71 Sevofluran, Propofol ve Midazolamın Rokuronyumun Kas Gevşetici Özellikleri Üzerine Etkileri Özet amaç



Yüklə 343,35 Kb.
Pdf görüntüsü
tarix21.01.2017
ölçüsü343,35 Kb.
#6156

71

Sevofluran, Propofol ve Midazolamın Rokuronyumun 

Kas Gevşetici Özellikleri Üzerine Etkileri

ÖZET

Amaç:

 Amacımız; inhalasyon anesteziklerinden sevofluran ve intravenöz anesteziklerden propofol ile midazolamın, 

rokuronyumun nöromüsküler bloker özellikleri üzerine etkilerini, akseleromyografik yöntem ile değerlendirmektir. 

Gereç ve Yöntem:

 ASA I-II, 18-65 yaş arası, göğüs ve batın boşluğu dışı operasyon geçirecek 60 olgu, rastgele üç 

gruba ayrıldı. Gruplara; Sevofluran ve Propofol grubunda, propofol ve remifentanil, Midazolam grubunda, midazolam 

ve remifentanil ile indüksiyon yapıldı. Anestezi idamesi; Sevofluran grubunda, sevofluran, azotprotoksit ve O

2

 solu-


tulması ile, Propofol grubunda propofol, remifentanil infüzyonu ve O

2

 ve hava solutulması ve Midazolam grubunda; 



midazolam, remifentanil infüzyonu ve O

2

 ve hava solutulması ile sağlandı. Yüz μg kg



-1

’lık artan dozlarda rokuronyum 

verilerek; adductor pollisis kasının nöromüsküler uyarıya verdiği TW cevabı değerlendirildi. TW yanıtı % 95’in üzerinde 

deprese edilince rokuronyum verilmesi kesildi. Klinik etki süresi, derlenme indeksi ve TOF % 70 süreleri kaydedildi. 

Probit dönüşüm yöntemi ile rokuronyumun gruplara özel ED

50

 ve ED



95

 dozları hesaplandı.



Bulgular:

 Sevofluran grubunda; rokuronyumun ED

50

 ve ED


95

 değerlerinin; Propofol ve Midazolam grubuna göre ista-

tistiksel olarak anlamlı azaldığı, Midazolam ve Propofol grupları arasında ise rokuronyumun ED

50

 ve ED



95

 değerleri açı-

sından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olmadığı görüldü. Sevofluran grubunda; klinik etki süresi, derlenme indeksi 

ve TOF % 70 sürelerinin, Propofol ve Midazolam grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı olarak uzadığı görüldü.



Sonuç:

  Sevufluran,  rokuronyumun  nöromüsküler  bloker  etkisini  midazolam  ve  propofole  göre  istatistiksel  olarak 

anlamlı arttırdı, midazolam ile propofol arasında ise ölçümler açısından farklılık yoktu.

Anahtar kelimeler:

 Anestezik inhalasyon, anestezik intravenöz, nöromüsküler bloke edici ajanlar, rokuronyum



SUMMARY

Effects of Sevoflurane, Propofol and Midazolam on Muscle Relaxant Properties of Rocuronium

Objective:

 Our goal is to evaluate the neuromuscular blocking effects of rocuronium with inhalation anesthetic se-

voflurane and intravenous anesthetic propofol and midazolam via accelomyographic method.

Materials and Methods:

 Sixty  patients aged 18-65 years undergoing extrathoracic and extraabdominal surgery 

with ASA I-II were included in the study and randomised into 3 groups. For induction. Propofol and remifentanil were 

used in Sevoflurane and Propofol groups and midazolam and remifentanil were used in the Midazolam group respec-

tively. Anesthesia maintenance were done with sevoflurane, nitrous oxide and O

2

 inhalation in the Sevoflurane group, 



propofol, and remifentanil in the Propofol group and midazolam, and remifentanil infusion in Midazolam group. O

2

 



and air inhalation in Propofol and Midazolam groups. Hundred µg kg

-1

 increasing doses of rocuronium were infused 



as the TW response of adductor pollicis muscle created by the neuromuscular stimulus were evaluated. Rocuronium 

infusion were stopped as soon as the TW response were depressed over % 95. Duration, recovery index and TOF % 

70 time were recorded. ED

50

 and ED



95

 doses of rocuronium for specific groups were calculated with the Probit trans-

formation method.

Results:

 In the Sevoflurane group, the ED

50

 and ED


95

 values of rocuronium were statistically significantly decreased 

relative to Propofol and Midazolam groups. In Midazolam and Propofol groups, the ED

50

 and ED



95

 values of rocuro-

nium did not differ from each other statistically. In the Sevoflurane group; duration of clinical effectiveness of sevoflu-

rane, recovery index and TOF 70 % time were significantly increased comparing to Propofol and Midazolom groups. 

Any difference in terms of these parameters did not exist between Propofol, and Midazolam groups.

Conclusion:

 In the sevoflurane group, rocuronium’s neuromuscular blocking effects were significantly increased com-

paring to midazolam and propofol. Between midazolam and propofol no difference were detected as for measured 

parameters.



Key words:

 Anesthetics-intravenous, anesthetics-inhalation, neuromuscular blocking agent, rocuronium

J Turk Anaesth Int Care 2012; 40(2):71-81

Received / Alındığı Tarih: 26.04.2011 

Accepted / Kabul Tarihi: 11.11.2011 

Yazışma adresi: Uzm. Dr. Abdul Kadir Yektaş, Başak Mah. Misstanbul Evleri Sit. 5. Etap 1. Ada A-1 Blok No:27, Başakşehir- 

İstanbul

e-posta: akyektas722000@yahoo.co.uk



Klinik Araştırma

Abdul Kadir Yektaş, Sıtkı Nadir Şinikoğlu, Funda Gümüş, Mevlüt Çömlekçi, Kerem Erkalp

Bağcılar Eğitim ve Araştırma Hastanesi 





RK

 A

N

E

S

TE



YO

LO

Jİ VE REAN

İM

AS

YO

N

 D

ER

NE

Ğİ

Türk Anest Rean Der Dergisi 2012; 40(2):71-81 

doi:10.5222/JTAICS.2012.071



72

Türk Anest Rean Der Dergisi 2012; 40(2):71-81

GİRİŞ


 

 

Sinir-kas bloğu yapan ajanlar ile intrave-



nöz  ve  inhalasyon  anestezikleri  arasında 

etkileşim olduğu, inhalasyon anestezikle-

rinin özellikle sinir-kas kavşağında nonde-

polarizan sinir kas bloğunu doza bağımlı 

olarak  güçlendirdiği  bildirilmiştir.

(1,2) 


Gü-

nümüzde,  kısa  etkili,  yan  etkileri  tolere 

edilebilir, etkisi hızlı başlayan intravenöz 

anesteziklerin ve analjezik etkileri güçlü, 

etki  süreleri  kısa,  yan  etkileri  tolere  edi-

lebilen narkotik analjeziklerin bulunması, 

total  intravenöz  anestezi  tekniğinin  gü-

venle uygulanmasına ve inhalasyon anes-

tezisine  alternatif  oluşturmasına  neden 

olmuştur.

(3,4)

  

Rokuronyum,  etki  başlama  zamanı  hızlı, 



orta etki süresine sahip, monokuarterner 

aminosteroid  yapılı,  nondepolarizan  kas 

gevşetici  ajandır.

(1,5-8)


  Anestezi  pratiğin-

de,  hızlı  kas  gevşemesi  sağlaması  nedeni 

ile  sıklıkla  tercih  edilmektedir.

(1,9,10)


  İnha-

lasyon  anestezikleri  ile  karşılaştırıldığın-

da,  propofol  ile  yapılan  total  intravenöz 

anestezide  rokuronyum  gereksiniminin 

artmış  olduğu  görülür.

(6,8,11,12)

  Midazola-

mın,  rokuronyumun  sinir-kas  kavşağını 

bloke  edici  özelliklerine  etkileri  bilinme-

mektedir.

(13,14)

 

  



Bu çalışma, inhalasyon anesteziklerinden 

sevofluran ve intravenöz anesteziklerden 

propofol ile midazolamın, rokuronyumun 

kas  gevşetici  özelliklerine  etkilerini  araş-

tırmak ve gruplardaki rokuronyum gerek-

sinimini belirlemek üzere planlandı.

GEREÇ ve YÖNTEM

  

Çalışma ASA I-II grubuna dahil, 18-65 yaş 



arası hastalardan, kas gevşemesi gerektir-

meyen (cerrahın çalışması için kas gevşe-

mesinin  gerekli  olmadığı  hastalar  seçildi 

çünkü TW1 değeri %25 olduğunda ölçüm 

yapabilmek için hastalara ek kas gevşetici 

yapmamamız gerekiyordu), göğüs boşlu-

ğu ve karın boşluğu dışında, minör elektif 

cerrahi yapılacak 60 olguda gerçekleştirildi. 

Çalışmaya başlamadan önce yerel etik ko-

mite izni ve çalışma sırasında her hastanın 

aydınlatılmış onamını alındı. Gruplardaki 

olgu  sayısını  power  analiz  tekniği  ile  ro-

kuronyumun  daha  önce  çalışılmış  ED

50

 



ve  ED

95

  değerleri  göz  önünde  tutularak 



a=0,05  b=0,8  olacak  şekilde  n=20  ola-

rak  belirlendi.  Çalışma  rastgele,  çift  kör 

(hastaya  anestezi  uygulayan  kişi  ile  TOF-

Guard  cihazından  sonuçları  takip  edip, 

rokuronyum dozlarını veren kişi farklıydı 

ve sonuçları takip edip rokuronyum doz-

larını  veren  kişi  hastanın  hangi  gruptan 

olduğundan habersizdi, yine anestezi uy-

gulanan hastada kullanılan üç yöntemden 

hangisinin  kullanılacağından  habersizdi) 

olarak planlandı. 

  

Çalışmaya dahil edilmeme koşulları; 1-Vü-



cut  ağırlığı  vücut  kitle  indeksine  göre 

morbid obez grubuna girenler. 2-İdeal ki-

lonun % 30’undan az vücut ağırlığı olan-

lar. 3-Yaşları 18 yaşın altında ve 65 yaşın 

üstünde olanlar 4-Gebe ya da emziren ka-

dınlar. 5-Böbrek hastalığı olanlar. (kan kre-

atinin düzeyi 1,6 mg dL

-1

 üstünde olanlar) 



6-Hepatik  hastalığı  olanlar.  (a-Glutamil-

transferaz düzeyi 50 Ü L

-1

 üzerinde olan-



lar) 7-Paralizili olanlar veya yatalak hasta-

lar.  8-Nondepolarizan  kas  gevşeticiler  ile 

etkileşen ilaç kullananlar. 9-Allerji öyküsü 

olanlar olarak belirlendi.

  

Hastaların kalp atım hızı ve arteriyel kan 



basıncı  ölçümleri,  end-tidal  karbondiok-

sit  konsantrasyonu,  end-tidal  sevofluran, 

end-tidal  N

2

O,  end-tidal  O



2

,  inspire  edi-

len sevofluran, inspire edilen N

2

O, inspire 



edilen O

2

 ve periferik O



2

 satürasyonu öl-



73

A.K. Yektaş ve ark., Sevofluran, Propofol ve Midazolamın Rokuronyumun Kas Gevşetici Özellikleri Üzerine Etkileri

çümleri Datex-Engstrom AS/3 monitör (GE 

Healthcare, İstanbul, Türkiye) kullanılarak 

yapıldı. Sinir-kas kavşağı monitörizasyonu 

akseleromiyografik yöntemle çalışan TOF 

GUARD  INMT  (8021536  BIOMETER.  A/S 

Danimarka)  ile  yapıldı.  Bu  amaçla  ulnar 

sinir stimülasyonu için tek kullanımlık Bi-

oFlex  elektrotlar  (Biometer  International 

A/S  Odense  NV,  Danimarka)  kullanıldı. 

Sinir-kas  monitorizasyonu  yapılan  kasın 

sıcaklığı, TOF-GUARD INMT monitör ile öl-

çüldü. AMS Blease 8200 S ventilatör (Ble-

ase,  Chesham,  İngiltere)  içeren  anestezi 

cihazı  kullanıldı.  Zaman  ölçümleri,  Casio 

32 KB Digital Diary SF-4300 R kronometre 

kullanılarak yapıldı. Hastanın ölçüm yapı-

lan kaslarının ısıtılması için elektrikli ısıtıcı 

kullanıldı.

  

Premedikasyon amacı ile hastaların vücut 



kitle indekslerine göre hesaplanan, ideal 

kiloları temel alınarak, tüm gruplarda, in-

düksiyondan 30 dk. önce kas içine, 0,1 mg 

kg

-1



 midazolam enjeksiyonu yapıldı.

  

Operasyon  masasına  alınan  hastalara, 



önce  sinir-kas  kavşağı  monitörizasyonun 

yapılacağı  kolun  karşısındaki  koldan  da-

mar yolu açıldı. Sıvı infüzyonu yapılmayan 

kola  TOF-GUARD  sinir-kas  monitörünün 

bağlantıları yapıldı. Ağrılı bir işlem oldu-

ğundan  monitör  indüksiyona  başlanma-

dan  önce  açılmadı.  İndüksiyondan  önce 

kan basıncı, kalp atım sayısı, periferik ok-

sijen satürasyonu, ölçüm yapılacak kas ısı-

sı, giriş değerleri alınarak kaydedildi. Her 

üç grupta da kan basıncı değerleri girişde 

alınan ölçümlerin % 20’sinin üzerine çık-

tığında  ve  %  80’inin  altına  düştüğünde 

olgular çalışma dışı bırakıldı.

