narsa ber. (H. Xudoyberdiyeva); jo‟nalish kelishigining
– a: Tog‟larning yuzi qora. Na ko‟kat bor, na lola. Ul taajjub etardi. Kunduzdagi ahvola … (H.
Olimjon),
- na: Soya tushsa nogahon bu jismi betob ustina. (Navoiy),
- qa: Hajri ashkim yetkurur har dam quyoshqa bir hayot. (Navoiy),
-g’a: Yo ilohi, emdi qilg‟aysan bu bandangga nazar. Jandami, bir do‟sh etib, kirdim yo’lungg’a darbadar. (Mashrab)
hamda belgisiz holatda bo‟lishi:
Maktab bordik - og‟ir bo‟lib qoldik daf‟atan. (A.Oripov); chiqish kelishigining
– din tarzida
ishlatilishi:
Vatan sevmakdin ortiq Menga olamda shior bo‟lmas. (E.Vohidov), o‟rin kelishigi qo‟llanganda u bilan egalik qo‟shimchasi
o‟rtasida bitta «n» tovushining orttirilishi:
Surxoningda anor guli kahrabodur, Yoboningda bodomlaring talx g‟izodur, Qovun-tarvuz qursog’inda selitrodur, Kimlar seni bemor etdi, Tabiatingni xor etdi. (O.Hojiyeva) shu uslubga xos
xususiyatlar sanaladi.
Sifat va son turkumlari doirasida qaraladigan grammatik birliklarning
ko‟pchiligi barcha vazifaviy uslublarda ishlatilishi bilan xarakterlansa-da, ularda
ham uslubiy farqlanishlarni, stilistik ottenkalarni payqash qiyin bo‟lmaydi.11
Masalan, sifatdagi
–lik qo‟shimchasining
–
