Bizim kənddə bir kişi olub. Adı Qara olub. Familyası da Gəncəliyev. Onlar hardansa gəlib çıxıblar bura. Burda yerli tayfa beş nəsildi, bizim nəsildi. Bular da hamısı seyid nəsilidi, o yannan gələnnərdi. Adı Seyidəddin olub, bu kəndin tarixin deyirəm sizə. İkinci mənası dini üslubdadı. Üçüncü mənası Masallıynan bizim aramızda Dallar kəndi var. İstil deyirlər, insanlar özləri yaradıllar süni yolnan. Həmin Qara kişi olur. Gəlir bura qoyun-quzuynan məşğul olur. Bular Qarabağdan gəlmədilər hamısı. Buların yaxşı imkannarı olur. Əvvəl Məşədi bəy adlı adam olub.
Günnərin bi günü Masallı rayonunun Xoççabannı kəndi var, Stansiya deyirüy, orda Mozu adlı biri olur – oğru başı. Xalq ona Qaçağ Mozu deerdi. Bu Mozu bi gün gələr bulara, bu Qara Gəncəliyevgilə. Bı da qızılı gizdədər, 15 kilo qızılı, Nikolayın şəkli olan qızılları. Həsirdən kosaradı, içinə çəltiy töküllər, bığda töküllər. Anbar kimi istifadə edirmişlər də. Qızılı qoyar ora. Gələllər, kənddən xəbər verəllər ki, Qara kişidə bu qədər qızıl var. Qaçaq Mozunun dəstəsi beşatılanla bunun başının üstündə durar. Nə isə, deməz bu. Bunu arvadı Məşədi idi deyər. Deyər, a xala, qızılın yerin de, ərinə toxummayaq. Deyər, qurban olsun sənə, kosaradadı, gəl verim. Göstərər, verər. O vaxtdan deyəllər ki, hə, Qaranın qaraçuxası yatdı.
