1. DİABETES MELLİTUS, GENEL BİLGİ
Hücre enerjisinin büyük bir kesimini glikozdan karşılar. Glikoz hücreye değişik yollarla
alınmaktadır. Glikozun hücreye girmesinde en önemli etmen insülindir.
İnsülin bir hormondur. Pankreasın beta hücrelerinden salınır. Dokuz rakamına (9) benzer
yapıda olan ilk yapısı, değişerek insülin oluşur ve granül halinde hücrede depo edilir.
Kanda belirli düzeyde olan insülin, kan şekerinin yükselmesiyle artarak, şekerin hücre içine
girmesini sağlar. Normal bir kişide ne kadar ağır yemek yenirse yensin, kan şekeri uzun
süre yüksek kalabilir, ancak hiçbir zaman 140 mg/dl üstüne çıkmaz.
Pankreastan salgılanan, kan şekerinin kullanılmasını düzenleyen insülin hormonunun
yetersizliğinde diabetus mellitus (şekerli diabet) ortaya çıkar.
* Çocuklarda daha sık görülen tip (TİP 1 DİABET), jüvenil tip diabet olarak da
tanımlanmakta idi ve esas patoloji insülin azlığıdır.
* İnsülin yetersizliğinden daha ziyade, hücrelerde glikozun aktif alımında hücre zarındaki
alıcı (reseptör) yetersizliği olan tip (TİP 2 DİABET), erişkinlerde daha çok görülen tiptir.
Diabetes mellitusun belirgin olmasında etken olanlar:
- Gebelik ve sık doğumlar,
- İnfeksiyonlar,
- Uzun süre kortikosteroid, diüretik, doğum kontrol hapı kullanılması,
- Fiziksel ve psikolojik travmalar,
- Yaşantı, yaş, meslek,
- Obesite (şişmanlık),
- Heredite,
- Bazı özel doku antijenlerini taşıma sayılabilir.
Dostları ilə paylaş: