Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qımığ . qımığ. əğri büğri. - qımığ üzlü: ağzı gözü əğri.

qımıq . xımıq. ximik. kəmik. gəmik. 1. fırtıq. - burnunun ximiyin silə bilmir, mənə yol öğrədir.

qimiq . kimik. 1. tanıtım (şinasayi) üçün, kart, nərsə üzərinə vurulan üz çəkli, şəkil. əksi, fotosu, rəsmi. surət. surat halə.
qimiqçi: kimikçi: üz, surət çəkən, işləyən. - tanımlı kimikçi: adlı surətçi.

qımıq . qımıcıq. qırt. qındıl. az olan. kiçi ölçü, qıyrat. qıyrac. qıyran. - bir qımıcıq boyu var, dünya gəzən toyu var.

qımıl . bitgiləri əməib, çeğnəyən cüvə türü.

qımılqımıl . qımlıqımlı. həmil həmil. kəmil kəmil. dinc dinc. sərin sərin. yarqat yarqat. axlağ axlağ. yağlağ yağlağ. axlat axlat. yağlat yağlat. rahat rahat. qılat qılat. qılqılat. qıratca. qırqırat. kirişimcə. səssizcə. səssiz səssiz. səsiz səsiz. - kirişimcə gəlib, kirişimcə geddi.

qımılqızı . qımbıq. qımqım. qıyqım. durmadan qımıldamaq. qılçatmaq.

qımılqızı . qımılqurdu. durmadan çabalayan. qımıldayan. qımızlanan. qımzalan. təprəşən, hərəkətlənən.

qımıltamaq . qımıldamaq. qımışdamaq. qımramaq. qımranmaq. qımraşmaq. qıpramaq. qıpranmaq. qıpraşmaq. qırmaşmaq. qıynaşmaq. qılçatmaq. qoyqalmaq. hərəkət edmək.

qimiriqmək . gimirikmək. gəmirikmək. gimirikləşmək. gəmirikləşmək. sümüklənmək. böyümək. yekəlmək. iriləşmək. - qız uşağı onaltı onsəggizidə, oğla uşağı igirmi iki, üçündə gimirikər, gimirikləşər.

qımıs . qımız. 1. sütdən yapılan əkşi içgi. 1. gimiz. pişlək. sir_. sıyır_. pənir. pəndir.

qimisi . kimisi. ayrım. bə'zi. bə'zisi.

qımışmaq . qımışdamaq. gülümsəmək. gülümsürəmək. güləyazmaq.

qımıştatmaq . qımışdatmaq. qımıl qımıl, yavaş yavaş, ağır ağır təprətmək, çeçnəmək. - qımıl qımıl yerimək: yavaş yavaş, ağır ağır yerimək.

qımıştırmaq . yavaş yavaş yemək.

qımıt . qamıt. qıpıt. qapıt. qurutma. kirəvit, hamam hovlusu.

qımıtmaq . 1. aşırmaq. 1. bir nəyi olduğundan daha uzun göstərmək. - arxadaş bu işi sən artıq qımıtmışsın.

qımız . qımızı. utanmaz. aşarı. ağgöz. gözüağ. həyasız.

qımız . qıpız. 1. quyuqlaştırılmış, qoyuqlaştırılmış, qəlizləştirilmiş süt. 1. kala ilə qanatılmış sütün qarışımı. 1. iyi tutmamış yoğurt.

qımız . qıpız. göz qıpma. işarə.

qımızlamaq . qıpızlamaq. göz qıpmaqla verilən im, işarə. - yetər ki bir qıpızla, sonrasıyla işin yox.

qımıztumı . armıd çeşiti.

qimqən . kimkən. kəmkin. ara sıra. arada bir.

qımqım etmək . qımqımlamaq. qımxımlamaq. 1. qımxım etmək. danışğı bərk başa düşülməmək, aydın anlaşılmamaq. 1. can atmaq. canı çəkmək. istəmək. - çox qımqım etdim görüşüzə gəlim, gec oldu gələmmədim.

qımqım . didinmə. iztirab. qayqı. qısıl çınqı. üzüntü. göynək. göyüntü. qoyuntu. küyüntü. gövnək. gövüntü. sıxıntı.

qımqımı . qım qım edən. danışğı bərk başa düşülməyən, aydın anlaşılmayan kimsə.

