Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qecəqüntüz çiçəyi . - gecəgündüz çiçəyi: yazda açan, gecələrin gözəl qoxan çiçək türü.

qecələ . gecələ. qarraq. qazmalı. kələkər. kəl qarqa. qıcıq. qıjıq. qacaq. sağsağan.

qecəliq . gecəlik. orucluqda yeyilən danlıq, səhərlik. obaşdan.

qecəoqlu . gecəoxlu. gecəuxlu. gecəotu. gecə suyu. gecə çağı. gecə vaxtı.

qecər . gecər. gecir.

qecəraq qalmaq . geciksəmək. gec qalmaq. - biraz tez gəl, qecəraq qalma. - qecəraq qalmadan çatışdıq: hələ birazda tez, ya da çağında yetişmək.

qecərəq . gecərək. gecrək. gecirək. gecrax. biraz gey, gec.

qecəri . gecəri. gecirək. gecrək. gecənin ərmə, çatma çağı. gecən. axşam üstü.

qecəsi açıq, gündüzü qapıq . gündüzü qapanıq, qecələri açan, pambıq boyalı, ət rəngi gül.

qecəv . gecəv. geçəv. keçəv. alaçıq. bağ tarlada qurulan yüngül oda, otaq.

qeciqmiş . gecikmiş. gicikmiş. yetişməmiş. ulaşmamış. ərməmiş. oluşmamış. qıçtır. qıstır. geri qalmış. əqəbmandə.

qeciqsinmək . geciksinmək. geciksimək. gec saymaq. ağırsınmaq. ağırsımaq. bir nəyi, gedişi ağır yapılı sanmaq.

qecim . gecim. işlənmiş kətənin çıxan saplağı.

qecirqəmək . gecirgəmək. gec qalmaq.

qecqiə . gecgi. gecgilik. gecəlik. gecəyələ bağlı olan. - gecgi yemək: şam.

qecsin . gecsin. gecrax.

qectan . gecdan. 1. axşam. yaxşam. günün batma çağı. 1. gündəğiş. gündoğuş. gündoğdu. doğu.

qecücü . gecücü. toyuq, cücəni çağırma səsi.

qeç . geç geç: gedi gedi: 1. inək qoğalama ünləmi. 1. keçi çağırma, qoğalama ünləmi.

qeççiq . - geççik yapmaq: geçik qurmaq: başlığın, başörtüyün saçlarının arasından keçirərək təpədə, ənsədə bağlamaq.

qeçə . - geçədən ayaq: səssiz, səmirsiz yerimə.

qeçə . - geçəyi sudan çıxartmaq: sıxıntıyı atlamaq.

qeçə . - keçərəsi dolaşmaq: kötü kişinin başı ağrıya, duzağa girmək.

qeçə . keçə. 1. yalnız ıslatılıb dövülərək birbirinə keçirilən yündən, qıldan yapılan bez, parça. 1. gənəlliklə bez, qalı kimi qalın sərgilərə, örtüklərə, döşəmələrə verilən ad. - kimi (ayrım, bə'zi). bölgələrdə yay gəldikdə, yerə döşənən keçələr otaqlardan
qaldırılır. 1. iskac. nərsəni sürtüb arıtlayıb, parlatmaq üçün işlənən qaba əllik, parça.
- keçəyi sudan çıxartmaq: sıxıntılı durumu atlatmaq.

qeçəb . keçəb. enliyapraqlı ot türü.

qeçəbaş . geçəbaş. . keçilərdə öggə, ağciyər kəsəli.

qeçəbaş . geçənaş. geçizəqqumu. davarlarda ağciyər kəsəli. vərəm. sill.

qeçəbörq . qeçəbörk. börkü əğri. gözü əğri. əğrigöz. bə çəşm.

qeçəbörqləmək . qeçəbörkləmək. 1. orunundan, görəvindən, bağdalından, məqamından salmaq, boşaltmaq. 1. börk qoymaq. toğlamaq.

qeçəbörük . keçəbörük. keçəbörk. geçə börklü. keçəpapax. geçipapax. dəlxək. məzhəkəçi. - kəndirçinin yanında, eli əğləndirmək üçün keçəbörkdə olur. - keçəpapax olub, düşüb ortalığa.

qeçəbur . geçəbur. keçəbur. nərsənin çevrəsinə yağ, mum sürtmə üçün işlənən bez, pambıq kimi nərsə.

qeçəciq . geçəcik. geçəcük. doğanaq. dolanaq. bir yerdə yük iplərin bərkitmək üçün işlənən ağzı açıq qısqaç, haça.

qeçəç . keçəç. kəpcək. kəpək. kəvək. kova. koğa. - başı keçəkli.

qeçəq qeçit . - geçək geçit: dərin, ağır suların keçit yeri. çapa.

qeçəq taşı . - geçək daşı geçit daşı: dərəni, çuxuru atlama üçün qoyulan daş.

qeçəq . geçək.

qeçəq . geçək. 1. işlək olan. işlək yol. 1. kiçik ağac köprü.

qeçəq . geçək. 1. keçmiş olan. 1. qırqalıq. qırtaq. qırqalıq. qırtıqran. qırtlan. qırtlaz. qırtıl. qırac. qırıç. qıyır. qıylan. kosıtlaşmış. kosatlaşmış. kasatlaşmış. kəsitləşmiş. kütəlmiş, verimsizləşmiş nərsə, tarla. körüzləşmiş. koruzlaşmış.

qeçəq . geçək. 1. köprü. 1. geccək. geycək. qaprı. başörtüsü. ləçək.

qeçəq . geçək. bəğənilən. xoşa gedən. - yaşamda, doğru söz, çoxda geçək nərsə değil.

qeçəq . geçək. geçəmək. 1. dar keçit. qırağan. boğaz. utuc. yutuc. çapa. 1. yol uğrağı. - burası iyi geçəmək yeridir.

qeçəq . geçək. kök. təməl. qur. qor. kömənc. kötənc. kökənc. köməc. kötəc. kökəc. köməş. kötəş. kökəş.

qeçəq . geçək. qapı. - geçəyi açıq bıraxın. - geçəyi qoyub duvardan nəyə aşırsın.

qeçəq . geçək. təhmili.

qeçəqən . geçəgən. geçərli. sürəgən. sürümlü. sürəli. yayqın. yayat. yürkə. yürək. rayic. ravat.

qeçəqən . keçəgən. sıçan siçan.

qeçəqi . keçəki. geçəki. keçən.
- geçəki gün: dünən. düngün. dünkü gün.
- geçəki il: keçən il.

qeçəl . geçəsgidən.

qeçələqazaq . keçələqazaq. sağsağana oxşar, əti yeyilən quş.

qeçələşmək . keçələşmək. 1. dərinin, nərsənin keçə kimi bezikmiş, qayışlanmış, bərk, çiğit, qaba qatışıq, pinə bağlamış kimi qartlaşmış duruma gəlməsi. 1. tərsişmək. tərsinmək. çarpışmaq. çalpışmaq. qısıqlanmaq. qıslanmaq. qısnaşmaq. qıtnaşmaq. girtişmək. kitrişmək. urquzmaq. durquzmaq. qasrınmaq. inada minmək.

qeçələt . geçələt. geçit. keçit. - geçələtlər qapanmış, göz qorxub, ürəkləri dayanmış: cəsarətləri pozulmuş. - dərədən geçələt vurmub dağa aşmış, daş qayalıq içində çaşmış.

qeçələtmək . keçələtmək. keçələşdirtmək. 1. gövdənin bir yerin uyuşdurmaq. 1. nərsəni keçə kimi bezikmiş, qayışlanmış, bərk, çiğit, qaba qatışıq, pinə bağlamış kimi qatlaşmış duruma gətirtmək. 1. tərsitirmək. tərsişdirtmək. çarpalıtmaq. çalpanıtmaq. qısıqlandırmaq. qıslandırmaq. qısnaşmaq. qıtnaşmaq. girtişmək. kitrişmək. qasrıtmaq. inada mindirtmək.

qeçəli . geçəli. yanlı. yönlü. qıyılı. tərəfli. - iki geçəli oturmuşlar.

qeçəli . keçəli. 1. döşənəkli. moblə. 1. geyinib keçinmiş. çıtma. çıtım. darat. daraş. yaraş. darat. daraş. şik. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qurquma. qurquru. qıpı.

qeçəliq . geçəlik. 1. qarşılıq. yanıt. sapağ. sapığ. cəvab. 1. qarşı, ön yan, qıyı, qoyaq. qol. tərəf. qabağ.

