67
Umumiy holda kilogramm (
kg
) jism massasini, litr (
l
) esa suyuqlikning hajmini
ifodalaydi. Biroq suyuqlikning hajmi
V
, uning zichligi
va massasi
m
o‗zaro
quyidagi formula orqali bog‗langan bo‗ladi :
V
m
.
Bundan shu narsa ko‗rinib turibdi-ki, suyuqlikning massasini hajm orqali m =
· V ifodalash mumkinligi zikr etilgan noaniqliklarga sabab bo‗ladi.
Ikkinchi bir sababi, ba‘zi suyuqliklarning (masalan, suvning) zichligi
3
1
sm
g
ga
juda ham yaqin, ya‘ni suvning 1 m3 hajmni egallagan miqdorining massasi
taxminan 1 tonnaga (yoki 1 litr suvning massasi taxminan 1 kg ga) teng bo‗ladi.
Fizik o‗xshashlik (physical similarity) – ularning o‗lchamsiz matematik
modullarini aynan o‗xshashligi orqali ifodalanadigan ham bir xildagi, ham turli
xildagi fizik tabiatli jarayonlar o‗rtasidagi mos kelish. YOki (boshqacha
aytganda): ikkita jarayon bir-biriga o‗xshash bo‗ladi, agarda ularning birini
berilgan xarakteristikalari bo‗yicha boshqasini xarakteristikalarini shunday shakl
almashtirish yo‗li bilan olish mumkin bo‗lsa-ki, bunda har bir kattalikning
o‗lchami ma‘lum songa karrali o‗zgargan bo‗lsin.
Bundan 150 yildan ko‗proq vaqt avval ilmiy bilishning yangi sohasi - hodisalar
o‗xshashliklari to‗g‗risidagi ta‘limot paydo bo‗lgan. Nyuton 1686-yilda bu fanni
bashorat qilgan. Biroq, faqatgina 1848-yilga kelib Fransiya fanlar akademiyasining
a‘zosi Jozef Bertran birinchi bo‗lib o‗xshashlikning birinchi teoremasini –
o‗xshashlik invariantlari mavjudligi to‗g‗risidagi teoremani ifodalash orqali
hodisalar o‗xshashligining asosiy xususiyatini aniqlagan. O‗xshash hodisalar deb
geometrik o‗xshash tizimlarda sodir bo‗ladigan hodisalarga aytiladi, agar ularning
hamma bir ismli kattaliklarining munosabatli o‗xshash nuqtalarida doimiy sonlar
mavjud bo‗lsa. Ushbu o‗xshashlik konstantalari deb ataladigan munosabatlarni
ixtiyoriy holda tanlab bo‗lmaydi, chunki hodisani tavsiflaydigan (xarakterlaydigan)
kattaliklar, umuman olib qaraganda, bir-biriga nisbatan mustaqil holda bo‗lmay,
68
balki tabiat qonunlari bilan aniqlanadigan ma‘lum aloqada - bog‗liq bo‗ladi.
Ko‗pchilik hollarda bu aloqa tenglama ko‗rinishida ifodalanishi mumkin. O‗zaro
bir-biri bilan o‗xshash hodisalar uchun bu tenglama bir xil ko‗rinishda bo‗lishi
kerak. Hodisalarni xarakterlaydigan fizik kattaliklar o‗rtasidagi bunday «aloqa
tenglamasi» ni mavjudligi o‗xshashlik konstantalarini tanlashda ma‘lum
chegaralar qo‗yilishiga olib keladi. Bertran mexanik hodisalarning o‗xshashlik
holati uchun birinchi o‗xshashlik teoremasini keltirib chiqardi.
Kuch, massa va tezlanish o‗rtasidagi Nyutonning ikkinchi qonuni bilan
aniqlanadigan matematik aloqa (bog‗lanish) mavjudligidan kelib chiqib, Bertran:
«kuch*uzunlik/ massa*tezlikni kvadrati» kattaliklar kompleksi o‗xshash hodisasi
o‗xshash hodisalarning o‗xshash nuqtalardagi qiymati bir xil bo‗lishini ko‗rsatib
berdi. Bu kompleks mexanik o‗xshashlik invarianti yoki mezoni deb aytiladi.
Tabiatda faqatgina mezonlari bir xil bo‗lgan o‗xshash hodisalar mavjud bo‗ladi.
