Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

əritmək . ərititmək. ərgitmək. ərgititmək. 1. donun, buzun açıtmaq, açdırtmaq. 1. aşındırtmaq. yedirtmək. həzm editmək. 1. əritişdirtmək. ərgitişdirtmək. birbirinə qatmaq. qarışdırmaq. yamışdırtmaq. salaşdırtmaq. salcaşdırtmaq. qoşğutmaq. bititmək. tərkib editmək. 1. aydınlatmaq. 1. açmaq. çözütmək. əritmək. həll edmək. 1. pozmaq. 1. yumşatmaq. 1. yoxaltmaq. fəsx edmək. 1. yavaş yavaş satmaq, yayıtmaq, dağıtmaq. 1. əritiş. satış. 1. istihalə edmək. 1. müti' edmək. 1. sədələtmək. 1. düşürtmək. endirtmək. azaltmaq. solaytırmaq. qısrıtmaq. qırsıtmaq. zayıflatmaq. təqlil edmək. 1. yuçutmaq. sərbəst bıraxmaq. 1. çatdırmaq. yetdirmək.

əriyit . 1. tökmə. qoyma. - əriyit dəmir: tökmə dəmir. 1. qarışıq. qatışıq. daluq. dalıq. məxlut. 1. məhlul. 1. əritiş. satış. 1. yayıt. dağıtım. 1. pozma. 1. aşındırı. yedirti. 1. yoxaltı.

əriz . əris (< ərimək). qaynaş. qayaş (ləhim. löhüm). 1. fiyuz. 1. fitil. piltə (pılavit_rus). nərsənin odlanma yeri. (mèche. sûreté. détonateur).

ərki . əri. görəsən. aya. - ərki bunu versəm, ala biləcəyəm. - əri aldığın verdin.

ərki .erki. irkə. 1. ərik. təbərzə. nobar. taza çıxmış, gəlmiş. - ərik yemiş. 1. birinci kərə oluşan nərsə. 1. - irkə görüş. - dan irkə: dan ərik: dan atan çağ.
irk .qabaqda, keçmişdə olanlar. - irk yazarlar.
irk .əzəl. qədim. əsli. əsil. bikr.

- irkələr: qabaqlar. qədimlər.

ərkiləmək .ərkiləmək. ərk eləmək. güvənmək. e'tibar edmək. 1. baş ucatmaq. övündürmək. sevindirmək. iftixar vermək. - ərkiləyib bizədə buyurun.

ərq .1.nazı geçmə, etgisi olma, xətrini qırmama - Benim ərkim ellərə keçər də, qardəşimə keçməz. 1.İçlək sıxıntı, güçlük, yük. 1.çevrəsi yüksək qayalıq, daşlıq yer.
- ərkdən düşmüş: gözdən düşmüş.

ərqə . ərkə. nərkə. ərc. ərcə. dərc. dərcə. dircə. edi. (bil f'el). güc. quvvət. enerji. qudrət. niru. təvanlıq. tovanlıq.

ərqin .ərkin. ərkim. 1.ali. süprem (supreme). əfzəl. - ərkim dəmir: altın. qızıl. 1. sayğın. sayın. cənabi ~. ali cənab. sərkar xanım. şərifə. möhtərəmə. - ərkin teymur bəy. - ərkin atam: əziz atam. - ərkim gülü bəğim: sərkar gülü xanım. 1. iftixari. - ərkin doktura.

ərlək . ərkək. - ərlək dişi qoğuşdu.

ərləşmək . böyüyüb kişi olmaq.

ərozyon . kayşat

ərrilmək . əğrilmək. gərrilmək. gərğilmək. açılmaq. yarçılmaq.

ərtəc . irtəc. yartac. çartac. qapı. böyük qapı. dərvaza.

ərtəm . ərdəm. fəzilət. kəmal.

ərtiniş . ertiniş (< ərimək). açılış.

ərtinmək . ərtinişmək. birbirinə qarışmaq, girişmək. - duman köçür, görüntülər ərtinişir.

ərtiş . ırtış. ortış. ortuş. neçə nərsənin, qolun bir yerə qovuşduğu yer, durum. {> arteş (fars) }.

əsən . - bu işin üstündə əsən.

əsgi . əsgi üsgü. edki ötgü. ətik ütüq. atıq utuq. ertin örtün.

əsgir . esgir. gözlə. bax. diqqət ed. -

əsgirməzin . esgirməzin. 1. isgirməzin. iygirməzin. yiyəsizin. yiyəsiz qalan. öz başına. 1.gözləməzin. baxımsız. - əsgirməzin qoysan onu çişib (sıçıb) batırar.

əsi . yumşaq külək, yel. - danəsi: dan yeli - - axşaməsi: - -tünəsi: dağlıqda gecə ortalarında qalxan yel.

əsinmək . (uçunmaq.uçğunmaq) dalqalanmaq (> dəlgirəmək. dəlirmək) talbalanmaq. təlbələnmək. çalqalanmaq. yelpələnmək. yalpalanmaq. (ilham almaq. (nəsənin) havasına düşmək).

əsinmək . 1.sərinləmək. sərinlənmək. - biri isindi, biri əsindi: biri qızışdı, biri soğudu. (birinin ürəyi qızışdı, birinin ürəyi soğudu). 1. dözmək. səbr edmək. - bu ağrıya dağ əsinməz.

əsinmək . 1.töşnəmək. tövüşnəmək. tövşünmək. burunmaq. içi buranmaq. niyaran qalmaq. dartınmaq. qoçrunmaq. qoğcunmaq. oğcunmaq. müztərib olmaq. iztirab çəkmək. - heçdə əsinmə, axşam batar, yarın atar, hər nə yoluna düşər. 1. əğinmək. sevinmək. meyillənmək. xoşu gəlmək. xoşallanmaq. - göz görür ürək əsinir.

əsinmək . əsənmək. solunmaq. solumaq. nəfəs çəkib vermək. tənəffüs edmək.

əsirgəmə . asırqama. yasırqama. acırqama. görmə. baxış. qoruma. arxa durma. qoruyuculuq. barındırma. uğur. qoltuq. geçindiri. çatqı. himayət.

əsirgəmək . acırqamaq.
əsirgə! . acırqa!. acın. rəhm ed.
əsirgəmədən . acırqamadan. acımadan. rəhm edmədən.
əsirgəyən . acırqayan. acıyan. yanan. rəhm edən. rahim.
əsirgətmək . acırqatmaq. acıtmaq. rəhmə gətirmək.

əsirgəmək . əsirgəmək. kəsirgəmək. asırqamaq. yasırqamaq. acırqamaq. verməkdən çəkinmək. durğunmaq. durnuğmaq. sakınmaq. çəkinmək. səkinmək. qıymamaq. tutsanmaq. ehtiraz edmək. muzayiqə edmək.

əsirgənmək . əsirgənmək. əsriğinmək. əsrəğinmək. əsəğinmək. heyifsinmək. əfsus yemək. təəssüflənmək. (ənduhgin olmaq).

əsirqəməz . əsirgəməz. asırqamaz. yasırqamaz. acırqamaz. onğlu. uğruq. uluğ. bolcum. boldamaçı_1. əlibol. əlisaçığ. saçəlli. saçal. verəlli. berəlli. bərəlli. əlaçıq. əli açıq. qıyımlı. qıymal. əricən. ərigən. ərkinli. gənc oğlan. gəncin. iğdik. iyit. iğit. iğid. qonur. iyuq. özbaşdaq. çörəkli. verimçi. vergili. verimli. yarğın. yarğan. onqun. bağışlı. yenğ. yenik. yenik könül. yoşa könül. alçaq könül. alçaq ürək. engin ürək > enginrək. yenik könül > yenikönül. enik könül. enikürək. ürəyi alçaq. enikürək. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. oğlan. olğan. ulğan. uğlan. ulan. cəvanmərd. covmərd. comərd. yaraş. ağıdar. axıdar. sıypa. səxi. xeyrxah. firutən. kərim.
oğul. 1. kişin. iyiq. ürəkli. osman. ataman. cəvanmərd.

əsirqəyən . əsirgəyən. əsrikli. əsikli. yaslı. yasıq. asırqayan. yasırqayan. acırqayan. qıyımsız. yufa, yuvaş, yalxoy, yalxu ürəkli. onğuşlu. onuşlu. oğuşlu. yoğnuşlu. yoğuşlu. ovuşlu. yovuşlu. yumuşlu. yuğuşlu. yuvaşlı. yuğaşlı. yufalı. yuvalı. yaxımlı. yaxışlı. yalabıq. çalabıq. tutsunan. rəhim. sıyıq. sınğıl. sınğıllı. sınıl. sınıllı. mehriban. lütflü. mərhəmətli. rəhmətli.

əsitmək . 1. keçirmək. 1. oymanmaq. oymalmaq. ilham olmaq. 1. oc bucaq vermək. sızıtmaq. sezitmək. 1. qurqunmaq. oyuqlanmaq. oylanmaq. sanızlanmaq. xiyallanmaq. 1. yellətmək.

əsləq . əslək. əsnək (əslək < əsmək). 1. əsnək. əsilti. əsinti. uzayıb gedən. genişləyən. yayılan. sorulan. sürülən. 1. söz dinləyən. sözə baxan. köndən. çöndən. yöndən. üzü yola. uzlaş. uysal. başı yumşaq. sığ. kövəgə. kövəg. uyşan. müti'. 1. alqapay. alqap. tutuq. tutqun. sarqın alıq. tutsuq. əsir. 1. əylək. əğlək. axlağ. yağlağ. qolay. tör yörük. onğat. oğat. onat. sərik. yayıq. yasıq. yalpıq. basıq. sayıl. saylı. yumşaq. dinc > diş. 1. kəsin, qəti olmayan. kəsinsiz. qanıqsız. qanıtsız. salıtsız. salşıqsız. qərarsız. - əslək duyqular, sezilər. - əsklək sızılar, ağrılar. 1. əğilib bükülən. gəvşək. gəvir. kəvir. irticai. elastik. 1. keçib gedən. keçəri. geçici. keçəgən. soğru. müvəqqəti. dayimi olmayan. 1. dalqanıq. tutamsız. tutumsuz. qurqulu. quşqulu. quşuntulu. quruntulu. kilkəli. kitkəli. keşgilli. çəkgilli. çəkilli. şəkilli. peşgilli. deşgilli. saltasız. qərarsız. müsəmməm olmayan. duraqsız. duruqsuz. daynaqsız. durnaqsız. durnuqsuz. dəğişən. dəğişgən. qeyri sabit. subatsız. oprtonist. 1. salsüri. sərsəri. əstək. daldaban. qopuq. sözüboş. sözün tutmaz. 1. dəğişgən. 1. qısırlama. oyalama. oyalatı. oyma. qıncıqlama. qıycıqlama. uyduru. uydarı. atlatı. aldatı. əğləti. əğrəti. qoyma. bahana. bağana. qaçınma. - əslək köstək edmək. .

əslənmək . əslənmək 1. yellənmək. yayılmaq. genişlənmək. törənmək. ürənmək. bollaşmaq. bolqaşmaq. genişlənmək. gəvşəmək. gövşəmək. 1. istənmək. sevinmək. sinəvənmək. sinivənmək. yüngülləşmək. kövənmək. qıvanmaq₁. öğünmək. öğlənmək. 1. bəslənmək. qorunmaq. yoğunmaq. yoğlunmaq. 1. uslanmaq. durulmaq. qoyalmaq. qoyulmaq. qulağ asmaq, vermək. usmaq. etgilənmək. təpgilənmək. dinləmək. aldırmaq. düşünmək. düşləmək. öğrənmək. qonaylamaq. qonlamaq. qonamaq. onaylamaq. onamaq. tutunmaq. qəbullanmaq. 1. yumşanmaq. köndənmək. çöndənmək. yöndənmək. uysanmaq. uysalmaq. duyar başlanmaq. uzlanmaq. uslanmaq. sazlaşmaq. durulmaq. qoyalmaq. qoyulmaq.

əsmək . 1. keçmək. - o illərdən çox əsmiş. 1. üzərinə tökülmək. - üzərinə qurşunlar əsdi. -

əsmək . əkmək. səpmək. - tuxum əsmək: əkmək. - yel qalxıb gözümə topraq əsdi.

əsnik .əsrik. əsrük.

əsrəşmək . baxmaq. sincikləmək. umursunmaq. umursanmaq. nəzər, diqqət, təvəccüh edmək.

əsrik . əsirik. 1.əsirgənik. mütəəssif. əsəfli. təəssüf bar. 1. əsik. təəssüf. heyif. hayf.

əsriqmək . əsrikmək. əsrigənmək. heyifsinmək. təəssüf yemək. mütəəssif olmaq. - keçmişlərə əsrikmə, gəlməmişə təlsinmə (tələsmə).

əstirmək . əsdirmək. əsvələtmək. əvsələtmək. ovsalamaq. -

əşbulmaq . evlənmək.

əşirqənmək . əşirgənmək. 1. sevişmək. 1. dot, yoldaş axtarmaq. 1. evlənmək istəmək. 1. ülfət, üns tutmaq.

əşit . bərabər. yarşıq. yarşaq. dəng. sınar. sınğar. sınğarı (kimi). tay. (şəbih. manənd). (tie_ingilis (səslənməsi 'tay'). - uşaq sınğarı. - yel uçan apabmbığ sınğarı. - bu sınğarı işlər sizdən gözlənilmir.

əşlik edmək . köməklik, yardış edmək.

əşliq . əşlik. 1. cütlük. 1. cütlük. zəna şuyi. zina şuyi. 1. sürüklük sürüküclük. yanaşlıq. həmrahlıq.

əşliq . əşlik. eşlik. iki, neçə nərsənin arasında olan bağıntı, sarış, sarqış, rabitə.

əşlişin . əşlişik. açlışın. açlışıq. (< aç: açıq + ılşıq. ilişik. ilişgi). qoşnuluq. əşiclik. əşsilik. yanaçılıq {(yan: göt). (yanaşmaq. yaxınlaşmaq)}. cinsi rabitə. muqaribət.
- qoşsuq istəyi: əşsilik. yanaçlıq. cinsi istək.

əşmək . 1. əşgin, yorğa gedmək. 1. yol almaq. yola düzülmək, çıxmaq. gəzmək. 1. qıvra qıvra. qıvır qıvır. qıvraçıq. tırıs tırıs, tələsə tələs, səkə səkə, qaça qaça, durmadan yerimək. 1. toxumaq. törətmək. işləmək. qurtlanmaq. gürtlənmək. təpələnmək. qurçanmaq. çabalamaq. 1. qazmaq. sökmək. oymaq. 1. aşmaq. açmaq. 1. bitmək. əkinin yeri eşib çıxması. 1. uzlaşmaq. suylaşmaq. savlaşmaq. anlaşmaq. yaxlaşmaq. yarğaşmaq. 1. dayanışmaq. qayırmaq. qayqırmaq. qurtlamaq. gürtləmək. sağlamaq.

əşsiz . evsiz. 1. oturacaq, qalacaq yeri olmayan. 1. subay. eölənməmiş.
- əşsiz işsiz: bir nəyə bağlılığı olmayan. oğraş. oğbaş. ovbaş.

ətacı . biçqır: qoğuz. cana yxın olmayan. sevgi iligi çəkməyən. sevimsiz. quru. bəğənilməz. iğrənc. çapıt (çap < _met> paç) paçavra. çapavar. paçavar. ifritə. ifriə.

ətə . ədə. (dədə. ata).

ətək altı . saman altı.

ətək dartmaq . ətək çırmamaq.

ətək . alt. (zir).

ətəkə . atağa. lələ. uşağı güdüb, gözləyən kimsə.

ətəkləmək . ətəyə daş qoymaq. qara yaxmaq.

ətəklənmək . ətəklənmək. 1.çox yazığ günə qalmaq.1. əl ayağa düşmək. yalvarmaq. ətəyə düşmək. alçalmaq. iltimas, iltica' edmək. 1. yellənmək. şişinmək. qurranmaq. şişə şişə ilərləmək, gedmək. 1. yaxalanmaq. giriftar olmaq. 1. gedəni yola salmaq, gələni qarşılamaq üçün yol uzunluğuna çıxmaq.

ətəkli, ötəkli . 1. qadın sözü keçərli olur. 1.ətəkli, örtəkli. ətəklinin, donlunun (qadının) həmməşə gizlisi olur.

ətəklik . ətək. boğazlıq. gizli verilən nərsə. rüşvət. - ətək, boğaz basmaq: rüşvət vermək.

ətəklik . ətəklik. ətək altı. yoxsun (möhtac) günə gizli saxlanılan nərsə. - ətəkliyimdə bitdi.

ətəq . ətək. sapığ. qıran. qıranğ. qırağ. yelən. yan. yant. qol. kənar. kəsəkbanliyö. çalabər. həndəvər. sapa. sapar. ətraf. homə. hümə. - belçək (kəmərbənd yol). şəhrin ətəyindən keçir. - tarlanın ətəyindən keçib geddi. - kərdi ətəyində oturdular. - kət kəsək: şəhərin dövrəsi, dövrəbəri.

ətəyi düşük . qəhbə.

ətgi . 1. tilif. 1. gövdə. ləş.

ətikmək . ətlənmək. kökəlmək. gurbağmaq. fərbeh olmaq. - gündən günə ətikir. - ətiklik kəsəli: ətdilik naxoşluğu.

ətin gücün, çəlik tanımaz. (ətin güc, çəlik dələr). .

ətlətmək . bir canlını ətlik üçün kəsmək. zibh edmək.

ətlik . avuz (tutub saxlayan < av) qənarə. asıc. ət şəqqəsi asılan çəngək.

ətmiq . ətli. əti olan yemək.

ətraf . dolay.

ətrəq . ətrək. ətə oxşar. 1.yumuşaq. 1. ət rəngi. çehreyi. çöhrəyi. surəti.

ətsəmək . ətsizləmək. ət göylünə düşmək.

əvət . əpət. yəmət. bəli. öylədir.

əyaqız . əyəğiz. əğrağız. əğri ağız. 1.bəd həqq hesab. bəd maamilə. 1. bəd qovl.

əylənmək . əğlənmək. aylanmaq. ağlanmaq. çönmək. devinmək. çevinmək. - güzün, yaşıl yapraqlar sarı qızıla əğləndi.

əylənmək . əğlənmək. aylanmaq. çönmək. çevrilmək. dönmək. dəğişmək.

əyləş . əğləş. 1. sər gərmi. 1. təfrih.

əzan . bağh , balan

əzəlbaşdan . açalbaşdan. atalbaşdan. başdabəri. başlanqıcdan. lap əvvəldən.

əzgi . tərz. biçəm. dərəm. dərim. yol. gediş. tutum. sıy. sayaq. uslub. tərz. tempo. - bu sıyda gedməkdə, çatış bəklənmir: bu ayağla gedişdə, müvəffəqiyyət görünmür.

əzib üzmək . talamarlatmaq.

əzik . əğik. müflis. həqir.

əziqlik . əziklik. boşluq. koful. koğul. koğluq. kovul. kofluq. kovluq. sınıqlıq.

əzilən . 1. döğülən. döğgün. oğqunan. oğunan. tapdanan. yapdanan. yastanan. yastalan. yıpranan. yapınan. yoğqanan. yoğlanan. ayaqlanan. çeğnənən. çiğnənən. basınan. qayrılan. əsginən. əksinən. üzgülən. salqınan. düşrülən. əzişən. əzgişən. əsginən. sızqınan. əğinən. əğingən. gəvşənən. gəvşəgin. enginən. qırpanan. örsələn. məzlum. 1. çəkingən. qaçınqan. singin. utanan. uyatcaq. utancaq. məhcub. ehtiraz edən. sıxılqan. qızlac. qıslac. qıylac. usanc. usanıq. usancan. utanqan. uyatcaq. duruğcan. tutuncan. sakınqan. utanacaq. xəcalətli. singin. 1. yumşaq. kövəgə. kövəg.

əzmə . əzirmə. əzitmə. əzmik. incitmə. incim. azarlama. azarım. sıxma. sıxım. sıxırma. qısma. qıyma. toxunma. toxunum. toqatım. toqatma. darıtım. darıtma. xorlama. xorlatma. korqılım. xorqılma. yermə. yerləmə. acırtım. acıtma. acırtma. qırma. qırqıtma. qırqıtım. sındırma. sındırım. sinsi. sinsitmə. alqırma. alınqıtma. dəğmə icəşim. icəşmə. qırma. batırma. batırım. kəsiv. kisiv. qıyqı. qıyıl. qıyın. güc. basqı. gücəm. yazıq. zülm. cəfa (sıxıntı. güclük. cüklük. çilə.

əzmə . əzmik. əzmic. marmalat. - qızılcıq əkşisi: zoğal əzmici, marmalatı

əzmək . əzitmək. yazıtmaq. yasıtmaq. yasatmaq. safaltmaq.

əzmək . izmək. irmək. yermək. endirmək. alçatmaq. düşürmək. düşlətmək.

faaliyyət .

fak . < foqqa (< met ) kupla: sikmək.

fal . çal. qaç. qaş. dil. dilim. qoxuluq. qoxluq. dadlıq. dadımlıq. örnək. dənə. dənək. dadı. (nimunə). öğür. oyur. yumruq. numruq. udruq. uçruq. sırıq. nimunə. sarqıt. salqıt. sırqıt. görnəklik. göstərimlik. göstərməlik. görsətimlik. görsətməlik. görk. umluq. umuş. umuc. məsdurə. nimunə. - bunu göstərimlik diyə göndərdilər.
- çal çıxartmaq: fal çıxartmaq. örnək, məsdurə, nimunə çıxartmaq.

fal . sürgə. fayl.

fanat . fanatik. danat. (danqaz). tutduğu işdən, yoldan, qılıqdan başqasını danan. sırvac. tutğaq. tutağ. tuşağ. mütəəssib. (# qanat: qanacağlı).

fani . bitimli. dəğişgən. durasız. əslək. əsnək. iğrəti. əğrəti. qoyma. axşamlı. bitəgən. bitən. bitimli. gedi. gədi. gedili. gedici. geçən. keçəgən. ötəgən. keçən. keçəri. keçici. sonçul. sonlu. sönəri. sona ərən. tükənən. yoxalan. qalımsız. qapatlı. ölümlü. qalasız. durasız. dayimi olmayan. mütənahi. nəhayətli. xitamlı. zuvallı. ölümlü. müvəqqəti. qeyri sabit.

farab (_divan) . qaraçuq kəndi.

fars . equiferus (latin) : kind of wild horse, - equus: horse + ferus: wild.

fatih . qapın. kapgan

fehrest . fehrist. siyahi. götərik. götrük. dizlək. düzlək. gərək. çərək. dərək.

fəal . etgən. atılqan. qılqan. yapqan. yaptal. təpəgin. tırışqan_1. tirişgən. çabağan. çalağan. çalğan. qonuşqan. çalışqan. gursaqlı. qursaqlı. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. qoştax. qıllı. işgər_1. işlənğ. işlən. işəgən. işəcən. edərmən. yaraqıl. yaravqan. yarval. yardal. başarcanğ. becərgən. öznə. aldırqan. əzimkar. əktiv. cəsarətli. qeyrətli.
((fəaliyyət . çalışma. edinlik. etiklik. etimlik. atqalıq. tirişik. qılıqlıq. qılqalıq. qıyqımlıq. təptik. yaptalıq. çaplalıq. çaltalıq. çalqalıq. çalışlıq. çalışma. qoşuq. qoşuş. qoşuc. qoşunc. qoşma. işgərlik_1. işəgərlik. işəcənlik. edərlik. yaraqlıq. yarqalıq. yarqallıq. yarvalıq. yarvallıq. yardalıq. yardallıq. başarcalıq. becərgəlik. öznəşlik. əzmkarlıq. əktivlik.
qılavan. çox çalışqan, qonuşqan, qıllı, fə'al, fəal.
((qılqan . qılğan. qılağan. qonuşqan. çalışqan. gursaqlı. qursaqlı. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. qoştax. çalağan. çalğan. çalşan. qıllı. fəal. fə'al. faal.
qırvaq. çevik. dalaşqan. təlaşçı. çabaçı. qonuşqan. çalışqan. gursaqlı. qursaqlı. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. qoştax. qıllı. tetik.
qorçıq. onuşqan. çalışqan. gursaqlı. qursaqlı. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. qoştax.
qoşarqoşər. qoçar. qoçər. qoğşər. çələngər. çalanqan. çalışır. çalışər. çalışar. çalışqar. çalışqan. gursaqlı. qursaqlı. çalışçı. çalaşır. çalaşər. çalaşar. çalaşqar. çalaşqan. çalaşçı. dalaşır. dalaşər. dalaşar. dalaşqar. dalaşqan. dalaşçı. talaşır. talaşər. talaşar. talaşqar. talaşqan. (> təlaşgər). qonuşqan. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. qoştax.
((qoşluq . çalışqanlıq. çabaqanlıq. çalaşqanlıq. dalaşqanlıq. təlaşqanlıq. işləklik. qonuşqanlıq.

fədayi . əsrik. tutçu.

fəkt . olqu. vaqe'. vaqiə.

ficcələnmək . kitcələnmək. çitcələnmək. dalqınmaq.

fidənləmək . çitilləmək. çitələmək. sitilləmək. sitələmək. şitilləmək. şitələmək. qurcutlamaq.

fikir . qılava. giləvə. oyun

filter . süzəc. qayac. qaçac. qızac.

fındıqca . çildik. çırdıq. - fındıqca çalmaq: çildik, çırdıq çalmaq. əl barmaqların birbirinə çalaraq səs çıxartmaq.

fındıqsaldı . fındıqsaldı. qozuqsaldı. seçgilərdə səsvermə, rə'y salma yolu, biçimi, formu, usulu. - fındıqsaldıda hər yanın fındığı çox olsaydı, o seçilirdi.

fırıq . eşmə. yapraq tütündən dürülərək burulub yapılan siqar. bərg siqarı.

fırıltamaq .fırıldamaq. burğaşmaq.

firu' . (əffad. enənlər. torun. törün. döl döş. dən döş.

formalıq . donluq. donatlıq.

fürsət . açıq. açığlıq. balta. * - bir balta tapınca işi bitirir. boşluq. aralıq. açalıq. açığlıq. kovluq. kavlıq. koğalıq. kovalıq. əl. boşluq. güşatalıq. açığlıq. girəvə. yaraq. qolay. qanat. qol. bölük. tikə. burça. murça. fürçə. parça. qab. baydaq. buta uğur. uvakt. vax. şans. ağlık. ağ (ağa çıkmak : fürsət tapmaq. bir ağ ələsal). * - ansızın tutar ölüm. verməz yaraq(fürsət) fürsət tapmaq : qolay tapmaq. çalımına gətirmək fürsət gözləmək : qolayın gözləmək.

fürsət . gözər. güzər. qüzey. qapqı. fırlaq. çevrik. açıq. fürcə. boşluq. bolca. qapı. qapu. qollama. moqe'. yola. çağ. vaxt. xoş, sərbəst vaxt, sürək. ara. sıra. açığlıq. tutul. gözüv. çağ. zaman. imkan. qıysab. qapı. tab. imkan. tan. tanğ. uğur. tənq. uğur. imkan. yetək : yetək tapsan bizə baş çək. imkan.əlin yetsə : imkan olsa.çola. cola. gədik. əksik. girəvə. yetək. yaraq. gözər. güzər. qüzey.qolay. qanat. əl. boşluq. güşatalıq. açığlıq. qol. bölük. tikə. burça. murça. fürçə. parça. qab. baydaq. buta uğur. uvakt. vax. qapı. şans. ağlık. ağ (ağa çıkmak : fürsət tapmaq. bir ağ ələsal). göz. yol : fürsət tapmaq : yol tapmaq. aman. çağ.ara. aralıq. * - bir aralıq : bir fürsətdə, boşvaxda : bir arada. * - aralıq tapmadım. * - ara ara : aralıq aralıq : vax vax. ara. * - ara vermədi. * - bir fürsətdə, boşvaxda : bir arada. * - ansızın tutar ölüm. verməz yaraq(fürsət). * - fürsət tapmaq : qolay tapmaq. çalımına gətirmək. * - bu arada qoyub qaçdı. * - bir imkan, fürsət, açığlıq, yol tapmaq : qolayın bulmaq. * uğur. * - bolca, fürsət tapmaq : yol bulmaq. yol tapmaq. * - boş, fürsət, möhlət vermək : qapaltmaq. kavaltmaq. göz yummaq. * - ilk fürsətdə : ilk açada. ilk boluğda. imkan bulur bulmaz. * - fürsət gözləmək : qolayın gözləmək. yetək tapsan bizə baş çək. gədik. * - gədik tapmaq : fürsət tapmaq.imkan.əlin yetsə : imkan olsa. * - fürsətçı : caylaq. * - tab gözüv : uyqun zaman. əlverişli an. * - uyqun anı qollamaq, gözləmək :. * tabın sağlamaq. * - imkanına görə : tabına görə. oluruna görə. * - uyqun fürsət yaxalamaq : tabına düşmək.

fürsət . imkan. uyqun. oyqun. uğur. yaraq. imkan. tav. yaraq. imkan. tav. imkan. uyqun. oyqun. uğur.

.:. imkan. qapı. gədik. gədik tapmaq fürsət tapmaq.
fürsət ara düşmüşkən qazncını güdmək, yığmaq:. təsdisin (küpün) doldurmaq. * - düz çağına düşürüb, fürsətinə yetirib açmaq, qalxıtmaq. qaldırmaq. həll edmək. çalımına gətirmək.
fürsət, aça tapmamaq . əli dəğməmək.
fürsət, imkan verməmək . göz açtırmamaq.
fürsət, bolca tapmamaq . göz açmamaq, açamamaq.
fürsət, bolca verməmək . göz açdırmamaq.
fürsət, çağ, aça, imkan bulmaq . əli ərmək.
fürsət, çağ, imkan arayıb, bulamayan . ara yoxsulu.
fürsət, möhlət vermə . sürək tanıma.
fürsəttələb . minici. minən. oportünist. dönək. opotünist. oynaq.
fürsəttələb . oğrı. * - firsəttələblik : oğurluq.
fürsəttələblik . minicilik. * - açıqdan, çevrikdən, fürsətlərdən yararlanaraq, çevik, sivrik davranma : gözü açığlıq. * - kişiyə açıqgözlük bir yoğun gerçəkdir.

fürsətçı . caylaq.

gada . ağabey

gah . < çağ. zəman. zaman vəxt. - gah gah: çağ çağ: gahdan: çağdan. gahı: çağı. zaman zaman. vax vax.

gayanak . zavallı

gecə yeriyən, günüz əğlənər, kiçik evlənən, uluğ əğlənər. :

gecəlik . gecə ilə bağlı olan nərsə. (şəbanə). - gecəlik kişik: yataq. - gecəlik geyim.

geç . geç. axşam. - geç girmək: axşam düşmək. - geçgidə: axşamlayın. axşamçağı.

geçik . keçmiş. götür. güdür. quzəşdə. sabiqə. 1. ötgən. savır. mazi. quzəşdə. 1. atdama. atdırma. atlamac. atlancaq. (mə'bər).

geçirtmək: etgilənmək. təpgilənmək. tərtibi əsər vermək. tə'sir edinmək. - keçirtmədən keçib geddi.