Majburlash majburlanuvchi shaxsning xohish-irodasiga qarshi sodir
etiladigan ham majburiy jismoniy va hamda
ruhiy alomati sifatida
namoyish etilishini ta’kidlash zarur. Aks holda majburlash sodir bo‘lmaydi
(misol, do‘kon qorovuli bosqinchilarning sherigi bo‘lgan holda, o‘ziga
sherikchilikda shubha uyg‘otmaslik uchun o‘zini bog‘lab qo‘yishni
so‘raydi).
Shu bilan bir vaqtda faqat shaxsning irodasiga qarshi g‘ayriqonuniy
choralarning qo‘llanilishi majburlash sifatida e’tirof etilishi lozim. Qonun
bilan ruxsat berilgan, bir qator hollarda esa hatto talab qilingan
choralarning qo‘llanilishini esa majburlash sifatida ko‘rib chiqilmaydi
(masalan, qamoqqa olish, noqonuniy harakatlar ustidan shikoyat qilish
tahdidi va boshqalar). Bunday holatlarda majburlangan deyilayotgan
shaxsning uchinchi shaxslar huquq va manfaatlariga zarar yetkazishda
ifodalangan qilmishini, zaruriy sharoitlar mavjudligida, tegishli
qasddan
yoxud ehtiyotsizlik oqibatidagi jinoyat sifatida malakalash lozim.
Jismoniy yoxud ruhiy majburlash uchinchi shaxslarning huquq va
erkinliklariga zarar yetkazgan majburlanuvchi shaxsning
xohish-istagining
xulq-atvoriga turli ta’sir ko‘rsatishi mumkinligini hisobga olish zarur.
Xususan, shaxs o‘z harakatlarini tanlash erkinligidan yoxud mutlaqo
cheklangan, yoxud bunday cheklov xususiy xarakterga ega bo‘lishi
mumkin.
Shaxs faoliyati erkinligining turli xarakterga ega ekanligi turli huquqiy
baholashga olib keladi, xususan, agar:
-
shaxs o‘z harakatlarini boshqara olmasa (masalan, to‘liq
izolyatsiyalanish yoki gipnoz uyqusi holatida bo‘lish va boshqalar).
Bunday holatda majburlanuvchi majburlovchining qo‘lida faqat qurol va
xatti-harakatlarni tanlash imkoniyatidan to‘liq mahrum hisoblanadi,
amalga oshirilayotgan jinoiy-huquqiy harakatlar yoki harakatsizligi
davomida irodasini namoyish qilish imkoniyati yo‘qligi sababli
bunday
shaxsning javobgarligi inkor etiladi;
-
shaxs o‘z harakatlarini boshqarish imkoniyatini saqlab qoladi
(masalan, zarar yetkazish xavfida, qiynoq tahdidida va boshqalarda).
Bunday vaziyatda majburlanuvchining qilmishi JKning 38-moddasiga
438
muvofiq o‘ta zaruriyat qoidalariga ko‘ra baholanadi. Ammo, agar qilmish
o‘ta zaruriyatning qonuniyligi shartlariga javob bermasa yoxud
uning
chegaralaridan o‘tishi mavjud bo‘lsa, unda majburlangan shaxsning
harakatlari mustaqil jinoyat sifatida tavsiflanishi lozim. Bunda uning
majburiylik ostida sodir etilishi Jinoyat kodeksining 55-moddasi 1-qismi
“g” bandi bo‘yicha yengillashtiruvchi holat sifatida ko‘rib chiqiladi.
Dostları ilə paylaş: