Umumiy psixologiya

17.3.Pedagogning o‘zini-o‘zi boshqarish muammosi
Bo‘lajak pedagoglarning oliy o‘quv yurtida olgan psixologik bilimlari ikki unchalik yoqimli bo‘lmagan xossaga ega. Ular, birinchidan, pedagogga amaliyotda zarur bo‘lgan barcha bilimlarni o‘z ichiga qamrab olmagan, bunga sabab pedagogik oliy o‘quv yurtlarida psixologik fanlarni o‘qitish uchun ajratilgan dars soatlari hajmining chegaralanganligidir. Ikkinchidan, bu olingan bilimlar tezda eskirib qoladi va hech bo‘lmaganda besh yilda bir marta yangilab turishni talab etadi, buni o‘z-o‘ziga ta’lim berish yoki malaka oshirishda amalga oshirsa bo‘ladi.

Pedagogning psixologik jihatdan o‘z ustida ishlash deyilganda, uni muntazam ravishda psixologiya fanining turli yo‘nalishlaridagi eng yangi yutuqlar bilan tanishib borishini nazarda tutadi, ular tarbiya va ta’lim bilan bevosita va bilvosita bog‘liqdir. Bu ta’lim psixologiyasi, tarbiya psixologiyasi, Yosh davrlari psixologiyasi, differensial psixologiya, ijtimoiy psixologiya, shaxs psixologiyasi Shuningdek, psixologiya va boshqa fanlar chegarasidagi tibbiyot, patopsixologiya, psixofiziologiya va psixoterapiya.

Pedagogning amaliy faoliyatida psixologik ma’lumotlar olishi mumkin bo‘lgan adabiyotlar ro‘yxati etarli darajada salmoqlidir. Holbuki, pedagogga muntazam ravishda ilmiy kitoblarni va jurnallarni o‘qishga hojat yo‘q, asosiy psixologik bilimlar jamlangan holda keltirilgan, pedagogik faoliyat uchun foydali bo‘lgan bo‘limlarga murojat qilishning o‘zi etarlidir.

Pedagogning kasbiy faoliyati davomida juda zarur jiddiy jihat – bu o‘z- o‘zini boshqarishdir, ya’ni o‘z psixik holati va xulq- atvorini boshqara olish qobiliyati, murakkab pedagogik holatlarda muqobil harakatlana olishidir.

O‘z - o‘zini boshqarish zaruriyati quyidagi hollarda kelib chiqadi:

O‘z- o‘zini boshqarishning psixologik asoslari bilish jarayonini o‘z ichiga oladi: Sezgi, idrok, diqqat, xayol, tafakkur, xotira, nutq Shuningdek shaxs hislatlari – xulq atvori, emotsional holati, vaziyatga munosabati. YUqorida qayd etib o‘tilgan psixik jarayonlarda o‘z-o‘zini boshqarish odam hususiyatlari va holatlari, uning irodasi va ichki tuyg‘ulari bilan bog‘liqdir. Ma’lumki, ichki tuyg‘u barcha psixik holatlarni boshqarishda erkinlik asosi bo‘lib xizmat qiladi, iroda bo‘lsa xatti - harakatlar quvvati va yo‘nalishlari ta’minlaydi.

Qabul qilishni o‘z- o‘zidan boshqaruv aniq qabul qilish vazifalarini qo‘yadi – obrazni tuzish, qo‘yilgan savollarga nimani kuzatish kerak? Nima uchun kuzatish? Qanday qilib kuzatish? kabi aniq javob topish kerak. Kuzatuvni boshlashdan avval biz o‘zimiz uchun bu savollarga javob berishimiz lozim bo‘ladi.

Murakkab pedagogik sharoitlarda (vaziyatda) bunday savollarga aniq javob topishni iloji bo‘lmaydi, bu vaziyatda aniq javob topish uchun bir muncha aqliy va jismoniy kuch sarf qilishga to‘g‘ri keladi. Bunday savollarni avvaldan o‘ylab ko‘rish va ularga amal qilishni talab qiladi, natijada o‘z- o‘zini boshqarishni nazarda tutadi.

Diqqat- e’tiborni boshqarish bir muncha boshqa narsalarga asoslanadi. Ixtiyoriy bo‘lmagan diqqat- e’tiborni boshqarish ular bilan bog‘liq bo‘lgan holatlar, ya’ni organizmning psixofiziologik holatlarini boshqarish orqali bevosita amalga oshirish mumkin. CHarchoq oqibatida ixtiyoriy bo‘lmagan diqqat- e’tibor yomon boshqariladigan bo‘lib qoladi. Xuddi shunday holat kasallik davrida, haddan tashqari emotsional junbushga kelgan holatda, affekt yoki stress holatlarida ro‘y beradi. Bir muncha ta’sir qiladigan vositalar - dam olish, davolash, psixofizik autotrening bu tarzdagi diqqat e’tiborni boshqarishda yaxshi samara beradi.

Ixtiyoriy diqqat e’tiborni, qiziqish uyg‘otadigan, so‘z yordamida yoki qo‘llab- quvvatlash orqali boshqarish mumkin. Odamni diqqat e’tiborini biror narsaga qaratish uchun, e’tiborni uni qiziqishini qo‘llab - quvvatlash kifoya qiladi. So‘z orqali o‘z- o‘zini yo‘naltirish yoki verbal o‘zi- o‘zidan boshqarish har doim to‘g‘ridan- to‘g‘ri yoki bevosita qiziqishga asoslanadi. Ayrim hollarda o‘zini majbur qilib qandaydir ob’ektda, holat yoki voqelikni qiziqarli tomonlarini, e’tiborni uncha uzoq vaqt jalb qilib ko‘rishga etarli bo‘ladi. Qabul qilish orqali ham ularni ma’lum darajada boshqarish mumkin. Pedagog uchun eslash qobiliyatini boshqarish bir muncha qiyinroq va zarurroqdir. Uchtadan ikkita bizga ma’lum eslash jarayoni – eslab qolish va olingan axborotni qayta tiklash – o‘z- o‘zini boshqarish bilan rivojlantirish mumkin. Eslab qolish jarayonining uchinchisi – axborotni saqlab qolishni boshqarish mushkulroqdir, Shuning uchun hamki u ong osti holati (shaxs tomonidan anglab olinmaydigan psixik va holatlar yig‘indisi) darajasida ishlaydi holbuki yodlashni anglab tashkil etib, bevosita ularni ham boshqarish mumkin. Mnemik jarayonlarda o‘z- o‘zini boshqarish har xil usullarga asoslanadi, tasavvur assotsiatsiyalanib bir butunga bog‘lab, ongli ravishda ko‘rib chiqiladi. Eslab qolish zarur bo‘lgan narsalar ko‘z orqali ko‘rilsa, yoki biror narsa bog‘lab tasavvur qilinsa yodda qolishi kuchayadi. Eslab qolishni tezlatish mumkin, sun’iy ravishda yodda bo‘lgan perseptiv obrazlarni va tashqi narsalarni tafakkurda uyg‘otib, ong orqali ularni yangi eslab qolishi kerak bo‘lgan narsalar bilan bog‘lash lozim.

Ongli ravishda fikrlashni ham boshqarish, uni yanada samaraliroq qilish mumkin.

Tafakkurni o‘z- o‘zida boshqarishning asosiy usullari quyidagilar-dir.

• 
  hal qilinishi kerak bo‘lgan vazifa shartlarni diqqat bilan tahlil qilish;
  
• 
  talab qilingan natijani berilgan shartlar bilan solishtirish, bunday maqsad kerakli natijani olish uchun etishmagan narsani aniqlash;
  
• 
  doimiy ravishda mashq o‘tkazib borib, tafakkurni chiniqtirish;
  
• 
  tafakkurni aniq yo‘nalishdagi mashqlar bilan chiniqtirish, ya’ni ketma- ket izlanish va etarli darajada hal qilinishning alternativ yo‘llarni ko‘rib chiqish (bu – vosita anglash jarayoni “sikllanish” deb nomlanadi)
  
• 
  vazifani hal qilishning yo‘llari bilan bog‘liq bo‘lgan aniq farazlarni o‘z ichida yoki ovoz chiqarib so‘zlash (gapirish).
  
• 
  Bajarib bo‘lingan xatti-harakatlar natijalarini va faraz(g‘oya)larni doimiy ravishda yozib borish.
  
• 
  O‘z - o‘zini emotsional boshqarish organizmning muskul to‘qimalari tizimi boshqara bilish qobiliyatiga asoslangan, emotsiogen holatlardan tahlil qilib tafakkurni ongli ravishda faol jalb etish.
  

Hozirgi zamon maktabi muallimlik shaxsi va kasbiy faoliyati uchun zarur bo‘lgan sifat va fazilatlarni egallagan. yangicha fikrlaydigan, ijtimoiy faol pedagoglarni talab qilmoqda.

Ana shunday qator muammolarni oqilona hal qilishning eng muhim omillaridan biri o‘qituvchilarning kasbiy tayyorgarligi jarayonini maqsadga muvofiq tashkil etishdir. SHunga binoan mamlakatimiz ta’limi sohasida amalga oshirilayotgan islohotlarning ustuvor yo‘nalishlaridan biri ham kadrlar tayyorlash sifatini jahon talablari darajasiga etkazishdir. Endilikda oliy ta’lim muassasalari oldiga faqatgina o‘qimishli insonni emas, balki voqealarni oldindan ko‘ra biladigan, to‘g‘ri qaror qabul qila olish mahoratiga ega, o‘zini-o‘zi rivojlantirish zaruriyatini tushunib etadigan oqil va barkamol shaxsni tarbiyalash muammosi qo‘yilmoqda.

O‘qituvchining shaxsiy va kasbiy tayyorgarlik darajasi qanchalik yuqori bo‘lsa, o‘quvchilar bilan ta’lim va tarbiyaviy munosabatlarni yaxshi yo‘lga qo‘ya oladi. O‘qituvchining shaxsiy namunasi va obro‘-e’tibori ta’lim-tarbiya jarayonida bolada qat’iy nuqtai nazarni shakllanishida asosiy rol o‘ynaydi.

Kanadalik psixolog olim Djeyms Marsha yigit-qizlarning kasbiy tayyorgarlik davrini to‘rt bosqichga ajratadi:

1. Yoshlarda kasb haqidagi tasavvur va bilimlarning kamligi, hali noaniqligi bosqichi. Bu bosqich hali shaxsning e’tiqodlari aniq emasligi, kasbni tanlamaganligi, kim bo‘lishi noaniqligi bilan tavsiflanadi.

2. Muddatidan oldin aynan o‘xshashligini topish bosqichi. SHaxs o‘z kuchi, xohishi bilan emas, boshqaning fikri bilan, boshqa kishiga ergashib, tegishli munosabatlar tizimiga qo‘shilishi bilan xarakterlanadi.

3. Moratoriya bosqichi – shaxs o‘zligini aniqlashning krizisi jarayonidaligi bilan, rivojlanishning ko‘p variantlari orasidan o‘zi uchun eng maqbulini tanlashi bilan tavsiflanadi.

4. Erishilgan yutuqning aynanligi bosqichi. Tanlash mojarosi hal etilganligi, shaxs o‘zligini namoyon etishga amalda kirishganligi bilan belgilanadi. O‘qituvchi eng avvalo o‘quv-tarbiya jarayonida o‘quvchilar faolligini oshirishni esdan chiqarmasligi, yuzaga kelgan muammolarni mustaqil echishga o‘rgatishi, o‘quvchi tashabbuskorligi va ijodkorligi asosida o‘zining kimligini namoyish etishiga yordamlashishi zarur. Buning uchun o‘qituvchi shaxsiy hamda kasbiy sifat va fazilatlarni to‘liq egallagan bo‘lishi lozim, bunday o‘qituvchilar o‘quvchilar bilan ko‘proq do‘stona muloqotda bo‘ladilar, o‘zaro fikr almashadilar, mavzuga doir muammoni tahlil qiladilar va bir qarorga keladilar. O‘qituvchi bu o‘rinda butun e’tiborini mavzu mohiyatini o‘quvchilarga singdirishga qaratib, o‘quvchilar e’tiborini kechinmalarini va o‘zlashtirish imkoniyatlarini alohida e’tiborga oladi. O‘qituvchi shaxsiga xos bo‘lgan bilimdonlik, ijodkorlik, mustaqillik hamda pedagogik faoliyati uchun mas’uliyat va javobgarlikni chuqur his etish o‘quv-tarbiya jarayoni samaradorligini ta’minlashning eng muhim omillaridir.

Talabalarda kasbni egallashning shakllanishi ularda majburiyat va javobgarlik hissining tarkib topishi bilan bog‘liqdir. Ularda ana shunday sifat va kechinmalar to‘la shakllangan bo‘lsa, bilimlarni egallash yoki kasbiy kamoloti uchun hech narsa to‘siq bo‘la olmaydi.