2. BESLENMENİN DİABETES MELLİTUS
OLUŞUMUNA ETKİSİ
Şişmanlık: Şişmanlık ve diabet arasında yakın bir ilişki bulunmuştur. Şişmanlık (obesite)
durumunda hücrelere şeker alımı insülin varlığında bile zorlaşmaktadır. Reseptör etkisizliği
oluşmaktadır. Kişi zayıflayınca düzelmektedir. Bu nedenle Tip 2 diabette hasta mutlaka
normal kilosunda tutulmalıdır.
Diyetteki şeker oranı: Basit şekerlerin (monosakkarit) fazla tüketilmesi diabet oluşumunu
arttırmaktadır. Glikoz doğrudan insülin yapımı üzerinde uyarıcı olmaktadır. Bu nedenle
insülin depo ve/veya yapımı kısıtlı ise, fazla şeker alımında hiperglisemi gözlenebilir.
Posa: Diyet posasının az olduğu durumlarda hiperglisemi gözlenmiştir.
Yağ asitlerinin, sodyum tuzlarının fazla alınması, vitamin yetersizliği, kan şekerini
yükseltmektedir.
Çocuklukta geçirilen ağır malnütrisyon pankreas harabiyeti oluşturarak diabet riski
oluşturmaktadır.
O b e s i t e i l e d i a b e t e s m e l l i t u s ( T i p 2 ) a r a s ı n d a k i i l i ş k i y i a ç ı k l a y ı n ı z .
F a z l a ş e k e r l i g ı d a i l e d i a b e t i l i n t i s i n e d i r ?
H i p e r g l i s e m i i l e p o s a l ı g ı d a a l ı m ı a r a s ı n d a i l i ş k i v a r m ı d ı r ?
K a n ş e k e r i n i y ü k s e l t e n d i ğ e r g ı d a l a r ı b e l i r t i n i z .
M a l n ü t r i s y o n s o n u c u d i a b e t g e l i ş e b i l i r m i ?
Dostları ilə paylaş: 
