Жўшқинлик (темперамент) – инсоннинг динамик ўзига хосликларининг тавсифи, тезкорлик, шиддатлик, суръат, унинг руҳий жараѐнлари ва ҳолатининг мароми.
Инсон – ижтимоий муҳитда ривожланишнинг нодиримкониятларига эга биологик мавжудот.
Инверсион технология – ахборотларни турли томонидан ўрганиш, ўрнини алмаштириш хусусиятига эга бўлиб, мустақил фикрлаш тизимини шакллантиради.
Интеграллашган технология – ахборотларни ташкил қилувчи чексиз, майда бўлаклардан ташкил топган қисмларнинг ўзаро чамбарчас боғлиқлиги, яхлитлиги, бир бутунлиги асосида тўғри хулоса чиқаришга имконият беради.
Инсоншунослик – шахсни ҳар томонлама ривожлантиришга йўналтирилган, унинг ҳаѐт фаолияти шароитларини самарадорлаштиришга қаратилган назарий-амалий, антропологик, табиий, гуманитар ва бадиий билимлар тизими.
Индивидуаллик – инсоннинг биоижтимоий ўзигахослиги, унинг такрорланмаслиги.
Инсонпарварлик – ўқувчи, ўқитувчи, ота-оналарга дўстона муносабатда бўлиш. Улар ҳурматини жойига қўйиш, эъзозлаш.
Инклюзив технология – ўқитувчи билан ўқувчининг ўзаро муносабатларида тенглик асосида таълим-тарбия жараѐнини ташкил этишга хизмат қиладиган технология.
Ишонтириш – тарбияусули, унингвоситасидаўзигайўналтирилганқоидалар, талабларнишахсонглиўзгаришгаэришади.
Нутқ қобилияти – раҳбарнинг ўз фикрини, ҳис-туйғуларини нутқ ѐрдамида, шу билан бирга мимика ва пантомимика ѐрламида аниқ ва равон қилиб ифодалаб бериш ҳамда уларнинг фаолиятини маълум йўналишда ўзгартириш ѐки керакли йўналишда ташкил қилиш қобилиятидир.
Карьера – касбий ўсиш, хизмат бўйича юқорилаш, ижтимоий танолиниш.
Камолотга интилишнинг йўқлиги – ўз устида ишлашдан бош тортган раҳбар қалтис вазиятдан ўзини олиб қочади, ўз имконият ва қобилиятини ривожлантириш устида ишламайди, таваккалга бормайди ва эски, одат тусига кирган хатти-ҳаракатлари доирасидан чиқолмайди.
Коммуникатив маҳорат - инсонларни тўғри тушуниш, улар билан ҳамкорликда ҳаракат қилиш, мулоқот қобилияти билан боғлиқ бўлган кўникмалардан ташкил топади.
