385
“XIVA XONLIGINING ASOSIY SAVDO MARKAZLARI VA TASHQI
SAVDO-TIJORAT ALOQALARI”
Guliston davlat universiteti Ijtimoiy-iqtisodiy fakulteti Tarix yoʻnalishi 2-
bosqich talabasi
Yusupova Laylo
Annotatsiya: Maqolada, Xiva xonligi ichki savdo aloqalari va bozor
munosabatlari hamda tashqi savdodagi tijorat aloqalari haqida maʼlumot beriladi. Xiva
xonligidagi bozorlarning iqtisodiy, savdo-tijorat, ijtimoiy-ma’naviy oʻrni, ular bilan
bogʻliq hunarmandchilik turlari yetarli darajada tadqiq etilgan. Shuningdek, Xorazm
oʻlkasi qadimdan oʻzining obod shaharlari va gavjum bozorlari bilan turli xalqlarni
oʻziga jalb etib kelgan hudud hisoblanadi.
Kalit soʻzlar: Yopiq bozor, Yangi Urganch, ichki bozor, M.Otajonov, Buxoro,
Eron, savdo aloqalari.
Bilamizki, Xiva xonligida yirik ichki, tashqi va tranzit savdo markazlari sifatida
Xiva, Xonqa, Xozarasp, Yangi Urganch, Gurlan kabi shaharlarni koʻrsatishimiz
mumkin. Bu shaharlardagi bozorlar bir necha asrlik anʼanalar asosida rivojlanib kelgan.
Oʻrta Osiyo xonliklarining har bir shahri uchun ma’lum bozor kunlari mavjud boʻlib,
bu holat uchala xonlikdagi barcha bozorlar uchun xos ummumiy xususiyat hisoblangan.
Xonlikdagi ijtimoiy-iqtisodiy hayotning bir qancha oʻziga xos xususiyatlari bor. Bunda
bozor munosabatlari alohida ahamiyatga molik. Jumladan, aholi ehtiyoji uchun zaruriy
boʻlgan barcha turdagi tovarlar bozorda mavjudligi aytishimiz joiz. Xonlikda bojxona
faoliyati ham yaxshi yoʻlga qoʻyilgan boʻlib uning vaziyafalari aniq belgilab qoʻyilgan.
Manbalarga koʻra, Xiva xoni Muhammad Rahim I hukmronligi davri-da Xoʻja Mahram
ismli saroy amaldori bojxona idorasi boshligʻi etibtayinlangan. Xivadagi Ichan-Qalʼa
markazida 1839-yili Xoʻja Mahram rahbarli-gida bojxona ish boʻyicha mutaxassislarni
tayyorlaydigan maxsus madrasa qurilgan. Ushbu madrasada bir vaqtning oʻzida 30
kishi taʼlim olgan. Xonlikdagi bozorlarga toʻxtaladigan boʻlsak, A.Abdurasulov turli
manbalarga tayanib Xiva shahridagi Polvon darvozasi ichkarisida yopiq bozor
joylashgan boʻlib, 1835 yilda Ollaqulixon tomonidan maxsus karvonsaroy qurilmasdan
oldin ham bu yerda savdo rastalari joylashganligi va ular karvonsaroy vazifasini
oʻtaganligi maʼlum qiladi.(1) 1646-yilda barpo etilgan Yangi Urganch shahri
xonlikning muhim savdo markazi hisoblangan. Jumladan, “ Xolo Urganch ul
386
mavzedir”- deb maʼlumot berilgan manbada. (2) Shaharning mavqeyi XVIII asrda
yanada ortgan. 1753- yili Xiva xonligida boʻlgan rus savdogari D. Rukavkinning
ta’kidlashicha, ham qirgʻiz-qaysoqlarga( qozoqlarga), ham Orenburg yaqin
joylashganligi bois katta savdo asosan Urganch shahrida boʻlgan. M. Otajonovning
esdaliklari orqali Xiva xonligida faoliyat yuritgan turli darajadagi savdogarlar va
ularning qaysi davlatlar bilan savdo aloqalari olib borganliklari haqida maʼlumotga ega
boʻlish mumkin. Jumladan muallif Ashxobod, Marv, Chorjoʻy, Buxoro va boshqa
joylardan mollar olib kelib sotuvchi birinchi darajali savdogarlar, saroyda savdo
qiluvchi ikkinchi darajali doʻkondorlar, har bir chorsilarda doʻkon ochgan uchinchi
darajali, yoʻrgʻa otlarni minib uzoq bozorlarga boruvchi toʻrtinchi darajali, chorvachilik
qiluvchi beshinchi darajali va har turli savdo ishlarini qiluvchi oltinchi darajali
savdogarlar deb sanab oʻtilgan.(3) Shu tariqa bozor munosabatlari mustahkamlanib
borgan. Ichki bozorning kuchli boʻlganligi bois, tashqi davlatlar bilan savdo
munosabatlari ham ahamiyatga ega boʻlgan. Bunda, Buxoro, Eron, Orenburg bilan
savdo-tijorat aloqalarini keltirishimiz mumkin Ayniqsa, u Rossiyaning Buxoro bilan
savdo aloqalarida muhim o’rin egallagan. Xiva xonligi G’arb bilan Sharq o’rtasidagi
savdoda faol qatnashgan. Xonlikning tashqi savdo aloqalaridagi keng ishtiroki uning
hunarmandchilik taraqqiyoti bilan bog’liq. Xonlik poytaxti bo’lgan Xiva shahri
hunarmandchiligi uzoq tarixiy ananalarga ega. O’rta asrlarda shahar hunarmandchiligi
ixtisoslashtirilgan edi. Jumladan, Xivada gilam to’qish, yog’och o’ymakorligi,
to’quvchilik va boshqa hunarmandchilik tarmoqlari mavjud bo’lgan. 1753-yil Xiva va
Buxoroda bo’lgan rus savdogari D.Rukavkin paxta ekinining mo’lligi va
hunarmandchilik korxonalari ochish uchun davlatning ma’lum tartib qoidalarining
yo’qligini yozadi. Uning xabariga ko’ra, bu yerda hech qanday ruxsat olmasdan,
xoxlagancha zavodlar, yani korxonalar ochish mumkin bo’lgan. Bu o’rinda albatta
xivaliklarning xususiy korxonalarni ochishga davlat tomonidan to’siqning
bo’lmaganligi etirof etiladi. XIX asrning 30-40-yillarida Xivada hunarmandchilik
sohalarining eng muhimlaridan biri zargarlik hisoblangan. Zargarlar tilla buyumlar,
taqinchoklar yasashda feruza, koral, marvarid, lal, zumrad, rangli shisha, sapfir kabi
toshlardan ko’p foydalangan. XIX asrning ikkinchi yarmida saqlanib qolgan
hunarmandlar va savdogarlar nomlari, Xiva bozorlarida tovarlar xilma-xilligi haqida
tasavvur qilishga imkon beradi. Jumladan, pazachi-er haydash asboblari yasovchilar,
xarrak-temirchilar, kuchanchi-buyincha yasovchi ustalar, misgar, zargar, 40 pichoqchi,
387
qinchi, bo’yoqchi, choponfurush, telpakdo’z, konchi, kovushdo’z, tavoqchi, qulfgar,
kiyizfurush, juvozchi, sholikor-sholitegirmonida ishlovchi, qassob, tuzchi, kallapoz-
qo’y kallasi sotuvchilar, baliqchi, nonvoy, choy va tamaki sotuvchilar, baqqollar,
yog’och furushlar, ko’mirchi, shamchi, sovunchi, sarrof, jarchi va boshqalar.
Bozorlarda bazi hunarmandlarning do’konlari ham bo’lib, mahsulotni shu yerda ham
tayyorlagan va ham sotgan. Demak, do’kon ham korxona, ham rasta vazifasini o’tagan.
Masalan: temirchi, misgar, tunkachi, sandiqchi va boshqalar. Po’stindo’zlar, ipak mato
to’quvchilar, etikchilar va boshqalar uylarida ishlaganlar, va bozor kunlari mahsulotni
bozorga olib chiqib sotganlar. Xiva ananaviy metall buyumlar ishlab chikarish markazi
bo’lib, XIX asrning o’rtalarida u yerda 38 misgar bo’lgan. Shunday qilib, Xorazmning
hunarmandchiligi iqtisodiy hayotda muhim rol o’ynagan. Eng muhim badiiy buyumlar
yasash ananalari Xorazm ustalaridan meros bo’lib kelgan. Mamlakatda
hunarmandchilikning rivojlanishi bevosita iqtisodiy taraqqiyotga, ichki va tashqi savdo
aloqalarining rivojlanishiga zamin yaratgan. Demak, serqirra hunarmandchilik
tarmoqlarining mavjudligi Xivaning azaldan moddiy va ma’naviy madaniyat markazi
bo’lib kelganligini, xivaliklarning boshqa davlatlar bilan iqtisodiy-savdo aloqalarini
davom ettirib kelganligini XVI asrda ham kuzatish mumkin, degan xulosa qilishga
imkoniyat beradi. Xiva xonligi XVI asrda Rossiya, Hindiston, Eron, Buxoro xonligi
bilan savdo aloqalarida bo’lgan.Urganchlik savdogarlar Buxorodan viboyka, ip
gazlama va rang-barang ipak matolari keltirishini, lekin, buxorolik savdogarlarning
Xiva va Urganchga kam kelishini e’tirof etgan. Shu bilan birga I.Fedotov hindlar va
balxliklar Xivaga kelishmaydi hamda Xivada hind omborlari ham yo’q, deb xabar
beradi. Qizig’i shundaki, elchi Xiva bozorlarida sotilayotgan tovarlar narxini
Astraxanda sotilish narxi bilan taqqoslab, bu tovarlarni Rossiyada sotishdan foyda
chiqmaydi, deb hisoblagan. Oʻrta Osiyo savdo karvonlari, ularning tarkibida uzoq
safarga chiqqan Xiva savdogarlari Eronning Kaspiy boʻyidagi savdo markazlari,
jumladan Shemaxa bozorlariga paxta matolarini olib borganlar.
XIX asr oxirida esa xonlik iqtisodiyoti shu tariqa Rossiyadan olib kelinadigan
mahsulotlar bilan rivoj topib, bozorlar savdogarlarning savdo-pul munosabatlarida
asosiy vosita makoni edi.Ayniqsa, Qo’ng’irot, Ko’hna Urganch, Chimboy va Xo’jayli
singari bekliklarda har kuni bozor uyushtirish huquqi xon tomonidan berilgan bo’lib,
poytaxt Xivada esa haftada ikki kun—dushanba va juma kunlari bozor bo’lardi.Ana
shu bozorlarni mahsulotlar bilan to’ldirishda esa Xorazmlik savdogarlar tinim
388
bilishmagan. Ular endi oldingidek Orenburgga emas, Rossiyaning ichki shaharlariga
ham bevosita o’zlari mahsulotlar olib borishgan.Masalan, 1880 yilning o’zida
Xorazmlik savdogarlardan etti nafari 9900 pud paxta, 1210 pud chorvachilik
mahsulotlari va 240 pud hunarmandlar yasagan turli buyumlarni olib borib
sotishganlar.Ayniqsa,
Xorazmlik
savdogarlardan
Xivalik
og’a-ini
Xudoyberganovlarning tashqi savdo aylanma pullari 270 ming, Polvonqoriniki esa 90
ming, Madrimovniki 54 ming rublni tashkil qilardi. Shuningdek, Yangi Urganchlik
Polvon sag’irchining savdodagi aylanma puli miqdori 400 ming, Vaisboboniki 200
ming, Haji misgarniki 200 ming, Boboovulniki esa 100 ming, Muhammad Sharifniki
bo’lsa 70 ming, Bobojon cho’loq laqabli savdogarniki 70 ming, Eshonqoraning
savdodagi aylanma puli esa 50 ming rublni tashkil etardi. O’sha vaqtda bu pul miqdori
katta hisoblangan.Aynan rus tilini bilganidan Moskva, Nijno’y Novgorod singari
shaharlardan borib mahsulot keltiradigan Vais baqqol, og’a-ini Xudoyberganovlar,
Polvonqora hamda Gavdonboylarning esa xonlikda obro’si g’oyat katta bo’lgan. Ushbu
savdogarlar Rossiyadan movut, qimmatbaho choponlar uchun parchalar hamda
chitlarni keltirishgan. Xivalik Polvonqora degan savdogarning bir o’zi esa har yili 15
ming rubllik parchani Rossiyadan olib kelardi.1880-85 yillarga kelganda bevosita
Rossiyaga savdo qilib borgan savdogarlar soni tobora oshib bordi va 1890 yilda ular
soni 30 tani tashkil etgan. Salimjonov, Odamov, Mustafoev va Ibragimov singari Yangi
Urganch va Xivalik ayrim savdogarlar, hattoki Rossiya fuqaroligiga ham o’tishgan, ular
Nijno’y Novgorod, Moskva shaharlaridan uy sotib olib, mahsulotlarni karvonboshilar
orqali yubortirib, tijoratni o’sha yoqda turganicha boshqarib ham turishgan.Rossiyaga
borish uchun XIX asrda Xorazmlik savdogarlar Xiva—Ko’hna Urganch-Sariqamish—
Ilonli-Qo’ng’irot va u erdan qoraqalpoq cho’llari hamda qozoq dashtlari bo’ylab
Orenburggacha bir yarim oy ot, tuyalarda yo’l yurishgan. N.Muravyovning «Xiva
xonligiga va Turkmaniyaga sayoxat» asarida yozilishicha, «Xiva xonligi ushbu
yo’llardagi 15 joyda 500 navkarni karvonlarni qo’riqlash uchun ajratardi.Bundan
tashqari Kavkazga borish, dengizga chiqadigan Xiva-Qo’ng’irot-O’likqo’ltiq-
Mang’ishloq degan 450 km.lik, Xiva-Toshhovuz-Ashxabod bo’ylab 447 km.lik va
Xiva-Ko’hna Urganch-Krasnovodsk bo’yicha esa 600 km.lik savdo yo’llari bo’lib,
karvondagi savdogarlar o’zlari istagan, ko’nikkan va yo’ldagi aholi joylaridayam savdo
qilib boradigan manzillar bor edi.XIX asr oxiri va XX asr boshlariga kelib Xorazmning
savdosida karvon yo’llaridan ko’ra, Amudaryo orqali safarga chiqish ancha arzonga
389
tushar, natijada bu borada suv yo’llari rivojlantirilgan.Bu paytda ayniqsa bevosita
Rossiyadan kelgan va shu erda o’z firma, aktsionerlik jamiyatlarini ochayotgan
savdogar hamda fabrikantlar ko’paya boshlashdi. Bu borada Ryazanov, Lyashin,
Ananov, Kotin, Tretyakov, Malyutin singari millioner rus savdogarlari Xiva xonligida
o’z firmalarini tashkil etganlar. Bunga asos sifatida 1874 yilda Moskva
savdogarlarining «Savdo-sanoat» shirkati katta rol o’ynagandi.
Xulosa qilib aytganda, Xiva xonligi ichki bozorning mavjudligi va ularning
tartibli yoʻlga qoʻyilganligi bilan ahamiyatlidir. Ayniqsa, Xiva, Gurlan, Xonqa,
Urganch, Kat, Xoʻjayli, Shoxobod kabi shaharlarda bozorlarning ish tartibi yaxshi
yoʻlga qoʻyilganligini aytishimiz joiz. Xiva xonligi tashqi iqtisodiy va savdo-tijorat
aloqalarini qoʻshni davlatlar bilan olib borganligi va ularning mahsulotlarni xonlikka
olib kelib savdo qilganliklari haqida koʻplab manbalar guvohlik beradi
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
1.Allayeva N.A. Xiva xonligi diplomatiyasi (XVI-XIX asrlar). — Toshkent:
Adabiyot uchqunlari, 2018. — 272 b.
2.Allayeva N.A. Xiva xonligi diplomatiyasi va savdo aloqalari (XVI-XIX asrlar)
/ Toʻldirilgan va qayta ishlangan nashr. — Toshkent: Akademnashr, 2019. 496 b
3. A. Abdurasulov “ Xiva tarixiy etnografik ocherklar” – Toshkent , 1997.-
B.29,32
4.Allayeva N.A. Xiva — Eron oʻzaro aloqalarining etnomadaniy jarayonlarga
taʼsiri (XVI — XIX asrlar)
5. https://uz.m.wikipedia.
Dostları ilə paylaş: |