  

Sevofluran  grubunda:  indüksiyon  2  mg 



kg

-1

  propofol  ve  60  saniye  içinde  verilen 



1 μg kg

-1

 bolus remifentanil (Ultiva, 2 mg 



flakon, GloxoSmithKline İlaçları AŞ, İstan-

bul, Türkiye) ile yapıldı. Anestezi idamesi 

ise  kas  gevşetici  verilmeden  önce  maske 

ile  sevofluran  (Sevorane,  Likid  250  mL, 

Abbott  Laboratuarları.  Istanbul,  Türkiye) 

end-tidal  konsantrasyonunun  önce  2,5-

3  MAK  (Sevofluran’ın  %  50  N

2

O+%  50 



O

2

 içindeki) değerinden açılması ve daha 



sonra  1,5  MAK  değerinde  sabitleninceye 

kadar azaltılması ve 10 dk. boyunca mas-

ke ile sevofluranın 1,5 MAK değerinde ve 

%  50  N


2

O  ile  %  50  O

2

  içinde  solutulma-



sı  sonrası  rokuronyum  verilmesi  ve  işlem 

bitene kadar bu değerlerde sevofluran ve 

N

2

O solutulması şeklinde yapıldı.



  

Propofol grubunda: İndüksiyon 2 mg kg

-1

 

dozunda propofol (Diprivan, 10 mg mL



-1

20  ml  ampul,  AstraZeneca  İlaç  Sanayi  ve 



Tic.  Ltd.  Şti.,  İstanbul,  Türkiye)  ve  60  sn 

içinde bolus olarak verilen 1 μg kg

-1

 remi-


fentanil ve % 50 hava ile % 50 O

2

 karışı-



mının  maske  ile  solutulması  şeklinde  ya-

pıldı.  Bolus  enjeksiyonlar  yapılırken  de  4 

mg kg

-1

 saat



-1

 dozunda propofol ve 0,5 μg 

kg

-1

 dk



-1

 dozunda remifentanil infüzyonu-

na başlanarak anestezi idamesi bu şekilde 

devam ettirildi ve rokuronyum (Esmeron, 

10 mg mL

-1

, 5 mL ampul, Schering-Plough 



Tıbbi  Ürünler  Tic.  A.Ş.,  İstanbul,  Türkiye) 

dozları 5. dk.’dan itibaren verilmeye baş-

landı. Rokuronyumun 5. dk.’dan sonra ve-

rilmeye  başlanmasının  nedeni;  propofo-

lün  başlangıç  distribüsyon  yarı  ömrünün 

2-8 dk. olması, yağda erirliğinin yüksek ve 

etkisinin hızlı başlamasıdır.

(15)


 

  

Başlangıç  distribüsyon  ve  eliminasyonu 



nedeni ile tek doz bolus uygulamasından 

sonra  plazma  propofol  düzeyi  hızla  nor-

male  döner.  Plazma  klirensi  1,5-2,2  dk. 

olup,  karaciğer  kan  akımından  fazladır.

(15-17)

  Propofolün  eliminasyon  yarı  ömrü 



0,5-1,5  saat  olup,  8  saatten  daha  uzun 

süren infüzyonlarda propofolün Konteks-

Sensitif-Yarı-Ömrünün  (K.S.Y.Ö:  İnfüzyon 


74

Türk Anest Rean Der Dergisi 2012; 40(2):71-81

veya bolus halinde verilen bir ilacın plaz-

madaki  konsantrasyonunun  %  50  azal-

ması için gereken süreyi belirtir) 40 dk.’ya 

çıktığı bildirilmiştir.

(16,17)


 Propofolün bolus 

verilmesinden sonra hızla plazma propofol 

düzeyinin düşmesi nedeniyle bolus propo-

fol  verilirken  infüzyonu  da  başlatılmış  ve 

belli bir kan konsantrasyonu oluşması için 

5 dk. beklemek yeterli görülmüştür.

  

Midazolam  (Dormicum,  5  mg  mL



-1

,  3  mL 

ampul, Roche Müstahzarları Sanayi Ano-

nim  Şirketi,  İstanbul,  Türkiye)  grubunda: 

İndüksiyon  dozu  olarak  midazolam  0,1 

mg kg


-1

 dozunda bolus kullanıldı ve bera-

berinde 60 saniye içinde 1 μg kg

-1

 dozun-



da remifentanil verildi. Yüzde 50 hava ve 

%  50  O


2

  karışımı  maske  ile  5  dk.  solutu-

lan hastaya bolus enjeksiyonlar yapılırken 

aynı anda 0,6 µg kg

-1

 dk


-1

 dozunda mida-

zolam ve 0,5 μg kg

-1

 dk



-1

 hızında remifen-

tanil infüzyonu başlandı ve anestezi ida-

mesi  bu  şekilde  sağlanarak  rokuronyum 

5. dk.’dan itibaren verilmeye başlandı.

İndüksiyonu takiben olguların kirpik ref-

leksi kaybolunca sinir-kas monitörü açıldı 

ve  kalibre  edilerek  twitch  (TW)  ve  train 

of  four  (TOF)  değerlerinin  %  100  olması 

sağlandı ve en az 5 dk. bu amplitüdlerin 

stabil kalması beklendi. Her üç grupta da 

rokuronuyum  dozları  verilmeden  önce 

End-Tidal  karbondioksit  değerlerinin  32-

35  mmHg  aralığında  stabilleşmesi  bek-

lendi. Sinir-kas ölçümü boyunca sıcaklığın 

32°C  üzerinde  olması  sağlandı.  Rokuron-

yum tüm olgulara 100 μg kg

-1

’lık tekrarla-



nan dozlarda verildi. Rokuronyum dozları 

5 saniye içinde bolus şeklinde verildi. Bir 

sonraki doz en fazla bir önceki dozdan 3 

dk.  sonra  verildi  veya  arka  arkaya  3  TW 

yanıt amplitüdü eşit olunca verildi. TW’in 

amplitüd değeri arka arkaya 3 kez eşit ol-

duğunda bu TW amplitüd değeri doz de-

ğerinin  karşısına  bir  tabloya  kaydedildi. 

Her doz verilişinin bitişinde kronometreye 

basıldı ve TW yanıtları en son üçüncü kez 

aynı amplitüd değerini verince süre okun-

du. Süre okunmasından sonra; bir sonraki 

doz, bir önceki doz ile aynı koşullarda uy-

gulandı. Tüm bu değerler bir tabloya kay-

dedildi. Olguların hepsine 100 μg kg

-1

’lık 



4 tekrarlanan doz şeklinde toplam 400 μg 

kg

-1



 rokuronyum verildi. Verilen bu dozlar 

ile her olguda TW değerleri en az % 5’in 

altına çekildi. Son tekrarlanan dozun veri-

lişinin bitiş süresi kaydedildi ve bu andan 

itibaren  TW  amplitüdünün  %  25  olduğu 

zaman,  TW  amplitüdünün  %  75  olduğu 

zaman ve TOF oranının % 70 olduğu za-

man,  hazırlanan  bir  tabloya  kaydedildi. 

TOF oranı spontan olarak % 70 olunca iş-

leme son verildi.

  

Yüzde  50’lik  sinir-kas  bloğu  için  gerekli 



doz ED

50

 değeri olarak kabul edildi. Yüz-



de  95’lik  sinir-kas  bloğu  için  gerekli  doz 

ED

95 



değeri olarak kabul edildi. Klinik etki 

süresi  (%  25  DUR):  Kas  gevşetici  enjeksi-

yonunun  bitiminden  sinir-kas  iletisinin 

başlangıç  değerlerinin  %  25’i  düzeyinde 

derlenmesine dek geçen süreydi ve bu süre 

kaydedildi. Derlenme indeksi (RI% 25-75): 

Bir  sinir-kas  bloğunun  %  25  den  %  75’e 

kadar ortadan kalkmasına dek geçen sü-

reydi ve bu süre de kaydedildi. TOF% 70 

oranı: TW1 değerinin tekrar % 25 olduğu 

andan, TOF% 70 olana kadar geçen süre 

olarak kaydedildi. (Bu tanım, TW1 değeri-

nin % 5’in altında deprese olduktan son-

ra tekrar % 25 olunca, kas gevşetici geri 

döndürülebilir olduğundan bu şekilde ve-

rilmiştir).

(18)

  

Elde edilen verilerin istatistiksel değerlen-



dirilmesi SPSS for Windows Release 10,0 is-

tatistik paket programıyla yapıldı. ED

50

 ve 


ED

95

 değerleri TW amplitüdlerinin dozlara 



verdiği depresyon yanıtlarının regresyon-

probit  yöntemi  ile  analizi  sonucu  elde 



75

A.K. Yektaş ve ark., Sevofluran, Propofol ve Midazolamın Rokuronyumun Kas Gevşetici Özellikleri Üzerine Etkileri

edildi ve oluşan Logaritma doz-probit eğ-

risindeki  gruplara  özgü  eğrilerin  paralel 

olup olmadığı ve grupların heterojenitesi 

(grupları  oluşturan  olguların  birbirinden 

ve diğer gruplardaki olgulardan farklı ol-

duğu) Goodness-of-fit ki-kare ve Paralle-

lism test ki-kare ile test edildi. Tüm grup-

ların  heterojeniteliği  istatistiksel  olarak 

anlamlı  bulundu  (p=0,000).  Gruplara  ait 

demografik veriler Kruskal-Wallis testi ile 

test edildi; gruplara ait derlenme indeksi 

süresi, klinik etki süresi, TOF % 70 süresi 

ve  eklenen  her  100  μg  kg

-1

  rokuronyum 



dozuna  karşılık  gelen  TW  değerleri  ise 

Kruskal-Wallis testi ile karşılaştırıldı. Fark 

yaratan  grubu  bulmak  için  ikili  gruplar 

halinde Mann-Whitney U testi kullanıldı. 

Gruplara  ait  parametrelerin  ortalamaları 

aritmetik ortalama şeklinde verildi. Orta-

lama değer±standart sapma olarak veril-

di.  İstatistiksel  olarak  sonuçların  anlamlı 

kabul  edilmesi  için  tüm  testlerde  p<0,05 

koşulu arandı.

BULGULAR

  

Çalışmamızda;  sevofluranın  MAK  değeri 



(% 50 N

2

O + O



2

 içindeki) daha önceki ya-

yınlar referans alınarak % 2 olarak kabul 

edilmiştir.

(4)

  Sevofluran,  rokuronyumun 



neden  olduğu  sinir-kas  bloğunu  anlamlı 

olarak  potansiyelize  etmiş  ve  uzatmıştır. 

Sevofluran grubunda rokuronyumun ED

50

 



ve  ED

95

  dozları  Propofol  grubu  ile  karşı-



laştırıldığında % 40, Midazolam grubu ile 

karşılaştırıldığında % 42 azalmıştır. Klinik 

etki  süresi,  derlenme  indeksi,  TOF%  70 

oranı  süreleri  ise  Sevofluran  grubunda 

Propofol grubuna göre sırası ile % 41, % 40 

ve  %  58  uzamıştır,  Midazolam  grubuna 

göre ise sırası ile % 32, % 41 ve % 56 uza-

mıştır.  ED

50

,  ED


95

,  klinik  etki  süresi,  der-

lenme  indeksi,  TOF%  70  oranı  açısından 

karşılaştırıldığında  ise  Propofol  ve  Mida-

zolam  grupları  arasında  istatistiksel  açı-

dan anlamlı bir fark bulunamamıştır.

  

Tablo I. Gruplardaki hastalara ait demografik veriler (ortalama±standart sapma).



Sevofluran (n=20)

Propofol (n=20)

Midazolam (n=20)

165,75±10,45

169,70±9,76

167,55 ±8,52

Boy 

(cm)


9    11

8    12


8    12

Cinsiyet


K    E

66,45±12,81

68,65±11,61

68,72±14,16

Vücut ağırlığı   

(kg)


34,50±9,88

39,10±11,25

34,65±8,64

Yaş 


(Yıl)

p



                                

 

0,280 

 

    0,687                        0,332                       

ki-kare                        

 

34,03 

 

    25,77                        29,60



: Gruplara ait demografik verilerin arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık yoktu (p>0,05).

Tablo  II.  Sevofluran,  propofol  ve  midazolam  anestezisi  esnasında  rokuronyum  kullanıldığında 

grupların sinir-kas parametrelerine ait veriler (ortalama±standart sapma).

Klinik etki süresi (dk.)

Derlenme indeksi (dk.)

TOF


% 70

 Oranı (dk.)

17,72±3,88

11,86±3,54

17,88±4,11

Midazolam 

(n=20)

<0,001

  0,005


<0,001

p

15,58±3,37



11,95±3,48

17,09±4,68

Propofol 

(n=20)


26,04±8,65

19,82±8,75



40,31±16,10

Sevofluran 



(n=20)



: Sevofluran grubunda klinik etki süresi, derlenme indeksi ve TOF

% 70

 oranı süreleri, propofol ve midazolam 

grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı uzundu (p<0,05).

17,20


10,80

20,80


Ki-kare

76

Türk Anest Rean Der Dergisi 2012; 40(2):71-81

Sevofluran, Propofol ve Midazolam grup-

larında; rokuronyum kullanımındaki sinir-

kas parametrelerine ait veriler Tablo II’de 

gösterilmiştir.  Tekrarlanan  her  100  μg 

kg

-1



  dozunda  rokuronyum  eklendiğinde, 

oluşan  TW  değerlerinin  ortalamaları  ve 

üç  grup  arasındaki  karşılaştırmalar  tablo 

III’de verilmiştir.

