Yer: Van, Rescate Otel program ve özetler programme and abstracts

Anahtar Kelimeler: Çocuk, Onam, Türkiye’deki Düzenlemeler
Summary
Below conversation was between the patient (girl, age 16) and the intern, in a pedi-
atrics clinic, room XX. 
Intern: We are conducting a study on the children’s quality of life. Do you want to 
answer the questionnaire to help us?
Patient (girl, age 16): I don’t want to tell anything to anyone.
Intern: You do not have to tell anything. I just want to give you a questionnaire that 
you do not have to write your name on. Do you want to answer it?
Patient (girl, age 16): Everyone is willing to know why I don’t want to die, but I 
don’t want to tell.
Intern: Okay, don’t tell. I am not asking about you coming to the hospital, and not 
expecting you to tell. The doctors that are taking care of you would want to know 
certain things in order to help you, and determine the treatment process, only if you 
want and tell.
From the perspective of the above conversation, the effects of the children patient’s 
choices  and  decisions  in  case  of  the  attempts  on  their  bodies,  on  their  lives  are 
aimed to be explained based on the acts and regulations in Turkey.   
The  41th  item  of  the  Constitution  in  1982  of  the Turkish  Republic  is  about  the 
Protection of Family and Children Rights. 
In the 6th item of the Turkish Criminal Law, the word “children” refers to “someone 
who has not turn 18”. In the 3rd item of the Child Protection Act, it was stated that, 
“Child, even mature in earlier ages, is someone have not turn 18”.
According to the 17th item of the Constitution of the Turkish Republic, even though 
the Right to Live is gained at the birth in a full and healthy condition, the usage of 
this  Right  occurs  in  certain  circumstances. These  are  being  mature,  capacity  of 
discernment, and not being restricted.
Socially, child is defined in the point of not fully having the ability to decide, and 
not having the ability on decide on own. Yet, according to the Turkish Criminal 
Law, a child that do not have a perception problem, is hold responsible from the acts 
that he/she does, if older than 12 year old. Should a child, who is hold as responsible 
from her/his acts, have the right to say something on the operations on his/her own 
body beginning from this age? 
When taking into account that our acts consider the children are limited and insuffi-
cient to decide, the question “who to inform for the attempts, and take the consent 
from?” comes to the fore. In this direction, the Patient Rights Regulation, which 
was prepared considering the acts, regulations, and ethical problems and principles; 
has  maintained  the  following:  “even  for  the  cases,  in  which  the  legal 
representative’s (guardian) acquiescence is necessary and sufficient (item 26)”, the 
little  or  interdict  patient’s  contribution  to  the  medical  treatment  is  provided  by 
listening him/her, in so far as possible.
On the basis of the legislations and the discussion provided above, it is concluded 
that, however the children’s right to know and to be informed are reserved, taking 
the consent of the child patient is required considering his/her age, before starting to 
the medical intervention, in addition to the parent’s written consent. 
Key Words: Child, Consent, Regulations in Turkey
163

Doğu Bilgelerinden Farabi ve Müzikle Tedavi Bahsi
Music Therapy in the Works of al-Farabi, One of the
Foremost Eastern Scholars
Hülya ÖZTÜRK*
*Araştırma Görevlisi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıp 
Tarihi ve Etik Anabilim Dalı. 
[e-mail]/
[e-mail]
Özet
 
Farabi,  870  yılında  doğmuştur.    Tam  adı  Ebu  Nasr  Muhammed  bin 
Muhammed  bin  Turhan  bin  Uzluk  el-Farabi  el  Türki  olup  Türkistan’ın  Farab 
kentinin yetiştirdiği en önemli şahsiyetlerin başında gelmektedir. 
 
Türk  düşünce  tarihinin  en  büyük  isimlerinden  olan  Farabi,  aklı  insanın 
sahip  olabileceği  en  yüce  değer  olarak  benimsemiş,  grek  düşüncesinden  büyük 
ölçüde  etkilenmiş,  bu  alanda  yaptığı  çalışmaları  kendisine Aristoteles'ten  sonra 
ikinci  öğretmen  lakabının  verilmesine  sebep  olmuştur.  Doğunun  batıya  açılan 
düşünce tarihinde köşe taşlarından biri olma özelliğini taşıyan Farabi adeta “Doğu 
Bilgeliğinin Kapısı” olmuştur. 
 
Farabi, mantık-matematik-astronomi-astroloji-fizik-psikoloji-doğa tarihi-
müzik-genel  felsefe-ahlak,  siyaset-dil-bilim-tasavvuf-din  gibi  pek  çok  alanla 
ilgilenmiştir.  Bunlardan  müzik  alanında  verdiği  eserlerinde  daha  çok  tasavvufi 
anlayış  ağır  basmaktadır.  İslam  Medeniyeti  tarihinde  özellikle  tasavvuf  ekolü 
mensupları  müzikle  uğraşmış,  akli  ve  asabi  hastalıklarda  müzikle  tedaviyi 
önermişlerdir. 
 
Bu  dönemde  yaşamış  büyük  Türk-İslam  alimleri  ve  hekimlerinden  olan 
Zekeriya  Er-Razi,  İbn-i  Sina  ve  Farabi,  müzikle  tedavinin  psişik  hastalıkların 
tedavisinde kullanılabileceğini söylemiş ve kullanmışlardır.  
 
Çalışmamızda Farabi’nin hayatı, eserleri ve sağlık alanına olan etkisi üzer-
inde  durulduktan  sonra  bu  alandaki  eseri  olan  Musiki-ul-Kebir  adlı  eserinde 
müziğin önemi, ruha olan etkileri ve müzikle tedavinin ne şekilde yapılabileceğiyle 
ilgili verdiği bilgiler açıklanmaya çalışılmıştır. 
 
Musiki, Farabiye göre ilimler sınıflamasında matematiğin bir dalı olarak 
ele  alınmıştır.  Bu  konuda  Oklides’in  eserlerinden  de  yararlanan  Farabi  musiki 
alanıyla ilgili, el-medhel, sanaa’el musiki, kitab fi ihsa-ul ika’va-l ikaat, sanaate fi-l 
musiki ve el musiki-l kebir adlı büyük eserlerini kaleme almıştır. Bunlardan bugüne 
kadar ulaşan el-musiki-l kebir adlı eseri bu alandaki en önemli ve Ortaçağ’ın en 
büyük  eseridir.  Sonuç  olarak  İslam  medeniyetinde  müzikle  tedavi  şekli  daha 
sonraları  daha  da  geliştirilerek  gerek  Selçuklu  gerekse  Osmanlı  hekimleri 
tarafından tatbik edilmiştir. 
Summary
Al-Farabi was born in 870. His full name is Abu Nasr Muhammad ibn Muhammad 
ibn Tarhan ibn Uzalag al-Farabi. He is one of the most prominent figures who was 
born in Farab, Turkestan.  
One of the greatest figures in the Turkish history of thought, Farabi predicated that 
reason is the most sublime value that a person may have. He was considerably influ-
enced by the Greek thought, and his studies in this field earned him the title of 
“Second Teacher”, following Aristotle. One of the pillars in the history of thought, 
opening from east towards the west, Farabi was the “Door of the Eastern Wisdom”. 
Farabi  was  interested  in  plenty  of  disciplines  including  logic,  mathematics, 
astronomy,  astrology,  physics,  psychology,  history  of  nature,  music,  general 
philosophy, ethics, politics, languages, sciences, sufism and religion. In his works 
related to music, the influence of Sufism is tangible. In the history of the Islamic 
civilization, particularly the members of the mystic school were interested in music 
and suggested the use of music in the treatment of mental and neural disorders.
Great  Turkish-Islamic  scholars  and  physicians  who  lived  in  that  age,  including 
Zakariya al-Razi, Ibn Sina (Avicenna) and Farabi used musical therapy for the treat-
ment of psychic diseases.  
After providing an overview of the biography and works of Farabi as well as his 
influence on the field of medicine, this study offers information on the importance 
of music, mental effects of music and methods of music therapy, as dealt with in his 
work Kitab al-Musiqa al-Kabir (The Great Book of Music). 
In Farabi’s classification of disciplines, music is a subfield of mathematics. Making 
use  of  Euclid’s  works,  Farabi  produced  great  works  related  to  music,  i.e. 
Al-Madhal,  Sanaa’al  Musiqi,  Kitab  Ihsa’  al-Iqaat  (Classification  of  Rhythms), 
Sanaate  fi-l  musiqi  and  Kitab  al-Musiqa  al-Kabir.  Among  these  works,  Kitab 
al-Musiqa al-Kabir, which reached our present day, is his most notable work in this 
field and the greatest work on music written in the medieval age. In the Islamic 
civilization, music therapy increasingly developed and was used by the Seljuk and 
Ottoman physicians.   
 
 
  
Herbal Carminative Medicines as Viewed by Hakim Aghili Shi-
razi in Makhzan-al-Adviya
Mehdi PASALAR-1, Maryam MOSAFFA-JAHROMI-2
1- Health Policy Research Center, Shiraz University of Medical Sciences, 
Shiraz, Iran
2- Department of Traditional Pharmacy, School of Pharmacy, Shiraz Univer-
sity of Medical Sciences, Shiraz, Iran 
E-mail: [e-mail] 
 [e-mail]
Summary
  Abdominal bloating or flatulence is one of the most prevalent gastrointestinal com-
plaints which affecting different health parameters like satisfaction and quality of 
life. There are numerous suggestions to solve this problematic illness and herbal 
carminative medicines are among recommended options.
  Regarding traditional Persian medicine (TPM), various kinds of herbal carmina-
tive medicines with their specific mechanisms of action could relieve or treat these 
complaints.
Hakim Aghili Shirazi (lived in 18th century), one of the great scholars in TPM field, 
has introduced all types of herbal carminatives in his valuable book about single 
herbal medicines (Mofradat), “Makhzan-Al-Adviya”, written in Persian and organ-
ized it in 14 chapters.
Reviewing the book, these herbal carminatives are set in six categories:
1. Mohallil-e Riyah (gas gradual dissolver): Pimpinella anisum L. and Myristica 
fragrans Houtt.
2. Taarid-o Riyah (gas repeller): Cyperus longus and Glycyrrhiza glabra.
3.  Kasir-o  Riyah  (gas  fractionating  and  excreting):  Ruta  graveolens  L.  and 
Alpinia officinaum Hance.
4. Daafi-e Riyah (gas excreting): Illicium verum Mill. and Eugenia caryophyllata 
Thunb.
5. Mofashi-e Riyah (gas diffuser): Prangos ferulacea L. and Ferula assa-foetida L.
6. Mosakin-e Riyah (gas calmative): Beta vulgaris L. and Fraxinus excelsior L.
   Each group has a specific function on gastrointestinal gas passage and conse-
quently, results in abdominal distention relief. Recognition of precise mechanisms 
of these herbal plants and comparison with synthetic drugs through well designed 
clinical trials are neglected necessities for TPM researchers worldwide.
Key Words: Hakim Aghili Shirazi, Herbal Carminative Medicines, Makhzan-
Al-Adviya, Traditional Persian Medicine.
164

Doğu Bilgelerinden Farabi ve Müzikle Tedavi Bahsi
Music Therapy in the Works of al-Farabi, One of the
Foremost Eastern Scholars
Hülya ÖZTÜRK*
*Araştırma Görevlisi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıp 
Tarihi ve Etik Anabilim Dalı. 
[e-mail]/
[e-mail]
Özet
 
Farabi,  870  yılında  doğmuştur.    Tam  adı  Ebu  Nasr  Muhammed  bin 
Muhammed  bin  Turhan  bin  Uzluk  el-Farabi  el  Türki  olup  Türkistan’ın  Farab 
kentinin yetiştirdiği en önemli şahsiyetlerin başında gelmektedir. 
 
Türk  düşünce  tarihinin  en  büyük  isimlerinden  olan  Farabi,  aklı  insanın 
sahip  olabileceği  en  yüce  değer  olarak  benimsemiş,  grek  düşüncesinden  büyük 
ölçüde  etkilenmiş,  bu  alanda  yaptığı  çalışmaları  kendisine Aristoteles'ten  sonra 
ikinci  öğretmen  lakabının  verilmesine  sebep  olmuştur.  Doğunun  batıya  açılan 
düşünce tarihinde köşe taşlarından biri olma özelliğini taşıyan Farabi adeta “Doğu 
Bilgeliğinin Kapısı” olmuştur. 
 
Farabi, mantık-matematik-astronomi-astroloji-fizik-psikoloji-doğa tarihi-
müzik-genel  felsefe-ahlak,  siyaset-dil-bilim-tasavvuf-din  gibi  pek  çok  alanla 
ilgilenmiştir.  Bunlardan  müzik  alanında  verdiği  eserlerinde  daha  çok  tasavvufi 
anlayış  ağır  basmaktadır.  İslam  Medeniyeti  tarihinde  özellikle  tasavvuf  ekolü 
mensupları  müzikle  uğraşmış,  akli  ve  asabi  hastalıklarda  müzikle  tedaviyi 
önermişlerdir. 
 
Bu  dönemde  yaşamış  büyük  Türk-İslam  alimleri  ve  hekimlerinden  olan 
Zekeriya  Er-Razi,  İbn-i  Sina  ve  Farabi,  müzikle  tedavinin  psişik  hastalıkların 
tedavisinde kullanılabileceğini söylemiş ve kullanmışlardır.  
 
Çalışmamızda Farabi’nin hayatı, eserleri ve sağlık alanına olan etkisi üzer-
inde  durulduktan  sonra  bu  alandaki  eseri  olan  Musiki-ul-Kebir  adlı  eserinde 
müziğin önemi, ruha olan etkileri ve müzikle tedavinin ne şekilde yapılabileceğiyle 
ilgili verdiği bilgiler açıklanmaya çalışılmıştır. 
 
Musiki, Farabiye göre ilimler sınıflamasında matematiğin bir dalı olarak 
ele  alınmıştır.  Bu  konuda  Oklides’in  eserlerinden  de  yararlanan  Farabi  musiki 
alanıyla ilgili, el-medhel, sanaa’el musiki, kitab fi ihsa-ul ika’va-l ikaat, sanaate fi-l 
musiki ve el musiki-l kebir adlı büyük eserlerini kaleme almıştır. Bunlardan bugüne 
kadar ulaşan el-musiki-l kebir adlı eseri bu alandaki en önemli ve Ortaçağ’ın en 
büyük  eseridir.  Sonuç  olarak  İslam  medeniyetinde  müzikle  tedavi  şekli  daha 
sonraları  daha  da  geliştirilerek  gerek  Selçuklu  gerekse  Osmanlı  hekimleri 
tarafından tatbik edilmiştir. 
Summary
Al-Farabi was born in 870. His full name is Abu Nasr Muhammad ibn Muhammad 
ibn Tarhan ibn Uzalag al-Farabi. He is one of the most prominent figures who was 
born in Farab, Turkestan.  
One of the greatest figures in the Turkish history of thought, Farabi predicated that 
reason is the most sublime value that a person may have. He was considerably influ-
enced by the Greek thought, and his studies in this field earned him the title of 
“Second Teacher”, following Aristotle. One of the pillars in the history of thought, 
opening from east towards the west, Farabi was the “Door of the Eastern Wisdom”. 
Farabi  was  interested  in  plenty  of  disciplines  including  logic,  mathematics, 
astronomy,  astrology,  physics,  psychology,  history  of  nature,  music,  general 
philosophy, ethics, politics, languages, sciences, sufism and religion. In his works 
related to music, the influence of Sufism is tangible. In the history of the Islamic 
civilization, particularly the members of the mystic school were interested in music 
and suggested the use of music in the treatment of mental and neural disorders.
Great  Turkish-Islamic  scholars  and  physicians  who  lived  in  that  age,  including 
Zakariya al-Razi, Ibn Sina (Avicenna) and Farabi used musical therapy for the treat-
ment of psychic diseases.  
After providing an overview of the biography and works of Farabi as well as his 
influence on the field of medicine, this study offers information on the importance 
of music, mental effects of music and methods of music therapy, as dealt with in his 
work Kitab al-Musiqa al-Kabir (The Great Book of Music). 
In Farabi’s classification of disciplines, music is a subfield of mathematics. Making 
use  of  Euclid’s  works,  Farabi  produced  great  works  related  to  music,  i.e. 
Al-Madhal,  Sanaa’al  Musiqi,  Kitab  Ihsa’  al-Iqaat  (Classification  of  Rhythms), 
Sanaate  fi-l  musiqi  and  Kitab  al-Musiqa  al-Kabir.  Among  these  works,  Kitab 
al-Musiqa al-Kabir, which reached our present day, is his most notable work in this 
field and the greatest work on music written in the medieval age. In the Islamic 
civilization, music therapy increasingly developed and was used by the Seljuk and 
Ottoman physicians.   
 
 
  
Çağının Tanığı Olarak Abbâsî Sarayı Tabipleri
Physicians of Abbasid Court as Eyewitnesses to Their Era
Selahattin POLATOGLU 
e-mail:[e-mail]
Yuzuncu Yil University Faculty of Theology, Department of Islamic History, 
Van/TURKEY
Guest Researcher at The University of Jordan, Amman/JORDAN
Özet
  Her bilimin mazisi tarihe konu olduğu gibi, tarih de farklı alanlardan gelen kimse-
ler tarafından kaleme alınmıştır. İslam toplumunda h. III./ m. IX. asırdan itibaren tıp 
ve tabipler tarihine dair eserler yazılmaya başlamıştır. Bu bağlamda, tabiplerin de 
çağının tanığı olarak tarih yazdıklarını görmekteyiz. İslam dünyasında tabiplerin 
tarih  yazıcılığının  ilk  örneklerine  Abbâsî  Devleti’nde  rastlamaktayız.  Saray 
tabipleri halife ve devlet ricalinin tedavisiyle vazifeli iken, aynı zamanda siyasi ve 
toplumsal hadiselere de bizzat yakından şahit oluyorlardı. Bu hekimlerden bazısı 
kronik tutarak çağını kayıt altına almış, bazısı da hatırat yazarak müşahedelerini 
gelecek nesillere aktarma yolunu seçmiştir. 
Bu araştırmada Abbâsî saraylarında tabip olarak hizmet etmenin yanı sıra tarih eseri 
yazan  şahsiyetleri  tespit  etmeye  çalışacağız.  Bu  tabiplerin  dönemin  tarih 
yazıcılığına  ne  tür  katkı  sağladıkları,  tarih  eserlerindeki  hususiyetler  ve Abbasi 
sarayınca istihdam edilen tabiplerinin gündelik yaşamlarının öne çıkan yönleri ele 
alınacaktır. Özellikle Abbâsî sarayı tabiplerinden Huneyn b. İshak (ö. 260/873) ile 
Sâbit b. Sinân’ın (ö. 365/975-76) tarih eserleri üzerinde durulacaktır.
Anahtar Kelimeler: Abbâsî devleti, saray tabipleri, tarih yazıcılığı, Huneyn b. 
İshak, Sâbit b. Sinân
Summary
   As the past of every science is dealt in history, history has also been written by the 
people from different fields. In Islamic society, the works on history of the medicine 
and physicians (Ṭabīb) began to be written in the 3rd AH / 9th AD century. In this 
context, we see some physicians who also write history as a witness of their era. 
Where we find the first examples of history-writing by the physicians in the Islamic 
world  is Abbasid  state. While  physicians  charged  at  the Abbasid  court  with  the 
treatment of the caliphate and statesmen, at the same time, they were eyewitnesses 
to  the  political  and  social  events.  Some  of  these  doctors  recorded  their  era  by 
writing the annals and some others, writing the memories, preferred transferring 
their witnesses to the next generations. 
In this research we try to identify personalities wrote books of history in addition to 
their service as a physician at the Abbasid courts. Their contribution rates to the 
historiography of the period, the characteristics of their historical works and the 
prominent aspects of everyday life of physicians employed by the Abbasid courts 
will be also studied. Especially, this study will focus on works done by physicians 
of Abbasid palace, Hunayn b. Ishāq (d. 260/873) and Thābit b. Sinān (d. 365/975-
76). 
Keywords: Abbasid  state,  the  court  physicians,  historiography,  Hunayn  b. 
Ishāq, Thābit b. Sinān
165

Doğu Bilgelerinden Farabi ve Müzikle Tedavi Bahsi
Music Therapy in the Works of al-Farabi, One of the
Foremost Eastern Scholars
Hülya ÖZTÜRK*
*Araştırma Görevlisi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıp 
Tarihi ve Etik Anabilim Dalı. 
[e-mail]/
[e-mail]
Özet
 
Farabi,  870  yılında  doğmuştur.    Tam  adı  Ebu  Nasr  Muhammed  bin 
Muhammed  bin  Turhan  bin  Uzluk  el-Farabi  el  Türki  olup  Türkistan’ın  Farab 
kentinin yetiştirdiği en önemli şahsiyetlerin başında gelmektedir. 
 
Türk  düşünce  tarihinin  en  büyük  isimlerinden  olan  Farabi,  aklı  insanın 
sahip  olabileceği  en  yüce  değer  olarak  benimsemiş,  grek  düşüncesinden  büyük 
ölçüde  etkilenmiş,  bu  alanda  yaptığı  çalışmaları  kendisine Aristoteles'ten  sonra 
ikinci  öğretmen  lakabının  verilmesine  sebep  olmuştur.  Doğunun  batıya  açılan 
düşünce tarihinde köşe taşlarından biri olma özelliğini taşıyan Farabi adeta “Doğu 
Bilgeliğinin Kapısı” olmuştur. 
 
Farabi, mantık-matematik-astronomi-astroloji-fizik-psikoloji-doğa tarihi-
müzik-genel  felsefe-ahlak,  siyaset-dil-bilim-tasavvuf-din  gibi  pek  çok  alanla 
ilgilenmiştir.  Bunlardan  müzik  alanında  verdiği  eserlerinde  daha  çok  tasavvufi 
anlayış  ağır  basmaktadır.  İslam  Medeniyeti  tarihinde  özellikle  tasavvuf  ekolü 
mensupları  müzikle  uğraşmış,  akli  ve  asabi  hastalıklarda  müzikle  tedaviyi 
önermişlerdir. 
 
Bu  dönemde  yaşamış  büyük  Türk-İslam  alimleri  ve  hekimlerinden  olan 
Zekeriya  Er-Razi,  İbn-i  Sina  ve  Farabi,  müzikle  tedavinin  psişik  hastalıkların 
tedavisinde kullanılabileceğini söylemiş ve kullanmışlardır.  
 
Çalışmamızda Farabi’nin hayatı, eserleri ve sağlık alanına olan etkisi üzer-
inde  durulduktan  sonra  bu  alandaki  eseri  olan  Musiki-ul-Kebir  adlı  eserinde 
müziğin önemi, ruha olan etkileri ve müzikle tedavinin ne şekilde yapılabileceğiyle 
ilgili verdiği bilgiler açıklanmaya çalışılmıştır. 
 
Musiki, Farabiye göre ilimler sınıflamasında matematiğin bir dalı olarak 
ele  alınmıştır.  Bu  konuda  Oklides’in  eserlerinden  de  yararlanan  Farabi  musiki 
alanıyla ilgili, el-medhel, sanaa’el musiki, kitab fi ihsa-ul ika’va-l ikaat, sanaate fi-l 
musiki ve el musiki-l kebir adlı büyük eserlerini kaleme almıştır. Bunlardan bugüne 
kadar ulaşan el-musiki-l kebir adlı eseri bu alandaki en önemli ve Ortaçağ’ın en 
büyük  eseridir.  Sonuç  olarak  İslam  medeniyetinde  müzikle  tedavi  şekli  daha 
sonraları  daha  da  geliştirilerek  gerek  Selçuklu  gerekse  Osmanlı  hekimleri 
tarafından tatbik edilmiştir. 
Summary
Al-Farabi was born in 870. His full name is Abu Nasr Muhammad ibn Muhammad 
ibn Tarhan ibn Uzalag al-Farabi. He is one of the most prominent figures who was 
born in Farab, Turkestan.  
One of the greatest figures in the Turkish history of thought, Farabi predicated that 
reason is the most sublime value that a person may have. He was considerably influ-
enced by the Greek thought, and his studies in this field earned him the title of 
“Second Teacher”, following Aristotle. One of the pillars in the history of thought, 
opening from east towards the west, Farabi was the “Door of the Eastern Wisdom”. 
Farabi  was  interested  in  plenty  of  disciplines  including  logic,  mathematics, 
astronomy,  astrology,  physics,  psychology,  history  of  nature,  music,  general 
philosophy, ethics, politics, languages, sciences, sufism and religion. In his works 
related to music, the influence of Sufism is tangible. In the history of the Islamic 
civilization, particularly the members of the mystic school were interested in music 
and suggested the use of music in the treatment of mental and neural disorders.
Great  Turkish-Islamic  scholars  and  physicians  who  lived  in  that  age,  including 
Zakariya al-Razi, Ibn Sina (Avicenna) and Farabi used musical therapy for the treat-
ment of psychic diseases.  
After providing an overview of the biography and works of Farabi as well as his 
influence on the field of medicine, this study offers information on the importance 
of music, mental effects of music and methods of music therapy, as dealt with in his 
work Kitab al-Musiqa al-Kabir (The Great Book of Music). 
In Farabi’s classification of disciplines, music is a subfield of mathematics. Making 
use  of  Euclid’s  works,  Farabi  produced  great  works  related  to  music,  i.e. 
Al-Madhal,  Sanaa’al  Musiqi,  Kitab  Ihsa’  al-Iqaat  (Classification  of  Rhythms), 
Sanaate  fi-l  musiqi  and  Kitab  al-Musiqa  al-Kabir.  Among  these  works,  Kitab 
al-Musiqa al-Kabir, which reached our present day, is his most notable work in this 
field and the greatest work on music written in the medieval age. In the Islamic 
civilization, music therapy increasingly developed and was used by the Seljuk and 
Ottoman physicians.