Oksidləşmə-reduksiya
reaksiyalarının
tərtib
edilməsı. Elektroнейтралl
ıq принсипиня ясасян редуксийа вя
оксидляшмя просесляриндя иштирак едян електронларын сайы
бир-бириня бярабярдир. Одур ки, оксидляшмя-редуксийа
реаксийасынын
йарымреаксийа
тянликлярини
йазыб,
оксидляшмядя иштирак едян бцтцн щядляри редуксийаедиъинин
вердийи електронларын сайына, редуксийада иштирак едян бцтцн
щядляри ися оксидляшдириъинин алдыьы електронларын сайына ву-
руб, тяряф-тяряфя топласаг реаксийанын стехиометрик ям-
салларла тямин олунмуш йекун тянлийини алмыш оларыг.
Elektron balansı metodu.
Bu metod oksidləşmə dərəcəsinini
dəyişmiş elementlər əsasında reduksiyaedici və oksidləşdirici
element atomlarının uyğun olaraq aldığı və verdiyi elektronların
balansının müəyyən edilməsinə əsaslanır. Məsələn:
7+ 2+ 2+ 3+
KMnO
4
+ FeSO
4
+ H
2
SO
4
= MnSO
4
+ Fe
2
(SO
4
)
3
+ K
2
SO
4
+ H
2
O
335
Tənlikdən görünür ki, göstərilən misalda ancaq dəmir və
manqan oksidləşmə dərəcəsini dəyişir. Odur ki, yaza bilərik:
7+ 2+
Mn + 5e → Mn 5
2+ 3+
Fe – 1e → Fe 1
Mn(VΙΙ) →Mn(ΙΙ) keçidi formal olaraq beş elektronun qə-
bul edilməsinə, Fe(ΙΙ)→Fe(ΙΙΙ) keçidi isə bir elektronun veril-
məsinə cavab verir. Deməlı, KMnO
4
oksidləşdirici, FeSO
4
isə
reduksiyaediycidir
.
Elektron balansı göstərir ki, bir atom Mn
(VΙΙ)
-yə beş atom
Fe(ΙΙ)
düşür:
7+ 2+ 2+ 3+
Mn + 5Fe
→ Mn + 5Fe
Beləliklə, reaksiya tənliyində oksidləşdirici və reduksiya-
edicinin əsas əmsalları uyğun olaraq 1 və 5 olacaqdır. Əmələ
gələn
Fe
2
(SO
4
)
3
-ün
tərkibinə 2 atom Fe
3+
daxil olduğundan əsas
əmsalları ikiyə vurmaq lazımdır:
7+ 2+
Mn +5e → Mn 5 2
2+ 3+
Fe – 1e → Fe 1 10
7+ 2+ 2+ 3+
2Mn + 10Fe = 2Mn + 10Fe
Tapılan
əmsalları tənlikdə yerinə yazaq:
7+ 2+ 2+ 3+
2KMnO
4
+10FeSO
4
+H
2
SO
4
= 2MnSO
4
+5Fe
2
(SO
4
)
3
+K
2
SO
4
+H
2
O
336
Qalan əmsalları (hələlik O və H-atomlarını çıxmaqla) digər
elementlərin balansını (göstərilən misalda
K
və
S
) hesablamaqla
müəyyən edirlər:
2KMnO
4
+10FeSO
4
+8H
2
SO
4
=2MnSO
4
+5Fe
2
(SO
4
)
3
+K
2
SO
4
+ 8H
2
O
Sonra seçilmiş əmsalların düzgünlüyü əsasında oksigenin
ba-lansı müəyyən edilir.
Göstərilən reaksiyanın sulu məhlulda baş verdiyini nəzərə
alaraq onu ion tənliyi şəklində ifadə etmək olar:
MnO
4
-
+ 5Fe
2+
+ 8H
+
= Mn
2+
+ 5Fe
3+
+ 4H
2
O
Əgər oksidləşmə-reduksiya reaksiyasında ikidən çox ele-
mentin oksidləşmə dərəcəsi dəyişmış olarsa, on da reduksiyaedi-
cilərın verdiyi, oksidləşdiricilərin isə qəbul etdiyi elektronların
ümumi sayını müəyyən etmək lazımdır. Qalan əməliyyatlar isə
adi qaydada həyata keçirilir. Məsələn:
2+ 1- 0 3+ 2- 4+ 2-
4FeS
2
+11O
2
= 2Fe
2
O
3
+ 8SO
2
2+ 3+
Fe-1e → Fe
4
1- 4+
2S
-10e → 2S
0 2-
O
2
+ 4e → 2O 11
2+ 1- 0 3+ 4+ 2-
4Fe +8S + 11O
2
= 4Fe+ 8S + 22O
Bir sira hallarda maddə oksidləşdirici və ya reduksiyaedici
rolunu oynamaqla yanaşı, həm də reaksiya məhsulu ilə təsirdə
olur. Məsələn, Zn cox duru HNO
3
-lə reaksiyaya daxil olduqda
nitrat turşusunun bir hissəsi sinki oksidləşdirməyə, bir hissəsi isə
ayrılan NH
3
-ün NH
4
NO
3
-ə çevrilməsinə sərf olunur:
337
0 5+ 2+ 3-
4Zn + HNO
3
+9HNO
3
= 4Zn(N0
3
)
2
+ NH
4
NO
3
+ 3H
2
O
0 2+
Zn – 2e → Zn
4
5+ 3-
N + 8e → N 1
0 5+ 2+ 3-
4Zn + N = 4Zn + N
Reduksiyaedicinin həm də mühit rolunu oynamasına aid
PbO
2
və ya MnO
2
-nin qatı xlorid turşusu ilə qarşılıqlı təsirini
misal göstərə bilərik:
4+ 1- 2+ 0
PbO
2
+ 2HCl + HCl = RbCl
2
+ Cl
2
+ 2H
2
O
4+ 2+
Pb + 2e → Pb 1
1- 0
2Cl -2e → Cl
2
1
4+ 1- 2+ 0
Pb + 2Cl = Pb Cl
2
Đon-elektron metodu.
Đon-elektron metodu ion reaksiyalı
oksidləşmə-reduksiya prosesləri üçün tətbiq edilir. Bu metod
oksidləşmə və reduksiya proseslərinin tənliklərinı tərtib edərək,
onların toplanmasına əsaslanır. Bunun üçün ilk növbədə
reaksiyanın ion tənliyi yazılır.
Əvvəlki reaksiya tənliyi üzrə bu metodu izah edək:
KMnO
4
+FeSO
4
+H
2
SO
4
=MnSO
4
+ Fe
2
(SO
4
)
3
+K
2
SO
4
+H
2
O
Reaksiyanın ion tənliyini yazaq:
MnO
4
-
+ Fe
2+
+ H
+
→ Mn
2+
+ Fe
3+
+ H
2
O
Bu tənliyiə görə Fe
2+
Fe
3+
-ə oksidləşir, MnO
4
-
isə Mn
2+
-yə
reduksiya olunur:
Fe
2+
- 1e → Fe
3+
338
Reduksiya prosesində isə MnO
4
-
-ionları Mn
2+
-ionlarına
reduksiya olunur. Bu zaman oksigen atomları manqan
atomundan ayrılır. Oksigen atomlarını balanslaşdırmaq üçün
reaksiya turş mühitdə aparılır. Bu zaman oksigen atomları
hidrogen ionları ilə əlaqələnərək suya çevrilir:
MnO
4
-
+ 8 H
+
+ 5e → Mn
2+
+ 4 H
2
O
Ümumi tənliyı tərtib etmək üçün oksidləşmə və reduksiya
yarım reaksiya tənliklərini elə əmsallara vurmaq lazımdır ki, ok-
sidləşmə prosesində verilən elektronların sayı reduksiya pro-
sesində qəbul olunan elektronların sayına bərabər olsun:
Fe
2+
- 1e → Fe
3+
5
MnO
4
-
+ H
+
+ 5e → Mn
2+
+ Fe
3+
+ H
2
O
1
Tərtib olunan tənliyin düzgünlüyü atomların və yüklərin ba-
lansı əsasında yoxlanılır:
MnO
4
-
+ 5Fe
2+
+ 8H
+
→ Mn
2+
+ 5Fe
3+
+ 4H
2
O
Əgər mühit olaraq sulfat turşusundan istifadə etsək, reak-
siyanın molekulyar tənliyini aşağıdakı kimi yazmaq olar:
2KMnO
4
+10FeSO
4
+8H
2
SO
4
=2MnSO
4
+5Fe
2
(SO
4
)
3
+K
2
SO
4
+8H
2
O
Oksidləşmə-reduksiya reaksiyalarının tiplərı.
Oksidləş-
mə-reduksiya reaksiyalarını molekullararası, molekuldaxili və
öz-özünə oksidləşmə-reduksiya reaksiyalarına ayırmaq olar.
Molekullararası oksidləşmə-reduksiya reaksiyalarında
ok-
sidləşmə dərəcəsinin dəyişməsi müxtəlf molekulların tərkibinə
daxil olan elementlərdə baş verir. Məsələn:
339
3+ 2+ 2+ 4+
FeCl
3
+ SnCl
2
= FeCl
2
+ SnCl
4
4+ 1- 2+ 0
MnO
2
+ 4HCl = MnCl
2
+ Cl
2
+ 2H
2
O və s.
Molekuldaxili
oksidləşmə-reduksiya
reaksiyalarında
molekulun tərkibinə daxil olan müxtəlif elementlərin oksidləşmə
dərəcəsinin dəyişməsı baş verir. Məsələn:
5+ 2- 1- 0
2KClO
3
= 2KCl + Cl
2
7+ -2 6+ 4+ 0
KMnO
4
= K
2
MnO
4
+ MnO
2
+ O
2
Юз-юзцня оксидляшмя-редуксийа реаксийаларында ися
ейни елемент atomlar
ının бир щиссяси оксидляшдириъи, диэяр
щиссяси ися редуксийаедиъи ролуну ойнайыр. M
əsələn:
0 1+ 1 -
Cl
2
+ KOH = KClO + KCl + H
2
O
4+ 5+ 2+
2NO
2
+ H
2
O = HNO
3
+ NO
Oksidləşmə-reduksiya reaksiyalarının istiqaməti.
Oksid-
ləşmə-reduksiya reaksiyalarının müəyyən istiqamətdə öz-özünə
baş verməsi Hibbs enerjisi dəyişməsinin sıfırdan kiçik olması
(∆G
<
0), nə dərəcədə sona çatması isə onun mütləq qiyməti ilə
müəyyən olunur. Oksidləşmə-reduksiya reaksiyasının Hibbs
enerjisi dəyişməsini reaksiya məhsullarının əmələ gəlmələrinin
Hibbs enerjiləri cəmi ilə reaksiya məhsullarının əmələ gəlmələ-
rinin Hibbs enerjiləri cəmı arasındakı fərqlə müəyyən edilir
(bax.5.3. Termokimyəvi hesablamalar). Misal olaraq maqne-
zium və palladiumun su ilə qarşılıqlı təsirini göstərmək olar:
0 1+ t 2+ 0
t
t
340
Mq + H
2
O (m) = MqO + H
2
reaksiyası üzrə standart Hibbs enerjisi dəyişməsi (∆G
0
) -94,5
kC/mol olduğundan maqneziumun standart şəraitdə su ilə oksid-
ləşməsi mümkün olduğu halda, hidrogenin maqnezium oksidlə
oksidləşməsini ifadə edən tərsinə reaksiya isə mümkün deyildir.
0 1+- 2+ 0
Pd + H
2
O(m) = PdO + H
2
reaksiyası üzrə standart Hibbs enerjisi dəyişməsi +126,5 kC/mol
təşkil edir. Bu o deməkdir ki, standart şəraitdə palladiumun su
ilə oksidləşməsı mümkün deyildir. Tərsinə reaksiya isə tama-
milə mümkündür.
Mühitin təsiri
. Bir çox hallarda maddələrin oksidləşdirici
və ya reduksiyaedici təsiri məhlulun mühitindən asılı olur. Bunu
KMnO
4
-ün oksidləşdiricilik qabiliyyətinin mühitdən asılılığı mi-
salında izah edək.
Məlumdur ki, kalium permanqanat qüvvətli oksidləşdirici-
dir. O, bu təsiri ən çox turş mühitdə büruzə verir, belə ki, turş
mühitdə
Mn
7+
Mn
2+
-
yə, neytral mühitdə
Mn
4+
O
2
-yə
,
qüvvətli
qələvi mühitdə isə
(Mn
6+
O
4
)
2-
-y
ə reduksiya olunur.
Turş mühitdə H
+
-ionları MnO
4
-
-ionlarının elektron buludu-
na daxil olaraq manqan-oksigen rabitəsinin zəifləməsinə səbəb
olur ki, bu da reduksiyaedicinin təsirini asanlaşdırmış olur.
Neytral muhitdə isə su molekullarının polyarlaşdırıcı təsiri H
+
-
ionlarının polyarlaşdırıcı təsirindən kifayət qədər az olduğundan
MnO
4
-
-anionlarının deformasiyaya (dəyişikliyə) uğramasına az
təsir edir. Hidroksil ionları isə
Mn-O
rabitəsinin möhkəmlən-
məsinə səbəb olur:
7+ 4+ 6+ 2+
2KMnO
4
+5Na
2
SO
3
+3H
2
SO
4
= 5Na
2
SO
4
+2Mn SO
4
+ K
2
SO
4
+3H
2
O
7+ 4+ 6+ 4+
341
2KMnO
4
+ 3Na
2
SO
3
+ H
2
O = 3Na
2
SO
4
+ 2MnO
2
+ 2KOH
7+ 4+ 6+ 6+
2KMnO
4
+ Na
2
SO
3
+ 2KOH = Na
2
SO
4
+2K
2
MnO
4
+ H
2
O
Nitrat turşusu oksidləşdirici, xlorid turşusu isə
reduksiyaedici xassəyə malik olduğundan turş mühit yaratmaq
üçün adətən duru sulfat turşusundan, qələvi mühit yaratmaq
üçün isə
NaOH
və ya KOH məhlullarından istifadə olunur.
Eyni oksidləşmə dərəcəsində element mühitdən asılı olaraq
məhlulda müxtəlif tərkibli birləşmələr şəklində olduqda məhlu-
lun muhiti oksidləşmə-reduksia reaksiysının xarakterınə təsir
göstərir:
Məsələn:
Cr
2
O
7
2-
+ 14H
+
+ 6e →2Cr
3+
+ 7H
2
O
CrO
4
2+
+ 4H
2
O +3e → [Cr(OH)
6
]
3+
+ 2OH
-
Birinci reaksiya turş mühitdə, ikinci reaksiya isə əsasi mü-
hitdə gedir.
Məhlulda bixromat və xromat ionları arasında aşağıdakı ta-
razlıq mövcuddur:
Cr
2
O
7
2-
+ H
2
O 2CrO
4
2+
+ 2H
+
narıncı sarı
Bununla əlaqədar olaraq turş mühitdə
CrO
4
2+
-ionları
Cr
2
O
7
2—
ionlarına və əksinə çevrilir. Turş mühitdə
Cr
3+
-ionları
hidratlaşmış ionlar, qələvi mühitdə isə
[Cr(
OH
)
6
]
3+
-ionları
şəklində olurlar.
Əgər reaksiya zamanı reduksiyaedici atomla əlaqələnmiş
oksigen atomlarının sayı artarsa (oksigensiz turşu anionu
oksıgenli turşu anionuna, az oksigenli anion isə çox oksigenli
aniona çevrilərsə və s.), onda mühit maddənin reduksiyaedici
xassələrinə təsir göstərir. Belə hallarda reaksiyanın qələvi
342
mühitdə getməsi asanlaşır, çunki bu halda oksigen atomunun
donorluğu rolunu OH
-
- ionları daşımış olur.
Oksigenlə əlaqələnmiş oksidləşdirici atomun təsiri oksigen
atomlarının sayının azalması ilə baş verdikdə isə (oksigenli ani-
onun oksigensiz aniona çevrilməsi, çox oksigenli anionun az
oksigenli aniona keçməsi və s.) reaksiyanın turş mühitdə getmə-
si asanlaşmış olur.
343
9.2. ELEKTROKĐMYƏVĐ PROSESLƏR
Enerjinin kimyəvi və elektrik formalarının qarşılıqlı çev-
rilməsi prosesləri elektrokimyəvi proseslər adlanır
. Elektrokim-
yəvi prosesləri iki əsas qrupa ayırmaq olar:1) kimyəvi enerjinin
elektrik enerjisinə çevrilməsi prosesləri (qalvanik elementlər); 2)
elektrik enerjisinin kimyəvi enerjiyə çevrilməsi prosesləri
(elektroliz).
Sadə şəkildə elektrokimyəvi sistem ion keçirici mühitə daxil
edilmiş iki elektroddan ibarət sistemdir. Đon keçirici (2-ci növ
naqil) rolunu elektrolitin ərimiş və ya sulu məhlulu və həmçinin
bərk elektrolitlər yerinə yetirir. Sistemin işləməsini təmin etmək
üçün elektrodlar elektrokimyəvi sistemin xarici dövrəsi adlanan
metal naqillə bir-birilə ilə əlaqələndirilir.
Đlk növbədə elektrik enerjisinin kimyəvi enerjiyə və kim-
yəvi enerjinin elektrik enerjisinə çevrilməsinin ümumi
qanunnayğunluqları ilə tanış olaq. Bunlara Faradey qanunları,
elektrokimyəvi proseslərin termodinamika və kinetikası
daxildir.
Faradey qanunları.
1833-cü ildə ingilis alimi Faradey
məhluldan keçən elektrik yükünün miqdarı ilə elektrodda çev-
rilən maddə miqdarı arasındakı asılılığı müəyyən edən qanunlar
kəşf etmişdir. Bü qanunlarla tanış olaq:
1.Elektrodda elektrokimyəvi çevrilməyə məruz qalan maddə
miqdarı məhluldan keçən elektrik yükünün miqdarı ilə düz mü-
tənasibdir
2.Elektrik yükünün sabitliyi şəraitində elektrodda iştirak
edən maddələrin kütlələri nisbəti onların ekvivalent kütlələrinin
nisbəti kimidir.
Bir mol-ekvivalent maddənin elektrokimyəvi çevrilməsi
üçün elektroddan 96484Kl və ya yuvarlaq halda 96500 Kl yük
keç məlidir. Bu ədəd Faradey ədədi və ya sabiti (F) adlanır.
Elektrokimyəvi hesablamalar zamanı Faradeyin birinci və
ikinci qanununu birləşdirən tənlikdən istifadə etmək daha
faydalıdır:
344
m
i
=M
E, i
Q/F
Burada m
i
-
maddənin elektrod prosesində iştirak edən
kütləsi, M
E
,i
- i maddəsinin ekvivalentinin molyar kütləsi, Q - isə
elektroddan keçən elektrik yükünün miqdarıdır.
Dostları ilə paylaş: |