmaq gizinmək. gizginmək. keşinmək. keşginmək. çəkinmək. çəkginmək. gücənmək. qırcıqmaq. gücünmək. incimək. incinmək. qıncımaq. darılmaq. qıncınmaq. qırcımaq. qırcınmaq. qırılmaq. qırınmaq. kürmək. kürümək. kürünmək. küzmək. küsümək. küsünmək. çözünmək. çözgünmək. büzünmək. büzgünmək. üzünmək. üzgünmək. küsmək {(1. < qıs. kis. {1. < qız. köz. qoz. qos. qoş. 1. < qaz. qas)}. (# qoşunmaq. qorunmaq. qurunmaq) .

yanı -bir yanı əğri nərsə: sesi
-bir yanı işləməyən, çalışmayan kimsə, nərsə: səkit. (kəsit) > saqat. naqis. şil. çolağ. kərtü. kərüt.
-nərsənin içinə görə yanı, qırağı: sapa. sopa. sava. sova. kənar. - şəhərdən sava keçən yol: kəndin içindən keçməyən yol. - konudan sava: movzudan kənar.
-hər yanı şırım şırıq, it yırtmış kimi olan: sallam saçaq. sallam sağçaq. salxım saçağ.
-baltanın kut, düz, yuvarlaq yanı: küpü. güpü. güpünün toppuz başı.

yanıq satanğ. gözəl geynişli. alaçam. arsat. süslü. darat. daraş. şik. nəzif.

yanıqla -yıxıqla yıxılma, yanığla yanma: saçılan sütə ağlama. keçəndən keç, ötəndən öt.

yanılma 1. səhv. səhiv. < səkiv. səkrəmə. səkirmə. kırıxma. karıxma. qırıxma. atlama. 1. yayılma. (səs) yansı. yankı. yansıma (təpgi. reaksiyon) səkməcingilti. çınlama. eko. tınlama. tənin. rezonans.

yanılmaq səkrəmək. çaşmaq. iştibah edmək.

yanılması -(çalışqanın yanılması man deyil) . -esgi küyzə, dövük qulpu man deyil.

yanılmatan -(yanılmadan doğru yollar alınmaz) . -yaşam yolu dolambac, yanılmadan alınmaz.
-yaşam yolu dolambac, yanılmadan alınmaz. (yanılmadan doğru yollar alınmaz).

yanılmaz saçmaz. çaşmaz. tükənməz. sağrış. dəvamlı. sarsımaz. paydar. pabərca.

yanıltıcı salğım. yanğım. yalğım. yanğım. qaraltı. sərab. görüntü. xiyal. vəhm. - salğım olub görünmək: gözə qaraltı kimi gəlmək, bəlirmək. xəyal miyal görünmək - salğım atmaq: qaraltı, xəyal görülmək. - salğıma çarpmaq: salğıma qovalaşmaq: boş yerə düşünmək. boşuna xiyal qurmaq. -salğımalamaq: yalğım, xəyal görünmək. - onun gülüşü tüm gecə salğımalandı.

yanımtan -doldum boşaldım gahdan, hammı köçdü yanımdan, doymaq yaşam dadından, boş sözlərdən sayılmış, çox azlığın bu boşluğa inanmış.

yanın -hər nəyi yorqan döşək kimi, içi yünlü, parça qatlı olan qalın nərsələri, sırım sırım, rədif rədif hər yanın iğnəsaplamaq, tikmək:sırımaq. sırınan nərsənin incə qalınlığına görə tikişləri işgə, iri olur.

yanına -qırılan sümüyün qaynaşması üçün yanına qoyulub bağlanan yassı təxdə:seyik. söyük. söyək.
-yanına düşmək:sapılmaq. taxılmaq. həmrah olmaq. - mən hara gedirəm mənə sapılır.

yanınta yanında. üstündə. - yanında (üstündə) pıçağ salma. (salmaq: kəndi ilə götürmək).
-xəsdələrin yanında qoyulan işəklik: kaşuv. sıs. sız. sığsıq. qarurə.
-evin, otağın bir yanında qurulan yarım qat: kürsü. kürsi. qursı. altı boş səggi.

yanış -birdən yanma, yanış: parlayış. şakır. şağır. şarkı. çağır. çaxır. çaxış. yalabıq. yalabış. çalabıq. çalabış. - şimşək şağırı, çaxırı.

yanışıq yanğışıq. yanşıq. yaxışıq. yaxşıq. yaxqış. közmük. köznük. közmüş. qızmış. qızmıq. qors. qorsuc. qoruç. qorus. qorsaq. qorsalı. odşaq. odşıq. odanıq. odnaq. qızaqlı. oğurlu. oğralı. oxlu. şəhvətli.

yanıta yanıda. yanında. - yanıdan: yanından.

yanıtın sorağın. cəvabın . -doğru soru, sorağın yarısı. (sorağın: yanıtın. cəvabın).

yanıtla sorağla. cəvabla . -fəlsəfə sorquyla başlır, sorağla sürür. (sorquyla: sualla) .

yanıtlamaq sapmaq. sapağmaq. qarşılamaq. cəvab vermək.

yanq yanğ. 1. səhv. iştibah. qələt. 1. yan. silvət. silət (xiyal) kölgə. uyuq. çalağur. çalaqor. çalığ. salığ. şəbəh.

yanqı yankı. (səs) yansı. yanılma. yayılma. yansıma (təpgi. reaksiyon) səkməcingilti. çınlama. eko. tınlama. tənin. rezonans.

yanqım yanğım. yalğım. yanğım. salğım. qaraltı. sərab. yanıltıcı görüntü. xiyal. vəhm. - salğım olub görünmək: gözə qaraltı kimi gəlmək, bəlirmək. xəyal miyal görünmək - salğım atmaq: qaraltı, xəyal görülmək. - salğıma çarpmaq: salğıma qovalaşmaq: boş yerə düşünmək. boşuna xiyal qurmaq. salğımalamaq: yalğım, xəyal görünmək. - onun gülüşü tüm gecə salğımalandı.

yanqım yanğım. yanğım. yalğım. salğım. qaraltı. sərab. yanıltıcı görüntü. xiyal. vəhm. - salğım olub görünmək: gözə qaraltı kimi gəlmək, bəlirmək. xəyal miyal görünmək - salğım atmaq: qaraltı, xəyal görülmək. - salğıma çarpmaq: salğıma qovalaşmaq: boş yerə düşünmək. boşuna xiyal qurmaq. salğımalamaq: yalğım, xəyal görünmək. - onun gülüşü tüm gecə salğımalandı.

yanqıramaq yanğıramaq. qanğıramaq. sindirmək. istəmək. yenğimək. yenimək. yenismək. yensimək. sağınmaq. rəğbət edmək. iştiyaq, meyl edmək.

yanqırıb -yanğırıb, zarqırıb ağlamaq: (> nalə, zari edmək). sığdamaq.

yanqırmaq -ir əngələ ilişib bulunduğu durumdan, tutduğu yoldan yazmaq, sapmaq, burulmaq, yanğırmaq, münhərif olmaq: səkmək. səğmək. səğirmək. səğrimək. səpmək. çarpmaq. çalımaq. - ox səkdi. - ayağım daşa taxılıb səkdi.

yanqışıq yanğışıq. qanğışıq. sıysıy. sevə sevə. sağnışla. sağışla. sağıcla. səğişlə. sərişlə. yenğişik. qana qana. yana yana. iştiyaqla. əlaqə ilə.

yanqışıq yanğışıq. yanışıq. yanşıq. yaxışıq. yaxşıq. yaxqış. közmük. köznük. közmüş. qızmış. qızmıq. qors. qorsuc. qoruç. qorus. qorsaq. qorsalı. odşaq. odşıq. odanıq. odnaq. qızaqlı. oğurlu. oğralı. oxlu. şəhvətli.

yanqız yanğız. yenğiş > əngizə. engizə (fars) .

yanla - sola, sol yanla ilgili: sola özgü, məxsus. solız. (çəpgira. çəpgera)
-sağla, sağ yanla ilgili: sağız. sağa özgü, məxsus. (rastgira. rastgera. rasgira) .

yanlamaq 1. saylamaq. sayalamaq. salvamaq. salçamaq. saçalamaq. seçmək. ayırmaq. tanılamaq. yana qoymaq. 1. sırıtmaq. dərəfdarlıq edmək.

yanlı -hər yanlı: salısal. salısar. tam. tüm. - salısal yeri aradım, tapmadım.

yanlış xəta. -yanlış, xəta yapmaq: sürcəmək. səkmək.
- yanlış sorqu düz yolları qapıyar, əğri yollar hamarlayıb yapıyar.

yanlışımız -yanlışımız, doğruqumuz yaşam içrə olalı, üzülsəndə, süzülsəndə budur yasa duğalı. (budur yasa duğalı: təbii qayda budur).

yanma -birdən yanma, yanış: parlayış. şakır. şağır. şarkı. çağır. çaxır. çaxış. yalabıq. yalabış. çalabıq. çalabış. - şimşək şağırı, çaxırı.
-keçmişlərə yanma, püşman olma: ötənlərə ütükmə. -ötənlərə ütükmə, gündəligə gecikmə, yarınları unutma
-yıxıqla yıxılma, yanığla yanma: saçılan sütə ağlama. keçəndən keç, ötəndən öt.

yanmaq közəmək. közənmək. közmək. yaxsımaq. yaxsınmaq. odanmaq. odalmaq. ütünmək. ütlünmək. qızmaq. qorsunmaq. qorsanmaq. qorusınmaq. qızaqsınmaq. oğrunmaq. oğranmaq. oxlanmaq. oxçunmaq. şəhvətlənmək.
-birdən yanmaq: yalabımaq. yalımaq. parlamaq. şağmaq. şakımaq. şağımaq. şağırmaq. çağımaq. çağırmaq. çaxımaq. - şimşək şağır, çaxır.
-coşub yanmaq: coğraşmaq. coşub qaynamaq. küğrüşmək. küyğüşmək. küyrüşmək. . - od su qarıb coğraşar: odla su qarışıb qarışıb alovlayar.

yanmasa -iç yanmasa, göz yaşmaz. (yaşmaz: yaşarmaz).

yanması -odun alovlu yanması: gürləmək. gürlətmək. gurlamaq. gurlatmaq.

yanmasın -xala xatırın qalmasın, qazan dibin yanmasın
- göz yaşması iç yanmasın yansısı.

yanmaz -yaman yoldaş yol üsdə, yanmaz kabab köz üsdə. (yol üsdə tanımazla yoldaşlığın sonu, çoğun pis bitir).

yansa -kündə yansa tüstələr, ölüm olum üstələr.

yansı (səs). yankı. yanılma. yayılma. yansıma (təpgi. reaksiyon) səkməcingilti. çınlama. eko. tınlama. tənin. rezonans.

yansıma (səs) yansı. yankı. yanılma. yayılma. (təpgi. reaksiyon) səkməcingilti. çınlama. eko. tınlama. tənin. rezonans.

yansısı - göz yaşması iç yanmasın yansısı.

yanşatmaq sallamaq. salmaq. saşmaq. sancmaq. qoşmaq. bədləmək. vəsl, nəsb edmək. (sürgücütmək. sürükcütmək. həmrah edmək) .

yanşıq yanğışıq. yanışıq. yaxışıq. yaxşıq. yaxqış. közmük. köznük. közmüş. qızmış. qızmıq. qors. qorsuc. qoruç. qorus. qorsaq. qorsalı. odşaq. odşıq. odanıq. odnaq. qızaqlı. oğurlu. oğralı. oxlu. şəhvətli.

yantan -yandan, böyürdən girmiş olan: sığındı.

yantaş yandaş. 1. başdaş. həmsər. 1. yançı. quyruq. sağdaş. sağdıc. qolçu. tamada. tərəfdar. həvadar.

yantı yandı. küdü. küydü. -şişdə küdü, kababda. (küdü: küydü. yandı).

yantırmaq yandırmaq. 1. sevindirmək. alışdırmaq. - ışığı sevindir. 1. küymək. qorlamaq. toxunmaq. pis tə'sir edmək. - bu söğüşlər onu küydü.

yap -eykülük yap eykülük yap eykülük , at geri qalsın uzaq tam yadquluq. (yadquluq: düşmanlıq. biqanəlik)
- yapdığıvı yap: açtıqıvı aç. - sən açdığıvı aç (yapdığıvı yap), toxuyan toxuyubda, bükərdə. (sən yazdığıvı yaz, əğirən bükür).
-ölümdən qoxsan, istəyin kimi olum yap. (olum : yaşam).

yapa xərmən savırma kürəyi. səkov (> səqu (fars) çaç (fars)}. (< səkmək: atmaq). {< saçmaq: atmaq).
- yapa yalnız: soxa yalnız. ( soxa. vur tut. hammısı).
-yapa çapa. qapa çapa. açıb qapama. açıb bağlama. rətq o fətq.

yapalaq silgik. savığ. işsiz. gücsüz. götüboş. yasdan. yasdana. təmbəl.

yapamamaq -tapşırığın yapamamaq: gərəkli gəlişməyi göstərəməmək. kürmək. kürümək. kürünmək. küzmək. küsümək. küsünmək. çözünmək. çözgünmək. büzünmək. büzgünmək. üzünmək. üzgünmək. küsmək {(1. < qıs. kis. {1. < qız. köz. qoz. qos. qoş. 1. < qaz. qas)}.

yapamaz -bacarıqsız, iş yapamaz kimsə: solğut. solağut. salağut. sölküt. sölkütə. sölpü.

yapan -qurtarıcı bəkləyən, gözlər qalmış bitinmiş, özün yapan qurtaran, bəkləmədən qutunmuş.
-çaxan, boş, yalan söyləyən, qılınan, yapan, işləyən: saxda < çaxat. çaxtan. soxda. -çaxda kişi, yaşdı işi.
-nərsə üzərinə süs yapan kimsə: sıracçı. sıraçı. sırmac.

yapanlar -istədiyin yapanlar, özgürlügün dadanlar.

yapar -yapar, istəkli kimi görünmək: satmaq.

yapba yabba. seşmə < saçma. saçqı (< saçmaq). pehinlə saman qarışığından oluşan yanacaq, yaxılacq.

yapı 1. kürsü. qursu. yaradılış. 1. sal. çağ.
- kiçik gözəl yapı: quşluq qəfəs
-yapı təməldən pozuq, sıva qayğısına bürünmə.
- him basılmış gəlmiş üstündən yapı, qaldırırsan bir duvar, üsdən qapı. (üsdən: sondan).

yapıqınmaq yapığınmaq. sallanmaq. sallacıramaq. salsıramaq. hövsələsizlik edmək. təmbəllik edmək. gəvşəklik edmək.

yapılan -yapılan nərsələrin son işlərin yapmaq: silmək.
-(boya, parça, taxda, daş, qır kimilər) bir nərsəninin üzərinə vurulan, yaxılan, yapılan üzlük, örtük, qaplama: sarqıt. (salqıt: (bir yerin altına, üstünə, yuxarısına salınan, qouylan, döşənən nərsə)
-gün, yağış, qardan qorunma üçün bir yeri önünə qayrılan, yapılan sərgə: sayvan. qayvan. saçvan. (bir yerdən, bir yerə aşırmaqla, artırmaqa, qayırmaqla əklənən tikə, parça). saçağlıq. kölgəlik.
-nərsənin üzərinə sarılan, sərilən, tikilən, yapılan hər çeşit qırma qıyma saçağ: sarmaqır. sərməgəy.
-sağaltmaq, düzənlətmək, quruqlatmaq üçün qoyulan, götürülən, yapılan düzən: sağun. saun. yasa. qanun.
-undan yapılan şorba: yoğmac. oğmac. ovmac.
-nərsə üzərinə yapılan süs: sırac. sırma.
-üzərinə yapılan lay, qat, boya, şir: sıl. sıva. sıv. - otağların sıvın dəğişməliyik. - yapı təməldən dağılır, o sıva qayğısına qalıb.

yapılanmaq çağlanmaq. çağlınmaq. sallaşmaq. çağırlanmaq. gövdələnmək.

yapılar -ev, yapılar önündəki üsdü qapalı girişlik: sağanlıq. saxanlıq. sahanlıq. sayanlıq. daşlıq. dışlıq. səhn.

yapılara -çevrəsi sarılı yekə yapılara verilən ad: saray.

yapılarta -evdə, yapılarda artığ nərsələrin qoyulan yeri, damı: sındırı. sındırma. sindiri. sindirmə.

yapılı {(iri) yapılı}. çağlı. çağıl. sallı. çağır.

yapılmaz -dil sevgisi coşmuş olur könüldən, batsan içə dalsan sözə görərsən, dil yoxdusa söz anlamı tapılmaz, söz yoxdusa heç bir qavram yapılmaz, başlar kütər, beyin küsər, heç bir kimlik arınmaz, nə bir duyqu, nə bir savsal, nə bir kimlik yarınmaz. (savsal: fəlsəfə). (yarınmaz: yaranmaz).

yapılmış -seyrək, incə, yumşaq yapılmış (səpilmiş, sərilmiş, tikinmiş, işlənmiş) nərsə: sırğım. - sırğım qar: qırov. - sırğım tikiş: sırıma. sırma. - sırğım boyalı: açıq boyalı. - sırğım al boya: ət rəngi.

yapın yapır. 1. yalay. yalat. yasır. hamar. təxt. təx. pəx. 1. yasır. yayvan. sayıl. sıyıl. saylam. sıylım. hamar. 1. yasır. hamar. düz yer. sələsov. sərəsov. sırnax. sıvax. sırvax. sıvanağ. - bir sırvax yer tap oturalım. 1. yasır. sillik_. silgik. silli. silik. saf. hamar. müsəttəh.
-can tənində, huş başında, güc əlində varkən, çalış yapın diləgin, çağ ötürsə, son yetirsə, heç bir əldən iş gəlməz
-eyku danış, eyku yapın, eyku san
-sıymal, şumal, yapır, yapın, hamar, saf olan üz, yer: silət.

yapınc yapınc. örtük . -yapınc atda ər yatar. (geyimlə kişi ölçülməz).

yapınlatan yapınladan. sapadan. safadan. safaldan. düzəldən. yapırladan. hamarladan. sırvac. sırıc. sızıc. sıvşıc. sıvac. suvac. süvəc. süvüc. sayıc. sıyıc. sayac. sıyac. sığəc. sivəc. siğəc.

yapır yapın. 1. yalay. yalat. yasır. hamar. təxt. təx. pəx. 1. yasır. hamar. düz yer. sələsov. sərəsov. sırnax. sıvax. sırvax. sıvanağ. - bir sırvax yer tap oturalım. 1. yasır. yayvan. sayıl. sıyıl. saylam. sıylım. hamar. 1. yasır. sillik_. silgik. silli. silik. saf. hamar. müsəttəh.
-sıymal, şumal, yapır, yapın, hamar, saf olan üz, yer: silət.

yapırlamaq 1. yasırlamaq. hamarlamaq. savramaq. (səvrəmək) savlamaq. saplamaq. saflamaq. sapatmaq. safatmaq. - bu oyun yeri savranmalıdır. - bu ağacın pürüzlərin savla. 1. sıvazlamaq. sıvatlamaq. sıyazlamaq. sıyatlamaq. sığazlamaq. sığatlamaq. sığəçləmək. sıvazlamaq. sivəzləmək. sivətləmək. siğəzləmək. siğətləmək. düzənləmək. yasırlamaq. hamarlamaq.

yapırlaşmaq yasırlaşmaq. silikləşmək. siləkləşmək. hamarlaşmaq. saflaşmaq. safaşmaq.

yapırlatan yapırladan. 1. hamarladan. siliğləyən. siləvçi. silici. safladan. safadan. 1. sapadan. safadan. safaldan. düzəldən. yapınladan. hamarladan. sırvac. sırıc. sızıc. sıvşıc. sıvac. suvac. süvəc. süvüc. sayıc. sıyıc. sayac. sıyac. sığəc. sivəc. siğəc.

yapırlatmaq hamarlatmaq. silikləşdirmək. siləkləşdirmək. saflatmaq. safatmaq.

yapışan -burnun alna yapışan yeri: . sınğırığ. - sınğırığın yığadı: burunla alnın ortası qırışdırdı.

yapışıb -yapışıb qopbayan: sapcaq.

yapışqan 1. sarqın. salğın. yoluxucu xəstəlik. yoluğqan. yoluşqan. 1. sıvışıq. sırışıq. sarışıq. 1. bulaşıcı. bələşici. 1. rahatsız edən.
-yapışqan, dadlı olan: sıvışıq. sıvşıq. süyüşük. yılışıq.
-tam uyqun, yapışqan: sinsi. sintə. sinti. sıntı. siğsi. sığsı. gövdəyə oturan geyim. daramdurul. yerinə tam düşən nərsə.
-özlü, yapışqan, yağlı topraq: sırnax. sıvax. sırvax. ət toprağı.
-sıvışqan, yapışqan, əsnək öznə, maddə: yağız. sarğız. sağız. sağaz.