Muammoli ta’lim texnologiyasi. Muammoli ta’lim texnologiyalari o’quvchi faoliyatini faollashtirish va jadallashtirishga asoslangan. Muammoli ta’lim texnologiyasining asosi-insonning fikrlashi muammoli vaziyatni hal etishdan boshlanishi hamda uning muammolarni aniqlash, tadqiq etish va yechish qobiliyatiga ega ekanligidan kelib chiqadi. Muammoli ta’lim o’quvchilarning ijodiy tafakkuri va ijodiy qobiliyatlarini o’stirishda jiddiy ahamiyatga ega.
Muammoli ta’limning bosh maqsadi – o’quvchilarning muammoni to’liq tushunib yetishiga erishish va ularni hal eta olishga o’rgatishdan iborat. Muammoli ta’limni amaliyotda qo’llash asosiy masalalardan biri o’rganilayotgan mavzu bilan bog’liq muammoli vaziyat yaratishdan iborat.
Turli o’quv fanlari bo’yicha o’qituvchilar darslar jarayonida muammoli vaziyatlar hosil qilishni va ularni yechish usullarini oldindan ko’zda tutishlari kerak.
Muammoli vaziyat yaratish usullari: - o’qituvchi o’quvchilarga dars mavzusi bilan bog’liq ziddiyatli holatni tuguntiradi va uni yechish yo’lini topishni taklif qiladi;
- bir masalaga doir turli nuqtai-nazarlarni bayon qiladi;
- hal etish yetarli bo’lmagan yoki ortiqcha ma’lumotlar bo’lgan yoki savolning qo’yilishi noto’g’ri bo’lgan masalalarni yechishni taklif etadi va boshqalar.
Muammoli vaziyatni hal etish darajalari: - o’qituvchi muammoni qo’yadi va o’zi yechadi;
- o’qituvchi muammoni qo’yadi va uning yechimini o’quvchilar bilan birgalikda topadi;
- o’quvchilarning o’zlari muammoni qo’yadilar va uning yechimini topadilar.
Muammoli vaziyatni yechishda qo’llaniladigan usullar: - muammoni turli nuqtai nazardan o’rganish, tahlil qilish;
- solishtirish, umumlashtirish;
- vaziyatga bog’liq xulosalar chiqarish;
- o’quvchilarning o’zlari aniq savollar qo’yishi va boshqalar.
Muammoli ta’lim mashg’ultlarini tashkil etish va boshqarish quyidagi bosqichlarni o’z ichiga oladi:
- o’quv fani va dasrlar mavzusini o’rgatishda ular bilan bog’liq muammoli masalalarni belgilash;
- ulardan muammoli vaziyatlar hosil qilish va amalda foydalanishni oldindan rejalashtirib borish;
- o’quvchilarning tayyorgarlik darajasini hisobga olish;
- zarur o’quv vositalarini tayyorlash;
- topshiriqni va uni yechish uchun yetarli shartlarni aniq bayon qilish;
- o’quvchilarning noto’g’ri taxminlari asosida chiqargan xulosalari oqibatini muhokama etib, to’g’ri yo’lni topishlariga ko’maklashish va boshqalar.