qımqırmaq . qıpqırmaq qıyqırmaq. qısqırmaq. qıyşaymaq. büzmək. - onun üzü qımqırdı.

qımlamaq . qınnamaq. yumurdlamaq. - sarı toyuq gün aşırı qımlır.

qimlər . kimlər. kimsələr. nə kəslər. nə kişilər.

qimliq . kimlik. 1. seçit. sicill. şinasnamə. 1. mənlik. töz. şəxsiyyət. 1. arxa. yarqa. hüviyyət. mahiyyət. gün. günlük. girtdən. gerçək. gərçək.

qimliqsiz . kimliksiz. kişiliksiz. sapısilik. tözüz. şəxsiyyətsiz.

qımpıs . pıçı pıçı. pıç pıç. fıs fıs.

qımpısmaq . qımpıslamaq. pıçııdamaq. fısıldamaq. fısqılamaq. fısıqlamaq. - onun qulağına qımpısdım.

qımrantırmaq . qımrandırmaq. sağsamaq. dua edmək.

qımraşmaq . qımıldamaq. qıyçatmaq. gurlamaq. gurultu yapmaq. qoyqalmaq.

qimsə . kimsə. 1. hər hançı biri. 1. kimsəcik. heç kim. - kimsə danışanmadı. 1. bəlirsiz, bilinməyən biri. 1. dos. sağdıc. sağdış. yoldaş. tanış. - çox kimsəli biri.

qimtiq . kimtik. kitmik. çimdik. bısqa. fisgə.

qımtımaq . qımdımaq. qımdınmaq. qımdanmaq. çımdımaq. çımdınmaq. çımdanmaq. qısqınmaq. qıtqınmaq. qırqınmaq. qırdıqıç, qırdıqıs, qırdıqış edmək, eləmək. qırtdamaq. qırıtdamaq. qısdırmaq. qısdırlamaq. qısırramaq. qıtnasıblamaq. qıtnasıblıq edmək. salğanmaq. qənaət edmək. - bu ay neçə qısdırıb saxlamısan.

qımtımaq . qımdımaq. qındımaq. çımdımaq. çimdikləmək. az olan nərsədən qıtmırlıqla, qısa qısa sərpinmək, saçamaq, savamaq, xərcləmək. - qımdımaqla qarın doymaz, hər yetəni ürək qoymaz. (ürək qoymaq: könlün bəğənməsi).

qımzındırmaq . qımzımlandırmaq. qımızlandırmaq. qımzandırmaq. qımazlandırmaq. qımzandırmaq. qımzalandırmaq. qalxındırmaq. qalxıtmaq. qaldırmaq. qiyam, inqilaba, hərəkət gətirmək.

qımzınmaq . qımzımlanmaq. qımızlanmaq. qımzanmaq. qımazlanmaq. qımzammaq. qımzalınmaq. qalxmaq. qalxınmaq. qiyam edmək. hərəkətlənmək.

qın . (ək). -çın. -lıq. qılıf. qab. - qulaqçın: qulaqçın: qulağlıq: 1. qulağ biçimində olub qulağın kəpcəsi, yelpəyin örtüyü, geyimi. 1. börkün qulağı örtən bölümü. qulaqtıx. 1. səs eşitməmə üçün qulağa tıxılan kiçik təpəcik, tıxac.

qın . kələk. hilə.

qın . qıyın. 1. sıxınca. qıysat. qıstac. şikəncə. qızlac. qıslac. qıylac. güdaz. əzab. 1. sap. tutam. qol. dəsdə. qəbzə. 1. qab. örtüş. bürüş. püşüş. (> puşeş_fars). posat. pusat. pustə. lak. cild. cilid. 1. çərvə. çövrə. çevrə. yaydaq. burq. dayirə. - üç qın birbiri içində.
- qın ağacı: qıyın ağacı: quş ağacı.

qın . tıntın

qına çək . içəri ötür. döz. gizlət.

qına . həna. - qına gecəsi: gəlin, kürəkənin əlinə qına yaxılan, girdək (gərdək). gecəsindən bir öncəki gecə. - qına qıvırtlamaq: qına, həna yaxmaq, qoymaq. birinin başın işə, bəlaya soxmaq.

qınac . qınac. qıynıc. qıyac. qıyıc. qoşuc. rəqib.

qınaclamaq . qıynaclamaq. yan yan baxışmaq. - bu öküzlər qınaclamağa başladı, artıq gürəşəcəklər.

qınağan . eybcu.

qınaq . çətin sınan, içi çətin çıxan qoz. cır qoz.

qınaq . qınağ. dannağ. dənnək. dənək. qırcat. çıpıl. tənqid. intiqad.

qınaqlamaq . iyisin yerisin (kötüsün). ayıqlamaq, seçmək, tanlamaq.

qınaqlamaq . qınağlamaq. qınalamaq. qınamaq. dannamaq. danlamaq. dannağlamaq. dənnəkləmək. dənəkləmək. dənnəmək. dənləmək. gülgüləmək. qırcatmaq. çıpıtmaq. çıpıllamaq. dürtgüləmək. dürtgütmək. tənqid, intiqad edmək.

qınalamaq . qıysatmaq. qıstamaq. 1. içini sıxmaq, incitmək. - bu uşağ neyləyib ki belə qınalayırsın. 1. başın, qafasın yormaq. baş beynin aparmaq. darqıtmaq. təngitmək. - beybələ danışma, deyinmə lap qınalayıb biləmi. - sözüdə söz deyil, yalnız qınalayır.

qınalı . qanılı. hənalı. al. qırmızı.

qınalıbarmaq . qınalıqol. qanılıbarmaq. qanılıqol. yerkökü. qırt qırt. qıt qıt. qızılot. qızılçökük. həvic.

qınalıq . qanılıq. qanalıq. hənalıq. allıq. qırmızılıq.

qınamaq . çıpıtmaq. çıpıllamaq. 1. manlamaq. ayıplamaq. 1. birini başqasına yermək, alçatmaq, pisləmək, kötüləmək. dürtgüləmək. dürtgütmək. dütgütmək. təhqir edmək.

qınamaq . qıynamaq. 1. sıxmaq. qızlamaq. qıslamaq. qıylamaq. qızlaclamaq. qıslaclamaq. qıylaclamaq. sinciritmək. sincirətmək. şikəncə, qıysat, əzab vermək. azarlamaq. 1. qınlamaq. qıynlamaq. sapamaq. saplamaq. qolamaq. qollamaq. dəsdə, qəbzə taxmaq. 1. qabamaq. qablamaq. örtmək. örtləmək. bürümək. bürüləmək. püşüşləmək. (> puşeş vermək). posatmaq. posatlamaq. pusatmaq. pusatlamaq. pustəmək. pustələmək. laklamaq. cildləmək cilidləmək. 1. çərvəmək çərvələmək. çemrəmək. çemrələmək. yaydaqmaq. yaydaqlamaq. çemrə, dayirə çəkmək

qınamısıq . əğsik. ğstehzalı.

qınara . kənara. kənarə. dar, uzun qalı, xalça.

qınat . şikəncə.

qınatmaq . şikəncə edmək.

qınava . xətayi riştəsi. qətayif.

qınc . əxlaqsız. xuysuzluq.

qıncağ . qıncağ. qıpcağ. qapcağ. soxut. soket. 1. piriz. - üzsoxut: ru kar piriz. - içsoxut: tu kar piriz. 1. piş möhrəsi. sər piç. 1. şəmdani. 1. göz kasası. hədəqə.

qıncaq . qıncağ. dalaşa. qopaq. tıraşa. qoğuş.

qıncal . qalağ. qayağ. güdaz. dərd sər.

qıncalaq . qursaq. taqət. təhəmmül. dəngə. dənək. sıydırığ. sığdırığ. sığrıt. sığır. sırığ. hövsələ. - qıncalağı qarışmaq: qıncalağı qaçmaq: qıncalmaq: darıxmaq. koruğuşmaq. koruxuşmaq. qınqadırmaq. qursağı bulanmaq. sığrıtı, sığırı, sırığı, hövsələsi qaçmaq. taqətdən düşmək.

qıncalmaq . qıncanmaq arığlamaq. cılızamaq. cılızlamaq. - malqara qıncalıb ölürdü.

qıncanmaq . qırcanmaq. 1. gərnəşmək. - kişi kişi üzünə qıncanmaz. 1. qırlanmaq. qır vermək. qıyrata çəkmək. qıncıvırlanmaq. qıncıvlanmaq. qıncıqınmaq. oynağınmaq. oynaqlanmaq. nazlanmaq. - qolunda var mıncanı, əl vurmamış qıncanı.

qıncı . 1. filan. - o qıncıtı ver mənə. - qıncı məmməd: filan məmməd. - qonşunu qıncığı genə sınağdan keçəmədi. 1. zat. zad. şey. - siz hançı qıncıdan danışırsız. - o yadından qıncıda çıxmasın. - bu qıncıları mənə söyləmə. - bu nə qıncıdı: bu nə zatdı. - doğan qıncıları ilə (famil zatlarıyla). hammısı tökülüşüb gəldilər. - o qıncıdan danışma mənə. - genə keçmiş qıncıları başına düşüb. - bu qıncıdan necə qurtalacağam.

qıncı . qınçı. qıyıncı. qıyınçı. 1. at eşşəyin başına taxılan yem torbası. 1. heyvanın boynuna taxılan bağ, ip, ağac çəngəl.

qıncı . yün, qıl arasındakı çərçöp, çörçöp.

qıncıq . incə, işgə qayış, ruban.

qıncıq . qancıq. qızaçı. qıyaçı. cızaçı. qızarçı. mızı.

qıncıq . qıpcıq.

qıncıq . yəxə. yaxa. - qıncıqlı don. - qıncıqsız kot. - qıncığından tutub çəkdi.

qıncıqlamaq . qıdıqlamaq.

qıncıqlanmaq . qıycıqlanmaq. qıcıqlanmaq. 1. boğazı, yemək borusu içdən içə acışıb qaşınmaq. 1. boğazına nərsə qaçıb öksürmək.

qıncıqmaq . 1. qıncıymaq. qıycınmaq. nərsiyə üzülmək, qırılmaq, acınmaq, qayğınmaq, qayğı göstərmək. 1. qıncımaq. tıncıqmaq. əzilib büzülmək. - yağış yağdı paltar ıslandı, sərilmədi, altda qalıb qıncındı.

qıncıma . qıyıncıma. çimdik.

qıncımaq . qıyıncımaq. 1. tikələmək. parçalamaq. qıyıqlamaq. qıtıqlamaq. 1. yencmək. dadmək. 1. çimdikləmək.

qıncıraq . çıncıraq. kökü yeyilən, fındıq böyüklərdə olub yazda yetişən yabanı ot türü.

qıncıraq . qancıraq. qırcıraq. qarcıraq. qısır atla eşşəyin sevişməsindən doğan supa, sıpa, qoduğ qatır.

qıncıtmaq . qıncılamaq. qançıtmaq. qancılatmaq. qancamaq. 1. ilişib cızmaq. - çivi əlimi qıncıtmış. 1. bir yerə nərsənin ucu keçib yaralamaq. 1. çıncıtmaq. çıncılamaq. çıncamaq. dişləmək. ısırmaq. dişlə qoparmaq. - qapı qolumu qıncıtdı. 1. bir işi pəlləmək, pozmaq. - bizim elçi düşməyimizi qonşun bilsə qıncıtacaq. 1. tıncıtmaq. çıncıtmaq. yencitmək. qıncıqdırmaq. tıncıqdırmaq. cıncıqdırmaq. yencitdirmək. əzmək.

qıncıtmaq . qırcıtmaq. azacıq qırmaq, kəsmək.

qıncıv . qıncıvır. qılcıv. qılcıvır. qılbırır. qılburuc. qırcıv. qırcıvır. qırcanma. qınc. qıncıvır. qıycıvır. naz. cilvə.



qıncıvıl . qılcıvıl. qılcıvır. qılcıvın. qılbırac. qılburac. qırcıvaq. qılburanqa. qılbıranqa. qılfıranqa. 1. qırlı burlu, fırlı olan. 1. çox süslü, gözəl, çalımlı, incə, səlqəli salqılı, şik geyim keçimli.

qıncıvır . 1. dönük. söün tutmaz. sözündə durmaz. karaktersiz. 1. hərgələ sürüsü.