  

Sevofluran, Propofol ve Midazolam grup-



larında rokuronyumun ED

50

 ve ED



95

 değer-


lerinin hesaplanmasında kullanılan probit 

Tablo III. Eklenen her 100 μg kg

-1

 rokuronyum dozuna karşılık gelen TW depresyon değerlerinin, 



gruplar arası karşılaştırılması. (ortalama±standart sapma).

Sevofluran (n=20)

Propofol (n=20)

Midazolam (n=20)

99,00±1,77

83,35±8,54



82,00±8,42

300 μg kg

-1

100,00±0,00



97,95±1,93

97,95±1,93

400 μg kg

-1

75,80±25,35



48,75±16,04

43,75±17,35

200 μg kg

-1

39,10±20,74



4,90±2,42

5,00±6,2239

100 μg kg

-1

p

ki-kare



0,007

20,16


0,015

10,18


0,005

30,15


0,001

39,08




:Sevofluran grubunda eklenen her 100 μg kg

-1

 rokuronyum dozuna karşılık gelen TW depresyon değerleri 

propofol ve midazolam grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düşüktü (p<0,05).

Grafik 1. Rokuronyumun ED

50

  ve ED


95

 değerlerinin hesaplanmasında kul-

lanılan probit yöntemine göre Log-Doz ile %TW depresyonlarının probit 

dönüşümü  grafiği.  Grafikteki  çizimlerden  1,00  numaralısı  midazolam, 

2,00  numaralısı  propofol  ve  3,00  numaralısı  sevofluran  grubuna  aittir.  

Sevofluran grubuna ait eğrinin eğimi, propofol ve midazolam grubuna 

ait eğrilerin eğiminden istatistiksel olarak anlamlı farklıdır (p=0,001).

% TW Depresyonu

3,00

2,00


1,00

Log Doz


Probit

1,9


2,0

2,1


2,2

2,3


2,4

2,5


2,6

2,7


2

1

0



-1

-2

-3



77

A.K. Yektaş ve ark., Sevofluran, Propofol ve Midazolamın Rokuronyumun Kas Gevşetici Özellikleri Üzerine Etkileri

yöntemine  göre  çizilen  probit  dönüşüm 

grafiği  grafik  1’de  gösterilmiştir.  Probit 

dönüşüm grafiğine uygulanan Parallelism 

Test Chi Square’ye göre Sevofluran grubu 

için çizilen probit dönüşüm eğrisinin eği-

mi  Midazolam  ve  Propofol  grupları  için 

çizilen probit dönüşüm eğrisinin eğimi ile 

istatistiksel olarak anlamlı derecede fark-

lı bulundu (p=0,001). Ancak, Propofol ve 

Midazolam grupları için çizilen probit dö-

nüşüm  eğrilerinin  eğimleri  arasında  ista-

tistiksel olarak anlamlı bir farklılık yoktu 

(p=1,000). 

Sevoflurane,  Propofol  ve  Midazolam 

anestezisi  sıradaki  rokuronyumun  doz 

cevap eğrisi grafik 2’de verilmiştir. Sevof-

lurane, Propofol ve Midazolam anestezisi 

esnasındaki  rokuronyum’un  ED

50

  ve  ED



95 

değerleri % 95 güvenlik sınırları ile tablo 

IV’ de verilmiştir. 

TARTIŞMA


Nondepolarizan  kas  gevşeticilerin  sinir-

kas  kavşağını  bloke  etme  gücünü  inha-

lasyon  anestezikleri  doza  bağımlı  olarak 

güçlendirirler.

(19,20)

  Sinir-kas  kavşağını 



bloktaki bu güçlenme anestezinin süresi-

ne bağımlıdır.

(21)

 İnhalasyon anestezikleri-



Tablo IV. Rokuronyumun sevofluran, propofol ve midazolam anestezisi esnasında ki ED

50

 ve ED



95 

(μg kg


-1

) (% 95 alt ve üst güvenlik sınırları ile) değerleri.

ED

50

ED



95

203,63 (195,27-212,18)

401,54 (381,20-424,81)

Midazolam (n=20)

197,47 (189,56-205,47)

395,54 (374,58-420,18)

Propofol (n=20)

118,32 (112,65-124,03)

236,99 (223,96-252,11)



Sevofluran (n=20)





:Sevofluran grubuna ait ED

50

 ve ED

95

 değerleri Propofol ve Midazolam grubuna göre düşüktü (p<0,05).

Grafik 2. Rokuronyumun; sevofluran, propofol ve midazolam anestezisi esnasındaki doz-

cevap eğrisi.

120


100

80

60



40

20

0



100

Sevorane


Tw depr

esyonu

Doz (µg kg

-1

)

200


300

400


Propofol

Midazolam



78

Türk Anest Rean Der Dergisi 2012; 40(2):71-81

nin sinir-kas kavşağı üzerine etkileri çeşitli 

mekanizmalar  ile  açıklanmıştır.

(22-26)


  An-

cak, intravenöz ve inhalasyon ajanlarının 

hiç  birisi  tek  başlarına  kas  gevşemesine 

neden olmazlar, fakat sinir-kas kavşağının 

güven aralığını daraltırlar.

(11)


  

Oris  ve  ark.

(27)

  yaptığı  bir  çalışmada,  pro-



pofol/alfentanil,  izofluran,  enfluran  ve 

halotan anestezisi altında, rokuronyumun 

doz-cevap  eğrisi  karşılaştırılmıştır.  Propo-

fol/alfentanil grubu ile karşılaştırıldığında, 

rokuronyumun ED

50

 ve ED



90 

dozu, Halotan 

grubunda sırası ile % 20,4 ve % 16,7, Enf-

luran  grubunda % 29,3 ve % 33 ve İsoflu-

ran grubunda ise % 58,7 ve % 26,7 azal-

dığı görülmüştür. Yine Propofol/alfentanil 

grubu ile karşılaştırıldığında, rokuronyum 

için klinik etki süresinin bu anestezik ajan-

lar için sırası ile % 42,9 - % 87,7 ve % 78,9 

uzadığı görülmüştür. 

  

Xue  ve  ark.



(28)

  yaptığı  çalışmada,  kontrol 

grubu  olarak  total  intravenöz  anestezi 

tekniğinde  intravenöz  anesteziklerden 

propofol  kullanılmıştır.  Ancak,  çalışma-

mızdan farklı olarak midazolam değerlen-

dirilmemiştir. Bir farklılık da bu çalışmada 

sevofluran 45 dk. solutulduktan sonra öl-

çümlerin  yapılmış  olmasıdır.  Bu  nedenle 

bu çalışmada klinik etki süresi, derlenme 

indeksi  ve  TOF%  70  oranı  süreleri  daha 

fazla uzamıştır. Sevofluranın ED

50

 ve ED


95 

değeri  kontrol  grubuna  göre  %  30  ve 

klinik  etki  süresi,  derlenme  indeksi  ve 

TOF%  70  oranı  ise  sırası  ile  %  109,5, 

% 87,1 ve % 80,6 uzamıştır.

  

Back  ve  ark.



(6)

  yaptığı  çalışmada,  roku-

ronyum  sürekli  infüzyon  tekniği  ile  uy-

gulanmış  ve  sonuçta  propofol  grubuna 

göre  sadece  ED

90

  değeri  anlamlı  olarak 



azalmıştır.  Rokuronyumun  infüzyon  ge-

reksinimi propofol grubunda anlamlı ola-

rak artmıştır. Klinik etki süresi, derlenme 

indeksi  ve  TOF%  70  oranı  gibi  paramet-

relerde ise anlamlı bir fark görülmemiştir. 

Çalışmalardaki  bu  parametrelerin  arasın-

daki  uyumsuzluğa  örnek  seçim  yöntemi 

ve örnek hacmindeki yetersizlikler, ölçüm 

yöntemlerindeki  farklılıklar,  inhalasyon 

anesteziklerinin  farklı  end-tidal  konsant-

rasyonlarda kullanılması veya kas dokusu 

içine geçiş için yeterince beklenmemesinin 

neden  olabileceği  (Back  ve  ark.

(6)


  yaptığı 

çalışmanın metot ve sonuçları ile çalışma-

mızdaki  metot  ve  sonuçlar  karşılaştırılın-

ca) düşünülmüştür. 

  

Hinnerk  ve  ark.



(29)

  yaptığı  çalışmada  ise, 

sevofluranın sisatrakuryuma etkileri araş-

tırılmış  ve  sisatrakuryumun  kas  gevşetici 

özelliklerini  açığa  çıkaran  parametreler-

den klinik etki süresi, derlenme indeksi ve 

TOF%70  oranı  kontrol  grubu  olarak  se-

çilen propofole göre anlamlı olarak uza-

mıştır. ED

50

 ile ED



95 

değerleri de propofol 

grubuna  göre  anlamlı  olarak  azalmıştır. 

Bu çalışmada kullanılan kas gevşetici fark-

lı olsa da, sevofluranın etkileri açısından, 

kas  gevşeticilerin  etken  değil,  etkilenen 

olduğunu  göstermesi,  çalışmamızla  be-

raber  değerlendirildiğinde  önem  arz  et-

mektedir.

  

Olkkola  ve  ark.



(13)

  yaptığı  çalışmada,  int-

ravenöz anesteziklerden etomidat, fenta-

nil,  propofol,  tiyopental  ve  midazolamın 

klinik  olarak  rokuronyum  ile  anlamlı  de-

recede  etkileşmedikleri,  izofluran  grubu 

ile  karşılaştırıldığında  ise  rokuronyum 

ihtiyacının  izofluran  grubunda  %  35-40 

azaldığı bulunmuştur. Fakat bu çalışmada 

da  yalnızca  indüksiyondaki  rokuronyum 

gereksinimine  bakılmış  ve  klinik  etki  sü-

resi, derlenme indeksi ve TOF% 70 oran-

larına bakılmamıştır. Rokuronyum gerek-

sinimi  bizim  çalışmamızda  da  inhalasyon 

anesteziği ile azalmıştır.

  


79

A.K. Yektaş ve ark., Sevofluran, Propofol ve Midazolamın Rokuronyumun Kas Gevşetici Özellikleri Üzerine Etkileri

Benzodiazepinler  için  genel  kanı,  kas 

gevşemesini potansiyelize ettikleri şeklin-

dedir.


(3)

  Benzodiazepinlerden  diazepam, 

sinir-kas  kavşağı  öncesi  membrandan 

asetilkolin salınımını inhibe ederek, non-

depolarizan  kas  gevşeticileri  potansiye-

lize  eder  ve  d-tubokurarin  sonrası  bloğu 

%20-30 arttırır. Oysa süksinilkolin sonrası 

bloğu  azaltır  ve  süksinilkolini  antagoni-

ze  eder,  ancak  midazolam  için  böyle  bir 

bilgiyle  karşılaşılmamıştır.

(30)

  Bizim  çalış-



mamızda  da  rokuronyumun  kas  gevşe-

tici  özelliklerine  midazolamın  etkinliği 

sevofluran  ile  karşılaştırıldığında  anlamlı 

derecede  düşük  bulunmuştur.  Propofolle 

ise anlamlı bir fark olmadığı görülmüştür. 

Bu  da  gösteriyor  ki,  benzodiazepin  aile-

sine üye her ilaç aynı farmakodinamik ve 

farmakokinetik  özellikleri  göstermemek-

tedir. 

  

Çalışmamızın  sonucunda,  rokuronyum 



için  hesaplanan  ED

50

  ve  ED



95

  değerleri 

inhalasyon  anestezikleri  ile  anlamlı  dü-

şüşler  göstermektedir.  Sırası  ile  ED

50

  ve 


ED

95 


değerleri  çalışmamızda  Sevofluran 

grubunda  118,32  (112,65-124,03)  μg  kg

-1 

ve  236,99  (223,96-252,11)  μg  kg



-1

  olarak 

bulunmuştur.  Propofol  grubunda  197,47 

(189,56-205,47) μg kg

-1

 ve 395,54 (374,58-



420,18)  μg  kg

-1

,  Midazolam  grubunda 



203,63  (195,27-212,18)  μg  kg

-1

  ve  401,54 



(381,20-424,81) μg kg

-1

 olarak bulunmuş-



tur (Biz midazolam grubunda toplam 400 

µg  kg


-1

  rokuronyum  verdik,  ancak  ED

95 

değeri  401,54  µg  kg



-1

  olarak  bulunmuş-

tur  bu  doz  kullandığmız  dozu  aşan  bir 

dozdur  ancak  bu  doz  regresyon-probit 

yöntemi ile ED

50

 değerine göre istatistisel 



olarak  hesaplanmış  bir  dozdur).  Hinnerk 

ve  ark.’nın

(7)

  yaptığı  çalışmada  ise,  roku-



ronyumun ED

50

 ve ED



95

 değeri sevofluran 

anestezisi  sırasında  sırası  ile  120  ve  210 

μg kg


-1

, propofol için ise sırası ile 150 ve 

310  μg  kg

-1

  olarak  bulunmuştur.  Olkkola 



ve ark.’nın

(13)


 yaptığı bir çalışmada, roku-

ronyumun ED

50

 ve ED


95

 değerleri propofol 

grubu için, 153,11 ve 361,17 μg kg

-1

 olarak 



bulunmuştur. Back ve ark.’nın

(6)


 yaptığı ça-

lışmada, ED

50

 ve ED


95

 dozları rokuronyum 

için sevofluran grubunda sırası ile 121 ve 

289  μg  kg

-1

,  propofol  grubu  için,  169  ve 



358 μg kg

-1

 olarak bulunmuştur. Midazo-



lam için ise, daha önce yapılan çalışmalar-

da  rokuronyumun  ED

50

  ve  ED


95

  değerleri 

hesaplanmamıştır.

