Vitaminlar haqida umumiy tushuncha. V itaminlar haqidagi ta’limot vitaminologiya hozirgi vaqtda mustaqil fan tarmog’idir

 Vitaminlar haqida umumiy tushuncha. V itaminlar haqidagi ta’limot – vitaminologiya hozirgi vaqtda mustaqil fan tarmog’idir. Vaholanki, bundan 100 yil oldin organizmning normal hayot kechirishi uchun oqsil, uglevod va yog’lar, mineral moddalar va suvning qabul qilinishini yetarli deb hisoblaganlar.. Lekin amaliyot va tajribalarning ko’rsatishicha, organizmning normal rivojlanishi va o’sishi uchun bu moddalarning o’zi yetarli emas ekan. Ovqat tarkibida qandaydir moddalarning yetishmasligi bilan sodir boladigan kasalliklar epidemik xarakterga ega bo’lgan. XIX asrda singa kasalligidan letal holatlar 70-80% ga yetgan. Ayni shu vaqtda beri-beri kasalligi Janubi-Sharqiy Osiyo va Yaponiya davlatlarida keng tarqaldi. Yaponiyaning 30% ga yaqin aholisi shu kasallikka chalingan.

3 Yapon shifokori K.Takaki gosh, sut va yangi sabzavotlarda beri-beri kasalligini oldini oladigan modda bor, degan xulosaga kelgan. Keyinchalik golland shifokori K.Eykman Yava orolida ishlab, u yerning aholisi asosan tozalangan guruch bilan ovqatlangani, tovuqlarga ham tozalangan guruch berilganda odamlardagi kabi beri-beri kasaliga oxshagan turining rivojlanishini korsatib bergan. K.Eykman tovuqlarni tozalanmagan guruch bilan boqishganda, ularning sogayishini kuzatgan. Bu malumotlar asosida guruch postlogida davolash xususiyatiga ega bolgan nomalum modda bor degan xulosaga kelgan. Haqiqatan ham, guruch postlogida odan organizmidagi normal hayotni taminlaydigan moddalar borligini isbotlab berdi.

4 Vitaminlar haqidagi talimotning rivojlanishi N.Lunin nomi bilan ham bog’liqdir. Olim ovqat tarkibida oqsil, uglevod, yog’, tuz va suvdan tashqari hayot uchun zarur bo’lgan almashtirib bo’lmaydigan qandaydir noma’lum modda bor, degan xulosaga kelgan. K.Funk birinchi bo’lib kristall holda ajratib olingan beri-beri kasalligi rivojlanishining oldini olgan organik moddani topgan va o’z tarkibida aminoguruhlarni saqlagani uchun bu noma’lum moddalarni Vitaminlar deb atashni taklif etgan (lat. vita – hayot deganidir). Darhaqiqat, vitaminlarning ko’pchiligi o’zining tarkibida aminoguruhlarni saqlamasa ham vitaminlar deb nomlanishi biologiya va tibbiyotda mustahkam
Advertisements

5 . Vitaminlar shartli ravishda vitaminlar va vitaminsimon moddalarga bolinadi. Vitaminsimon moddalar biologik xossalari bilan vitaminlarga oxshaydi, lekin odatda kop miqdorda talab etiladi. Hamma organizmlar uchun bir birikmaning ozi vitamin bolib hisoblanmaydi. Masalan, askorbin kislotasi odam va dengiz chochqasi uchun vitamin hisoblanadi, chunki ularda sintezlanmaydi, kalamush quyon va itlar uchun esa askorbin kislotasi vitamin hisoblanmaydi, chunki u bu hayvonlarning toqimalarida sintezlanadi. Odam organizmida ovqat va ichak bakteriyalari vitaminlar manbai hisoblanadi. Ichak bakteriyalari kop vitaminlarni ozlari sintezlaydilar va vitaminlarning organizmga tushishida muhim manba hisoblanadi.

6 Eruvchanligiga qarab yogda va suvda eriydigan vitaminlar tafovut etiladi. I. Suvda eruvchan vitaminlar: 1.B 1 vitamini – tiamin, antinevrit. 2.B 2 vitamini – riboflavin, osish vitamini. 3.B 6 vitamini – piridoksin, antidermatin, adermin. 4.B 12 vitamini – kobalamin, antianemik. 5.PP vitamini – niatsin, nikotinamid, antipellagrik. 6.B c vitamini – folat kislota, antianemik. 7.B 3 vitamini – pantotenat kislota, antidermatit. 8.H vitamini – biotin, antiseborrit, bakteriyalar va achitqi osish omili. 9.C vitamini – askorbin kislota, kapillyarlarni mustahkamlovchi. II. Yogda eruvchan vitaminlar: 1.A vitamini – retinol, antikseroftalmik. 2.D vitamini – kaltsiferol, antiraxitik. 3.E vitamini – tokoferollar, antisteril, kopayish vitamini. 4.K vitamini, naftaxinon, antigemorragik.

8 Shuningdek, bazilari organizmda malum miqdorda sintezlanadigan vitaminlarga oxshab tasir etadigan turli kimyoviy moddalar guruhi tafovut etiladi; odam va bazi hayvonlar uchun bu moddalar vitaminsimon moddalar guruhiga kiritilgan. Ularga xolin, lipoat kislota, B 15 vitamini (pangamat kislota), orotat kislota, inozit, ubixinon, paraaminobenzoat kislota, karnitin, linol va linoleat kislotalari, vitamin U (yazvaga qarshi omil) kabilar kiradi. Fiziologik tasiri boyicha vitaminlarni quyidagi guruhlarga bolish mumkin: 1.Organizmning umuniy rezistentligini oshiruvchi vitaminlar: B 1, B 2, PP, A, C. 2.Antigemorragik vitaminlar: C, R, K. 3.Antianemik vitaminlar: B 12, folat kislota, C. 4.Antiinfektsion vitaminlar: A,C. 5.Korishni boshqaruvchi vitaminlar: A, B 2, C.

10 Vitaminlar istemol omillari bolib, juda kam miqdorda saqlanadilar va organizmdagi biokimyoviy, fiziologik jarayonlarning normal kechishida, butun modda almashinuvining boshqarilishida qatnashadilar. Modda almashinuvining buzilishi kopincha organizmga vitaminlarning kam qabul qilinishi, ovqat tarkibida bolmasligi yoki ularning organizmda hazm bolishi buzilishi bilan bogliqdir. Natijada avitaminoz holati rivojlanadi – ovqatda vitaminning umuman bolmasligi yoki organizmda ozlashtirilishining buzilishi sababli kasallik vujudga keladi. Ayrim vitaminlar ovqat bilan birga otmishdoshlar shaklida – provitaminlar korinishida boladi va ular toqimalarda vitaminlarning biologik faol shakllariga aylanadi. Ichaklarda sorilganda otgan yogda eruvchi vitaminlar toqimalarda toplanadi; suvda eriydigan vitaminlar kofermentlarga aylanadi va apoferment bilan boglangan holda murakkab ferment tarkibiga kiradi. Fermentlarning yashash muddati chegaralangan bolganligi sababli kofermentlar parchalanadilar va organizmdan turli metabolitlar korinishida chiqarib yuboriladi. Yogda eriydigan vitaminlar ham katabolizmga uchraydi, lekin ular suvda eriydigan vitaminlarga nisbatan sekinroq parchalanadi. Shu sababli ham ovqat bilan birga vitaminlar doimo kirib turishi kerak. Vitaminlar disbalansi yetishmagan (manfiy balans) va ortiqcha (musbat balans) korinishlarida namoyon boladi. Vitaminning qisman yetishmasligi gipovitaminoz, judayam tanqis bolishi – avitaminoz deb ataladi. Bitta vitaminning yetishmasligi monogipovitaminoz, bir nechtasining yetishmasligi esa – poligipovitaminoz deb ataladi. Osiyo, Afrika va Janubiy Amerika davlatlarining ayrim hududlarida aholi bir xil osimlik tabiatiga ega bolgan ovqat mahsulotlarini istemol qilganda avitaminoz holatlari uchraydi. Toqimalarda vitaminlarning ortiqcha toplanishi gipervitaminoz deb ataladi. U yogda eriydigan vitaminlar uchun xos. Vitaminlar istemol omillari bolib, juda kam miqdorda saqlanadilar va organizmdagi biokimyoviy, fiziologik jarayonlarning normal kechishida, butun modda almashinuvining boshqarilishida qatnashadilar. Modda almashinuvining buzilishi kopincha organizmga vitaminlarning kam qabul qilinishi, ovqat tarkibida bolmasligi yoki ularning organizmda hazm bolishi buzilishi bilan bogliqdir. Natijada avitaminoz holati rivojlanadi – ovqatda vitaminning umuman bolmasligi yoki organizmda ozlashtirilishining buzilishi sababli kasallik vujudga keladi. Ayrim vitaminlar ovqat bilan birga otmishdoshlar shaklida – provitaminlar korinishida boladi va ular toqimalarda vitaminlarning biologik faol shakllariga aylanadi. Ichaklarda sorilganda otgan yogda eruvchi vitaminlar toqimalarda toplanadi; suvda eriydigan vitaminlar kofermentlarga aylanadi va apoferment bilan boglangan holda murakkab ferment tarkibiga kiradi. Fermentlarning yashash muddati chegaralangan bolganligi sababli kofermentlar parchalanadilar va organizmdan turli metabolitlar korinishida chiqarib yuboriladi. Yogda eriydigan vitaminlar ham katabolizmga uchraydi, lekin ular suvda eriydigan vitaminlarga nisbatan sekinroq parchalanadi. Shu sababli ham ovqat bilan birga vitaminlar doimo kirib turishi kerak. Vitaminlar disbalansi yetishmagan (manfiy balans) va ortiqcha (musbat balans) korinishlarida namoyon boladi. Vitaminning qisman yetishmasligi gipovitaminoz, judayam tanqis bolishi – avitaminoz deb ataladi. Bitta vitaminning yetishmasligi monogipovitaminoz, bir nechtasining yetishmasligi esa – poligipovitaminoz deb ataladi. Osiyo, Afrika va Janubiy Amerika davlatlarining ayrim hududlarida aholi bir xil osimlik tabiatiga ega bolgan ovqat mahsulotlarini istemol qilganda avitaminoz holatlari uchraydi. Toqimalarda vitaminlarning ortiqcha toplanishi gipervitaminoz deb ataladi. U yogda eriydigan vitaminlar uchun xos.

 D vitamini organizmda kalsiy va fosfor almashinuvi normal o'tishida ishtirok etadi. U ayniqsa, ikki-uch yoshgacha bo'lgan bolalar suyagining to'g'ri shakllanishi, o'sishi va rivojlanishida katta ahamiyatga ega. Bu vitamin yetishmasligi natijasida yosh bolalarda raxit kasalligi yuzaga keladi. D vitamini baliq yog'ida, tuxum sarig'ida, sut va sut. in.'ihsulotlarida ko'p bo'ladi. U quyoshning ultrabinafsha nurlari la'sirida odam terisida ham hosil bo'ladi. Bolalarni ochiq havoda chiniqtirish raxit kasalligining oldini olishda muhim ahamiyatga ega.

18 Vitamin D - kalsiferol va antiraxitik vitamin. Uning eng muhim vakillari D 2 va D 3. Osimlik mahsulotlarida vitamin D ning miqdori kop emas. Hayvon mahsulotlaridan jigar, tovuq tuxumi, baliq, sut, sariyogda kop saqlanadi. Vitamin D 3 ning organizmdagi eng asosiy vazifasi kalsiy va fosfor gomeostazini saqlash, suyakuing minerallanishi va qayta tiklanishini taminlashdir. Vitamin D ingichka ichakdagi ot kislotalari ishtirokida soriladi, keyin jigarga tashiladi va u yerda NADH va molekulyar kislorod ishtirokida ishlovchi mitoxondriyalar sistemasi tasirida 25- oksixolekalsiferolga aylanadi. 25- oksixolekalsiferol buyraklarda gidroksillanadi, natijada gormonal xususiyatga ega bolgan 1,25- dioksixolekalsiferol hosil boladi.