qeçəliq . geçəlik. geycəlik. 1. dənək, pırob yeri, otağı, odacığı. 1. yuğnaqda soyunub geyilən yer.

qeçəlkqərqəs . keçəlkqərqəs. attmacaya oxşar quş.

qeçəlmək . geçəlmək. geçənmək. gicəlmək. başı gedib, gözü süzüb axıb, qaralmaq.

qeçəmcək . geçəmcək. geçiəmcəyi. geçiməməsi. geçimöməsi. çavuş üzümü. 1. uzunca giləli, iri dənəli, qaba qabıqlı, ağ, qırmızı üzüm. 1. çaxır, pəkməz, doşab düzəltməyə əl verişli üzüm çeşiti. 1. kökü bol yoğurlu, nişastalı bitgi türü.

qeçəmciq . geçəmcik. daş aralarında bitən, yeyilən ot türü.

qeçəmə . geçəmə. yosun. çalbağ. cülbək.

qeçəmən . geçəmən. köçəmən.

qeçəmənə . geçəmənə. kirpi.

qeçəmənli . geçəmənli. özündən keçmiş. ağır xəsdə.

qeçəmuq . geçəmuq. geçəmiq. sütlü, dadlı ot türü.

qeçənə . geçənə. kovtan. kotan. saban, xış dəmiri.

qeçənəcəq . geçənəcək. geçinəcək. keçənəcək. keçinəcək. geçinəcağ. keçinəcağ. geçirin. keçirin. keçiriş. köçərən. güzəran. yaşayış. - sağlığıza geçənəcəyimiz çox yaxşıdır.

qeçənəç . geçənəç. geçənəş. təkə buynuzu.

qeçənəz . geçənəz. gəzənək. qazanaq. 1. övəndirənin alt ucundaki dəmir arac. 1. çamır qazma aracı.

qeçər . geçər. yerikli, uyuq, atıq, başarda, icrada olan. qanuna uyqun. qanuni. qanunmənd. yayqın. yürkə. yürək. rayic.

qeçər . keçər.
- keçər ağac: qayıq.

qeçər . keçər. iplikli at çulu.

qeçərə . geçərə. geçrə. geçəvə. geçvə. iplik çiləsi taxılan iplik çığrığı.

qeçərliq . geçərlik. yeriklik. uyuqluq.

qeçəşmək . keçəşmək. gövdənin bir yerində oluşan uyuşma.

qeçətələn . keçədələn. keçəçürüdən. keçəçgeçirən. incə, sürəkli yağan yağmur.

qeçgəl . geçgəl. 1. yaşlı. 1. salşıq. yubanmış, gecə qalmış, yeməmiş nərsə.

qeçi . geçi. ilmək. kiltə. kitlə. çitlə.

qeçi . geçi. keçi. 1. geyçi. geyçik. iç geyisi. 1. aralıq qadını. 1. qız. 1. qarayaxa. el. əvam. xalq. 1. qırqır. qeyçi. qayçı. qırqır. 1. qısqaç. 1. söz anlamaz. kütəz. kotaz. qıtamaz. qıtmaz. qıtanaz. qıtnaz. korata. koramaz. körəməz. çoramaz. çörəməz. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. danqaz. danaz. donaz. donqaz. qonaz. könəz. çönəz. qovzad. qoğzad. korluq. inad. gür. gur. inadçı. 1. kiçi. qıttır. qıttıq. qırtıq. qır. qısılca. qırşda. qırşad. qırışda. qırışad. qımıcıq. qımıq. qındıq. qını. kiçik. köçək. köçük. kövçək. kövçük. qırtca. qıtca. kərdil. 1. ip. kəndir. kənəvir. 1. sicim. 1. iplik. 1. qatqı. nərsiyə qatılan bölüm. 1. kitir. kittir. kiçik, bərk, çındır çuğundur. 1. ağacların sürgünlərini yeyən böcək. - bağllarda keçi var, heç bağ sürəmir sürgün verəmir. - geçi aşığı: bir yanı az çuxur olan aşıq türü.
- geçi biçiyi: yaşılkən pişirilib yeyilən ot çeşiti.
- geçi əmcəyi: qara əncir türü.
- geçi kirazı (gilas). : gilasa oxşar, kiçik yemişli ağac türü.
- geçi söğüdü: bataqlıqlarda, sulu ormanlarda bulunan söğüd türü.
- geçi saqqalı: cıdalı, qarqılı, mızraqlı, çızqılı yapraqlı, göy, mor çiçəkli, otsu bir bitgi.

qeçibuynuzu . 1. ağacı dülgərlikdə, qabığı tabaxlıqda işlənən ağac. 1. bu ağacın dadlı olan yemişi. qarnub. 1. çox çabıya qarşın, az yarar verən iş.

qeçici . geçici. 1. tutunsuz. durunsuz. bəfasız. vəfasız. 1. geçginçi. gəzəgən satıcı. qoltuqçu. ortaqçı. oratçı. oçrağçı. uçrağçı. uçrağçı. qolsatuv. (dəst firuş). çərçi.

qeçici . keçici. bulaşıcı. müsri.

qeçiqıran . geçiqıran. 1. yazın iki ilkin ayı. 1. leysan. neysan. 1. soyuq. soğuq. - olmasın geçiqıran küləyə düşdük.

qeçiqli . geçikli. 1. sovğatlı. bağışlı. götürlü. götrülü. ötünclü. ötüşlü. hidyəli

qeçimsiz . keçimsiz. geçimsiz. çatışmaçı. gavqaraçı. gavaraçı. qavqaçı. qovqaçı. qarqaşaçı. gürültüçü. gurultuçu. daldalaşçı. patlavac. patlavaçı. haybadaraçı. çalbaşçı. mucadiləçi.

qeçimsizləşmək . geçimsizləşmək. uyuşmamaq. anlaşmamaq. yarğaşmaq. çatışmaq. tutaşsızmaq. törüşsüzmək. duruşsuzmaq. duruşsuzmaq. qonuşsuzmaq. barışsızmaq. varışsızmaq. boluşsuzmaq. oluşsuzmaq. biçişsizmək. çapışsızmaq. qılışsızmaq. çatışsızmaq. qaqırcışmaq. büküşsüzmək. tərsişmək. diklinmək. çatışmazmaq. donquzmaq. tonğuzmaq. tonqazmaq. toqqazmaq. danqazmaq. qısıqlanmaq. qıslanmaq. qısnaşmaq. qıtnaşmaq. girtişmək. kitrişmək. korluq yapmaq. qasrışmaq. inadlaşmaq. tıxzıqmaq. pisgizişmək. pisqılışmaq. yozlaşmaq. saçmalaşmaq. çapqınlaşmaq. əxlaqsızlaşmaq. qınıqlıq, pisrəfdar, bəd əxlaqlıq. köndələnlik. çöndələnlik. döndələnlik. yöndələnlik, yandalanlıq, korazalıq, korazalıq, çalabalıq, çalıqlıq, xuysuzluq edmək. çalçınmaq. cürgüşməmək. türgüşməmək. gəlişinmək. saziş götürməmək.

qeçimsizlik . keçimsizlik. geçimsizlik. çatışmaçılıq. gavqaraçılıq. gavaraçılıq. qavqaçılıq. qovqaçılıq. qarqaşaçılıq. gürültüçülük. gurultuçuluq. daldalaşçılıq. patavlaçılıq. haybadaraçılıq. çalbaşçılıq. mucadiləçilik.

qeçin . geçin. gecin. bulutlu gecədə, bulutlar arasında sızan ay ışığı.

qeçin . keçin. keçirin. üzürün. bağışlayın. pərdon. (sari). - keçirin dilərim, sorayım.

qeçincəmə . geçincəmə. geçinmə.

qeçinciq . geçincik. geçincə.

qeçinən . keçinən. 1. könüçən. oylayan. oylağan. tutunan. özgərləyən. özbərləyən. əzbərləyən. 1. öğrənən. anlayan. qavrayan. - yaşlaşdıqca, keçinim gücü azalır. 1. köçünən. köçən. ölən. 1. sovğanan. miraslıq. - bu ev atamdan keçinmişdir. - ötəkdən keçinmiş yapılar. 1. yoluxan. bulaşan. ötən. ötəçi. keçmən. keçən. keçici. müsri. 1. yer dəğişən. daşınan. 1. bağışlayan. əsirgəyən. asırqayan. yasırqayan. acırqayan. ötünən. ötüşən. - o çimri hər nəyindən keçinsədə, parasından keçinməz.

qeçinti . geçinti. 1. iti gəlib keçən, sovuşan, savuşan. 1. kövgürə. kövcürə. köngürə. köncürə. gözmək. gözmik. gözmic. gözməc. baca. deşik. dəlik. kova. hova. kavca. kavaş. kavcaq. kavuq. kavaltı. kovca. kovaş. kovaltı. kovcaq. kovsuq. kovuq. 1. dilənçi. yolçu. 1. bölüm. 1. ələnən nərsənin, ələk altına keçən bölümü.
- geçintili: bacalı. kovalı. hovalı.

qeçirə . geçirə. kənd bəkcisi.

qeçirə . geçirə. yün, pambıq ipləri çözməyə yarar arac.

qeçirgənlik . geçirgənlik((qeçirimli . geçirgənli.

qeçirmədən . geçirmədən. qaçırmadan.

qeçirməz . geçirməz. geçirimsiz. sızdırmaz. sızıtmaz. süzdürməz. süzürməz. sürməz. sürəgimsiz. sərməz. sərəgimsiz. əsirtməz. əsdirməz. yeritməz. yeritsiz. aşdırmaz. daşırmaz. dəğirməz. sağırmaz. sağdırmaz. sürütməz. axıtmaz. götürməz. çatdırmaz. köçürməz. çəkməz. çəkriməz.

qeçiş . geçiş. 1. təchizat. yarqarat. yarqıt. cihaz. ləvazim. əbzar. 1. saltav. salçav. qoşma. bitit. tərkib. - bu yeməyin geçişlərin açıqlamalıyıq. 1. sıvana. suvana. birbirinə keçən iki nərsənin birində genişlənən ağızlıq. 1. məst. sərxoş. 1. geçmə. ək yeri. - lülə geçişindən qırılmış. 1. bulaşma. bələşiş. sirayət. 1. iqdam. təşəbbüs. 1. giriş. dəxalət. tədaxül. yarcığ. yartuğ. şəfaət. - bizim evdə sözdə çıxsa kimsənin keçişi gərəkməz. 1. > güzəşt. - bu kərəlik geçiş gözləriz. 1. istisna. - yasa keçişləri. 1. bağış. bağşıq. ötünc. ötüş. maafiyət. maaflıq. - bu il əsgərlərdən keçişə düşən olmadı 1. lisans. - geçişi hançı üniversitədən aldın. 1. mikanizm. mekanizm. - burşuq keçişli nərsə. 1. sızış. nəşt. təravüş. 1. nifuz. 1. ilgi. nisbət. munasibət. - bunun ona geçişi yoxdur. 1. aşıt. baliğ bər. - üç ildə keçişdir ki gözləriz. 1. tutuq. təsvib. qəbulluq. - yarışa qatılanların onu keçiş qazandı. - böylə gobud bir yasa keçişəməz. 1. cərəyan. 1. gediş. gedmə. - bu uzun geçiş qırdı dözüm. 1. sürüc. pırosə. - geçiş açmaq. 1. aşıt. fətva. - geçiş çıxartma. 1. tıranzit. - geçiş vizası. 1. yortu. yorut. mərasim. - bizim keçişə qatılalanlar. 1. pas (oyunda). - keçiş ver. - öz işivi kimə geçiş verdin. - bu ona o buna geçiş verir. 1. bilit. - geçişsiz girmək olmaz. 1. > keçəriş > quzariş. götəriş. götrüş. tutanağ. raport. 1. durum. çalım. bağdal. məqam. ovza'. - geçiş çox pozuq. 1. kələk. hoqqa. - gözlə onun geçişinə düşməyəsin. 1. əl itiliyi. - işdə geçişi necədir. 1. onay. izin. yasıq (həqq). sorağ. sorat. tanal. tanay. ruxsət. cavaz. pərvanə. açaz. açat. icazə. təsdiq. (tandağ biçik. quvahi namə. musaidə). - sürücü keçişi. - satış keçişi: alver cavazı. - sorağsız girmək. - sorağsız çıxıb girmək. 1. nifuz. - sizin burda keçişiz çatmaz. 1. ölüm. itgi. - bu keçiş çox ağır, dözülməz oldu. 1. mirur. - sınava girmədən, öğrəndiklərivi keçiş qıl. - sizin yazıya keçiş gərəkməz. 1. yolağ. dəhliz. koridor. 1. pasaj. 1. nərsənin yolunda, işində, axışındaki durumu, sürümü. 1. axış. cərəyan. 1. hal dəğişikliyi. təhəvvül. - bu geçişin nədənin bilən yox. 1. geçəş > qozər. 1. istihalə. 1. bərzəx. 1. vərasət. 1. təvali.

qeçiş . geçiş. geçmə. tıranzit. ibur.

qeçiş . geçiş. ötüş. 1. oyun. yarışma. yarış. çalış. çəliş. sınaş. çapış. çapuş. dalış. daluş. salış. 1. mirur. 1. ibur.

qeçiş . keçiş. əff. ötəl.

qeçişli . geçişli. 1. ərik. ərim. ərip. əriç. əris. mulayim. yumuşaq. 1. yerli. qablı. muridli. - geçişli söylədin.

qeçişlik . geçişlik. köçəlik. ərtil. açtal. keçiş giriş kağızı. pasport. təzkirə

qeçit . 1. dağın boynu. 1. gədik. bölüm. bürhə. borhə.

qeçit . geçit. 1. fətva. 1. buruğ, dar yol. gədik. - olmasın dara geçitdə qaldıq. 1. kanal. 1. yol. 1. keçərgə > quzər qah(fars).

qeçit . geçit. 1. geçici, yoluğucu kəsəl, nərsə. 1. dənəmə. 1. az ürün vürən tarla, nərsə.

qeçitırnağı . geçidırnağı. burcaq. malqara yemi olan otsü, dənəli bir bitgi.

qeçitırnağı . geçidırnağı. ucu iti, üçgən biçimli, oyma çatal, qələm.

qeçiyolu . geçiyolu. engəbəli yerlərdə, dar, dolaşıq yol. cığır.

qeçqi . geçgi. geçirmə. toxumada, çözgü iplərinin arasında, yanlamasına keçirilən atqı ipləri.

qeçqin . geçgin. çıpıt. cin. pəri.

qeçqinçi . geçginçi. 1. səyyah. 1. geçici. keçici. əğrəti. qoyma. - geçginçi gözəlliyə uyduq, içginçidən olduq.

qeçqünçü . geçgünçü. geçginçi. geçinçi. əlində olanı boluna verən, sovan, savuran, sərpən, saçan, xərcləyən kimsə.

qeçliq . keçlik. keçəlik. qırpıç. girpiç. girpiş. 1. birbirinə keçirdərək, tikərək yapılan iş. yamasıq. yama işi. 1. buruşuq, kompilikə nərsə.
(patchwork).

qeçmə . geçmə. 1. saldırma. saldırı. salış. aşma. qotay. təcavüz. təxətti. təəddi.

qeçmək . geçmək. 1. yuxuya dalmaq. 1. bilincini, huşun itirmək. 1. çəkiştirmək. yermək. alçatmaq. 1. sönmək. 1. -

qeçmək . geçmək. keçmək. gedmək. pedmək. ötmək. 1. uzaqlaşmaq. 1. aşmaq. ölmək. gümbürdəmək. savılmaq. yoxalmaq.

qeçmək . geçmək. keçmək. keşmək. saplanmaq. taxılmaq. girmək. girinmək. - piçaq yerə düşüb geçdi.

qeçmək . geçmək. keçmək. ötmək. öçmək. - ot keçdi.

qeçmək . ger, dal qoymaq. geri, dala qoymaq.

qeçmək . keçmək. gedmək. - sınırı arabayla keçdik.

qeçməz . geçməz. keçməz. - qurşun keçməz: güllə keçməz: ziddi güllə

qeçmiş . - keçmiş ola: 1. keçmiş olsun: bir bulğaydan, qıyıqdan, bəladan, toxudan, üzükdən, qırışdan, zərərdən, aşağı yuxarı qurtulana deyilir. 1. bu göz, açı, fürsət, qıv birdə ələ düşməz. geçdi. - keçmişi qınalı: keçmişi pozuq, iyi, düz olmayan, məzəmmətli. - keçmişi olmaq: bir olayı, olmanı, ilişgisi, aşıtı, qadırqası, macərası olmaq.

qeçmişiq . geçmüşük. geymüşük. (geçmişə, geyinə bağlı olan). öngüşük (önə, maqəblə bağlı olan). arxoşuq (arxara bağlı olan). uzğaşuq (uzağa bağlı olan). tərsöşük { əks tə'sirə malik (qanun)}.

qeçtiq . geçtik. keçən. ötəki. - geçtik gün, axşam.

qeçtüq . geçtük. geçi qılı.

qeçüq . geçük. geçik. geçgin. yaşlı. qoca. kavaltaz.

qedəlim . başlayalım.

qéghangshimaq;. yırğınmaq. daqaş. éghangshish; arghimchaq, gülenggüch

qeqin . geğin. geyin. geğinnəm. geğinləm. geyinləm. geyinləm. bundan, ondan dolayı, ötürü. onun, bunun, üçün. - qalabalıq geyin gec qaldıq.

qeqin . gəg.

qemək . geçmək. qıçda, geridə qalmaq.

qen ünlü tabış . geniş səsli.

qen . gen. 1. enli. - gen qabağ kişi. 1. açıqlıq. qırqı. çöl. bayır. sayvan. seyvan. seyhan. səhra. dışıt. dəşt. (sayvanlıq: seyhanlıq. çöllük. ) - susuz yazılara, açıq yerlərə '' gen '' deyilir. 1. gəyən. geyən. gənğək. genğək. gənək. genək. gənnək. gennək. aylı, aydın, yartın gecə. - geyənlikdə, gen gecədə yeri əkmək olar. - gənnək gecə, sərin hava.

qen . gen. genğ. sadə. bəsit. (qonğ: bağlı).

qenazma . genazma. boşu boşuna.

qenc . genc. gənc. geniş, günclü, güclü olan.

qencənə . gencənə. gəncənə. qıncana. qoncana. duvar içində yapılan işqaf. - evin duvarları qalın olursa, yekə gencənə yapmaq olur.

qenə . gənə. kəndisinə. bilsinə. - genə neçə verdin.

qenəbet . genəbet. genəbət. üç bucaq, gen çərqət.

qenəq . genək. gənək. yenək. oyunda öncədən verilən sayı. avans. əvans. (piş pərdaxt. musaidə. dəstaran. pişadəst).

qenəqər . genəgər. gənəgər. genəbol, gənəbol geyim. palto.

qenəqop . genəqop. ev. ailə. famil. soruq. oruq. hörük. ocağ. əşəv. eşəv. ovağ. obağ. xanəvadə. - sizin genəqopuz yoxdur.
((ocağlıq: ailəvi. oylıq. əşəvlik. eşəvlik. ovalıq. obalıq. xanəvadəgi.

qenəqsi . genəksi. (bəxşiş). əlaçıqlıq. verəllik. berəllik. bərəllik.

qenər . genər. yastı. yapaq. yapalaq. - genər evlər: göydələn, uca yapılar olmayan yer, kət, şəhər. - genər aşıq: yastı aşıq. - genər burun: pəx, yastı burun. - genər piç: genər burqu: başı yuvarlaq olmayıb yastı piş.

qenəz . genəz. gənəz. axlağ. yağlağ. qolay. sərik. yayıq. uyma. hasat. asat. asan. qılat. qılatlı. yaraqat. yarqat. axlat. yağlat. rahat.

qenq qalmaq . genğ qalışmaq: şaşırmaq. çaşmaq. körsəkləmək. körsənğləmək. korsaklamaq. korsanğlamaq. quruya qalmaq. qurumaq. donaqalmaq.

qenqara . gənqara. qaçmada, yürüşdə ən sona qalan.

qenqəş . genğəş. gəngəş. genğəc. gengəc. gəngəc. genğəş. gəngələş. genğələc. gengələc. gəngələc. gengəşik. gəngəşik. gələşmə. gələşik. gələşic. qanğaş. qanğac. qanğış. qanğıc. sorağış. sorayış. sorğayış. danışma. danışıq. işlik. salıt. məsləhət. məşvərət. - genğəcli iş, küt gəlməz. - genğəşli don dar gəlməz. - işdən sonra qanğaş, qarsaqla, maşayla poxa yanaş.
- genğəşli.