  

Daha  önce  yapılan  bir  çalışmada,  eşit 



MAK değerleri ile izofluran ve sevoflura-

nın  vekuronyumun  sinir-kas  bloke  edici 

özelliklerine  etkilerinin  aynı  olduğu  gö-

rülmüştür.

(11)

 Oris ve ark.



(27)

 ile Xue ve ark.

(28)

 yaptıkları çalışmalarda ise, rokuronyu-



mun  doz-yanıt  ilişkisini  sevofluranın  po-

tansiyelize etme derecesinin, 1 MAK üze-

rinde çalışıldığında, enfluran ve izofluran 

ile  benzer  olduğu  görülmüştür.  Ancak, 

halotana  göre  ise  etkinliği  daha  büyük 

bulunmuştur.

  

Hinnerk ve ark.’nın



(7)

 çalışmasında inhalas-

yon anesteziklerinin kendi aralarında, kas 

gevşeticilerin sinir-kas bloke edici özellik-

lerini  ne  derece  etkilediği  değerlendiril-

miştir.  Bu  çalışmada  propofol  ile  yapılan 

total  intravenöz  anestezi  yöntemi  kont-

rol grubu olarak sunulmuş ve inhalasyon 

anesteziklerinin kontrol grubuna göre ne 

derece potansiyalizasyona neden olduğu 

araştırılmıştır. Ancak, intravenöz anestezi 

tekniğinde kullanılan farklı ajanların, kas 

gevşeticilerin sinir-kas bloke edici özellik-

lerine  etkilerini  araştıran  çalışmalar  ya-

pılmamıştır.  Yaptığımız  bu  çalışmada  ise 

farklı iki intravenöz anestezik ajan ile ya-

pılan total intravenöz anestezi tekniğinin 

rokuronyumun  yapmış  olduğu  sinir-kas 

bloğuna etkileri ve inhalasyon anestezik-

lerinden  sevofluran  karşısındaki  durum-

ları  ortaya  konmuştur.  Hinnerk  ve  ark.

(7)


 

80

Türk Anest Rean Der Dergisi 2012; 40(2):71-81

yaptıkları çalışmada, desfluran, izofluran, 

sevofluran  ve  total  intravenöz  anestezi 

tekniğinde  propofol  kullanımı  esnasında 

rokuronyumun hesaplanan ED

95

 değerle-



rine göre büyükten küçüğe doğru bir sıra-

lama yapılmış, TİVA (Propofol) > izofluran 

> sevofluran > desfluran şeklinde bir sıra-

lama ortaya çıkmıştır. Yaptığımız çalışma-

da ise midazolam > propofol > sevofluran 

şeklinde bir sıralama oluşmuştur.

 

Sonuç  olarak,  inhalasyon  anesteziklerin-



den sevofluran, rokuronyumun kas gevşe-

tici özelliklerine etki ederek rokuronyum 

ihtiyacını  azaltmakta,  ancak  intravenöz 

anesteziklerinden propofol ve midazolam 

ise  rokuronyumun  kas  gevşetici  özellik-

lerini  etkilememekte  ve  rokuronyum  ge-

reksinimi  sevoflurana  göre  daha  yüksek 

kalmaktadır.  Benzodiazepin  ailesinin  bir 

üyesi  olmasına  rağmen  midazolam,  pro-

pofol  ile  kıyaslandığında  rokuronyum 

gereksinimi,  istatistiksel  olarak  anlamlı 

bir değişiklik göstermemiş, sevofluran ile 

kıyaslandığında  ise  rokuronyum  gereksi-

nimi anlamlı olarak yüksek bulunmuştur. 

Yaygın  bir  kanı  olan  benzodiazepinlerin 

kas gevşemesine neden olduğu düşüncesi 

bu çalışmada ve bu yöntemler ile gösteri-

lememiştir.

KAYNAKLAR

1.  Kocabaş S, Balcıoğlu T, Çevik A. Çocuklarda ro-

kuronyum ile sağlanan nöromüsküler blok üze-

rine  inhalasyon  anestezisi  ve  intravenöz  anes-

tezinin  etkilerinin  karşılaştırılması.  Türk  Anest 

Rean Cem Mecmuası 2002;30:127-32.

2.  Lowry  DW,  Mirakhur  RK,  McCarthy  GJ,  Car-

roll  MT,  McCourt  KC.  Neuromusculer  effects 

of  rocuronium  during  sevoflurane,  isoflura-

ne  and  intravenous  anesthesia.  Anesth  Analg 

1998;87:936-40.

 

PMid:9768798



3.  Carroil  C  Conn.  Nonbarbiturate  nonnarcotic 

intravenous anesthesia: Vincent J Collins’ Prin-

ciples  of  anesthesiology  general  and  regional 

anesthesia;  4

st

  ed.  Phledelphia;  Lea  a  Febiger; 



1993, p. 734-86.

4.  Donald  D  Koblin.  Mechanisms  of  actions:  Ro-

nald  D  Miller’  Anesthesia:  5

st

  ed.  Phledelphia: 



churchill-Livingstone; 2000, p. 48-73.

5.  Alvarez-Gomez JA, Estelles ME, Fabregat J, Pe-

rez  F,  Brugger  AJ.  Pharmacokinetics  and  phar-

macodynamics of rocuronium bromide in adult 

patients. Eur J Anaesthesiol Suppl 1994;9:53-6.

 

PMid:7925209



6.  Back M, Klippel K, Nitche K, Bach B, Martin AE, 

Motsch  J.  Rocuronium  potency  and  recovery 

characteristics  during  steady-state  desflurane, 

sevoflurane,  isoflurane  or  propofol  anaesthe-

sia. Br J Anaesth 2000;84:43-7.

 

PMid:10740546



7.  Wulf  H,  Ledowski  T,  Linstedt  U,  Proppe  D, 

Sitzlack  D.  Neuromuscular  bloking  effects 

of  rocuronium  during  desflurane,  isoflurane 

and  sevoflurane  anaesthesia.  Can  J  Anaesth 

1998;45:526-32.

 

http://dx.doi.org/10.1007/BF03012702



 

PMid:9669005

8.  Sparr HJ, Khuenl-Brady, Eriksson LI. Pharmaco-

kinetics and pharmacodynamics of rocuronium 

following  continuous  infusion  in  patients  du-

ring intravenous anaesthesia. Eur J Anaesthesi-



ol Suppl 1994;11:63-65.

9.  Özcengiz  D.  Neuromusculer  blockers.  Turkiye 

klinikleri. J Anest Reanim 2005;3:116-30.

10. Koroğlu N, İyilikçi L, Koroğlu Van L, Altay L, Gö-

kel  E.  Sezaryen  olgularında  hızlı  endotrakeal 

entübasyonda  rokuronyum  ve  süksinilkolinin 

karşılaştırılması. Türk Anest Rean Cem Mecmua-

sı 2002;30:273-80.

11. John  J  Savarese,  James  E  Caldwell,  Cynthia  A 

Lien, Ronald D Miller. Pharmacology of muscle 

relaxants and their antagonists; Ronald D Mil-

ler’  Anesthesia;  5th  ed.  Phledelphia:  Churchill-

Livingstone; 2000, p. 412-90.

12. Dhanesh  KG,  Thomas  KH.  Pharmacologic  prin-

ciples:  Paul  G  Barash’  Clinical  anesthesia  6st 

ed. Phledelphia: Lippincott Williams@Wilkins-a 

Wolter Kluwer Business; 2009, p. 137-64.

13. Olkkola  KT,  Tammisto  T.  Quantitation  of  the 

interaction of rocuronium bromide with etomi-

date,  fentanyl,  midazolam,  propofol,  thiopen-

tone and isoflurane using closed-loop feedback 

control of infusion of rocuronium. Eur J Anaest-

hesiol Suppl 1994;11:99-100.

14. Tassonyi  E.  Effects  of  midazolam  (Ro  21-3981) 

on  neuromuscular  block.  Pharmatherapeutica 

1984;3:678-81.

 

PMid:6463067



15. G Edward Morgan Jr, Maged S Mikhail, Michael 

J Murray. Nonvolatile Anesthetic Agents: G Ed-

ward Morgan Jr’ Clinical Anesthesiology; 4

st

 ed. 



USA; Appleton@Lange 2008, 151-161.

16. Reves  GJ,  Glass  SA  Peter,  Lubarsky  David  A. 

Nonbarbiturate intravenous anesthetics: Miller 

RD’ Anesthesia: 5th ed. Phledelphia: Churchill-

Livingstone; cilt; 2000, 228-273.

17. Robert  K  Stoelting.  Nonbarbiturate  induction 

drugs:  Robert  K.  Stoelting’  Pharmacology  and 

Physiology in Anesthestic Practice: 2nd ed. Phle-

delphia:  Lippincott  Williams  &  Wilkins;  2005, 

389-406.


18. Diefenbach C. Anestezi ve Cerrahi girişim sıra-

81

A.K. Yektaş ve ark., Sevofluran, Propofol ve Midazolamın Rokuronyumun Kas Gevşetici Özellikleri Üzerine Etkileri

sında nöromüsküler monitörizasyon: Kas yanıt-

larının kaydı. Çeviri: Dr. Kenan Midilli. İstanbul, 

Turgut Yayıncılık ve Ticaret A.Ş. 1999; 50-74.

19. Kelly  RE,  Lien  CA,  Savarese  JJ,  Belmont  MR, 

Hartman  GS,  Russo  JR,  Hollmann  C.  Depres-

sion  of  Neuromuscular  Function  in  a  Patient 

During  Desflurane  Anesthesia.  Anesth  Analg 

1993;76:868-71.

 

http://dx.doi.org/10.1213/00000539-199304000-



00031

20. Miller  RD,  Way  WL,  Dolan  WM,  Stevens  WC, 

Eger EI. The dependence of pancuronium- and 

d-tubocurarine-induced  neuromuscular  bloc-

kades on alveolar concentrations of halothane 

and forane. Anesthesiology 1972;37:573-81.

 

http://dx.doi.org/10.1097/00000542-197212000-



00001

 

PMid:4347123



21. Miller  RD,  Crique  M,  Eger  E.  Duration  of  ha-

lothane  anesthesia  and  neuromuscular  bloc-

kade  with  d-Tubocurarine.  Anesthesiology 

1976;44:206-10.

 

http://dx.doi.org/10.1097/00000542-197603000-



00007

 

PMid:1267887



22. Gergis  SD,  Dretchen  KL,  Sokoll  MD,  Long  JP. 

Effect  of  anesthetics  on  acetylcholine  release 

from the myoneural junction. Proc Soc Exp Biol 

Med 1972;139:74-6.

 

PMid:4257290



23. Gissen AJ, Karis JH, Nastuk WL. Effect of halot-

hane  on  neuromuscular  transmission.  JAMA 

1966;197:770-774.

 

http://dx.doi.org/10.1001/jama.1966.03110100078019



24. Karis  JH,  Gissen  AJ,  Nastuk  WL.  Mode  of  acti-

on of diethyl ether in blocking neuromuscular 

transmission. Anesthesiology 1966;27:42-51.

 

http://dx.doi.org/10.1097/00000542-196601000-



00008

 

PMid:5901120



25. Vitez TS, Miller RD, Eger E, Van N, Linda S, Way 

WL. Comparison in vitro of isoflurane and halot-

hane  potentiation  of  d-Tubocurarine  and  suc-

cinylcholine neuromuscular blockades. Anesthe-



siology 1974;41:53-55.

 

http://dx.doi.org/10.1097/00000542-197407000-



00011

 

PMid:4834378



26. Waud BE, Waud DR. The Effects of Diethyl Ether, 

Enflurane, and Isoflurane at the Neuromuscular 

Junction. Anesthesiology 1975;42:275-280.

 

http://dx.doi.org/10.1097/00000542-197503000-



00007

 

PMid:124148



27. Oris B, Crul JF, Vandermeersch E, Van Aken H, 

Van  Egmond  J,  Sabbe  MB.  Muscle  paralysis 

by  rocuronium  during  halothane,  enflurane, 

isoflurane  and  total  intravenous  anaesthesia. 



Anesth Analg 1993;77:570-3.

 

http://dx.doi.org/10.1213/00000539-199309000-



00024

28. Xue FS, Liao X, Tong SY, Liu JH, An G, Luo LK. 

Dose response and time course of the effect of 

rocuronium bromide during sevoflurane anest-

hesia. Anesthesia 1998;53:25-30.

 

http://dx.doi.org/10.1111/j.1365-2044.1998.00278.x



 

PMid:9505738

29. Hinnerk Wulf, Kahl M, Ledowski T. Augmenta-

tion  of  the  neuromuscular  bloking  effects  of 

cisatrocurium during desflurane, isoflurane, se-

voflurane or total intravenous anaesthesia. Br J 



Anaesth 1998;80:308-12.

 

PMid:9623429



30. Feldman SA, Carwley BF. Interaction of diazepam 

with muscule relaxants. Br Med J 1970;2:336-38.

 

http://dx.doi.org/10.1136/bmj.2.5705.336



 

PMid:4317052    PMCid:1700099



Yüklə 343,35 Kb.

Dostları ilə paylaş:




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin