Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qavşaq . qavuşaq.

qavşaq . qovşaq. qovşıq. qovşıt. oğraq. qoğraq. qavuşaq. qavuşağı. qovuşaq. qovuşağı. qapşaq. qapuşaq. çapşaq. çapuşaq. çapuşağı. birləşit. birləşiq. kəsişit. kəsişik. çarrah. çatqaq. çıpıt. biçit. biçət. dərşik. dəriz. təqatü'. təqatö'. mültəqa'. - qavşaq adası: yolların kəsişdikləri yerlərində oluşan aralıqda, meydanda, ged gəli, tırafiki düzənləmə üçün daşlarla qurulan, qoyulan düzən alanı.

qavşaqlamaq . kavşaqlamaq. kavşatlamaq. kovşaqlamaq. kovşatlamaq. güşaqlamaq. güşatlamaq. 1. günəşləndirmək. 1. açmaq. havalandırmaq.

qavşamaq . kavşamaq. kovşamaq. 1. koratamaq. çoratamaq. yıxılmağa üz tutmaq. çotunmaq. çöktünmək. biçinmək. şikəst olmaq. - təprəmdən bütün duvarlar kavşadı. 1. kövsəmək. köfünmək. kövünmək. çürümək. 1. tutmaq. sıxmaq.

qavşanqa . kavşanqa. qaragöz çiçəyi.

qavşanmaq . kavşanmaq. kavşanqmaq. qəvşənğəmək. qəşəkləşmək. süslənmək.

qavşarmaq . qapşarmaq. iki kişiyi birbirinə düşürmək.

qavşır . qapşır. cavşır. çavşır. 1. sürgünü (isalı). kəsən ot. 1. sınırı dinləndirən ot.

qavşırma . iki qanatlı qapı, bağca, pəncərə.

qavşırmaq . kavşırmaq. kovşırmaq. quşatmaq.

qavşırmaq . qavıştırmaq. 1. birləştirmək. aralaşdırmaq. aradaşdırmaq. bir araya gətirmək. 1. əl bağlamaq. əllərin birbirinə kilitləmək, kitləmək. 1. əlləri sinədə birləşdirib, sayqıyla durmaq.

qavşıt . 1.vəslət. 1. ikiləyin arasında barış üçün görüş, ucraş. saziş mulaqatı.

qavşut . qavşıt. qavuşut. qavuşıt. qaşut. qaşat. qovşut. qoşut. qoşat. qavşıt. qovuşut. qavuşıt. qarşut. qarşıt. qaşıt. qaşut. qoğşut. qağşıt. qoğuşut. qağuşıt. çarpşıt. çarpşut. çarpışıt. çarpışut. çapşıt. çapşut. çapışıt. çapışut. yapşıt. yapşut. yapışıt. yapışut. qapşut. qapşıt. qapışut. qapışıt. bitşit. bitişit. dalşıq. dalşuq. dalışıq. dalışuq. çalşıq. çalşuq. çalışıq. çalışuq. taxışıt. taxışut. taxşıt. taxşut. əkşit. əkşik. əkişit. əkişik. əkləşit. əkləşik. yolların, iki, neçə nərsənin birləştiyi yer, kəsim. bir araya gəlmiş.

qavtanlıq . kavdanlıq. kavlanlıq. kavanlıq. kovdanlıq. kovanlıq. qanmazlıq. sansallıq. qıtamazlıq. qıtmazlıq. qıtanazlıq. qıtnazlıq. koramazlıq. körəməzlik. çoramazlıq. çörəməzlik.

qavtav . kavtav. sıyırqı. silgi. silməlik. bulanmış, bələnmiş nərsəni artlama aracı.

qavtı . kavtı. əprik üprük, çürük nərsə.

qavuccuq . kavuccuq. börk qalıbı.

qavuç . kavuç. kovuç. 1. fətqli. 1.

qavuq . çıxıqçı. sınıqçı.

qavuq . kavuq <> qavqu <> avuq <> avqu <> ovuq <> ovqu <> oğuq <> oğqu. içi oyuq boş. kofı. kovı. (# qapuq <> qabqu <> qabuq <> qabqu). 1. içiboş. götüboş. 1. içi boşaltılmış, qurutulmuş nərsə. 1. kavaq. kovaq. çürük. köfəki. kövəki. kavsak. kovsak. 1. kavaq. kovaq. oyuq. ara. aça. dərz. 1. başlıq. börk. 1. torbalı, uzun, sallaq məmə. - kavuqlu davarsütlü olur.

