quruq . 1. biskivit. 1. suxəri.
quruq
səhifə 66/114 tarix 03.02.2017 ölçüsü 6,16 Mb. #7448
quruq . 1. biskivit. 1. suxəri.
quruq . boş. bihüdə. - quru qaşıq ağıza yarımaz, quru söz qulağa yaxışmaz.
quruq . qurumuş .
quruq . yığın. - daş quruğu : daş yığını.
quruq . yordam. oylaq. mələkə. - onun üzü başıma qazılmış, gözümə quruq olmuş.
quruqan . ölü.
quruqlamaq . sürüklənmək . arıqlamaq. lağırlamaq. - gündən günə quruqlayır . 1.(# duruqlamaq : canlanmaq. hörüklənmək. güclənmək. qalxınmaq).
quruqluq . quruluq. arığlıq. qıtlıq. düşgünlük.
quruqsaq . qursaq. {durmadan yemək, yaş, aş, su istəyib, çatışmayanda qurumağa üz tutmağından böylə adlanır (qaşqarlı ) }.
quruqsumaq . qurumağa üz tutmaq.
quruquru . çox qəliz.
qurul . 1. toxanc. toxac. toxaş. toxuş. toxuc. toxunc. toxnuş. toxnuc. çapınc. çapıc. çapış. çarpınc. çarpıc. çarpış. saxtar. 1. salıt. qərar. - bu oturaqdan bir qurul çıxarılmadı.
qurul . komitə.
qurulanmaq . qurunmaq. quyulmaq. (uyuşmaq). qatınmaq. qartınmaq. bəkinmək. bərkinmək. - süzsə yoğurt qurqalar . - dəmir döğüldükcə qurqanır . - yoğurt uyuşdu, quyuşdu . (# suyuşmaq ).
qurulaş . bağıntı.
qurulqan . qurqalğan . qurşalğan . qurşulğan . qurnulğan . qoynılğan . qurqalğan . qurqulğan . qurculğan . salıtğan . 1. durquzulqan . qaldırılğan. kökləğən. yaratılğan. (bərpa, icad, ehdas, tə'sis, bünyan, bünyad, təşgil, dayir edmək. bərəfraştən. afəridən). (arastən. saxtən. ustuvar, tə'biyə edmək. saplamaq. atılamaq. atıqlamaq. taxılamaq. taxlamaq. hazırlamaq. bəsicləmək). 1. quşqutulğan. körsəngən. körükləngən. yeləngən. təhrik olunğan. 1. işi aldatmaq, sapıtmaq olan. - bu qurulqan dünya aldatır gözdən, daşdəmirlini aparır üzdən. (qurulqan : qəhbə). 1. bəzəngən. süsləğən. donanğan. təzyin, müzəyyən olunğan.
qurulma . salınma. salınış. bərpayi. bərqərari.
qurulmaq . hörülmək. örülmək.
qurulu . salını. qərar, bina, tə'biyə olmuş. - qurulu değildir ki sizdə gələsiz.
quruluq . 1. araba otağı, sığnağı. 1. qurutulmuş yeməklər. qurumut. xoşg bar.
quruluq . evin girişi. koridor. rahro. dəhliz. dalan.
quruluq . qurulayış. xoşgi.
quruluş . qur . 1. bina. ocağ. salıq. saltav. salçav. qoşma. bitit. tərkib. təşgilat. bonyad. bünyad. nəhad. 1. formul.
quruluşçu . 1. rejisor. 1. sazıman verən.
qurum . 1. qurun . qurumsı . quyum . qoyum . düd, dud qarası. 1. pas. - boyasız dəmir şehdə qurumlanır . 1. bağda. bafda. hörük. örük. quru. 1. qaya. səxrə.
qurum . 1. topar. koma. yığıq, toplanmış hər nə. - bu mal davar qurumu nəyivə gərək. - bir qurum mal yığdı. 1. qaya .səng təxdə.
qurum . siqə.
qurumaq . 1. (bitgilərdə) ölmək. 1. qurumaq . axmazlaşmaq. 1. quylanıb yox olmaq.
qurumaq . tükənmək.
qurumatan . qaraçı. qarayaxan. qarasalan. külləyən. kül yaxan. böhtançı. sapqaçı. sapaqçı. iftiraçı.
qurumlanmaq . qurunlanmaq . qurumsılanmaq . quyumlanmaq . qoyumlanmaq . düd, dud qarası tutmaq.
qurumlu . qurunlu . qurumsı . quyumlı . qoyumlı . düdlü. dudlu. - qurumlu gözlük : günəş gözlüyü. tüstülü, tozlu gözlük.
qurumluq . qayalıq. səxrəlik.
qurumluluq . ağırbaşlıq. salğarlıq. 1. qoyaclıq. qoytaclıq. quyaclıq. quytaclıq. mətanət. salğarlıq. mətinlik. 1. məniklik. məniyyət. şəxsiyyət.
qurumsaq . 1. qaraçılığa, əğriliyə, yalana, kötüyə istəkli, susaq. 1. qurula, qanuna, düzənə, quruluşa, ocağa, təşgilata istəkli, çəkili, əğimli. 1.
qurumsaq . 1. yola salan. yol uzunluğuna çıxan. 1. yay, kaman rbanı, qabı.
qurumsaq . qaltaban. qaldaban. çaldaban.
qurumsal . qurnuqsal. qoynıqsal. qurqasal. qurqasal. qurqatal. qurqusal. qurquncul. qurqucul. qurquşul. qurqutul. qurul. qursal. qursul. hörgütül. ocağıl. orqanik. sazimani. təşgilati.
qurumsamaq . nərsə üçün aşırı istək, çəki, əğim duymaq, susmaq. yerikləmək.
qurumsuramaq . qurumsıramaq . qurumsürəmək . olduğu, tapdığı ilə qanıqmayıb, artığın istmək.
qurumtənğ . qurumqənğ . ''qurumsağın'' yumuşadılmış biçimidi.
qurumyeli . 1. quzey doğuan əsən yel. 1. qarayel.
qurun . (sulanmamış). 1. kal. yetişməmiş yemiş. 1. qora . yetişməmiş, kal üzüm.
qurun . qaranlıq, qapalı yer. - qurun qonağlardan (salon). keçdik.
qurun . oyun. öğün. vax. zaman. - geç qurun : bevax. gec. gey. - qruna vasil olmaq : qocalmaq. ölmək.
qərnərən : yaş. zaman. yüzlük. xronosyunan : karyosyunan : zaman. - tardaispan : axşam.
quruntuluğ . nərsənin qurulmasına gərəcli olan qoşular.
qurupara . qurupul . anapara. salamsız (səlamisiz), bəhsiz para. -mən səndən hələ quruparamı alammadım belə.
qururaq . quruca. az quru.
qururamaq . qurğamaq. quruşqamaq. quruşqa, qurumağa başlamaq. - yay gəldikdə hava qurarar .
qurusamaq . arğıqsamaq. arıqsamaq. beyni kütəlməyə başlamaq.
qurusırıq . quruçubuq . ucubınıq.
quruş . 1. qudurtma . yozuş. pozuş. sapıtma. sapdırma. azıtma. iğva. gümrahlıq. 1. toxanc. toxac. toxaş. toxuş. toxuc. toxunc. toxnuş. toxnuc. çapınc. çapıc. çapış. çarpınc. çarpıc. çarpış. saxtar. 1.
- quruşdaşı : 1. binövrə daşı. 1. qazan asma üçün ocağın üstünə qoyulan daş.
quruş . qanun. sağın. salım. salış. bünyə. tə'sis. (konstitüsyon).
quruş . quruc . kuruş . kuruc . qurucqa qurumsaq.
quruş . sorsal. sual cəvab. <
quruşdurmaq . oyaqlatmaq. salışdırtmaq. qoyuşdurmaq. darağlatmaq. daraşdırmaq. dərşitmək. dərişlətmək. pılanlaşdırmaq. qərar vermək. -bu gün axşama dək çalışmamı qurmuşdum .
quruşqa . kovuşqa. qulplı, dəmir fincan.
quruşqamaq . yarımçılıq qurumaq.
quruşlandırmaq . quruğun, olduğun təsbi etdirmək.
quruşmaq . guruşmaq .xuruşmaq {> xuruşan (fars ) }. şağurmaq. - sellər sular quruşdu .
quruşut . qonuşut . qoyuşut . saxtıman. imarət. bina.
qurut əzmək . savayı, sovayı, boşayı, havayı, boşuna iş görmək.
qurut . ququt . qaqut . hər niyin qaxı, qurusu.
qurutac . qurutma aracı.
qurutac . qurutmac . qurudan. quruducu.
qurutmaq . hörütmək. örütmək.
qurutmaq . silib süpürmək.
quruya çəkmək . atı çayırdan, otlaqdan axıra çəkib, arpa samanla bəsləmək.
quruya qalmaq . quruyub qalmaq. şaşa qalmaq. -onun gördüklərin görseydin quruya qalardın .
quruyalan . çinyalan. sinyalan. tinyalan. çınyalan. tınyalan. çinkofan. sinkofan. çınkofan. tınkofan.
quruyuş . salıtış. bərpa, icad, ehdas, tə'sis, bünyan, bünyad, təşgil, dayir edmə.
quruzunmaq . qurutuzmaq . qurutunmaq . quruz olmaq utuzmaq. itirmək. -bu yarışıda belə qurutuzduq .
qurva . girdə. dayirə. - qurva çadır quruldü.
quryasa . ana yasa.
qurza . dolaşıq. buruşuq. qıvrıq. burçuq. buğçuq. buçuq. pırtlaşıq. - qurza sapın açması, lalın dilin qanması.
qurzalaq . gurzalağ . gürsələk . gur. gümrah.
qurzula . qorzula . hirsli, öfgəli kimsə.
qusaq . kolera.
qusdurmaq . kövdürtmək. için boşdurmaq.
qusğu . qeyy. istifrağ.
qusqan . ğisyan . ğosyan . devrim. çövrüş. çevriş. şuvriş. şovrış. dalqat. dalqaş. şuriş. inqilab.
qusmaq . dışar daşmaq. (# küsmək : içər aşmaq, yığınmaq).
qusmaq . kövüsmək. için boşalmaq.
qusuntu . qusumuq . qusundağ .
qusur . qisur . kəsir . qısır. qısım. qısat. qısam. kəsim. kəsik. kəsit. qırıt. qırıq. qırım. əksik.
- qusursuz : qisursuz . kəsirsiz . qırıtsız. qıtıqsız. qırıqsız. qısırsız. qısımsız. qısatsız. qısamsız. qusursuz. kəsimsiz. kəsiksiz. əksiksiz. kəsitsiz. qırımsız. qurçaq. çalağsız. çalabsız.
quş balası qusuncuq, it balası oxşuncuq (qolçaq. gözəl) . bular böyüdükdə tərsləşirlər.
quş duzağa dənlə alınır. .
quş quşlamaq . ovlamaq.
quş palazı . difdiri. - quş palaz otu : difdiri otu, dərmanı.
quş tuttu . yıxılan uşağı avutma, oyalama, qıncıqlama üçün söylənən söz.
quş yuxusu . yüngül yuxu. yüngülcə yatma. hər bir səsə oyanma.
quş . - quş əldəykən : açı, fürsət varkən. -quşu əldə : açılı, fürsətli olan. - quşçuq : saçma sapan söz. - quşlamaq : kişləmək. kişələmək. kimsəyi qoğmaq üçün '' əkil! çəkil! sikdir'' demək. -qoca quş : qoca qurd: sınavlı kimsə. - quşçalı : quşötü: quş ötüşü, oxuşu. - quşluq : quşevi. - quşbaxış : - quş olub uçmaq : xəsdələnib çox tez ölmək. - quş : - quş : - quş :
quş . 1. gözübağlı. tez aldanan. 1. ərkəklik yaraqı. - quşburnu : qaqa. - quşevi : köşgü. çöşgü. -quş yemi : çox az yemək. - quşköçü : topluluqda uzaq ölkələrə gedən quşlar. - quşgözü : kiçik deşik. -quşkəsəli : bir at kəsəli. -quşca canı olmaq : arıq, çəlimsiz olmaq. -quşluq qəfəs : kiçik gözəl yapı. - quşluq : bir odalı pətək, apartman. apartuman. - quş qanatlı : çox iti varan. -quş qanatlı ulaşmaq : çapıcaq varmaq, gedmək. -quş qondurmaq : çox gözəl biçimdə yapmaq. -quş sütüylə bəslənmək : az tapılır, tutarlı nərsələr yemək. -quş uçmaz kərvan keçməz : hər yerdən uzaq, kimsənin gəlib gedmədiyi sapa, ıssız yer. - quş uçurmamaq : bir nəyin keçməsinə, çıxmasına, qaçmasına yol bıraxmamaq. -quş yuxusu : yüngül yuxu. -quşa bənzətmək : quşa döndərmək: nərsəni iyilətməyə çalışaraq, artığına yonub, qırpıb, biçib kəsmək senucu, qabağkındanda kötüyə gətirmək. -quşu ötmək : svişmə, cütləşmə gücü yerində olmaq. -quşdili : aldatıcı qonuşuq.
quş . quc . qoc . qoş . ək olaraq ''ma . mə'' anlamın verir.
- cür güş : tür güş . gəlişim. yarğaş. saziş. - çür güş : çürümə. - kür güş : şürgüş . dalqat. dalqaş. şuriş. - dür güş : muqavimət. - dür güş : bəstəbədlik. tör güş : tovlid. - hür güş : hürmə. - kür güş : qudurma. - gür güş : gürlənmə. - mür güş : mürgüləmə. - burquş : burğan. tufan. - qur quş : titiə. - vur quş : vurma.
quşaq . 1. başqabaşqa konulara ayrılmış hər bölümün biri. qismət. -tilvizyon verdişlərində ''gülməcə quşağların'' qaçırmaram. 1. band. sinəma, filim bandı. -duvarda yer yer kərpiçdə quşaq işlənmiş. dayaq. dəsdək. 1. qoşaq. rabit. 1. bağ. bağıc. 1. qolşaq. qolaş. üzgü. ötgü. asqı. çalama. salama. asqır. asqur. - tüfəng asquru . 1. bellik. belik. (belt ingilis ). sarc. sarıc. sarqıc. 1. bölgə. məntəqə. zon. -sərbəs quşaq : yuçut, açıq, azad bölgə. -quşaq : bölgə. -quşaq : bölgə. -quşaq : bölgə. -quşaq : bölgə. -quşaq : -od quşağı : od bölgəsi. -iş quşağı : iş bölgəsi. -ılıman quşaq : ılıman, ılıq, dəngin, mö'tədil bölgə. -don quşağı : buz bölgəsi. - alışveriş quşağı : ticarət bölgəsi.
quşaq . devir. əsr. qərn.
quşaq . qoşaq . qapı arxasına vurulan, nərsənin bərk dayanmasın sağlamaq vurulan dayaq, dəsdək.
quşaq . qurşaq. qırşaq. qırıq qırıq dal dala uzan nərsə. nəsl.
quşaqlamaq . qurşaqlamaq . 1. maharlamaq. 1. biləkləmək. buxovlamaq. dəs bətləmək.
quşaqlı . qısa boğazlı kiçik küp çeşiti.
quşam . geyim. bürgək. puşak. əlbisə. - geyim quşam : geyim keçim.
quşam . quşam a. qurşam a. quşatm a. qurşatm a. quşatış . qurşatış . əhatə. mahasirə.
quşamlamaq . quşaqlamaq a. əhatə, mahasirə edmək.
quşamşi .
quşanmaq . 1. geyinmək.
quşanmaq . taxınmaq.
quşantı . 1. təfərrüat. 1. tənəqqülat.
quşat . qala. istehkam.
quşat . quşatı . 1. geydəl. xələt. 1. girdəl. həlqə. mahasirə.
quşatı . bölgəti. bölgələmə. ayırma. zonlama.
quşatmaq . 1. belləmək. girdələmək. çevrələmək.
quşatmaq . tutsatmaq. tusqarlamaq. sarmaq. sarqıtmaq. sarvalamaq. salıtmaq. saltatmaq. ayırmaq. ayıtmaq. ayrı tutmaq. dalqutlamaq. soyutlamaq. yalıtmaq. təcrit edmək. sıva, izolə, mücəzza, münfərid, cüdda, tənha edmək. 1. qərəntiyə qoymaq. 1. kəfil olmaq.
quşbalası . quşpalazı . difdiri.
quşbaş . 1. kiçik baş. 1.
quşbəyi . xan quşlarının baxıcısı, bəkçisi.
quşdarısı . ərzən.
quşdili . qaraçı, zərgəri dili.
quşəkməyi . üç qanatlı yoncagillərdən, yeməyi yapılan bir göy.
quşəqməyi . quşəkməyi . çobandağarcığı.
quşgözü . 1. başmaqda bağlıq bacaların, dəliklərin çevrəsin qorumaq, sağlamaq üçün taxılan dəmir qoraq. 1. piçlə piçlənən nərsənin ortasına qoyulan, piçin kəlləsindən kiçik deşikli bölüm. qayıq. qaycıq. kiçik möhrə.
quşgözü . 1. quş üzümü. 1. kiçik dəlik. 1. iri dəlikli ələk.
quşğac . (? > qoncaşğ ). sərçə.
quşğun . uşğun.
quşıq . kiçik qulaqlı olan.
quşqa . im, iz olaraq yığılan daş koması.
quşqana . quşağna .
quşqonmaz . dirək, dayaq üzərə yatayına (üfüqi). qoyulan uzun ağaclar.
quşqonmaz . sarıtikan. şortikan
quşqözü . quş baxışı. itigöz. iti baxış.
quşquçu . quşquc . mürəddəd. şəkkak.
quşquq . quşqun . quşquluq . vasvasılıq.
quşqul . quşqulu . quş kimi qorxaq, ürkək olan. birəli. işgik. işgilli. bulalı. bulanı. asılı. ovhamlı. vəhimli. - quşqulanmaq : ötdəklənmək . 1. quşq olmaq: bir nədənlə yuxusu qarışıb, yuxudan olmaq, oyanmaq. 1. mürgülənmək. bir kiçik sürə göz yumub, yüngülcə yuxusun almaq. yüngülcə yatmaq.
quşqulanmaq . sağımlanmaq. sarımlanmaq. sapımlanmaq.
quşqulu . quşqumlu . vasvası.
quşqulu . quşqun . bulalı. bulanı. asılı. məşkuk. şübhəli. mütərəddid.
quşqunsuz . başboş. dərbədər.
quşqurmaq . < coşqurmaq .
quşqusuz . quşqumsuz . vasvasılıqsız.
quşqusuz . təhqiqən. mühəqqiqən.
quşquş dalı . quşuc dalı . ağacın ən yüksək dalı.
quşlaq . quş ovlağı. quş olan, ovlanan yer.
quşlaq . ovlaq. avlaq.
quşlalası . quşalası . qızılca gülü.
quşlamaq . qonquşlamaq . onqullamaq. öngülləmək. engişləmək. ingişləmək. nişanlamaq. - burda siz nəyi quşlamısız .
quşlamışi . quş ovlama işi.
quşluq . 1. gün sökəndən (çıxandan) sonrakı çağ. 1. quş qəfəsi. 1. quşxana. 1. toyluq.
- quşluq yeməyi : kəvgin. yüvgün. (# ciggin ). öğlədən ön yeyilən yüngül yemək.
quşluq . danla (səhərlə). öğlə arası.
- qocaquşluq: öğləyə yaxın olan çağ, öğən, zaman.
quşlyq . tuşluq . ağızalma. sübhanə. çaşt.
quşmar . bir çeşit quş tələsi.
quşu qonmaq . ilgilənmək. ürəyinə yatmaq. ürək bağlamaq. əlaqəmənd olmaq.
quşuçar . təkəvər. təkətez. qırqı kimi.
quşuçmaz . quşqonmaz. quşsəkməz. çıpıt gəzməz. ins cin ayağı çatmamış yer. tanınmamış, açılmamış, itgin, yumuq, əlçatmaz, qorxunc yer.
quşüzümü . qara qat. qırına.
qut bulsun . günüsün. xoşbəxt olsun. (küt bulsun . bədbəxt olsun).
qut . - sürdi mənim qutumnu : mənim bəxdimi dəğişdi, batırdı. - keçmiş qutuğ irtəmə: keçmiş xoşbəxtlik ardında olma.
- ərdəmsizdən qut çərtilir.
- qutqa saymaq, sağmaq : yaxcı fala tutmaq.
- qutun əldən uçmadan : qutquşluğun uçmadan : bəxdin, şansın çönmədən.
- onun qutu ötündü, uçundu : onun bəxt ulduzu söndü.
- qutlu: fərxundə. mubarək.
- qutsuz quyuya girsə qum yağar.
qut . 1. qudsluq. mubarəklik. 1. xeyir.
qut . qutca . olqamır. onqamır. orta böyüklükdə, sağlam olan. - hər nəyin qutcası iyi olur.
qut . ne'mət. - tanrı qutun bilməyən.
quta . quda . qata. qohum. xişavənd. qovm. xiş.
qutruşmaq . sevincindən yerdə göydə duramamaq.
qutsama . qutsayış . mutsama . mutsayış . butsama . butsayış . təqdiş.
qutsamaq . (mutsamaq . mutaslamaq) . butsamaq . butaslamaq . təqdiş edmək.
quturqan . qudurqan . quduruq . 1. sərməst. 1. har.
quturmaq . qudurmaq . azıtmaq. azınmaq. sapıtmaq. sapdırtmaq.
quturmaq . qudurmaq . bir nəyin çəkin, sınırın aşmaq.
quturtucu . qudurducu . quduzducu . qurçatçı. yügürtücü. azdırıcı. daşıtıcı. daşqıtıcı.
quturuş . quduruş . harlıq. qubalıq. qobalıq. qopalıq. azığlıq. vəhşilik.
qutuz . < qutsuz . dul. əri ölmüş qadın.
qutuz . quduz . azmış.
qutuzmaq . quduzmaq . qudurmaq . qurçanmaq. quduz kəsəlinə tutulmaq. azmaq.
quvu . quyu . çayın ən dərin yeri.
quyaq . quysaq . quyey . quzey . quzay . kovzay . kovzey . quysaq . kövrəz . kövərəz . 1. quytaq . qoytaq . qoltaq . qoltuq . kortlan . kortıq . kort . kortmıq . çuxur . quynıq . 1. kovtan . bucaq. qurun. qopcaq. qapcaq. künci. qoncı. qoncıq. qoncuq. küncik. küncük. 1. günəş görməyən quytu, quyluq yer. 1. dağlıq yerlərdə otu çox, bol olan yer. 1. bir başı dağa bağlı dərə, boğaz, utuc, yutuc.
quyaş . ?(quymaq: (qoymaq). boya.
quyaş . küyəş . güyəş . günəş. gün.
quyqaç . kuyqaç . kuyçü . kuydurucu . küyqaç . küyçü . küydürücü . 1. alışdırıcı. sınaşdırıcı. alışdıran. tutuşdurucu. tutuşduran. yaxıcı. yaxan. odçu. odlayan. acıdan. acıtğan. 1. tulambarçı. tüntab. külxanbəyi.
quyqaçlamaq . kuyqaçlamaq . kuycətmək . küyqaçlamaq . küycətmək . küydürmək . 1. alışdırmaq. sınaşdırmaq. yalbırqlamaq. yanbırqlamaq. tutuşdurmaq. yaxmaq. odlamaq. odamaq. 1. ara, meydan qızışdırmaq.
quyqaçlanmaq . kuyqaçlanmaq . kuycənmək . küyqaçlanmaq . küycənmək . küydürünmək . 1. alışınmaq. sınanmaq. sınaşmaq. tutuşunmaq. yaxışmaq. odlanmaq. odanmaq. qızışınmaq. 1. ara qızışdırılıb qarışdırılmaq.
quyqsuz yalan olmaz .
quymaq . quyqoymaq. quyamaq. quyqaymaq . tökmək. - quyub qoymaq: töküb qoymaq. - üstünə soyuğ su quy .
quymaq . quylamaq . örtbaslamaq. saxlamaq. gizləmək.
quyruğu tava sapına dönmək . uslanmaq. durulmaq. qoyalmaq. qoyulmaq. başa düşmək. ağıllanmaq.
quyruq . uzantı. sallantı. salğantı. 1. yandaş. yançı. sağdaş. sağdıc. qolçu. tamada. tərəfdar. həvadar. 1. qoyuq. görəvli. tutuğlu. mə'mur. 1. qatar. qafilə. 1. düzü. dizi. sapığ. sırıq. sırı. səğir. silsilə. zəncir. 1. taxıntı. taxım. dəsd. -bir quyruq qab qaşıq. 1. qıç. geri. dal. arxa. - quyruq ışığı : arabanın arxasında olan tormuz ışığı. 1. ətək. 1. qoyuq. kimsəni izləyən görəvçi. 1. son bölüm. 1. ard. arxa.
- quyruq çevirmək : quyruğu omuzlamaq : quyruğun qısmaq : ürküb qaçmaq, çəkilmək.
- quyruğun braxmamaq : dinc ötürməmək. götünə girmək. quyruğunu qısışdırmaq, sıxışdırmaq : sıxışdırıb tərəşməsin önləmək.
quyruqlamaq : götünə girmək.
- quyruğu qapana qısılmaq, sıxışmaq : quyruğu qapı arasında qalmaq. gərgin, dar düğünə düşmək. -quyruğu titrmək : canı çıxmaq. ölmək. gəbərmək. -quyruğuna basmaq : təpgitmək. qızdırmaq. həssas nuxdəsinə ilişmək. -quyruğuna taxmaq : arxa sıra sürükləmək. -quyruğuna tənikə bağlamaq : alaylamaq. ələ salmaq. -quyruğn düğünləmək : işinə son vermək. ilgisin kəsmək. -quyruq acısı : 1. öc, intiqam cicişməsi. 1. keçmiş bir acıdan qalan üzüntü. 1. bir kəsgiyə, zərərə üzləşmədən doğan qızqınlıq, hirslilik. - quyruq gəmiyi : üç gən sümük. -quyruq olmaq : 1. uzanmaq. 1. dalıcan düşmək. 1. mürid olmaq. 1. müzahim olmaq. 1. sıraya girmək. -quyruq sallamaq : 1. yaltaqlanmaq. 1. quyruq uzatmaq. qəmiş qoymaq. dəxalət edmək. 1. - quyruq qısmaq : 1. quyruğun yığmaq. əl ayağın yığışdırmaq. öz yerinə çəkilmək. 1. küsmək. qısmaq. -quyruqlu yalan : yekə yalan. - quyruqda : sırada. novbədə. - quyru :
quyruqalmaq . quyruqlanmaq . quyruğa, sıraya, səfə girmək.
quyruqlamaq . quyruğa, sıraya, səfə, xəddə girmək.
quyruqlamaq . quyruq, quş qoymaq. ataqlamaq. salağlamaq. salğalamaq. nişanlamaq.
quyruqlu . əğərəb. əğrəb.
quyruqoğlu . əğrəbə oxşar böcək.
quyrulmaq . qurulmaq . 1.çanqalmaq. çəngəlmək. çəng olmaq. damarların dartılıb, burulmasından doğan durumda olmaq. 1. gərilmək. dartlmaq. - quyrulu yaya yiyə çıxan: müfdə xor. - soyuq vurub belim qurulub . - canın quyrulsun : öləsən!. öləsi ağrıya düşəsən.
quysar . qoysar . peysər. ənsə. yensə.
quytaq . kuydaq . kuycaq . küydaq . küycaq . alışdırmağa, tutuşdurma, yaxmağa, sınaşdırmağa yarar nərsə.
Dostları ilə paylaş: