Yulduzli tunlar Aftor: 1494-yil Sohiqpiron Amur Temurning o’g’li Umarshayh Mirzo Ko’ragon vafot etdi. Movorounaxrdagi taxt uchun bo’lgan ichki ziddiyatlar girdobida siyosat maydoniga 12-yoshli Temuriyzoda Zahiriddin Muhammad Bobur chiqib keldi.
1-sahna Onasi: Shahzodam padaringiz bu foniy dunyoni tark etib, boqiy dunyoga rixlat qilibtilar.
Bobur: yo’q men otamni ko’rmasam bo’lmaydi Onajon…
Vazir: Yo’q biz siz bilan bu yerda Andijonda qolishimiz kerak.
Marhum Umarshayx Mirzo valiaht qilib o’g’illari Bobur Mirzoni voris qilib tayinlagan edilar. Hukumga binoan bugundan e’tiboran otalari taxtini Zahiriddin Muhammad Bobur egallaydilar.
2-sahna Bobur: Ha men Zahiriddin Muhammad Bobur Mavlono Fazliddinga loyihalar chizdirgan edim. Ammo manu shu loyihalar 30-yildan beri qog’oz yuzida sarg’ayib yotibdi. 30-yildan beri ne ne istedodlar urush tufayli, urush tufayli sarson-sargardon bo’lib yuribti. Mana shu rejalarimni barbod bo’lishiga esa o’zaro urushlar va Shaybonixon kabi shaxslar sabab bo’ldilar.
Aftor: Shaybonixon: Ha men sizga uylanmoqchi edim, lekin o’z ona Bobur Mirzoga xiyonat qilgan malika Zuhrobegim yettiyot begona bo’lgan Shaybonixonga sodiq qolsa.. qanaqa qilib?
Zuhrobegim: Bas… bas qiling xoin.
Shaybonixon: Tansul poshsho Malika Zuhrobegimni navkarlarga tortiq qiling.
Tansul poshsho: Ooooo hazrati oliylari quluq-quluq.
Zuhrobegim: Nima? (qo’lini ko’taradi va shoh itaradi. Malika yeqilib tushadi.) Menga qarang Shaybonixon hali mening hunumni Bobur Mirzo talab qiladi.
Shaybonixon: Bobur Mirzoga xiyonat qilgansiz men emas. Bobur Mirzoga Movorounaxrda joy yo’q. Ikkita shoh bir mamlakatga sig’maydi… Olib chiqing! (shoh chiqib ketadi)
Zuhrobegim: Yaqinlashmaa..( malika askarni uradi va askar malikani urib, sudrab olib chiqib ketadi)