qavuq . qavıq. qavqu. qavqu. qovuq. qovqu. qoğuq. qoğqu. 1. kavlıq. məsaneh. 1. içi boş nərsə. 1. sarıq. sarqı. qurcuq. qorcuq. əmmamə. 1. içi pambıqla doldurulmuş, çuxa, bezdən tikilmiş, yarım yumurta biçimli, üzərinə sarıq sarılan başlıq. 1. balon. 1. oyuq. kortlan. kortıq. kort. kortmıq. çuxur. quynıq. kovur. kovaq. qoyaq.
- qavuq sallamaq: dalqauqca davranmaq.
((- qavuqlu:

qavuq . qavrılmış. birişdə. - qavuq çörək, yağlı penir, ürək çəkir genə gətir. - ağrılı ürək, qavuq çörək kəvkilir (kəviklənir. tez açılır, oğulur).

qavuqlu . papaqlı. bir verdişi, olayı, oyunu, göstərini, tiyatrı yönəldən, aparan.
- qavuqlu yağmır: iri dənəli yaz yağmırı.

qavuqluq . qablıq. işqab. işqaf. dolab.

qavulcanmaq . qovulcanmaq. qağulcanmaq. od qarşısında dərinin yer yer qızarması.

qavulqan . qavrulqan. iti od qarşısında ortaya çıxan qırmızı ləkələr.

qavum . 1. toy yarını, qız oğlan evinin birbirinə göndərdikləri yemək. 1. ziyarət. - qavuma gedmək: ziyarət gedmək. 1. yeməkli, əğləncəli toplantı. 1. qohum. oyma. qata.

qavunca . qağunca. qovunca. qoğunca. qoyu sarı boya.

qavunma . qapunma. böyük balıq çeşiti.

qavur balığı . gavur balığı: sazan balığı. qavur ələkçisi: müsəlman olmayan. kafər.

qavurcaq . bəbək.

qavurqa . qavurmac. qovurqa. qovurmac. 1. bitgilərin yapraqların buruşturan kiçik böcək.

qavurmaq . qağurmaq. qoğmaq. kafər, kafir olmaq. atmaq. atlatmaq. atqıtmaq. rədd edmək. eşitməmək. saymamaq.

qavurmaq . qovurmaq. qordamaq. yaxmışıtmaq. yanmışıtmaq. 1. qorlamaq. qorumaq. qoruqlamaq. gözgəmək. 1. qurutmaq. 1. saçıtmaq. saçdırmaq. pərişan edmək. qağıtmaq. qırğıtlamaq. əritmək. ərgitmək. tələf, pamal edmək. məhv edmək.

qavurtlaq . qapurtlaq. qopurtlaq. duz üzəydəki yuvarlaq çıxıntılar.

qavus . kavus. kovuq. kavak. çuxur. boşluq. govdal. oyuq. kövrə. hüfrə. çürük. dişin qurd yeməsi.

qavus . taxıl qabığı.

qavuş . ağac. taxda.

qavuş . kavuş. kəvec. kəvic. çəvic. çevic. 1. əzilmiş. əzilmiş nərsənin durumu. 1. qarında yeyilmiş nərsənin sinilməməyə gəlmiş durumu.

qavuşaq . gur axan dərə.

qavuşmaq . qovuşmaq. görüşmək. salışmaq. tutlaşmaq. tuşanmaq. tuşlanmaq. mulaqat edmək. birbirinə çatmaq. nail olmaq. qoşnuşmaq. qoşqunmaq. qoşcunmaq. aşıqmaq. aşınmaq. vasil, müttəsil olmaq. peyvəstən.

qavuştaq . qovuştaq. bağlama. yenələmə. naqarat.

qavuşturma . 1. kərdinin yarısı. 1. yelək. 1. iş köynəyi. 1.

qavuşturmaq . qovuşturmaq. salışdırmaq. görüş, mulaqat vermək. şirkət vermək birbirinə çatdırmaq. nail edmək. vasil edmək.

qavuşuq . salış. mulaqat.

qavuşuqlamaq . əldə edmək.

qavuşum . qovuşum. içtima'. - qavuşum dövrü: iki qavuşumun aralığı.

qavut . 1. qaydurba. qaydırba. qayırba. qayıtba. qaytab. duvara yapımış, ayaqlı, altı boş satul, miz, masa. konsol. 1. eyvan, taxca kimi çıxıntıların altına qoyulan çeşitli biçimlərdə dayaq, dəstək. 1. ot, dərman olaraq işlənən qaynatılmış çiçək, bitgi kökünün suyu.
- qavut keçi: qızıl keçi.

qavuz . kavuz. 1. kaluz. kal, körpə. göyüt. göysüt. göysüq. xam, çiğ, olqunlaşmamış, nərsə. 1. qapuz. taxıl qabığı. 1. qabıqlı taxıl. 1.
- kavuz olmaq: qabıq qabıq olmaq.

qavuz . kavuz. kavız. kağız. kağaz. koğaz. kovaz. incə yapraq, vərəq.

qavyaz . kavyaz. kavazaq. kağazaq. köfül. kövül. yüngül.

qavza . kavza. kavaz. saç hörgüsü.

qavza . qavaz. qoğaz. qapuz. qabza. qabsa. qapas. 1. qaqza. qoqza. qoqaz. sərt qabıq. 1. başaqcıqları, çiçiəkləri saran incə qabıq. qıstac. qastac.

qavzaq . qoltuq vermə. daqavuqluq.

qavzal . kavzal. xəzəl.

qavzalaq . kavzalaq. gavzalaq. dadsız.

qavzalamaq . kavzalamaq. kovzalamaq. 1. qurdalayin ən iyisin seçmək, tanlamaq. 1. qovzamaq. qoğzamaq. qorzamaq. qorlamaq. qorumaq. qayırmaq. gözgəmək. sağdaşlamaq. sağdıclamaq. yandaşlamaq. mahafizə edmək. 1. qıvzalamaq. hörmək.

qavzallamaq . kavzallamaq. kovzallamaq. iki əllə ovuclamaq, ovuclamaq.

qavzamaq . 1. qıvzamaq. qapzamaq. birinə bir im vermək üçün çimdikləmək. - qolumu qavzamaqdığında iş işdən keçmişdi. 1. acıyan yeri tutmaq. 1. daşımaq. götürmək. yerin dəğiştirmək. - hər nə aralıqda gəzir qavzayın.
- qavzınmaq: durmadan qazınmaq, qaşınmaq.

qavzamaq . qovzamaq. qoğzamaq. 1. qabarmaq. qabazaqlamaq. abarmaq. şişmək. öbgəmək. köpmək. köpəşmək. köpəşimək. 1. qavramaq. sıxı, bərk tutmaq. 1. kavzalamaq. kovzalamaq. gözgəmək. qorzamaq. qorlamaq. qorumaq. qayırmaq. yandaşlamaq. mahafizə edmək. 1. bərkitmək. möhkəmlətmək.

qavzantı . kavzantı. kovzantı. 1. nərsəni ələyəndə, ələkdə qalan iri dənəl, qabıq, bölük. 1. kavzıntı. kovzıntı. kavqaz. kovqaz. qırıs. qırıntı. qıyıntı. sındırım. talaşa.

qavzınmaq . kavzınmaq. 1. qazınmaq. qaşınmaq. 1. qıvsınmaq. qıvrınmaq. çarasızlıqdan çabalamaq, qıvrınmaq.

qay qançalıq . hər qədər. nə qədər. - qay qançalıq güc olsada, hər kiminə öz yurdu, öz evi. - gücə qaldıq. -

qay . qırma. qırışma. qınc. qıncıvır. qıycıvır. naz. sürək. duruğ. durğ. əda. çalım. qurqu. gurgu. gürgü. qurur. qurqu. gurgu. gürgü. cilvə. - qınc atmaq: qır vermək. oxşanmaq. qıyrata çəkmək. qıncıvırlanmaq. qıncıvlanmaq. qıncıqınmaq. oynağınmaq. oynaqlanmaq. nazlanmaq.

qay! . 1.bur!. - sağa qay. - yavuz boynun qay gilən: pisln boynun bur, əz. 1. qaytar!. qoğ!. rədd ed!. - eyi öğüt (sözü) al gilən (qəbul ed),
iküzlünü qay gilən. - hər gələn elçini qaymış, yaman günə qalmış. - onu qatından qay: onun qulluğiunda (hizurundan, işindən, xidmətindən) rədd ed. - o mənim sözümü qaymaz: qaytarmaz.
((qayıl! . burul!. - sağa qayıl.

qaya qıçırqan . yankı.

qayağın . qatağın. təsadüfi. bərhəsbi təsadüf. bərhəsbi ittifaq. təsadümi. ittifaqi. ittifaqən. əz qəza. qəza ra. əksidanlı.

qayakərtici . qayalıqlarda yaşayan, qabıqlı, boz.

qayaq . 1. yay, kaman kirişi, zehi. 1. qayaqan, süvgən, (buzlu. çamırlı). yol, nərsə.

qayaq . qaya. qayı. qayıc. qayış. ağacdan ağaca atılma, keçmə ipi.
- qayıc çaştı: ağacdan ağaca atılırkən düşüb ölən.

qayaqlamaq . kürəkləmək. kürəggələmək. qayıq, kürək çəkmək. - qayıq qayıqlamaq.

qayaqlıq . qamaqlıq. qamalıq. sürşməlik. sürüşgənlik. süvgənlik. - qayaqlıq ev: qayaqlıq ev: sürüşgən yerdə yapılan ev.

qayalamaq . qaylıq, daşlıqda yerimək. - keçi, təkə qayalamağı sevər. qayıya dırmaşmaq. (səng nəvərdlik).

qayar . qayır. 1. qatır. heyvan ayağ dabanına, altına dayancaqlıq, qaymamaqlıq vermək üçün çivilənən dəmir tikəsi. ataxa. qat. qatı. tax. taxa. çax. çaxa. (çaxlamaq: qatılamaq. qatalamaq. nallamaq. - çaxla: taxalı. qatılı. nallı). nal. 1. dırnaq tutma. 1. qorxutuş. azarlayış. qısqıtış. qısqıbasış. qaratəpcəyiş. qaratəpəyiş. hədə qorxutuş, qara qorxutuş. hədələyiş. - mənə qaratəpəcəmi gəlirsin. 1. qayğı. oxşayış. siyləyiş. sıylayış. sıypa. nazlayış. nəvaziş. tımarlayış. tumarlayış. 1. qayav yol. cayav yol. keçiayağı. keçi yolu. dar yol. cığır. ıvır. ivir. patika. 1. ayaq sürüşməməsi üçün geyilən çanqallı ayaqqabı. 1. yaman. çıpıt. söğüş. söğgü. soxuş. kötü söz. azış. azşıq. küfür. küfr. 1. dağlıq, çöllük yerdə yapılan barınaq. günəlgə. daldalanc. daldalancaq. duldalanc. duldalancaq.

qayarlı . qayra. qayrağ. qayrat. qayratı. qayğan, qayırğan, süvgən züvgən, saf üz. - qayrağ kağız.

qayarto . qayratu. 1. sapıq. kovan. qıldıqsız. əxlaqsız. 1. qarqo. qarqış. hüy. güv. göv. məlu'n. 1. götvərən. kova. dolça. ibnə.

qayasa . 1. yəhər qolanının, quşağının toqqaya taxılan qayışı. 1. . 1. dəvə tükündən yapılmış ip, qolan. 1. acısız, qoyassız, mayasız yoğurdan yapılmış saç əkməyi.

qayaş . qayış. yardaq. göndən yapılmış yarındaq, şırıq.

qayav . qayaf. kavav. kavaf. kovav. kovaf. 1. çapıq əsgiyən, əpriyən nərsə. 1. qoyaq. quyaq. üzən. dərə.

qayavlaq . qayaflaq. kavavlaq. kavaflaq. kovavlaq. kovaflaq. 1. əsgimişi. əprimişi. 1. üzənlik. dərəlik.

qayayağı . qayayağı. qayüzümü. yemişi döğülərək yarıya sarılan, sürülən, dırlarda bitən ot.

qayazaq . qavazaq. su qıraqlarında, yataqlarında bitən, yeyilir ot çeşiti.

qaybana . geybənə. 1. geri, dalı, dalıya qalmış. 1. qalbana. qalığ. sovğa. miras. - qaybana qalasıca: qaybana qalası: sovğava qalası. arta qalası. gəbərəsi. - qaybana qalmaq: itinmək. kimsəsiz qalmaq. - qaybana qalasın. 1. kobat. kobat. koryat. hoyrat. batqal. battal. qopat. qoypat. quypat. kantal. qantal. qaba. biçimsiz. yonulmamış. yontulmamış. kötü. çök. çöküc. düşüc. alçaq. yaxışıqsız. 1. . kötü. çök. çöküc. düşüc. alçaq. qur. uğursuz. 1.
((qaybanalıq: geybənəlik.

qaycışmaq . qaycınmaq. qıycışmaq. qıycınmaq. qayralmaq. yoldan azmaq. çaşmaq. sıpınmaq. - özgə yola qaycaşan, öz yolundan çaş qalar.

qayçı . qeyçı. qıyçı. qayaçı. qayaşı. qayırtçı.

qaydır . qaydur. qayqır. qayqur. qaya qaya, axa axa, ağnaya ağnaya, ağına ağına yeriyən, təprəşən. topal. axsaq.

qaydıraq . qaydıraq. qızaq, iski pisti.

qaydırmaq . qaydurmaq. qayqırmaq. qayqurmaq. 1. axsatmaq. ağnatmaq. topallatmaq. ləngitmək. 1. yubatmaq. əllaf edmək. mə'təl edmək. mə'ttəl edmək.

qaydulu . saqa quşu. səqqa quşu

qayermek . qayğımaq. gözləmək. sarqırmaq. bir nərsiyə ürəyi yanmaq. maraqlanmaq.

qayğılıq . yanılıq. yahalıq. yoxuzluq. yoxsulluq. qırtıllıq. qağrazlıq. qağrızlıq. qaqarızlıq. koğuzluq. koğruzluq. koğarızlıq. kovuzluq. kovruzluq. kovarızlıq.

qayğışıq . qapqısıq. qapısıq. qapsıq. qaynaşıq. qayqaşıq. qıynaşıq. qıynaşıt. qıymırıq. qıytaşıq. qıytaşıt. qımırıq. qırımıq. qıynaşıt. qıymırıt. qımırıt. qırımıt. qırıcıq. qındırıq. aralıq. qapı aralığı. qapı arası. - əlim qayğışıqda qalıb əzildi.

qayğurt! . - qayğurt onu!: onu tövşət, fikrə sal.
- qayğurtma onu!: onu tövşətmə, incitmə, niyəran edmə.

qayı baldır . uzun, əğri büğrü bacaqlı bir sana, çiyalı yaratıq.

qayı görməyin . qusura baxmayın.

qayı soğan . yaşıl soğan. kalış. göyüş.

qayı . kil. kilvan. taxıl ölçəyi.

qayı . qay. qayu. fırtına. bunalım. bulanım. dalqat. dalqaş. dalqum. tutnağ. böhran.

qayı . qayıq. qayqı. tasa.

qayı . yel etgisiylə oluşan bağı, sədd biçimində qar yığını.

qayıb güdmək .qorxsarıb (xofsarıb) güdmək. qayğılanıb gözətmək.

qayıdış . dönüş. qayıdış. yansış. (yansıtış). yansı. yansıma. inikas. baztab. refleks.

qayığ . qayuğ. 1.qırağ. kənar. 1. kökül, əsl olmayan. fər'. firu'. 1. əxlaqlı. xoş əxlaq.

qayığan . batlaq. balaq.

qayıq bolan axrışur .

qayıq qıymaq . qayıqlamaq. oturaraq qaymaq.

qayıq yanı . qayığın altına qoyulan əğri dayaqlı ağac.

qayıq . 1. qayıqçəkən. iki nərsəni birbirinə sıxıştırmaq üçun aralarına soxulmuş tikə. 1. (qara badımcandan yapılan). qarnıyarıq. imambayıldı. qısdırma. 1. dovşan kimi, iti qaçan heyvanların yavrusu.

qayıq . qayqı. kavıq. kavqı. kovıq. kovqı. tas. kasa. kova. çanaq.

qayıqqöz . qayıqgöz. şaşı. çeri. çalagöz. çalış. qırçıl. qıyıq. qayıq. qıymac. qoşa görən. (göz baxış yönü bir doğruda (cəhəddə) olmayan).

qayıqlamaq . süzgünmək. süzgünəmək. bayıqlamaq. (göz) axmalamaq. qapansamaq. - yorqunuğdan gözlərim qayıqlayır.

qayıqmaq . kırıxmaq. çaşmaq. quruya qalmaq. qurumaq. donaqalmaq. şaşmaq. çaşırmaq. şaşırmaq. çalınsınmaq. çalınmaq. yanılmaq. körsəkləmək. körsənğləmək. korsaklamaq. korsanğlamaq. quruya qalmaq. qurumaq. donaqalmaq.

qayıqtas . qayıq biçimində olan kasa.

qayıl . bir yüksək, uca, sel tutmaz yeri.

qayılı . qayıqlı. yığılı. öbəkli. bərk çox.

qayılı . qayqılı. sürüncəli. sürünük. günü günə verilən iş.

qayılı . qaylı. xeyləh. xeyli. çox. yığılı. aşar. - keçən il qayılı saxlamız varıdır. (saxla: saxruğ. zəxirə). - eşikdə aşar el gəzirdi.

qayılıq . qatılıq. qırma. qırıq. qırna. qırçıl. qırçal. qırqıl. mələz.

qayılmaq . 1.qoyulmaq. yuxardan aşağı, olduğu, gərəkdiyi yerdən axmaq, ağınamaq, savrılmaq. - yaşın ötdü yapmadın işivi, ötün qaydı (çağın keçdi, yaşlandın) çatmadın yeşivi (yüküvü) : gənclikdə işi görməyən, qocalıqda yüksüz (malsız. ev eşisiz. əli boş) qalır. - gün keçsə günortadan qayılar. 1. bükülmək. - yaşı ötmüş, dişi düşmüş, beli qaymış bir qarı.

qayılmaq . ərimək. yox olmaq. - yaz gələr, qarlar qayar, yağışlar yağar

qayılmaq . qayıqmaq. qaqılmaq. qaqıqmaq. 1. kopalanmaq. kopallanmaq. yığılmaq. Kümələnmək. (# yayılmaq). 1. qırqıncamaq. qırqıncmaq. qırqıcmaq. qırqışmaq. qırqıcdamaq. qırqışdamaq. öfgələnmək. acıqlanmaq. acışmaq. yacışmaq. hirslənmək.

qayılmaq . qayınmaq. dayanmaq. inanmaq.

qayılmaq . qaypılmaq. qeyb olmaq. yox olmaq.

qayılmaq . yayılmaq. - duman kimi qayıla verdi.

qayılmaq . yığılmaq. kopalanmaq. kopallanmaq. üstüsdə minmək.

qayıltmaq . əritmək. yox edmək.

qayım . qaqım. 1. sağlam. qurt. gürt. qıyınqır. qınqır. bərk. durulu. duralı. duraqlı. qırılmaz. 1. sıxı.

qayım . qayımıq. mərmər (daşı).

qayım . uşaqların birbirlərinin üstünə minərək yaptığları yığın, çoğa.

qayın quda . qayın qaynağ.

qayın tutmaq . sıxı tutmaq. əmniyyətə almaq.

qayın . çeri. çəp. - qayın göz: çaşa göz.

qayın . qatın. qata. quda. arvad, ərin yaşlı oyması, qohumu. - qayınata. - qayınana. - qayınağa: (indilik yalnız ''qayın. qeyin'' deyilir). - qayınəçə: ərin böyük bacısı, ablası. - qayınlar: kürəkənin qohumları.

qayın . meşə ağacı. alış. alıc.

qayın . oxun ağat bölümü.

qayın . sağlam, bərk orman ağaclarından. gürgən. qurt. gürt.

qayın . yassı, yastı daş, nərsə. yapalaq. yatalaq. - qayın üzlü. - bu yamac çox qayındır.

qayın . yumşaq. yumuşaq. yubağ. yobağ. kövəgə. kövəg. sulan. sölən. sülən. ərik. ərim. ərip. əriç. əris. mulayim. (ləyyin).

qayına . kefinə. 1. boşver. aldırma. 1. nə olursa olsun.

qayınbaba . qayındədə. qayınata. qaynata.

qayıncaq . >iş > qayğan yer.

qayıncıq . qayıncaq. qayınqardaş. qayın.

qayındili . qaynanadili. 1. dil biçimli kaktus çeşiti. 1. yeyilən qırmızı boyalı ot çeşiti.

qayınlı oyun .(oyuna uyun .

qayınma . yumşama. yumuşama.

qayınmaq . # yakınmaq, yukunmaq, yukar qalkmaq.

qayınmaq . # yakınmaq, yukunmaq, yukar qalkmaq.

qayınmaq . qayımmaq. qaymaq. qayıtmaq. qayıpmaq. qayışmaq. bir yamacdan aşağı dığırlanmaq. (# dırmanmaq. tırmanmaq).

qayınna . qayınana. qaynana. qaynaba. qaynəbə.

qayıntı . 1. böyük, iri yonqa, tıraşa, qopaq, qoğuş. 1. yonqa. qopaq. qırışqa. ağac parçası.

qayıntırıq . qayındırıq. iki nərsəni birbirinə bağayan toqqa, girdə, oyuz, həlqə.

qayıpmaq . 1. qaymaq. 1. dayanağın itirmək. 1. qıvlamaq. qıvmaq. qıncıqlamaq. qıncılıqlamaq. qaçmaq. - oda qayıpıb geddi. 1. nərsəni çəkib qaydırmaq.

qayıptırmaq . qaydırmaq. 1. ötürmək. 1. söz qaçırmaq.

qayır . - qayır qayır: 1. çanqılların birbirinə ürtülməsindən çıxan səs. 1. nərsənin çox olduğun bəlirtir. - bizim evdə qayır qayır qarışqa.

qayır . cayır. geyir. qeyir. geyri. geyril. geyli. geyin. geyraz. 1. başqa. 1. sonra. artıq. giri. geri.

qayır . duvara çalınan, dama sərilən, gilli (yapışqan). suvax toprağı.

qayır . qırtaq. qırlaq. 1. göstərişli. güpərim. qıyqımlı. qırnaq. qırnav. qırdıraqlı. qırtıq. qıtıq. alımlı. çalımlı. güztağ. küstaq. qozalt. qozaltaq. qoztaq. qozalıt. qozmıt. qozalt. qosaltaq. qostaq. qosalıt. qosmıt. 1. qırqı. çökürük. çökrük. uçurum. uçqar. ucqar. uça. yar. 1. qat qat olan bərk, sarı boz topraq. 1. kirtək. kitrək. qıraş. qıraç. qırac. qırıç. qıraşlıq. qıraçlıq. qıraclıq. qıraştıq. qıraçtıq. qıractıq. qırçallıq. qırçıllıq. qırqıra. daşlı topraq. 1. xır. çaqıl, çanqıl daş. 1. qırqalıq. qırtaq. qırqalıq. qırtıqran. qırtlan. qırtlaz. qırtıl. qırac. qırıç. qıyır. kütə. kütəl. kosıt. kosat. kasat. kəsit. körüz. koruz. yararsız, yaraşsız, verimsiz topraq. qıylan. qıslan. gilli çoraq, şoraq topraq.

qayır . qumlu qıyı, yar, sahil.

qayır . tanal. tanıl. fərq. dalqı. dalqış.

qayır! . əğir!. əğ!. bük!. bur!. - başıvı qayır. - qaryırma bizi düzükdən (dülükdən. doğrudan).

qayıran . qayırıcı. partı.

qayıran . qayıruq. qayırıcı. 1. tutan. 1. çatqıc. qoruyan. qoltuq. qoltuqçu. diləşçi. hami. iltimasçı. mültəmis.

qayırcaq . qapırcaq. qutu. sandıq.

qayırcaq . qutu.

qayırçılıq . dalqılıq. dalqışlıq. tanallıq. tanıllıq. seçilik. saçılıq. fərqlilik.

qayırdamaq . qaynaşmaq. qıpırdaşmaq.

qayırlı . dalqılı. dalqışlı. tanalı. tanqışlı. seçili. saçılı. fərqli.

qayırlı . posalı.

qayırma . 1. qoruma. 1. qursaq. qorsaq. himmət. qeyrət. 1. soraş. sorayış. soğaş. soğayış. diləş, iltimas.

qayırmaq . 1. gözgəmək. qorzamaq. qorlamaq. qorumaq. 1. himmət, qeyrət edmək. 1. lütf, rəhm edmək. diləş, iltimas göstərmək.

qayırmaq . 1. qaycırmaq. qıcıqmaq. qıcığa duşmək, girmək. quşqulanmaq. ötdəklənmək. kilkələnmək. kitkələnmək. 1. üzülmək. göyünmək. 1. gözgəmək. qorzamaq. qorlamaq. qorumaq. 1. gözətmək.

qayırmaq . 1. qaytarmaq. - ona bir yana qayırdı ki: on bir cəvab qaytardı ki. 1. altından qaçmaq. - verdin sözü qayırma: verdiyin qovldan qaçma. 1.rədd edmək. (ca xali dədən). - iki yumruqdan birin qayırdı, amma ikincisi yıxdı biləsin. 1. burmaq. - el tabarın yığradı, yağu boynu qayırdı.