Z. M. Bobur nomidagi andijon davlat universiteti umumiy pedagogika

6. Bilish jarayonining dialektikasi.
Bilish jarayoni - o’qitish jarayonining metodologik asosi
O’qitish jarayonining metodologik asosini bilish nazariyasi tashkil etadi. Bu nazariya bilimni obyektiv dunyoning inson ongidagi passiv tasviri, shunchaki akslanishi emas, balki uni faol jarayon sifatida qarab chiqish demakdir. Bilimda obyektiv dunyodagi hodisa, jarayonlar o’z aksini topgan bo’lib, bular sababiy va qonuniy o’zaro bog’langan bo’ladi. Bilish obyektiv dunyoning inson ongidagi in’ikosidir.
Bir qator tadqiqotchilar, pedagog va psixologlar dialektik-materialistik metodologiyaga tayangan holda o’qitish jarayonini dunyoqarashning shakllanishi (E.I.Monaszon, N.A.Menchinskaya va b.q.), pedagogik jarayonda tarixiy mantiqiy bog’liqlikning ahamiyati (F.F.Korolev, Z.I.Ravkin va b.q.), asosiy didaktik tushunchalarning har tomonlama metodologik tahlili (E.I.Monaszon, V.E.Gmurman va b.q.) nuqtai nazaridan qarab chiqdilar. Didaktikaning nazariy tadqiqiga L.V.Zaikov (so’z va ko’rgazmalilikning bog’liqligi, ta’limning rivojlantiruvchi ta’sirini kuchaytirish), S.G.Sha`ovalenko (o’qitish metodlariga turlicha yondashuv), K.P.Yagodovskiy (tadqiqot metodlari) va b.q.lar o’zlarining samarali hissalarini qo’shdilar.
Bilish nazariyasining birligi to’g’risidagi qoidaga amal qilgan tadqiqotchilar shuni tasdiqlab berdilarki, ta’lim jarayoni bilish jarayonining o’ziga xos sharoitda sodir bo’ladigan turli-tuman faoliyatlar ko’rinishidir.
O’quv jarayonida yangilik yaratish, ixtiro qilish talab
qilinmaydi, balki tayyor bilimlarni ijodiy o’zlashtirish
yo’lga qo’yiladi. Ushbu jarayon zamirida olimlar tomonidan
uzoq yillar davomida olib borilgan tadqiqotlar natijalarini tezkor bilish jarayoni yotadi. Bilimlarning juda ko’plab ko’rinishlari o’quvchilar tomonidan, bevosita o’rganilmaydi, balki o’qituvchi yordamida tezkor bilish yo’llaridan foydalangan holda amalga oshiriladi.
Haqiqatga yetishish o’ta murakkab dialektik jarayondir. Dialektikasiz bilishning o’zi, uning rivojlanishi bo’lmaydi. Bilishda jarayonlarning bog’liqligi, Ya’ni ichki butunlik va ular elementlarining o’zaro bog’liqligi mavjud.
Lekin bilish dialektikasining mohiyati, eng avvalo, uning ichki qarama-qarshiligidadir. Dunyodagi barcha jarayonlar bilish shartlarida, ularning ichki harakatida, o’z-o’zining harakatida, barcha ziddiyatlarning o’zaro bog’liqligidadir. Shuningdek, bilish o’zgaruvchanlikda, rivojlanishda, uzluksizlikda, sakrovchan, doimo bir ko’rinishdan ikkinchi ko’rinishga o’tib turishda namoyon bo’ladi.
Bilish tafakkurning obyektga doimiy to’xtovsiz yaqinlashuvidir. Tabiatning inson ongidagi inhikosini «o’lik», «abstrakt», harakatsiz, qarshiliksiz bir narsa deb emas, balki doimiy rivojlanishdagi, doimiy qarama-qarshilikdagi va uni hal etishdagi jarayon deb bilish kerak.
Shuning uchun ham biz, yuqoridagi metodologik asosga tayanib, ilmiy haqiqatlarni o’quvchilar tomonidan o’zlashtirish qanday kechayotganligini, o’quvchi o’zlashtirishniig qaysi bosqichida turganligini, bilish jarayonida ularning harakatidagi ziddiyatlar nimadan iboratligini aniqlashimiz zarur.
Psixologlar va didaktikashunoslar tomonidan isbotlanishicha, o’quvchi shaxsiy tajribasi va ilmiy bilimlar o’rtasidagi, bilish vazifalarini aniqlash zaruriyati bilan uni hal etish imkoniyatlari o’rtasidagi qarama-qarshiliklarda jonli bilish jarayoni yotadi. Bunda o’quvchi butun imkoniyatlarni (intellektual tajribani) ishga solib, bu ziddiyatdan chiqib ketishga harakat qiladi.
Eng muhimi, bizning vazifamiz shu masalani hal etishda uchraydigan ziddiyatlarni izlab topish, aniqlash, so’ng shu qarama-qarshiliklarni hal etish imkoniyatlarini, yo’llarini, shartlarini ochib berishdan; o’quvchilarning faol bilish jarayonini tashkil etishga undovchi ichki intilish, ehtiyojni yuzaga keltiruvchi qo’zg’atuvchi vositalarni izlab topishdan iborat. Xuddi shu qo’zg’atuvchi o’qitish jarayonini harakatga keltiruvchi kuch bo’lib maydonga chiqadi.
O’qitish jarayonini harakatlantiruvchi asosiy qarama-qarshiliklar doimiy murakkablashib, qiyinlashib borayotgan talablar bilan o’quvchilar imkoniyatlari (bilim darajasi, rivojlanganligi, motivlar, usullarni egallash darajasi) o’rtasidagi ziddiyatlardir. Bu qarama-qarshilik o’zini mazmun (bilim, ko’nikma)da,qo’zg’atuvchi usullar va operatsiyalar (bilish usullari)da namoyon etadi.
Bu qarama-qarshiliklar quyidagilardir:

1. 
   O’quvchilarning oldingi bilimlari darajasi bilan
   yangi bilimlar o’rtasidagi;
   
2. 
   Bilimlar bilan uni qo’llash o’rtasidagi;
   
3. 
   Yangi qo’yilayotgan talablar bilan oldin o’quvchilarda
   mavjud bo’lgan bilish va o’qitishga munosabat o’rtasidagi;
   
4. 
   Yangi bilish vazifalarini hal etish uchun ilgari surilayotgan metodlar bilan oldin egallangan eski bilish usullari, yo’llari o’rtasidagi ziddiyatlar.
   

Har qanday bilish amaliy jarayonda ro’y beradi, chunki amaliyot nazariy bilishdan yuqoridir, ya’ni u faqat umumiylik qiymatiga ega bo’libgina qolmay, balki bevosita voqelik qiymatiga ham egadir. Jonli muloqotdan abstrakt tafakkurga va undan amaliyotga - haqiqatni bilishning, obyektiv reallikni bilishning dialektik yo’li mana shu.
Sezish ongning tashqi dunyo bilan bevosita bog’lanishidir, tashqi ta’sir energiyasining ong faktiga aylanish jarayonidir.
Idrok voqelikdagi mavjud narsa va hodisalarning inson ongida yaxlit holicha aks etishidir.
Tasavvur sezgi va idrok qoldirgan iz bo’lib, u bosh miya po’stlog’ining plastikligi tufayli odam ongida uzoq vaqt saqlanib qoladi.