Yer: Van, Rescate Otel program ve özetler programme and abstracts

About the Draft Regulation on “Traditional, Complemen-
tary and Alternative Medicine Practices”
Çağrı ZEYBEK ÜNSAL , Onur Naci KARAHANCI, Mesut ERSOY,Mustafa 
HAYIRLIDAĞ, Ümit Yaşar ÖZTOPRAK ,Nüket ÖRNEK BÜKEN
Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi 
Tıp Tarihi ve Etik Anabilim Dalı
Hacettepe Biyoetik Merkezi 
06100 Sıhhiye - Ankara/ Türkiye
e-mails:
Prof. Dr. Nüket Örnek Büken: [e-mail]
Dr.Onur Naci Karahancı: [e-mail] 
Dr. Mustafa Hayırlıdağ: [e-mail] 
Av. Çağrı Zeybek Ünsal: [e-mail]
Dr. Mesut Ersoy: [e-mail] 
Dr. Ümit Yaşar Öztoprak: [e-mail] 
Özet
 
 
Sağlık  Bakanlığı’nın  “Geleneksel,  Tamamlayıcı  ve  Alternatif  Tıp 
Uygulamaları Yönetmeliği Taslağı” etik ve hukuki bakış açısıyla değerlendirilmiş; 
bu uygulamaların olası yararları ve ülkemizde birey ve toplum sağlığı açısından 
yaratabileceği  problemler  incelenmiştir.  Konu  ile  ilgili  Sağlık  Bakanlığı’nın  bir 
çalışma başlatması, yapılan uygulamaların standardize edilerek, eğitimli ve denetle-
nebilir kişiler/kurumlar tarafından yapılmasının sağlanmasına yönelik önlemlerin 
alınması ve yararlı yöntemlerin ayıklanarak uygulanabilir hale getirilmesi kuşkusuz 
önemlidir. 
 
Bu  taslak  yönetmeliğin  ekinde  yer  alan  uygulamaların  bir  kısmı  tıp 
tarihinde var olan ve günümüze kadar gelebilmiş olan bir kısmı ise tarihin tozlu 
sayfalarında kalmış olan uygulamalardır. Dolayısıyla bu uygulamaların Yönetme-
likte  yer  almalarından  önce  daha  geniş  katılımlı  bir  bilim  kurulu  tarafından 
değerlendirilerek tıbben faydası olmadığı kabul edilen uygulamalar için düzenleme 
yapılmamalıdır.  Bu  kurullarda  üniversitelerin  Farmakoloji, Tıp Tarihi, Tıp  Etiği, 
Psikiyatri, Farmakognozi vs bölümlerinden bilim insanları mutlaka yer almalıdır.
 
Bakanlık  Yönetmelik  Taslağının  ekinde  yer  alan  14  adet  uygulamanın 
adlandırılmasının  geleneksel  tıp  mı,  günümüz  tıbbının  yapamadığını  yapacak 
anlamına gelebilecek alternatif tıp veya tamamlayıcı tıp uygulaması mı olduğu açık 
değildir. Ayrıntılı tanımlamalarının yapılması ve geçerliliği/ güvenilirliği, bilimsel 
tıp  uygulamaları  ile  ilişkileri,  bilimsel  tıp  uygulaması  sayılıp  sayılamayacağı 
değerlendirmelerinin  yapılması  gereksinimi  açıktır.  Bilimsel  ve  yeterli 
değerlendirmesi yapılmamış bir mevzuat ile çerçeve oluşturulması, ister istemez 
sağlık sisteminde, uygulamada açıklara neden olabilecektir. 
 
 
Gerek Avrupa  Birliği  düzenlemelerinde  gerekse  WHO’  nun  2014-2023 
tarihleri için belirlediği strateji planında, geleneksel, tamamlayıcı ve alternatif tıp 
uygulamalarının  toplumun  sağlıklı  kalmasındaki  rolünün  güçlendirilmesi 
vurgulanmaktadır.  Bu  metinlerde  koruyucu  sağlık  sistemleri  içinde  tarif  edilmiş 
olan  tamamlayıcı  sağlık  uygulamaları,  ilgili  taslak  metinde  tedavi  edici  sağlık 
hizmetleri gibi anlaşılmaya açıktır. 
 
 
Taslak  içerisinde  bahsedilen  uygulamaların  bilimselliği,  uygulamalarda 
kullanılan  hayvanların  hakları,  uygulama  eğitimini  kimlerin  vereceği  ve  yetkin-
likleri,  eğitim  kurumlarının  Türkiye’de  yaygınlaşmasını  ve  organizasyonunu 
enstitülerin  sağlayıp  sağlamayacağı,  bu  uygulamaların  sağlık  sigorta  sistemi 
içerisinde yer alıp alamayacağı yanıt bekleyen sorular arasındadır.
 
Yönetmelik  ekinde  yer  alan  uygulamaların  hemen  hemen  tamamında 
endikasyonların  çok  geniş  tutulduğu,  “her  derde  deva”  gibi  bir  görünüşün 
bulunduğu 
düşünülmektedir. 
Bu 
bağlamda 
endikasyonların 
ve 
kontrendikasyonların  bilimsel  verilerle  yeniden  değerlendirilmesi  gerektiği 
düşünülmektedir.
 
İnceleme  ve  değerlendirmelerimizi  içeren  bu  çalışmamızla,  kısaca 
bahsettiğimiz yukarıdaki başlıklar çerçevesinde taslağın toplum ve birey yararına 
uygulanabilir olmasına katkıda bulunulmaya çalışılmıştır.
Summary
In this study the draft regulations on “Traditional, Complementary and Alternative 
Medicine  Practices”  which  is  prepared  by  the  Republic  of  Turkey  Ministry  of 
Health discussed from an ethico-legal perspective and the negative consequences of 
public’s wide use of many TCAM therapies and their potential benefits are evalu-
ated  in  terms  of  individual  and  public  health.  It  is  very  important  that  Turkish 
Ministry of Health took an action plan on such possible misuse of TCAM therapies. 
Since there is a wide variety of health conditions and diseases, it is necessary to 
standardize TCAM therapies, to eliminate and use the effective, safe and reliable 
methods.  Further  work  is  needed  to  develop  measures  to  educate 
practitioners/institutions to be qualified whom or where TCAM therapies may be 
used.
Some  of  the TCAM  therapies  such  as  acupuncture,  apitherapy  etc.  listed  in  the 
annex of this draft version has a long history of use and still being used since ancient 
times. Therefore, a multi-disciplined science committee should be established as a 
working group and evaluate the benefits and risks of the TCAM therapies in order 
to provide access to the right care, right practitioner at the right time for people who 
would like to use TCAM therapies. Regulation and supervision will be useful for 
evidence-based TCAM therapies rather than the practices which are not yet proven 
that are useful. Since it is necessary to define the risks and benefits of these TCAM 
therapies there must be scientists from departments of the universities of Pharma-
cology,  Pharmacognosis,  Medical  History,  Medical  Ethics  and  Psychiatry  in  the 
science committee.
It is not clear whether the 14 practices that are listed in the draft regulation, should 
be defined as traditional medicine, alternative medicine equivalent to medicine that 
can do more than modern medicine can do, or complementary medicine. For this 
reason, there should be clear definitions of these terms and there is a necessity of 
more information on validity and safety of the TCAM therapies, whether they are 
evidence- based or not. As a consequence, there will be gaps in the legislation if we 
do not take into consideration the scientific value of the practices.
It is emphasized that strengthening the role of TCAM therapies through regulations, 
national policies and implementing action plans  to  keep populations healthy is 
very important both in European Union legislation and WHO’ s 2014-2023 strategy 
plan. In these documents in which complementary health practices are described as 
protective health care systems acquire a better understanding not to confuse com-
plementary health practices with therapeutical health systems.
  There are some unanswered questions such as the scientific validity of TCAM 
therapies, the animal rights that are used during the practices, education and training 
of practitioners, integration of practices into our health insurance system, accept-
ance of the role of the institutions for organizing and increasing the numbers of the 
education foundations around Turkey. 
TCAM therapies are an important and often an underestimated part of the health 
care. In almost all practices that are listed in the annex of the draft there are a wide 
variety  of  indications  and  practices  which  seem  to  regulated  as  a  cure  for 
everything/ panacea.  Therefore, in our opinion the indications and contraindica-
tions should be reviewed and reassessed to promote the safe and effective use of 
TCAM therapies with scientific data.    
To sum up, during the process of preparing a regulation we tried to contribute to all 
the above mentioned titles in order to use TCAM therapy, ensure well- being of the 
individuals and public with proven quality, safety and efficacy. 
 
Basılamayan bir Fizyoloji Kitabının Öyküsü
The Story of a Physiology Textbook That Could Not be
Published
Mevlüt YAPRAK
Dr.Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Fizyoloji AD. EDİRNE
e-mail:[e-mail]
Özet
   Fizyoloji profesörü Talha Yusuf Bey ile Biyokimya doçenti bir fizyoloji kitabı 
yazarlar.  Kitap  1929  yılında  İstanbul  Üniversitesi  tarafından  basılmaya  başlanır. 
Ancak bilmediğimiz bir nedenle ilk üç formadan sonra basım işine ara verilir veya 
baskı durdurulur. 
        Kemal  Cenap  Bey  ilk  üç  formayı  görünce  “Bu  nasıl  eser?”  başlıklı  bir  yazı 
kaleme alır. Bu yazının 18 Ocak 1931 tarihli Vakit gazetesinde yayınlanması ile 
ilginç ve uzun bir süreç başlar. Kitap ve yazarları hakkında soruşturma açılır. Talha 
Yusuf Bey kısa bir zaman sonra tartışma ve soruşturma dışı kalır ama Rasim Ali 
Beyin görevine son verilir. Bu dört yıllık süreçte çok sayıda etik sorun yaşanmıştır:
1.Kitap  konusunda  Fizyoloji  Enstitüsü  Başkanı  Kemal  Cenap  Beyin  görüşü 
sorulmamış,  bilgi  verilmemiştir.  Fakat  Kemal  Cenap  Bey  konuyu  duymuştur  ve 
beklemededir.
2.Kemal  Cenap  Bey  konuyu  akademik  ortamda  tartışmaya  açmadığı  için 
eleştirilmiştir.
3.Taraflar kırıcı bir dil kullanmışlardır. Rasim Ali Beyin hazırladığı risale gerilimi 
en üst seviyeye taşımıştır.
  4.Rasim Ali  Beyin  Üniversiteden  uzaklaştırılma  gerekçeleri  de  mantıklı  ve  etik 
değildir.
Üniversite ile ilgili yasa ve yönetmeliklerdeki bazı eksiklikler de süreç içinde ortaya 
çıkmıştır.
Summary
   
   Physiology professor Talha Yusuf and Biochemistry associate professor Rasim Ali 
Bey write a physiology textbook. In 1929, Istanbul University begins publishing  
the book. After the first three issues published, the Project was terminated because 
of an unknown reason.
   When he saw the first three fascicles of the book, Prof. Dr. Kemal Cenap, Director 
of Physiology Enstitute of Istanbul University writes an article and asks what kind 
of book was that? After this critical published in the Vakit newspaper in 18 January 
1931, an interesting and long story begins. The University initiates an inspection. 
After  a  short  period, Talha Yusuf  Bey  was  excluded  from  the  investigation  and 
process. But Rasim Ali Bey was fired from University after two years. There have 
been some ethical problems in this four-year story: 
1.Medical Faculty and University don’t give any information to Director of Physiol-
ogy Enstitue about the physiology book. But Kemal Cenap was aware of the project 
and waited for the right time.
2.Kemal Cenap does not discuss the subject in an academic environment. 
3. Language of the parties are discouraging. A booklet writen by Rasim Ali Bey 
carries the stress to the highest peak.
 4.The reasons of the sacking of Rasim Ali Bey are not logical.
The story revealed some regulatory deficiencies in this process.
183

El- Kanun fi’t Tıbb’ın 1000. Yılında İbn-i Sina’nın Milliyeti 
ile İlgili Devam Eden Tartışmalar Hakkında…
About the Ongoing Discussions of Avicenna’s Nationality on 
the 1000th Year of El- Kanun fi’t Tıbb
Çağrı Zeybek ÜNSAL, Nüket Örnek BÜKEN*
**Prof.Dr.Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi 
Tıp Tarihi ve Etik Anabilim Dalı
Hacettepe Biyoetik Merkezi 
06100 Sıhhiye - Ankara/ Türkiye
e-mails: 
Prof. Dr. Nüket Örnek Büken: [e-mail]
Çağrı Zeybek Ünsal: [e-mail]
Özet
Bilindiği üzere Batı’ da Hekimlerin Prensi “Avicenna” olarak anılan İbn-i Sina ile 
ilgili dünya literatüründe pek çok makale yazılmıştır. İbn- i Sina’ nın Türk mü yoksa 
İranlı  mı  olduğu  konusundaki  tartışmalar  günümüze  kadar  süregelmiştir.  Sosyal 
bilimler açısından yapılan çalışmalara bakıldığında İbn-i Sina’ nın 980’de Buhara 
yakınlarında  Afşana  Köyü’nde  doğmuş  olması  ve  o  dönem  o  bölgede  Türk 
hükümetlerinin hakim olması, Ali Emiri Kütüphanesi’nde 685 numaradaki yazma 
eserde varak 219 a’da Türkçe bir şiir yazmış olması ve İbn- i Sina’ nın kafatası 
incelenerek antropolojik  karakterinin Alpli insan (homo alpinus) olduğunun tespit 
edilmiş olması gibi nedenler İbn-i Sina’ nın Türk olduğuna dair birer kanıt olarak 
gösterilmiştir. Aynı  zamanda  Ord.  Prof.  Dr.  Şevket Aziz  Kansu  tarafından  1970 
yılında  İbn-i  Sina’  nın  kafatasının  bir  fotoğrafı  üzerinden  yapılan  antropolojik 
çalışma sonucunda, İbn-i Sina’ nın Türk olduğuna 1976 yılındaki bildirisinde yer 
verilmiştir.  Öte  yandan,  İbn-i  Sina’  nın  yaşadığı  dönemde  bilim  dilinin Arapça 
olması ve İbn- i Sina’ nın Hamedan’ da 1037 yılında ölmüş olması İbn- i Sina’ nın 
İranlı olduğunun kabulü için yeterli görülmemiş ve tartışılmıştır. 
Bu çalışmamızda İbn-i Sina’ nın yüzünün neye benzediğine ilişkin 2014 yılında 
yapılan  bir  yeniden  yüzlendirme  çalışması,  uzman  görüşleri  ile  birlikte 
değerlendirilmiş,  yeniden  yüzlendirme  ile  ortaya  çıkarılan  İbn-i  Sina’  nın  resmi 
dikkate  alınarak,  farklı  yöntemler  kullanıldığında  aynı  sonucun  elde  edilip 
edilemeyeceği tartışılmıştır.
 “Kanun” un 1000. Yılını kutladığımız bu yıl bu tartışmaları gündeme getirmek ve 
açıklamak arzusundayız.  
Summary
It is well known that there are many articles in the literature related to Avicenna who 
is  also  known  as  “The  prince  of  Physicians”  in  Western  Culture.It  has  been 
discussed  for  many  years  and  yet  even  today  is  still  a  point  of  dispute  whether 
Avicenna is a Persian or a Turk. For a long time Ibni Sina was considered an Arab, 
at the present the most widely accepted opinion seems to be that he is Iranian. The 
contemporary Turkish scholars consider him to be a Turk. 
According to the findings of social studies about Avicenna, it has determined that 
there are evidence about the nationality of Avicenna. Borning in a village of Afşana 
near Bukhara,Turkish governments’ sovereignty during his life time period in that 
geographical area, having a Turkish poem written in a book 685no, 219a at the Ali 
Emiri  Library, Avicenna’s  skull    which  has  an  antropological  character  just  as 
Alpine people (homo alpinus) have all been shown as evidences for Avicenna being 
a Turk. He has also been mentioned as a Turk in a presentation of Prof. Dr. Şevket 
Aziz Kansu in 1976 according to his antropological studies on the photograph of 
Avicenna’s skull that was obtained in 1970s. On the other hand, the facts that Arabic 
was used during his lifetime period as a scientific language, and that he died in 1037 
in Hamedan was not found to be sufficient to conclude that he was a Persian and 
thus has been discussed for years.  
In this study, a facial reconstruction study of Avicenna’s skull that was completed in 
2014, together with expert opinions were evaluated in order to define if it is possible 
or not to draw the same picture when different methods were used.  
Since we are celebrating the thousandth year of El-Kanun fi't-Tıbb this year, we 
would like to remind and explain these discussions mentioned above.  
Max Meyerhof, one of the Best Historians of Islamic
Medicine.
Rolando Neri-VELA
Dr.Brasil 33, Centro histórico, México, D.F. 06020.
e-mail:[e-mail]
Summary
   During the XIX century and the beginins of the XX the interest in the study of 
Arabic  and  Islamic  medicine  grew;  people  as  Max  Meyerhof  was  one  of  this 
persons.
    German medical doctor, who specialized in ophthalmology and bacteriology, 
went to Cairo, and he was hypnotized by the Arabic and Islamic cultures.
        Meyerhof  belonged  to  a  scientific  family;  one  of  his  cousins  described  the 
metabolism of the enzimes, and won the Nobel prize in 1922.
    Max Meyerhof practiced the ophthalmology at the same time that the study of old 
manuscripts,  and  he  was  sorrounded  by  librarians  and  philologists,  and  wrote 
several books of the scientific heritage of the Arabs.
In this work, I will treat about his life and his writings.
Basılamayan bir Fizyoloji Kitabının Öyküsü
The Story of a Physiology Textbook That Could Not be
Published
Mevlüt YAPRAK
Dr.Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Fizyoloji AD. EDİRNE
e-mail:[e-mail]
Özet
   Fizyoloji profesörü Talha Yusuf Bey ile Biyokimya doçenti bir fizyoloji kitabı 
yazarlar.  Kitap  1929  yılında  İstanbul  Üniversitesi  tarafından  basılmaya  başlanır. 
Ancak bilmediğimiz bir nedenle ilk üç formadan sonra basım işine ara verilir veya 
baskı durdurulur. 
        Kemal  Cenap  Bey  ilk  üç  formayı  görünce  “Bu  nasıl  eser?”  başlıklı  bir  yazı 
kaleme alır. Bu yazının 18 Ocak 1931 tarihli Vakit gazetesinde yayınlanması ile 
ilginç ve uzun bir süreç başlar. Kitap ve yazarları hakkında soruşturma açılır. Talha 
Yusuf Bey kısa bir zaman sonra tartışma ve soruşturma dışı kalır ama Rasim Ali 
Beyin görevine son verilir. Bu dört yıllık süreçte çok sayıda etik sorun yaşanmıştır:
1.Kitap  konusunda  Fizyoloji  Enstitüsü  Başkanı  Kemal  Cenap  Beyin  görüşü 
sorulmamış,  bilgi  verilmemiştir.  Fakat  Kemal  Cenap  Bey  konuyu  duymuştur  ve 
beklemededir.
2.Kemal  Cenap  Bey  konuyu  akademik  ortamda  tartışmaya  açmadığı  için 
eleştirilmiştir.
3.Taraflar kırıcı bir dil kullanmışlardır. Rasim Ali Beyin hazırladığı risale gerilimi 
en üst seviyeye taşımıştır.
  4.Rasim Ali  Beyin  Üniversiteden  uzaklaştırılma  gerekçeleri  de  mantıklı  ve  etik 
değildir.
Üniversite ile ilgili yasa ve yönetmeliklerdeki bazı eksiklikler de süreç içinde ortaya 
çıkmıştır.
Summary
   
   Physiology professor Talha Yusuf and Biochemistry associate professor Rasim Ali 
Bey write a physiology textbook. In 1929, Istanbul University begins publishing  
the book. After the first three issues published, the Project was terminated because 
of an unknown reason.
   When he saw the first three fascicles of the book, Prof. Dr. Kemal Cenap, Director 
of Physiology Enstitute of Istanbul University writes an article and asks what kind 
of book was that? After this critical published in the Vakit newspaper in 18 January 
1931, an interesting and long story begins. The University initiates an inspection. 
After  a  short  period, Talha Yusuf  Bey  was  excluded  from  the  investigation  and 
process. But Rasim Ali Bey was fired from University after two years. There have 
been some ethical problems in this four-year story: 
1.Medical Faculty and University don’t give any information to Director of Physiol-
ogy Enstitue about the physiology book. But Kemal Cenap was aware of the project 
and waited for the right time.
2.Kemal Cenap does not discuss the subject in an academic environment. 
3. Language of the parties are discouraging. A booklet writen by Rasim Ali Bey 
carries the stress to the highest peak.
 4.The reasons of the sacking of Rasim Ali Bey are not logical.
The story revealed some regulatory deficiencies in this process.
184

El- Kanun fi’t Tıbb’ın 1000. Yılında İbn-i Sina’nın Milliyeti 
ile İlgili Devam Eden Tartışmalar Hakkında…
About the Ongoing Discussions of Avicenna’s Nationality on 
the 1000th Year of El- Kanun fi’t Tıbb
Çağrı Zeybek ÜNSAL, Nüket Örnek BÜKEN*
**Prof.Dr.Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi 
Tıp Tarihi ve Etik Anabilim Dalı
Hacettepe Biyoetik Merkezi 
06100 Sıhhiye - Ankara/ Türkiye
e-mails: 
Prof. Dr. Nüket Örnek Büken: [e-mail]
Çağrı Zeybek Ünsal: [e-mail]
Özet
Bilindiği üzere Batı’ da Hekimlerin Prensi “Avicenna” olarak anılan İbn-i Sina ile 
ilgili dünya literatüründe pek çok makale yazılmıştır. İbn- i Sina’ nın Türk mü yoksa 
İranlı  mı  olduğu  konusundaki  tartışmalar  günümüze  kadar  süregelmiştir.  Sosyal 
bilimler açısından yapılan çalışmalara bakıldığında İbn-i Sina’ nın 980’de Buhara 
yakınlarında  Afşana  Köyü’nde  doğmuş  olması  ve  o  dönem  o  bölgede  Türk 
hükümetlerinin hakim olması, Ali Emiri Kütüphanesi’nde 685 numaradaki yazma 
eserde varak 219 a’da Türkçe bir şiir yazmış olması ve İbn- i Sina’ nın kafatası 
incelenerek antropolojik  karakterinin Alpli insan (homo alpinus) olduğunun tespit 
edilmiş olması gibi nedenler İbn-i Sina’ nın Türk olduğuna dair birer kanıt olarak 
gösterilmiştir. Aynı  zamanda  Ord.  Prof.  Dr.  Şevket Aziz  Kansu  tarafından  1970 
yılında  İbn-i  Sina’  nın  kafatasının  bir  fotoğrafı  üzerinden  yapılan  antropolojik 
çalışma sonucunda, İbn-i Sina’ nın Türk olduğuna 1976 yılındaki bildirisinde yer 
verilmiştir.  Öte  yandan,  İbn-i  Sina’  nın  yaşadığı  dönemde  bilim  dilinin Arapça 
olması ve İbn- i Sina’ nın Hamedan’ da 1037 yılında ölmüş olması İbn- i Sina’ nın 
İranlı olduğunun kabulü için yeterli görülmemiş ve tartışılmıştır. 
Bu çalışmamızda İbn-i Sina’ nın yüzünün neye benzediğine ilişkin 2014 yılında 
yapılan  bir  yeniden  yüzlendirme  çalışması,  uzman  görüşleri  ile  birlikte 
değerlendirilmiş,  yeniden  yüzlendirme  ile  ortaya  çıkarılan  İbn-i  Sina’  nın  resmi 
dikkate  alınarak,  farklı  yöntemler  kullanıldığında  aynı  sonucun  elde  edilip 
edilemeyeceği tartışılmıştır.
 “Kanun” un 1000. Yılını kutladığımız bu yıl bu tartışmaları gündeme getirmek ve 
açıklamak arzusundayız.  
Summary
It is well known that there are many articles in the literature related to Avicenna who 
is  also  known  as  “The  prince  of  Physicians”  in  Western  Culture.It  has  been 
discussed  for  many  years  and  yet  even  today  is  still  a  point  of  dispute  whether 
Avicenna is a Persian or a Turk. For a long time Ibni Sina was considered an Arab, 
at the present the most widely accepted opinion seems to be that he is Iranian. The 
contemporary Turkish scholars consider him to be a Turk. 
According to the findings of social studies about Avicenna, it has determined that 
there are evidence about the nationality of Avicenna. Borning in a village of Afşana 
near Bukhara,Turkish governments’ sovereignty during his life time period in that 
geographical area, having a Turkish poem written in a book 685no, 219a at the Ali 
Emiri  Library, Avicenna’s  skull    which  has  an  antropological  character  just  as 
Alpine people (homo alpinus) have all been shown as evidences for Avicenna being 
a Turk. He has also been mentioned as a Turk in a presentation of Prof. Dr. Şevket 
Aziz Kansu in 1976 according to his antropological studies on the photograph of 
Avicenna’s skull that was obtained in 1970s. On the other hand, the facts that Arabic 
was used during his lifetime period as a scientific language, and that he died in 1037 
in Hamedan was not found to be sufficient to conclude that he was a Persian and 
thus has been discussed for years.  
In this study, a facial reconstruction study of Avicenna’s skull that was completed in 
2014, together with expert opinions were evaluated in order to define if it is possible 
or not to draw the same picture when different methods were used.  
Since we are celebrating the thousandth year of El-Kanun fi't-Tıbb this year, we 
would like to remind and explain these discussions mentioned above.