Tabiatni falsafiy tushunishga k o ‘ra, tabiat, bu — benihoyat
xilm a-xil shakl va k o ‘rinishlari bilan
bizni qurshab turgan bir
b u tu n olam , y a ’ni m oddiy borliqdir. ,,T abiat“ tushunchasi keng
m a’noda fazoda cheksiz va vaqtda abadiy moddiy borliqni ifodalaydi.
Tabiat jonsiz va jonli tabiatlarning birligidan iborat. Jonsiz tabiatdan
jonli tabiatni
farqlantiruvchi asosiy om il, bu — jo n li tabiatga xos
hayot jarayonidir.
F a n in so n n i jo n li ta b iatn in g u zo q ev o lu tsio n taraq qiyo ti
natijasida paydo b o ‘lgan oliy jo n li m avjudot deb tu sh u n tirad i.
Jam iyat esa, tab iat
taraqq iy o tin in g m ahsuli, u n in g b ir qism i.
T ab iatd a va ja m iy atd a obyektiv q o n u n la r am al qiladi. T abiatn i
h ech kim y aratm ag an ,
u azaliy va abadiy m avjud, m ak o n d a
cheksiz va vaqtda abadiy, degan xulosa
m uqobil falsafiy qarash -
larning biridir.
II. Jam iyat b orlig‘i va uning falsafiy tah lili
H adislarda jam iyat hayotining asosiy m ezonlari haqida shunday
fikrlar aytilgan:
,fo d sh o h la rin g iz odil, boylaringiz saxiy, ishla-
ringiz bam aslahat bo ‘Isa, sizga yerning ostidan usti yaxshi
D em ak, odam lar o ‘rtasidagi m u n o sabatlar yuksak m a ’naviy
om illar: odillik, saxiylik, ham fikrlik, h am jihatlik asosida shakl
lanishi va rivojlanishi jam iy at
h ay o tid a ad o lat, haq iq at q aro r
topishining asosiy shartidir.
Jamiyat — kishilar o ‘rtasidagi manfaatlar va maqsadlarni
oqilona m ushtaraklashtirishga asoslan gan, axloqiy, huquqiy
Dostları ilə paylaş: