Verdiği ilham ve sevgi dolu destek ile bu kitabın yazilmasini

NİMET YA DA BELA 
Başka biri aynı dersi başka bir şekilde verdi bana. Bu 
bir iş kurmak için on beş yılını harcamış bir adamdı. Sıkı ça­
lışan, gayretli, sebatlı bir insandı. Ve ekspres otoyol açıldı. 
Yol açıldığında artık onun iş yeri sapa yerde kalmıştı, işler 
birden değişiverdi, işler bir gün yolunda giderken, ertesi gün 
tek bir müşteri bile gelmiyordu. "Ne yapmalıyım? Her şey 
kötü gidiyor" dedi bana. Plânlarının bozulduğunu anlatmaya 
çalışıyordu. 
"işi ilk kurduğunda nasıl başarılı oldun?" diye sordum. 
"Şey" dedi, "Sahip olduğum tüm deha ve yaratıcılığımı 
kullandım. Fakat bunu bir kez yaptım. Nasıl tekrarlayabili­
rim?" 
"Aynı sorunu yaşayan birisi sana gelseydi ne derdin?" 
diye sordum. 
Uzunca bir süre düşündü ve gülümsedi. "Şey" dedi, "Ko­
nuşmalarınızdan birinde yapılması gerekeni yapmak için içi­
mizdeki Güce her an inanmamız, güvenmemiz gerektiğini 
söylemiştiniz. Bize küçük bir şiir verdiğinizi hatırlıyorum. 
Şöyle bir şeydi: "Hayat yardalarla zor, inçlerle kolaydır..." 
Doğru yanıtları bulacağımı bilir ve buna inanırsam bulabili-
120 
121 

---

rim. İşimde büyük kayıplarım olduğunu varsayalım, ama 
kaybettiğim sadece para. Ailem, sağlığım ve içimdeki Güç 
her an yanımda." 
"Evet" dedim. "Hâlâ deha ve yaratıcılık sahibisin, Tanrı' 
nin mükemmel Hayatını hâlâ ifade edebilirsin." 
İşler her ters gittiğinde Gerçeği kanıtlama ve hayatı­
mızdaki Gücü gösterme fırsatına sahip oluruz. İnsanlar so­
runlarını anlatmaya geldiğinde İsa hiçbir zaman şaşırmazdı. 
Doğuştan kör olan bir adama şifa verdiğinde havariler, "Ki­
min günahı yüzünden bu adam kör doğdu, kendisinin mi 
yoksa anne-babasının mı?" diye sordular. Kimse günah işle­
medi, Tanrı'nın gücü onunla ortaya koyulmalıydı, dedi İsa. 
Deuteronomy'de de dendiği gibi, Bela nimete dönüştü, çünkü 
Tanrı sizleri seviyor. 
Arkadaşım bunu kanıtladı. Sahip olduğu deha ve yara­
tıcılığı kullanarak başka bir yerde başka bir iş kurdu. Bugün 
eskisinden on kat daha fazla para kazanıyor. Expres otomo­
bil yolu tebdil-i kıyafet etmiş bir nimete dönüştü. Problemi 
olumlu, yapıcı bir şekilde karşılamasaydı böyle olmayacaktı. 
Hayatın kendisine karşı olduğunu düşünüp yenilgiyi kabul­
lenmedi. Hayat bizimleyse kim bize karşı olabilir. Hayat her 
zaman bizimledir. 
Var olan koşullara neyin neden olduğu gerçekten önem­
li değil. Samanlık yanıyorsa yangını neyin başlattığının ne 
önemi var. Sorulması gereken soru, "Yangını söndürmek için 
ne yapmalıyım?" olmalı. 
HER ZAMAN BİR ÇIKIŞ YOLU VARDIR 
Kaymak kovasına düşen iki küçük kurbağanın hikâ­
yesini çok severim. Kurbağalardan biri korkuyla doluydu ve 
derin bir aşağılık duygusuna sahipti. Kaymağın içinde yüz-
meye çalıştı, ama çok geçmeden vazgeçti. Kaymağın içinde 
nefes alamadı ve boğuldu. Öbür kurbağa ise bir yolunu bu­
lup kovadan çıkacağını biliyordu. Boğulan arkadaşını seyre­
derken, "Bu benim başıma gelmeyecek!" dedi kendi kendisi­
ne. Sonra ön ayaklarını kovanın kenarına yerleştirdi ve arka 
ayaklarını çırpmaya başladı. Kısa zamanda altında bir tere­
yağı tabakası oluştu. Altındaki adayı hisseder hissetmez dı­
şarıya atladı. Bu işin üstesinden gelmenin bir yolu olduğunu 
biliyordu ve haklı çıktı. Mücadeleyi göze aldı ve kazandı. 
Evet ne olduğu değil, nasıl tepki gösterdiğimiz önemlidir. 
DANIEL SORUNUN ÜSTESİNDEN GELDİ 
Aslan inindeki Daniel'in hikâyesi klasik bir örnektir. 
Daniel, Kral Darius'a çok yakındı. Darius ona saygı duyuyor­
du ve sarayında yüksek bir konuma getirmişti. Sadece Kral 
onun üstündeydi. Bu saraydaki diğer insanların onu kıskan­
malarına neden oldu. Daniel'i tuzağa düşürmenin yollarını 
aramaya başladılar. Kraldan başka bir tanrıya tapanların 
bir aslan inine atılarak cezalandırılması yasasını Darius'a 
kabul ettirdiler. Kral arkadaşına nasıl bir kötülük yaptığı­
nın farkında değildi. İnsanların kendisini övmek, ona tap­
mak istediklerini düşünüyordu sadece. Bu egosuna hitap 
ediyordu. Yasa uygulamaya konulur konulmaz düşmanları 
Daniel'i yakın takibe aldılar. Daniel doğal olarak kendi tan­
rısına ibadet ediyordu. Kralın başka seçeneği yoktu. Gere­
ken saygıyı ve sevgiyi göstermesine rağmen aslan inine gön­
derdi onu. Fakat emrini verirken "Sürekli hizmet ettiğin 
Tanrın seni kurtaracaktır" dedi. Sonra sarayına döndü ve ge­
ceyi oruç tutarak geçirdi. Sabah erkenden arkadaşının ne 
durumda olduğunu görmeye gitti. İncil'de kralın acıklı bir 
sesle Daniel'e şöyle seslendiği yazar: "Daniel, yaşayan Tanrı' 
nın hizmetkârı, sürekli hizmet ettiğin Tanrın seni aslanlar-
122 
123 

---

dan kurtarabildi mi?" Ve Daniel'in "Sevgili Kral, sonsuza dek 
yaşa. Tanrım meleğini gönderip aslanların ağzını kilitledi, 
bana dokunamadılar bile" dediğini duyduğunda sevincinden 
ne yapacağını bilemedi Kral Darius. 
Bir aslan inine atılsaydık neler hissederdik acaba? Ken­
dimize yeterince güvenebilir miydik, yoksa "Pes ediyorum, 
her şey benim aleyhime" mi derdik? Daniel kralın da düşün­
düğü gibi olayın üstesinden gelmeyi başardı, incil'de sözü 
edilen "Melekler", hizmetimizdeki Yüce îlham'ı temsil eder­
ler, tçimizdeki Mükemmel Gücün varlığına güvenirsek başı­
mıza hiçbir kötülük gelemez.