71
Sevofluran, Propofol ve Midazolamın Rokuronyumun
Kas Gevşetici Özellikleri Üzerine Etkileri
ÖZET
Amaç:
Amacımız; inhalasyon anesteziklerinden sevofluran ve intravenöz anesteziklerden propofol ile midazolamın,
rokuronyumun nöromüsküler bloker özellikleri üzerine etkilerini, akseleromyografik yöntem ile değerlendirmektir.
Gereç ve Yöntem:
ASA I-II, 18-65 yaş arası, göğüs ve batın boşluğu dışı operasyon geçirecek 60 olgu, rastgele üç
gruba ayrıldı. Gruplara; Sevofluran ve Propofol grubunda, propofol ve remifentanil, Midazolam grubunda, midazolam
ve remifentanil ile indüksiyon yapıldı. Anestezi idamesi; Sevofluran grubunda, sevofluran, azotprotoksit ve O
2
solu-
tulması ile, Propofol grubunda propofol, remifentanil infüzyonu ve O
2
ve hava solutulması ve Midazolam grubunda;
midazolam, remifentanil infüzyonu ve O
2
ve hava solutulması ile sağlandı. Yüz μg kg
-1
’lık artan dozlarda rokuronyum
verilerek; adductor pollisis kasının nöromüsküler uyarıya verdiği TW cevabı değerlendirildi. TW yanıtı % 95’in üzerinde
deprese edilince rokuronyum verilmesi kesildi. Klinik etki süresi, derlenme indeksi ve TOF % 70 süreleri kaydedildi.
Probit dönüşüm yöntemi ile rokuronyumun gruplara özel ED
50
ve ED
95
dozları hesaplandı.
Bulgular:
Sevofluran grubunda; rokuronyumun ED
50
ve ED
95
değerlerinin; Propofol ve Midazolam grubuna göre ista-
tistiksel olarak anlamlı azaldığı, Midazolam ve Propofol grupları arasında ise rokuronyumun ED
50
ve ED
95
değerleri açı-
sından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olmadığı görüldü. Sevofluran grubunda; klinik etki süresi, derlenme indeksi
ve TOF % 70 sürelerinin, Propofol ve Midazolam grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı olarak uzadığı görüldü.
Sonuç:
Sevufluran, rokuronyumun nöromüsküler bloker etkisini midazolam ve propofole göre istatistiksel olarak
anlamlı arttırdı, midazolam ile propofol arasında ise ölçümler açısından farklılık yoktu.
Anahtar kelimeler:
Anestezik inhalasyon, anestezik intravenöz, nöromüsküler bloke edici ajanlar, rokuronyum
SUMMARY
Effects of Sevoflurane, Propofol and Midazolam on Muscle Relaxant Properties of Rocuronium
Objective:
Our goal is to evaluate the neuromuscular blocking effects of rocuronium with inhalation anesthetic se-
voflurane and intravenous anesthetic propofol and midazolam via accelomyographic method.
Materials and Methods:
Sixty patients aged 18-65 years undergoing extrathoracic and extraabdominal surgery
with ASA I-II were included in the study and randomised into 3 groups. For induction. Propofol and remifentanil were
used in Sevoflurane and Propofol groups and midazolam and remifentanil were used in the Midazolam group respec-
tively. Anesthesia maintenance were done with sevoflurane, nitrous oxide and O
2
inhalation in the Sevoflurane group,
propofol, and remifentanil in the Propofol group and midazolam, and remifentanil infusion in Midazolam group. O
2
and air inhalation in Propofol and Midazolam groups. Hundred µg kg
-1
increasing doses of rocuronium were infused
as the TW response of adductor pollicis muscle created by the neuromuscular stimulus were evaluated. Rocuronium
infusion were stopped as soon as the TW response were depressed over % 95. Duration, recovery index and TOF %
70 time were recorded. ED
50
and ED
95
doses of rocuronium for specific groups were calculated with the Probit trans-
formation method.
Results:
In the Sevoflurane group, the ED
50
and ED
95
values of rocuronium were statistically significantly decreased
relative to Propofol and Midazolam groups. In Midazolam and Propofol groups, the ED
50
and ED
95
values of rocuro-
nium did not differ from each other statistically. In the Sevoflurane group; duration of clinical effectiveness of sevoflu-
rane, recovery index and TOF 70 % time were significantly increased comparing to Propofol and Midazolom groups.
Any difference in terms of these parameters did not exist between Propofol, and Midazolam groups.
Conclusion:
In the sevoflurane group, rocuronium’s neuromuscular blocking effects were significantly increased com-
paring to midazolam and propofol. Between midazolam and propofol no difference were detected as for measured
parameters.