Agar aloqaning (bog‗lanishning) fizik tenglamasini shunday shakl
o‗zgartirish mumkin bo‗lsa-ki, u o‗xshashlik invariantlaridan tashkil topgan
bo‗lsin, u holda bu hamma o‗xshash hodisalar uchun son qiymati bo‗yicha bir xil
bo‗lgan umumiy tenglama bo‗ladi.
O‗xshashlik mezonlari aloqa (bog‗liqlik) tenglamasidan keltirib chiqariladi.
SHuning uchun mezonli tenglamani olish uchun qaralayotgan hodisani
tavsiflaydigan kattaliklarni o‗zaro bir-biri bilan bog‗laydigan tenglamani bilish
kerak.
Tarixiy voqealar ketma-ketligi o‗xshash hodisalar xususiyatlarini dastlabki
o‗rganishlardan tashkil topgan o‗xshashliklar to‗g‗risidagi ta‘limot asta-sekinlik
bilan fizik tajribalarni qayta ishlash usullari to‗g‗risidagi ta‘limotga aylanib
borganligini ko‗rsatadi.
Tajriba o‗tkazuvchi (eksperimentator) o‗z oldiga, odatda, quyidagi savollarni
qo‗yadi:
tajriba jarayonida qaysi kattaliklarni o‗lchash kerak,
tajribada olingan natijalarga qanday ishlov berish kerak
69
ularni qanday hodisalarga qo‗llash (tadbiq qilish) mumkin. O‗xshashliklar
nazariyasi bu uchchala savolga ham javob beradi.
1) o‗xshashlik mezonlari tarkibiga kirgan hamma kattaliklarni o‗lchash kerak.
2) tajriba natijalariga o‗xshashlik mezonlari o‗rtasidagi bog‗liqlik ko‗rinishida
ishlov berish kerak, chunki ana o‗shanda ularni hamma o‗xshash hodisalarga
tadbiq etish maqsadi ham qamrab olinadi.
3) ularning o‗xshashliklarini esa monovalentlarning (monovalent bir
qiymatlilik shartiga kiradigan kattaliklar) o‗xshashligi va monovalent
mezonlarning birxilligi bo‗yicha bilib olish mumkin.
O‗xshashlik nazariyasini tajribada qo‗llanishi quyidagi ikki yo‗nalishlarda
rivojangan:
Bir tomondan, o‗xshashlik nazariyasi fizika ichiga kirib borgan va fizik tajriba
(eksperiment)ning asosiga aylangan. Boshqa tomondan, unga texnikada zarurat
paydo bo‗lgan va turli texnik qurilmalarni modellar orqali o‗rganish imkoniyati
ochildi.
Ikkala yshnalishlar orasida aniq chegara o‗tkazish mumkin emas.
Fizik tenglamalar asosida o‗lchamlilik to‗g‗risidagi ta‘limot yotadi.
Zamonaviy fandagi muxim metodologik an‘analardan biri – murakkab
hodisalar, jarayonlar, tizimlarni boshidan yakuniga qarab yo‗nalishda emas, balki
aksincha – yakunidan (natijadan yoki chiqishdan) boshiga (kirishga) qarab tadqiq
qiish hisoblanadi. Bunday yondashuvning mohiyati shundan iboratki, har qanday
o‗rganilayotgan yoki loyihalashtirilayotgan hodisaga boshqarish nazariyasi
pozitsiyasidan yondashish kerak: yakuniy natija ma‘lum yoki rejalashtiriladi, unga
erishishning butun jarayoni esa, yakuniy maqsadlarga erishish uchun ma‘lum bir
fikrlardan kelib chiqqan holda boshqariladigan parametrlarning berilgan oraliq
qiymatlari bilan alohida elementlarga ajratiladi. Agarda, odamning sport
faoliyatiga murojat qilinsa, uning konkret chiqishi sport natijasi bo‗ladi, u,
mashqlardagi maqsadga yo‗naltirilgan harakat amallarining oqibati, ya‘ni sportchi
gavdasi va zvenolarini fazodagi ma‘lum bir harakatlanishlari hisoblanadi, bu,
o‗zida biomexanik jarayonni ifodalaydi.
70
Belgilangan pozitsiyalardan turib, sport biomexanikasida o‗lchashlar
sportchilarni tayyorlash jarayonida majmuaviy nazoratning har xil tizimlarida
nazorat funksiyasini bajarishi kerak bo‗lib, ular quyidagi xilma xilliklarga ega:
1. Joriy tadqiq qilish (JT), uning vazifasi – sportchi holatidagi kundalik joriy
o‗zgarishlarni aniqlash. Tadqiq qilishning keltirilgan turi doirasidagi biomexanik
o‗lchashlar, qoidaga ko‗ra, epizodik amalga oshiriladi;
2. Operativ nazorat, uning vazifasi – sportchi holatini mazkur momentda
ekspress-baholash, masalan, konkret sport mashqini bajarganidan yoki trenirovka
mashg‗ulotidan keyin. Mazkur holatdagi biomexanik nazorat faqatgina fragmentar
va maksimal sodda bo‗lishi mumkin. Masalan, trenirovka urinishlarida
snaryadning uchib chiqishi tezligi, yakkakurashlar turlarida zarba kuchini nazorat
qilish yoki tayanch reaksiyalari kuchini dinamometrik platformada o‗lchash va
ularni tahlil qilish;
3. Bosqichli majmuaviy tadqiq qilish (MBT), uning vazifasi – sportchi holatini
tayyorgarlikning ma‘lum bir siklidan keyin baholash. Mazkur holatdagi
biomexanik nazorat harakatning fazali tarkibini, testtli va maxsus tayyorgarlik
mashqlarining kinematik va dinamik tavsiflarini aniqlash bilan bog‗liq. Sport
turiga bog‗liq ravishda vazifalarni harakatli ijro qilishning mexanik energiyasini
baholash ham qo‗llanilishi mumkin;
4. Chuqurlashtirilgan majmuaviy tadqiq qilish (ChMT), uning vazifasi –
tayyorgarlikning erishilgan darajasini aniqlash va sportchilarni mas‘uliyatli
musobaqalardan oldin jamoaga saralash. Mazkur holatdagi biomexanik nazorat
yetarlicha to‗la bo‗ladi. Musobaqa xarakteridagi mashqlarni bajarishga urinishlar
va testt sinovlari tahlil qilinadi. Harakatning fazali tarkibi, harakat amallarining
kinematik, dinamik va energetik tavsiflari o‗rganiladi;
5. Musobaqa faoliyatini tadqiq qilish (MFT), uning vazifasi – sportchining
tayyorgarligini, mashqlarni bevosita musobaqaning ekstremal sharoitlarida bajarish
texnikasini nazorat qilish va baholash. Biomexanik nazorat harakatning fazali
tarkibi, harakat amallarining kinematik, dinamik va energetik tavsiflarini o‗rganish
bilan bog‗liq. Sportchi tayyorgarligining maqsadli majmuaviy dasturiga kiritilgan
71
modelli tavsiflari bilan, xuddi shu musobaqalarda ishtirok etadigan boshqa
sportchilarning biomexanik tavsiflari bilan taqqoslash amalga oshiriladi. Bunday
yondashuvda, tayyorgarlik jarayonida qo‗llanilgan trenirovka vositalari bilan ularni
uyg‗un qo‗llashning harakat samaradorligi o‗rtasidagi bog‗liqlik yaxshi ko‗rinadi.
Biomexanik nazorat natijalari, majmuaviy nazorat tarkibiy qismlarini boshqalari
bilan bir qatorda, qo‗shimcha metodik usullarni va trenirovka vositalarini qo‗llash
hisobiga tayyorgarlikning borishini korreksiya qilish to‗g‗risida qaror qabul qilish
uchun asos bo‗lib xizmat qiladi, bu, tayyorgarlikning keyingi bosqichlarida
jismoniy sifatlarni va sport mashqlarini bajarish texnikasi parametrlarini ancha
samarali shakllantirishga ko‗maklashishi kerak.
Tabiiyki, biomexanikada o‗lchash funksiyalarini faqatgina nazorat qilish bilan
chegaralab bo‗lmaydi. Biomexanik jarayonlarni tadqiq qilish jarayonida
mashqlarni bajarish texnikasi qonuniyatlarini, mashqlarni bajarishning har xil
shartlarida jismoniy sifatlarni va harakat ko‗nikmalarini namoyon qilish
xususiyatlarini izlash amalga oshiriladi. Bunda, musobaqa sharoitlarida
bajariladigan urinishlar juda qiziqarli, sportchi musobaqa mashqlarini maksimal
natijaviylik bilan bajarish, demak, urinishni joriy imkoniyatlari chegarasida amalga
oshirish motivatsiyasiga ega bo‗lganda
Dostları ilə paylaş: |