qıncıvır . 1. qıncıq. qıyıncıq. hər nəyə pis görüşlü olan. heç nəyi anlayışla qarşılamayan. xoşgörüşlü olmayan. kötdaq. pistik. korbaxar. qurdlu. kirsin. kitsin. bəd bin. 1. qıncıvır. qılcıvır. qıltavır. dərli toplu. düzənli. - qıncıvır olmaq. 1. neçə anlamlı söz. anlamı bəsbəlli olmayan. ibhamlı. bübhəm.

qıncıvlı . qıncıvırlı. qırcıvlı. qırcıvırlı. qırcan. qırçam. qırçap. qırnaq. qılıcaq. qırmaşlı. qırnaşlı. qırtış. qıncıq. qıncıvırlı. qıncıq. oğşaq. ovşaq. oxşaq. uyşaq. oynaq. cilvəli. oynaq. nazlı. işvəli. sapram. sayram. - sapram qadın: gürgü arvad. sapram yapı: möhtəşən bina.

qınçaq . qıyınçaq. çaqqı, xənçər kimi kiçik aracların qabı, qılafı, girəfi, giləfi.

qınçı . düzənçi. kələkçi. hiləli.

qınçı . saxav. səhaf.

qınçılıq . saxavlıq. səhaflıq.

qındıl . qındıl. qıydıl. çındıl. iç çevrəni, evrəni, dünyası. könül. göyül. xətir. xatir. - onun qındılına dəğmə.

qinəmək . kinəmək. qınamaq.

qinəyi . kinəyi. qınayi. tərsinə. tərsəyi. qarşına. qısıqına. qısnaşına. qıtnaşına. girtişinə. kitrişinə. atraşına. inadına. öcünə. ziddinə. üzvuraraq. çapdaraq. sınğırsla. sırnışla. israrla. - hara geddim, kinəyi dalımca gəldi.

qınıc . qıncıq. dilim. kiçi bələk, bölək. bir parçacıq. bir cıbbış. qırcın. qırım. azacıq. qıqqaq. qıqcaq. cıqqaq.

qınıq . xınıq. hıçqırıq. qışqırıq. - xınığa tutulası: yüngül qarqış sözü.

qınıq . kəniz.

qınıq . qıyıq. 1. kiçik kökə, kükə. 1. qırıq. dənə. 1. alın çıxıntısı.

qınıqını . yandı qındı yapma imi.

qınıqmaq . qınıqmaq. qamanmaq. 1. gücü çatmayan işə çabalamaq. 1. dənəmək. sınamaq. 1. yanıqmaq. yanqınmaq. istəyi artmaq. yeyişlənmək. iştahlanmaq. 1.

qınılqamaq . qınlamaq. gömülgəmək. gizləmək. quylamaq.

qınılmaq . qıpılmaq. qıpımmaq. qıncıqlamaq. qıncılıqlamaq. qaçmaq. qaçınmaq. qıvcınmaq. qıvdınmaq. qıvırmaq. qıvlamaq. qıvmaq. - it yola sarı qıpıldı. - pişik qıpınıb, quşu avladı.

qının açmaq . için tökmək.

qının dosda aytma göynədi, qının yağya aytma söynədi:

qınış . bir nərsəni bir yerə yerləşdirmək üçün açılan qalıblıq. qablıq, qasnaq, baca, bunları açan arac.

qınıy . qarqıdalı çörəyi.

qınıyalamaq . qınıya almaq. alaya almaq. alaylamaq.

qınıyo . qınyo. qınayu. qınava. xınava. xınova. günük. acıq. qıcıt. qınıo vermək: acıq vermək. - bilməm nədən mənə qınyo verirsin.

qınqaç . qulaq. qoy. quy. üzlətgə.

qınqadırtmaq . darıxdırtmaq. qursağın bulandırtmaq. sığrıtın, sığrın, sırığın, hövsələsin qaçıtmaq. sığadan, taqətdən düşürmək. - bu uşaqlar məni lap qınqadırtıb.

qınqar . 1. dəvətikəni. 1. tikən.

qınqar . qınğar!. uzaq ol. yanaşma. zinhar.

qınqılı . qınqıl. qıvraq. qıv. xırdaca. qıvraq. qıv. incik. balaca. qıqqılı. cıqqılı. - qınqıl qulaq, qınqıl boy.

qınqılıq . çınqılıq. çanqılıq. hayküy. - qonşuda mandır (ayıbdır ), evdə qınqılıq salma.

qınqır . qıncır. xəncər.

qınqıtmaq . 1. çömbəlmək. çömələk oturmaq. 1. qırqıtmaq. qırmaq. öldürmək.

qınlanmaq . qınına girmək. 1. gizlənmək. örtünmək. sınğmaq. sinğmək. sinmək. 1. yalınızmaq. qopcumaq. qopcunmaq. çəkələnmək. çökəngəmək. çökənmək. üzlət, inziva qılmaq.

qınlaşmaq . kinləşmək. tersişmək. qısıqlanmaq. qıslanmaq. qısnaşmaq. qıtnaşmaq. girtişmək. kitrişmək. korluq yapmaq. atraşmaq. inadlaşmaq.

qinləşmək . kinləşmək. qınlaşmaq. qıyınlaşmaq. 1. öcləşmək. 1. sözündə dirənmək, saplanmaq. sapdanmaq. gücənmək. qırcıqmaq. öcənmək. öcələşmək. ləcuclaşmaq.

qınlıq . qıyınlıq. nərsənin qırağı, yanı, kənarı.

qınmac . qırmac. ilişdiri. intiqad. söz. - yapan o, gəlki bütün qırmaclar mənə gəlir.

qınnab . qannab. alıc. ənnab.

qınnab . qınlab. 1. çömlək. 1. kasa. kova. çanaq. 1. qutu.

qınnab . qınlab. qınım. qıllab. qılnab. qılım. solayan. çox incə, cılız, zayıf olan. - çor düşüb bitgilər qınım qaldılar. - qınım uşaq.

qınnağ . yolsuz. qısıllaq. qısılnaq. qızıllaq. qızılnaq. haqsız. həqsiz.

qınnağa . yolsuz, qısıllaq, qısılnaq, haqsız yerə. - qınnağa siz onu qınırsız.

qınnaq . daş, kərpic duvarların arasına qoyulan, atılan ağac.

qınnaq . qınnaq. qınla. qınlaq. qılnaq. qılla. qıllaq. uzun, sivri qanatlı su quşu çeşiti.

qınnaşıq . qınnaş. qınnav. qınnac. qınlaşıq. qınlaş. qınlav. qınlac. istəkli. sevcəkli. qızıqlı. yalalı. çalalı. yenik. sınıq. imrəkli. sinəvik. sinəsik. yenğli. yenili. yenisli. meyilli. meylili. rəğbətli. rağib.

qınnaşmaq . qınlaşmaq. istəmək. sinvimək. sinsəmək. imrənmək. mey, meyil, rəğbət göstərmək.

qınsov . 1. nəqd. intiqad. tənqid. 1. nəqdçi. intiqadçı. tənqidçi
((qınsovmaq: nəqd, intiqad, tənqid, eybculuq edmək.

qınta . qında. qazmanın, nərsənin ucu biz yönü, ucu.

qıntab . qındab. qıncab. qınsap. qınqıl. qıncıl. qıldab. qılçap. qılqın. qılcın. qılsap incə, nazik ip.

qıntaq . qındaq. qındam. qındal. qındac. qırdaq. qırdam. qırdal. qırdac. yolun, çayın, axan nərsənin qollara ayrıldığı yer.

qıntaq . qındaq. qınnacıq. qımıcıq. qımıq. qındıq. azca. qılca. bir az. bir çıpıt.

qıntaqlamaq . qındaklamaq. qındakmaq. qınakdamaq. qıdaksınmaq. qınaksınmaq. qıdakmaq. alışmaq. öğrəşmək. tutuşmaq. qablaşmaq. yaplaşmaq. yerləşmək. koralmaq. xuylanmaq. xuy edinmək. dadanmaq. tutaşmaq. tutaşımaq. tuşatımaq. adət edmək.
- qıtaqsınmaq: qıdaksınmaq. bir vergidən üz tapıb dadanmaq. - bir verdik qıdaksınıb genə gəldi.
- qıtaqtırmaq: qıdakdırmaq. alışdırmaq.

qıntam . qındam. uc. - ayağımın qındamı daşa ilişdi.

qıntı . ənsə ilə baş arasındaki bölün. - qıntısından yapışıb attıdı eşiyə.

qıntıq . qındıq. göbək. - qındıq toyu: göbək kəsmə yığvası.

qıntıma . qıntama. 1. azlıq. yoxluq. qıtlıq. - ortalıq qıntımalıq, aradığın bulunmaz. 1. tutum. idarə. - çörəyivi qıntımayla yedə, yolda ac qalma. 1. əldə olandan, oxlu yoxludan, mahəsəldən yapılan nərsə. - qıntıma nəvarsa bir tikə yedik.

qıntır . 1. balıq çeşiti.
- qındır qındır. boğuq boğuq. - qındır qındır qonuşmaq: burnundan danışmaq.

qıntır . arıq. quru. qazıl. qazul. - qoynun qıntırı, sütün qıstırı.

qıntır . qındır. qıldır. qıldaq. 1. qırdır. qırdaq. qırıq. sınıq.

qıntır . qındır. qısdır.

qıntır . qındırııncıq. topuq.

qıntıra . qındıra. 1. tikənli ot. 1. taxıla qarışan yabanı ot alağ tuxumu. 1. qınnab. qınlab. ucubınıq. çox incə, uzun olan kimsə, nərsə. qınnab. qınlab. qıllab. qılnab. - qındıra əli. - qındıra arpası: incə, uzun saplı arpa çeşiti.

qıntıra . qındıra. yerə qınmış, yapılmış ənli gəvən türü.

qıntırac . qındırac. qıyındırac. iz, iv, cırıq, bağır, şırıq açma aracı.

qıntıraq . qındıraq. düğün. koraz.

qıntıraq . qındıraq. qındırqa. çındıraq. çındırqa. sicim. sağlam, qatmar, möhkəm kəndir, ip.

qıntırcıq . qındırcık. qındırıc. qıydırcık. qıydırıc. yügürək. ayağaçan cocuqların qolay yeriməsi üçün təkərli quruq, cihaz.

qıntırqa . qındırqa. qındırıq. 1. ucu tikənli, yapraqsız ot çeşiti. 1. bodur (güdə, kök). qamış.

qıntırqa . qındırqa. qıyındırqa. 1. qınara. qənarə. çəngək. 1. kəndirgə. kəndir hörməyə yarar süpürgəsi ot. 1. bərk. quru. sağlam. qurt. gürt. sıx. sıxt. qıs. qıy. sift. möhkəm.

qıntırlaq . qındırlaq. çəmbər biçimli uşağ oyunçağı.

qıntırmaq . qındırmaq. boğuq boğuq burnundan danışmaq.

qıntırmaq . qındırmaq. qındamaq. qındırlamaq. qındıllamaq. qıydırmaq. qıydıllamaq. 1. dığırlamaq. qındıramaq. qındıraqlamaq. qındırıqlamaq. qındıramaq. qındırramaq. qındıllamaq. qındırıtmaq. yuvarlamaq. 1. yuvarlaya yuvarlaya yığmaq, götürmək. 1. bir yanından kəsmək, qoparmaq.

qıntırmaq . qındırmaq. yarım açmaq. yarı örtülü qoymaq.

qıntzal . qındal. qınzal. kiçik zuğ, şüv.

qınzaq . 1. əsgiyib, təzəliyin itirmiş nərsə. - qınzaq qarı.1. çındır qayış. keçə, gön, qayış kimi olan nərsə. - qınzaq qoğun: ət parçasına dönmüş qoğun.

qıp . 1. büzdüm. bel gəmiyinin ən son bölümü. quyruğ soxumu. 1. ara. aralığ. iki nərsənin arasında olan ara, fasilə. - bamaqlğın qıpın çox gen götürmə. - qıp qıp düzülmüş çubuğlar. 1. ox. mehvər. - çarx qıpı. - işlərin qıpı. 1. qıbba. arığlama rejimi, pərhizi. - özün qıpa qoyub. 1. qıbba. orucluğ. 1. arığ. incə. işgə. - qıpçap: qıpçağ: incə bədənli, əndamlı. - qıp qız: incə çaplı qız. - qıpat: incə çaplı at.

qıp . xıp. eyləmə artırılaraq anlamın tüzliyin, itiliyin güclədir. - səslərin qıp kəsdilər. - başın atcaq xıp yatdı.