Ümumi metabolizmidə zülalın qiymətini nəzərə almadan energetik
ekvivalentin tənəffüs əmsalından (TƏ) asılılığı
Orta tənəffüs əmsalı 0,22 təşkil edir.
TƏ
1,0
0,9
0,82
08
07
KC/L 0
2
21,1
20,6
20,2
20,1
19,6
Hesablama nümunəsi. Əvvəlki misalda olduğu kimi ok-
sigenin udulması 280 ml/dəq təşkil edir, amma tənəffüs əmsalının
qiyməti 0,82 təşkil edir (enerji ekvivalentin orta qiyməti 20,2 KC/L
O
2
bərabərdir). Bu halda metobolizmin intensivliyi 0,280-
20,2«5,66KC/dəq«8150KC/gün (təqribən 94 vt). Əvvəlki misalla
müqayisədə fərq 358 KC/gün və ya 4% təşkil edir.
Tənəffüs əmsalına təsir edən amillər. Xaric olan C02-ın və
istifadə olunan oksigenin miqdarı aşağıdakı üç amildən asılıdır.
1.
Mübadilədə iştirak edən qidalı maddələrin tipindən. Belə
müəyyən edilmişdir ki, tənəffüs əmsalı - karbohidratların
oksidləşməsi zamanı - 1,0, yağların oksidləşməsi zamanı - 0,7
327
downloaded from KitabYurdu.org
və zülalların oksidlşməsi zamanı isə-0,8 (cədvəl 2).
2.
Hipervintilyasiyadan. Hipervintilyasiya zamanı orqa-
nizmdən əlavə xaric olan CO
2
metobolik proseslər zamanı əmələ
gələn CO
2
ilə əlaqəli olmayıb, toxuma və qanda olan CO
2
ilə
əlaqədardır. Qann və toxumalarda əlavə oksigen toplana bilmədiyi
üçün, hipervintilyasiya udulan oksigenin həcminə təsir etmir. Hava
balonunun doldurulması çox ağır psixoloji stress və süni tənəffüs
(bu zaman ventilyasiyanm dəqiqəlik həcmi tələb olunan səviyyədən
yüksək olur) və b. amillər hipervintilyasiyaya səbəb ola bilər.
3.
Bir qida maddəsinin digər qida maddəsinə çevrilməsi
zamanı. Bu hal qida rasionunun çox hissəsini karbohidratlar təşkil
edəndə müşahidə edilir. Belə ki, yağlarda, karbohidrat- lara
nisbətən oksigen az olur. Belə ki, həddindən artıq karbo- hidratla
orqanizmi yüklədikdə ağciyərlərlə udulan oksigenin miqdarı aşağı
düşür, tənəffüs əmsalı isə artır. Həddindən artıq qidalanma ən son
halda tənəffüs əmsalının qiymətinin ördəklərdə 1,38, donuzlarda
1,59 arasında dəyişməsinə, aclıq dövründə və diabet zamanı
tənəffüs əmsalı 0,6 qədər düşə bilər. Bu qlükozanın metobolizminin
aşağı düşməsi zamanı yağ və zülalların mübadiləsinin
intensivliyinin qüvvətlənməsi zamanı müşahidə edilir.
Standart həcm. Havada temperatur və təzyiqin həqiqi
qiymətindən asılı olmayaraq, nəticəni müxtəlif eksperimentlərdən
alman rəqəmlərlə müqayisə etmək üçün oksigenin udulması
intensivliyinin standart şəraitə uyğun hesablamaq lazımdır.
Standart temperatur, təzyiq, rütubət üçün aşağıdakı şərait qəbul
edilir; O
0
C, 760 mm.Hg.st. və quru hava.
Yenidən hesablama koeffısentini düstura uyğun cədvəl
rəqəmlərinə görə alırlar.
v r
-P
t
-f
K
,o 273
0
760
273+ (
Vo-standart həcm, V - təyin edilən həcm, Pb - barometr
təzyiqi, PH
2
o-spirometrdə su buxarı təzyiqi, t - təyin edilən qazın
həcminin Selsi termometri ilə temperaturu.
Tam orqanizmdə oksigenin mənimsənilməsini təyin etmək
328
downloaded from KitabYurdu.org
üçün qapalı (şəkil 4) və açıq (şəkil 6) sistemdən istifadə edilir.
Maddələr mübadiləsinin intensivliyini qapalı üsulla
müəyyən edən zamanı təcrübədə vahid vaxt ərzində sərf olunan
oksigeni təyin etmək lazımdır. Bu məqsəd üçün həm qapalı, həm də
açıq respirator sistemlərdən istifadə olunur.
Qapalı sistem. Bu sistemdə prinsip ondan ibarətdir ki, insan
içərisi oksigenlə dolu olan spirometrdən nəfəs alır. Nəfəs vermə
havası içərisində natrium karbonat olan və karbon iki oksidi udan
rezervuardan buraxılır və bundan sonra qaz qarışığı yenidən
spirometrə qayıdır. Qeyd olunan olunan spiro- qramma əyilmə
bucağı ilə xarakterizə olunur (şəkil 4). Vahid vaxt ərzində
sistemdən xaric olan oksigeni hesablamaq üçün əyilmə bucağının
əyrisi müəyyən edilir. Əyilmə bucağının əyrisinin uzun olması
sistemdən çox oksigen xaric olmasını göstərir. Qapalı sistemdə
oksigen çox sərf olunduğu üçün sistem daimi oksigenlə təmin
edilməlidir. Qapalı sistemin əhəmiyyəti ondan ibarətdir ki, oksigeni
təyin etməyə ehtiyac qalmır, çatışmayan cəhəti tənəffüs əmsalını
təyin etmək mümkün deyil.
Natrium karbonat
Şəkil 4. Qapalı sistemdə oksigenin udulmasının təyin edilməsi prinsipi. İnsan oksigenlə dolu
zəngəbənzər qaz balonundan nəfəs alır; nəfəs verilən havadan xaric olan COı qaz ölçən cihaza
qayıdana qədər natrium karbonat tərəfindən udulur. Ritmik dalğanın aşağı əyrisindən xətti çəkib,
əyilmə bucağının əyrisini təyin etməklə, oksigenin udulma intensivliyinin surətinin əhəmiyyətini
tapmaq olar (verilən vəziyyətdə 9,5L/dəq-dir).
329
downloaded from KitabYurdu.org
Açıq sistem. Açıq respirator sistemdə nəfəs verilən və nəfəs
alınan havanın getdiyi yol ayrılır. Adətən təmiz hava ilə nəfəs alınır,
həm də nəfəs alman havanın yolunda onun həcmini, həmçinin O
2
və
CO
2
qatılığım müəyyənləşdirmək üçün cihaz qoyulmuşdur. Nəfəs
alman tənəffüs havasında qaz komponentlərinin miqdarı məlumdur.
Ancaq istifadə olunan oksigeni və xaric olan CCh-ni hesablamaq
lazımdır.
Tənəffüs əmsalı 1 olarsa, onda hesab etmək olar ki, nəfəs
verilən və nəfəs alınan havanın dəqiqəlik tutumu eynidir. Nəfəs
vermə havası, nəfəs almaya nisbətən xaricə az verildikdə tənəffüs
əmsalı 1,0 aşağı olur. Lakin tənəffüs əmsalı məlum olanda da
dəqiqəlik tutumu Duqlas üsulu ilə təyin etmək olar (şəkil 5).
Şəkil
5. Duqlas kisəsi ilə oksigen qazının miqdarının təyini.
Bu üsulda 10-15 dəqiqə ərzində kisəyə nəfəs vermə havası
doldurulur (şəkil 5). Kisəyə nəfəs verən zaman burun sı- xıcı ilə
sıxılır, təmiz hava klapandan kisəyə daxil olur. Kisədə olan
havadakı O
2
və CO
2
miqdarı təyin edilir. Kisəyə toplanan bütün
havanın həcmi qazometrin köməyilə təyin edilir.
330
downloaded from KitabYurdu.org
A
Şəkil 6.
Açıq sistem oksigenin udulması və karbon dioksidin xaric edilməsinin
təyin edilməsi prinsipi. A. İnsan burnu sıxıcı ilə sıxıldıqdan sonra ikitərəfli klapandan
muştuk vasitəsilə təmiz hava ilə nəfəs alır. Nəfəs verilən havanın miqdarı sorucu nasosla
tənzim olunan qazometr (və ya pnevmotaxoqrafıya) vaitəsilə ölçülür. Bu cihaz nəfəs
verilən havada mütənasib miqdarda bütün komponentləri olan nopsiyam almağa imkan
verir. B. İnsan nəfəs alma və nəfəs verməni klapanı olmayan muştuk (və ya maska və ya
kapşuyon) vasitəsilə həyata keçirir. Qaz analizatoruna saxlanma yerindən daxil olan
oksigen və karbondioksidin miqdarı udulan oksigenin və xaric olan karbon dioksidin
miqdarı ilə düz mütənasibdir.
Tənəffüs və fosforlaşmanın bir-birindən ayrılması. Bir
sıra kimyəvi maddələr ATF-sinetazinin proton kanalma
toxunmadan (protonoforlar) protonları və digər ionları (ion-
noforlar) membran arası boşluqdan membranla matrisə daşıya bilər.
Bunun nəticəsində elektrokimyəvi potensial itir və ATF-in
sintezi dayanır. Bu hadisə tənəffüs və fosforlaşmanın ayrılması
adlanır. Ayrılmanın nəticəsində ATF-in miqdarı azalır, ADF isə
çoxalır. Aralayan maddələrə misal, bir sıra dərman maddələri
(məsələn, antikoaqluyant dikumarın) və ya
331
downloaded from KitabYurdu.org
metabolitlər (məsələn, bilirubin və trioksin) ola bilər.
15.4.
Zülal mübadiləsi
Orqanizmin dörddən üçünü zülallar təşkil edir. 20-dən çox
amin turşuları zülalların tərkibinə daxildir. Bir sıra zülal
molekulları bir-birilə hidrogen əlaqəsi, elektrostatik qüvvə və ya
sulfıhidril, fenol və b. qruplarla birləşmiş bir neçə peptid
zəncirindən ibarət olur.
Əvəz olunan və əvəz olunmayan amin turşuları. Orqa-
nizmdə olan 20-dən çox amin turşusundan 10-nu arqinin, ba- lin,
histidin, izoleysin, leysin, lizin, metionin, treonin, tripto- fan,
fenilalanin hüceyrədə sintez oluna bilmədiyi üçün, orqanizmə qida
maddələri ilə daxil olmalıdır.
Amin turşularının nəqliyyat və deponirə olunması. Mədə-
bağırsaq borusunda zülalların parçalanmasının son məhsullaı amin
turşularıdır. Qanda aminturşularının normal səviyyəsi 35-dən 65%-
ə qədər təşkil edir. Qanda olan amin turşuları 510 dəqiqə
müddətində hüceyrələrə daxil olurlar. Amin turşuları molekulları
membranmdan hüceyrəyə fəal daşınma və diffu- ziya yolu ilə nəql
olunurlar. Hüceyrəyə daxil olandan sonra fermentlərin təsiri ilə
hüceyrə zülalları ilə birləşdiyi üçün, onların miqdarı hüceyrədə
həmişə az olur. Bir çox hüceyrə daxili zülallar tez bir zamanda
həzm fermenti lizosomin təsiri ilə amin turşularına çevrilib yenidən
qana daxil ola bilirlər.
Nüvənin xromosom aparatının zülalları və struktur zülalları
(kallogen və əzələnin yığıcı zülalları) müstəsna təşkil edir və
qanuna tabe olmurlar. Bu zülallar yenidən amin turşularına
çevrilmir. Əgər amin turşularının plazmada olan miqdarı normadan
aşağı olarsa, onda sərbəst amin turşuları hüceyrədən plazmaya
keçərək onun plazmada qatılığını normal səviyyəyə çatdırır. Eyni
vaxtda hüceyrə zülalları da amin turşularına parçalanır. Hüceyrə
zülalı olan öz tələbatını təmin etdikdən sonra amin turşularının
artığı yağlara və qlikogenə mübadilə olunur.
332
downloaded from KitabYurdu.org
Plazmanuı zülallarının funksiyası. Plazmanm əsas zü-
lalları - albimun, qlobulin və fıbrinogen zülallarıdır. Albumin- lər
kalloid osmotik təzyiqi təmin edir, Qlobulin immunitetin
formalaşmasında iştirak edir. Fibronogen qanın laxtalanmasına
səbəb olan fıbrin liflərini əmələ gətirir.
Hər gün orqanizmdə ən azı 400 qr zülal parçalanır və sintez
olunur. Hətta aclıq və qorxulu çəkinin tükənməsinə səbəb olan
xəstəliklər zamanı belə toxuma zülalları ilə ümumi plazma zülalları
arasında münasibət (33:1) nisbətən sabit qalır.
Orqanizmdə zülalların iştirakı olmadan icra olunan heç bir
funksiya yoxdur. Ona görə də zülal mübadiləsi orqanizmin
mübadilə proseslərində əsas yer turur. Bir çox kimyəvi reaksiyalar
bioloji katalizatorlar hesab edilən zülal fermentlər vasitəsilə
sürətlənirlər. Karbohidrat mübadiləsini tənzimləyən in- sulin kimi
bəzi hormonlar da zülallı təbiətə malikdirlər.
Tərkibində dəmir olan hemoqlobin zülalı qaz mübadi-
ləsində iştirak edir. Yad mənşəli maddələrin orqanizmə düş-
məsindən sonra hasil olunan anticisimlər kimi xüsusi maddələr də
zülallı təbiətə malikdirlər. Sümük əzələ sisteminin əsas
komponentləri də zülallardan ibarətdir.
Toxuma metobolizmi zamanı zülalların parçalanması və
sintezi prosesləri. Zülalların plastik rolu onların enerji əhə-
miyyətindən böyükdür, ona görə də nə yağlar, nə karbohidrat- lar
və nə də hər hansı başqa maddələr zülalları əvəz edə bilməz. Zülal
bilavasitə qana yeridildikdə ilk növbədə yüksək qızdırma və bəzi
başqa reaksiyalar əmələ gəlir. Müəyyən müddətdən sonra (15-20
gün) zülalı təkrar bədənə yeritdikdə tənəffüs iflici, ürək
fəaliyyətinin kəskin surətdə pozulması və qıcolma nəticəsində
ölüm baş verir.
Son vaxtlar eksperiment yolu ilə isbat edilmişdir ki, məlum
olan 24 amin turşusundan 14-ü əvəz edilən, 10-u isə əvəz
edilməyəndir (cədvəl 5).
Əgər qidada bunlardan bir neçəsi olmazsa, mənfi azot
balansı və zülal sintezinin pozulması ilə əlaqədar həmin amin
turşusuna uyğun xüsusi dəyişikliklər, boyun inkişafdan qalması,
çəkinin azalması və sinir pozğunluqları (ümumi zəiflik,
333
downloaded from KitabYurdu.org
başgicəllənmə, həssaslığın pozulması, bəzən ağrılar) baş verir.
Cədvəl 5
Əvəz edilən amin turşuları
Əvəz edilməyən amin turşuları
Qlikokol
Valin
Alanin
Leysin
Sistein
İzoleysin
Qlyutamin turşusu
Lizin
Asparagin turşusu
Arginin
Tirozin
Metionin
Prolin
Treonin
Oksiprolin
Fenilalanin
Serin
Triptofan
Oksilizin
Histidin
Ornitin
-
Qlitsin
-
Norleysin
-
Sitrüllin
-
Belə ki, hamiləliyin normal gedişi üçün triptofan lazımdır.
Əgər mayalanmadan sonra siçanın qidasından triptofan çıxarılarsa,
14-cü gün rüşeym sorulmağa başlayır. Siçovulların qidasında valin
olmadıqda onların müvazinəti pozulur və sinir sisteminin
zədələnməsi müşahidə edilir.
Bitki ilə qidalanan heyvanlar qida vasitəsilə yaşıl bitkilər ilə
sintez olunmuş bitki zülallarını, vəhşi heyvanlar isə - heyvan mənşəli
zülallar alırlar və onlardan orqanizmin hüceyrələrində özlərinə
məxsus olan zülal sintez edirlər.
İnsan orqanizmi tərəfindən istifadə olunan qida məhsulları
müxtəlif miqdarda zülallardan ibarət olurlar; zülallar ilə zəngin
məhsullar - ət, balıq, qarğıdalı, yumurta və b. Cüzi zülal tərkibli
məhsullar isə - tərəvəz və meyvələrdir. Bu baxımdan aralıq yeri
çörək və digər məhsullar tuturlar.
İnsan orqanizmi gündəlik təxminən lazım olan 100 qrama
qədər zülalı amin turşuları şəklində qan damarlarına daxil
334
downloaded from KitabYurdu.org
olaraq, daha sonra qanla bütün orqan və toxumalara nəql olunurlar.
Amin turşuları orqanizmdə əsasən plastik funksiyanı yerinə
yetirirlər; onlar səciyyəvi zülalların, hormonların (məsələn,
insulinin, qlükoqonun, hipofız hormonlarının və b.) hüceyrələr ilə
toxumaların azotlu, zülalsız birləşmələrinin sintezi üçün material
kimi xidmət göstərirlər. Qida zülalında olan amin turşuları nəinki
parçalanmış zülalları sintez etmək, həm də toxuma və hüceyrələrin
zülallı komponentlərinin çoxalması üçün istifadə olunur.
Zülal molekullarının parçalanması zamanı orqanizmdə
əmələ gələn zəhərli maddələrin neytrallaşması qaraciyərdə baş
verir.
Azot tarazlıq. Qidanın tərkibindəki azotun əsas hissəsi
zülalın payına düşür. Orqanizmdə zülal mübadiləsinin vəziyyəti
haqqında azot tarazlığı əsasında mühakimə yürüdürlər. Qida
vasitəsilə orqanizmə daxil olan zülallı maddələrin tərkibində olan
bütün N əsas etibarilə sidik, sidik cövhəri, sidik turşusu vasitəsilə
azotlu maddələr şəklində bədəndən xaric olur. Orqanizmdən nəcis,
tər vasitəsilə xaric olunan azotlu maddələrin payı əhəmiyyətsiz
olur.
Orqanizmə qida məhsullarının zülalları ilə birlikdə daxil
olan N sidik cövhəri və yaxud sidik turşusu şəklində ifraz olunan
azotlu birləşmələrin miqdarına bərabər olduqda orqanizmin bu cür
vəziyyəti azot tarazlığı adlanır.
Azot tarazlığı vəziyyəti - Zülallı maddələrin tərkibini təşkil
edən azot orta hesabla 16%-a bərabər olur. Qida ilə qəbul olunan
N-un miqdarı onun orqanizmdən xaric olunan miqdarından çox
olduqda, bu cür vəziyyət müsbət azotlu tarazlıq, orqanizmdən xaric
olunan N-un miqdarı orqanizmə daxil olan N-un miqdarından çox
olduqda isə bu cür vəziyyət mənfi azotlu balans adlanır.
Azotun hamısı mənimsənilmədiyindən hesablamanın dəqiq
olması üçün nəcisdə azotun miqdarını tapır və onu qəbul edilmiş
azotdan çıxırlar. Alınmış rəqəm mənimsənilmiş azotun dəqiq
göstəricisi olur. Bu göstəricinin köməyilə orqanizmə daxil olan
zülalın miqdarı tapılır. Gündəlik qəbul etdiy
335
downloaded from KitabYurdu.org
imiz qida maddələrinin tərkibində olan zülalın miqdarını tapmaq
üçün nə etmək lazımdır? Bunun üçün əvvəlcə zülalın tərkibində
olan azotun miqdarı təyin edilir və məlum olan 6,25 rəqəminə
vurulur. Belə ki, müəyyən edilmişdir ki, zülalın tərkibində 14-19%-
ə qədər, orta hesabla 16% azot var. 6,25 q zülalda 1 q azot olur.
Deməli, 6,25 rəqəmini almaq üçün 100-ü 16-ya bölürlər
(100:16=6,25). Beləliklə, qidanın tərkibindəki azotu təyin etməklə
zülalın miqdarını bilmək olar.
Parçalanmış zülalın səviyyəsini təyin etmək üçün sidiyin
tərkibində olan azotun miqdarını 6,25-ə vurmaq lazımdır.
Tərkibində orqanizm üçün yararlı bütün amin turşuları olan
zülalların tam dəyərli (jelatindən başqa bütün heyvan mənşəli
zülallar tam dəyərli hesab edilir. Bunlardan ətdə, yumurtada, süddə,
balıqda, balıq kürüsündə olan zülalların orqanizm üçün xüsusilə
böyük əhəmiyyəti var), amin turşuları çatışmayanlar isə az dəyərli
zülalları hesab edilir. Tam dəyərli zülallardan orqanizmə xas olan
zülalları sintez edilir. Tam dəyərli zülal iki ya üç dəyərsiz zülalla
əvəz oluna bilər. Lakin bəzi bitkilərdə tam dəyərli zülallar
(məsələn, qarğıdalıda - zein, buğdada - qliadin, arpada - qordein
zülalı) var.
Zülalın parçalanması amin turşusunun oksidləşməsi ilə
başlayır və ammonyak, karbon qazı və suya qədər ayrılır. Zəhərli
maddə olan ammonyakın çox hissəsi xüsusi reaksiyalar vasitəsilə
təsirsiz birləşmələrə çevrilir xaric edilir, digər hissəsi isə karbamidə
qaraciyərdə keçdikdən sonra zərərsiz hala salınır və böyrəklərlə
ifraz olunur.
Ammonyakın qaraciyərdə karbamidə çevrilməsi prosesini
Ekk-Pavlov fıstulası ilə heyvanlar üzərində asanlıqla nümayiş
etdirmək olar. Belə ki, qaraciyər arteriyasını bağlamaqla Ekk-
Pavlov flstulasının köməyilə qapı vena sisteminin qaraciyərlə
əlaqəsini kəsdikdə sidikdə karbamid kəskin azalır, ammonyak isə
çoxalır. Ekk-Pavlov fıstulası olan heyvanlarda karbamidin əmələ
gəlməsinin tamamilə dayanması göstərir ki, başqa üzvlər
qaraciyərin bu funksiyasını əvəz edə bilmir. Əgər qaraciyəri
çıxarılmış heyvan qida ilə az zülal, yəni az amin turşusu qəbul
edərsə uzun müddət yaşaya bilir. Lakin çoxlu ət ye
336
downloaded from KitabYurdu.org
dikdə isə ətdə olan zülalın parçalanmasından əmələ gələn am-
monyak qana keçərək toxuma və hüceyrələri zəhərləyir, nəticədə
heyvan qıcolma və hərəkət koordinasiyasının pozulması ilə
müşayiət edilən intoksikasiyasından məhv olur.
Tədqiqatlar göstərir ki, orta yaşlı sağlam orqanizmdə qəbul
olunan və xaric edilən azotun miqdarı bərabər olur.
Əgər azot qida vasitəsilə qəbul olunan qədər orqanizmi tərk
edərsə azot balansı sıfra bərabər olur. Bu halda azot müvazinəti
yaranır.
Qidada zülalın miqdarı xeyli azaldıqda bir sıra pozğunluqlar
baş verir. Gündəlik qida ilə 80-110 q zülal daxil olduqda azot
müvazinəti yaranır. Zülalın miqdarı 60 qramdan aşağı düşdükdə
mənfi azot balansı əmələ gəlir. Orqanizmə daxil olan qidanın
tərkibindəki azot müvazinətini saxlayan zülalın ən az miqdarına
zülal minimumu deyilir. Bəzi fizioloji şəraitdə çoxlu zülallı qida
daxil olarsa azot balansı müsbət olur və orqanizmdə azotun
ləngiməsi baş verir. Bu vəziyyət əksər hallarda uşaqlarda rast gəlir.
Çünki uşaqların normal inkişafı onların böyüməsi üçün çoxlu zülal
tələb olunur.
Orqanizmin zülalla kafi dərəcədə təmin olunmaması zülal
aclığı törədir. Bu zaman bədən çəkisi azalır və uzun müddət zülal
aclığı nəhayət ölümə səbəb olur.
Azot balansına təsir edən amillər. Orqanizmdə zülal ba-
lansının müvazinətini sidik cövhərinin (sidik cövhərinin azotu)
miqdarına görə müəyyən edirlər, belə ki, sidikdə olan azotun
miqdarı zülalların katobolizminin real göstəricisidir. Əgər sidikdə
olan miqdarı qida ilə orqanizmə daxil olan azotun miqdarına
bərabər olarsa, onda insan azot tarazlığı (balansı) müvazinətində
olur. Əgər orqanizmə artıq miqdarda zülal daxil olmağa başlayırsa
onda amin turşularının artığı dezaminlə- şir və sidik cövhərinin
miqdarı yüksəlir və azot balansı saxlanılır. Lakin böyrəküstü
vəzinin katabolizm hormonlarının ifraz olunmasının yüksəlməsi
şəraitində və ya insulin hormonun sekresiyasının çatışmazlığı
zamanı, həmçinin aclıq zamanı və ya hərəkətin məcburi
məhdudlaşdırılması zamanı orqanizmdən xaric olan azotun
miqdarı, daxil olan azotdan çox olur
Dostları ilə paylaş: |