Xirurgik kasalliklar

Ezofagotonokimografik  tekshirish.  Qizilo’ngach  qisqarishlarini,  uning 

ichki  bosimini  va  devori  tonusini  yozib  olish  –  ezofagotonokimografiya 

deyiladi,  bunda  olinadigan  egri  chiziqlar  esa  ezofagotonokimogramma  deb 

ataladi. 

Ko’pincha  ezofagotonokimografiyani  uchiga  mo’’jazgina  ballonchalar 

mahkamlab  qo’yilgan  ko’p  kanalli  zond  yordamida  o’tkaziladi.  Zondni 

qizilo’ngachga  yuboriladi,  uning  erkin  uchini  qayd  qiladigan  apparaturaga 

ulanadi. 

Qizilo’ngach  funktsional  holatining  eng  muhim  ko’rsatkichlaridan  biri 

qizilo’ngach  ichidagi  «tinchlik  bosimi»,  ya’ni  unda  aktiv  qisqarishlar  yo’qligi 

hisoblanadi.  Normada  halqumdagi  bosim  taxminan  atmosfera  bosimiga  teng, 

halqum  bilan  qizilo’ngach  chegarasida  (halqum-qizilo’ngach  sfinkteriga  mos 

keladi)  turli-tuman  ma’lumotlarga  ko’pa  atmosfera  bosimidan  simob  ustuni 

hisobida 30-80 mm oshadi (bu qizilo’ngachdagi oshgan bosimning yuqori sohasi 

nomini  olgan),  qizilo’ngachning  o’zida,  ayniqsa,  uning  ko’krak  bo’limida  sust 

manfiy  (simob  ustuni  hisobida  2  dan  10  mm  gacha),  qizilo’ngach  –  me’da 

(kardial)  fiziologik  sfinkteri  sohasida  esa  u  yana  oshgan  va  simob  ustuni 

hisobida 8-35 mm ga etadi – bu oshgan bosimning quyi sohasi deyiladi.