Key words:
Anesthetics-intravenous, anesthetics-inhalation, neuromuscular blocking agent, rocuronium
J Turk Anaesth Int Care 2012; 40(2):71-81
Received / Alındığı Tarih: 26.04.2011
Accepted / Kabul Tarihi: 11.11.2011
Yazışma adresi: Uzm. Dr. Abdul Kadir Yektaş, Başak Mah. Misstanbul Evleri Sit. 5. Etap 1. Ada A-1 Blok No:27, Başakşehir-
İstanbul
e-posta: akyektas722000@yahoo.co.uk
Klinik Araştırma
Abdul Kadir Yektaş, Sıtkı Nadir Şinikoğlu, Funda Gümüş, Mevlüt Çömlekçi, Kerem Erkalp
Bağcılar Eğitim ve Araştırma Hastanesi
TÜ
RK
A
N
E
S
TE
Zİ
YO
LO
Jİ VE REAN
İM
AS
YO
N
D
ER
NE
Ğİ
Türk Anest Rean Der Dergisi 2012; 40(2):71-81
doi:10.5222/JTAICS.2012.071
72
Türk Anest Rean Der Dergisi 2012; 40(2):71-81
GİRİŞ
Sinir-kas bloğu yapan ajanlar ile intrave-
nöz ve inhalasyon anestezikleri arasında
etkileşim olduğu, inhalasyon anestezikle-
rinin özellikle sinir-kas kavşağında nonde-
polarizan sinir kas bloğunu doza bağımlı
olarak güçlendirdiği bildirilmiştir.
(1,2)
Gü-
nümüzde, kısa etkili, yan etkileri tolere
edilebilir, etkisi hızlı başlayan intravenöz
anesteziklerin ve analjezik etkileri güçlü,
etki süreleri kısa, yan etkileri tolere edi-
lebilen narkotik analjeziklerin bulunması,
total intravenöz anestezi tekniğinin gü-
venle uygulanmasına ve inhalasyon anes-
tezisine alternatif oluşturmasına neden
olmuştur.
(3,4)
Rokuronyum, etki başlama zamanı hızlı,
orta etki süresine sahip, monokuarterner
aminosteroid yapılı, nondepolarizan kas
gevşetici ajandır.
(1,5-8)
Anestezi pratiğin-
de, hızlı kas gevşemesi sağlaması nedeni
ile sıklıkla tercih edilmektedir.
(1,9,10)
İnha-
lasyon anestezikleri ile karşılaştırıldığın-
da, propofol ile yapılan total intravenöz
anestezide rokuronyum gereksiniminin
artmış olduğu görülür.
(6,8,11,12)
Midazola-
mın, rokuronyumun sinir-kas kavşağını
bloke edici özelliklerine etkileri bilinme-
mektedir.
(13,14)
Bu çalışma, inhalasyon anesteziklerinden
sevofluran ve intravenöz anesteziklerden
propofol ile midazolamın, rokuronyumun
kas gevşetici özelliklerine etkilerini araş-
tırmak ve gruplardaki rokuronyum gerek-
sinimini belirlemek üzere planlandı.
GEREÇ ve YÖNTEM
Çalışma ASA I-II grubuna dahil, 18-65 yaş
arası hastalardan, kas gevşemesi gerektir-
meyen (cerrahın çalışması için kas gevşe-
mesinin gerekli olmadığı hastalar seçildi
çünkü TW1 değeri %25 olduğunda ölçüm
yapabilmek için hastalara ek kas gevşetici
yapmamamız gerekiyordu), göğüs boşlu-
ğu ve karın boşluğu dışında, minör elektif
cerrahi yapılacak 60 olguda gerçekleştirildi.
Çalışmaya başlamadan önce yerel etik ko-
mite izni ve çalışma sırasında her hastanın
aydınlatılmış onamını alındı. Gruplardaki
olgu sayısını power analiz tekniği ile ro-
kuronyumun daha önce çalışılmış ED
50
ve ED
95
değerleri göz önünde tutularak
a=0,05 b=0,8 olacak şekilde n=20 ola-
rak belirlendi. Çalışma rastgele, çift kör
(hastaya anestezi uygulayan kişi ile TOF-
Guard cihazından sonuçları takip edip,
rokuronyum dozlarını veren kişi farklıydı
ve sonuçları takip edip rokuronyum doz-
larını veren kişi hastanın hangi gruptan
olduğundan habersizdi, yine anestezi uy-
gulanan hastada kullanılan üç yöntemden
hangisinin kullanılacağından habersizdi)
olarak planlandı.
Çalışmaya dahil edilmeme koşulları; 1-Vü-
cut ağırlığı vücut kitle indeksine göre
morbid obez grubuna girenler. 2-İdeal ki-
lonun % 30’undan az vücut ağırlığı olan-
lar. 3-Yaşları 18 yaşın altında ve 65 yaşın
üstünde olanlar 4-Gebe ya da emziren ka-
dınlar. 5-Böbrek hastalığı olanlar. (kan kre-
atinin düzeyi 1,6 mg dL
-1
üstünde olanlar)
6-Hepatik hastalığı olanlar. (a-Glutamil-
transferaz düzeyi 50 Ü L
-1
üzerinde olan-
lar) 7-Paralizili olanlar veya yatalak hasta-
lar. 8-Nondepolarizan kas gevşeticiler ile
etkileşen ilaç kullananlar. 9-Allerji öyküsü
olanlar olarak belirlendi.
Hastaların kalp atım hızı ve arteriyel kan
basıncı ölçümleri, end-tidal karbondiok-
sit konsantrasyonu, end-tidal sevofluran,
end-tidal N
2
O, end-tidal O
2
, inspire edi-
len sevofluran, inspire edilen N
2
O, inspire
edilen O
2
ve periferik O
2
satürasyonu öl-
73
A.K. Yektaş ve ark., Sevofluran, Propofol ve Midazolamın Rokuronyumun Kas Gevşetici Özellikleri Üzerine Etkileri
çümleri Datex-Engstrom AS/3 monitör (GE
Healthcare, İstanbul, Türkiye) kullanılarak
yapıldı. Sinir-kas kavşağı monitörizasyonu
akseleromiyografik yöntemle çalışan TOF
GUARD INMT (8021536 BIOMETER. A/S
Danimarka) ile yapıldı. Bu amaçla ulnar
sinir stimülasyonu için tek kullanımlık Bi-
oFlex elektrotlar (Biometer International
A/S Odense NV, Danimarka) kullanıldı.
Sinir-kas monitorizasyonu yapılan kasın
sıcaklığı, TOF-GUARD INMT monitör ile öl-
çüldü. AMS Blease 8200 S ventilatör (Ble-
ase, Chesham, İngiltere) içeren anestezi
cihazı kullanıldı. Zaman ölçümleri, Casio
32 KB Digital Diary SF-4300 R kronometre
kullanılarak yapıldı. Hastanın ölçüm yapı-
lan kaslarının ısıtılması için elektrikli ısıtıcı
kullanıldı.
Premedikasyon amacı ile hastaların vücut
kitle indekslerine göre hesaplanan, ideal
kiloları temel alınarak, tüm gruplarda, in-
düksiyondan 30 dk. önce kas içine, 0,1 mg
kg
-1
midazolam enjeksiyonu yapıldı.
Operasyon masasına alınan hastalara,
önce sinir-kas kavşağı monitörizasyonun
yapılacağı kolun karşısındaki koldan da-
mar yolu açıldı. Sıvı infüzyonu yapılmayan
kola TOF-GUARD sinir-kas monitörünün
bağlantıları yapıldı. Ağrılı bir işlem oldu-
ğundan monitör indüksiyona başlanma-
dan önce açılmadı. İndüksiyondan önce
kan basıncı, kalp atım sayısı, periferik ok-
sijen satürasyonu, ölçüm yapılacak kas ısı-
sı, giriş değerleri alınarak kaydedildi. Her
üç grupta da kan basıncı değerleri girişde
alınan ölçümlerin % 20’sinin üzerine çık-
tığında ve % 80’inin altına düştüğünde
olgular çalışma dışı bırakıldı.
Sevofluran grubunda: indüksiyon 2 mg
kg
-1
propofol ve 60 saniye içinde verilen
1 μg kg
-1
bolus remifentanil (Ultiva, 2 mg
flakon, GloxoSmithKline İlaçları AŞ, İstan-
bul, Türkiye) ile yapıldı. Anestezi idamesi
ise kas gevşetici verilmeden önce maske
ile sevofluran (Sevorane, Likid 250 mL,
Abbott Laboratuarları. Istanbul, Türkiye)
end-tidal konsantrasyonunun önce 2,5-
3 MAK (Sevofluran’ın % 50 N
2
O+% 50
O
2
içindeki) değerinden açılması ve daha
sonra 1,5 MAK değerinde sabitleninceye
kadar azaltılması ve 10 dk. boyunca mas-
ke ile sevofluranın 1,5 MAK değerinde ve
% 50 N
2
O ile % 50 O
2
içinde solutulma-
sı sonrası rokuronyum verilmesi ve işlem
bitene kadar bu değerlerde sevofluran ve
N
2
O solutulması şeklinde yapıldı.
Propofol grubunda: İndüksiyon 2 mg kg
-1
dozunda propofol (Diprivan, 10 mg mL
-1
,
20 ml ampul, AstraZeneca İlaç Sanayi ve
Tic. Ltd. Şti., İstanbul, Türkiye) ve 60 sn
içinde bolus olarak verilen 1 μg kg
-1
remi-
fentanil ve % 50 hava ile % 50 O
2
karışı-
mının maske ile solutulması şeklinde ya-
pıldı. Bolus enjeksiyonlar yapılırken de 4
mg kg
-1
saat
-1
dozunda propofol ve 0,5 μg
kg
-1
dk
-1
dozunda remifentanil infüzyonu-
na başlanarak anestezi idamesi bu şekilde
devam ettirildi ve rokuronyum (Esmeron,
10 mg mL
-1
, 5 mL ampul, Schering-Plough
Tıbbi Ürünler Tic. A.Ş., İstanbul, Türkiye)
dozları 5. dk.’dan itibaren verilmeye baş-
landı. Rokuronyumun 5. dk.’dan sonra ve-
rilmeye başlanmasının nedeni; propofo-
lün başlangıç distribüsyon yarı ömrünün
2-8 dk. olması, yağda erirliğinin yüksek ve
etkisinin hızlı başlamasıdır.
(15)
Başlangıç distribüsyon ve eliminasyonu
nedeni ile tek doz bolus uygulamasından
sonra plazma propofol düzeyi hızla nor-
male döner. Plazma klirensi 1,5-2,2 dk.
olup, karaciğer kan akımından fazladır.
(15-17)
Propofolün eliminasyon yarı ömrü
0,5-1,5 saat olup, 8 saatten daha uzun
süren infüzyonlarda propofolün Konteks-
Sensitif-Yarı-Ömrünün (K.S.Y.Ö: İnfüzyon
74
Türk Anest Rean Der Dergisi 2012; 40(2):71-81
veya bolus halinde verilen bir ilacın plaz-
madaki konsantrasyonunun % 50 azal-
ması için gereken süreyi belirtir) 40 dk.’ya
çıktığı bildirilmiştir.
(16,17)
Propofolün bolus
verilmesinden sonra hızla plazma propofol
düzeyinin düşmesi nedeniyle bolus propo-
fol verilirken infüzyonu da başlatılmış ve
belli bir kan konsantrasyonu oluşması için
5 dk. beklemek yeterli görülmüştür.
Midazolam (Dormicum, 5 mg mL
-1
, 3 mL
ampul, Roche Müstahzarları Sanayi Ano-
nim Şirketi, İstanbul, Türkiye) grubunda:
İndüksiyon dozu olarak midazolam 0,1
mg kg
-1
dozunda bolus kullanıldı ve bera-
berinde 60 saniye içinde 1 μg kg
-1
dozun-
da remifentanil verildi. Yüzde 50 hava ve
% 50 O
2
karışımı maske ile 5 dk. solutu-
lan hastaya bolus enjeksiyonlar yapılırken
aynı anda 0,6 µg kg
-1
dk
-1
dozunda mida-
zolam ve 0,5 μg kg
-1
dk
-1
hızında remifen-
tanil infüzyonu başlandı ve anestezi ida-
mesi bu şekilde sağlanarak rokuronyum
5. dk.’dan itibaren verilmeye başlandı.
İndüksiyonu takiben olguların kirpik ref-
leksi kaybolunca sinir-kas monitörü açıldı
ve kalibre edilerek twitch (TW) ve train
of four (TOF) değerlerinin % 100 olması
sağlandı ve en az 5 dk. bu amplitüdlerin
stabil kalması beklendi. Her üç grupta da
rokuronuyum dozları verilmeden önce
End-Tidal karbondioksit değerlerinin 32-
35 mmHg aralığında stabilleşmesi bek-
lendi. Sinir-kas ölçümü boyunca sıcaklığın
32°C üzerinde olması sağlandı. Rokuron-
yum tüm olgulara 100 μg kg
-1
’lık tekrarla-
nan dozlarda verildi. Rokuronyum dozları
5 saniye içinde bolus şeklinde verildi. Bir
sonraki doz en fazla bir önceki dozdan 3
dk. sonra verildi veya arka arkaya 3 TW
yanıt amplitüdü eşit olunca verildi. TW’in
amplitüd değeri arka arkaya 3 kez eşit ol-
duğunda bu TW amplitüd değeri doz de-
ğerinin karşısına bir tabloya kaydedildi.
Her doz verilişinin bitişinde kronometreye
basıldı ve TW yanıtları en son üçüncü kez
aynı amplitüd değerini verince süre okun-
du. Süre okunmasından sonra; bir sonraki
doz, bir önceki doz ile aynı koşullarda uy-
gulandı. Tüm bu değerler bir tabloya kay-
dedildi. Olguların hepsine 100 μg kg
-1
’lık
4 tekrarlanan doz şeklinde toplam 400 μg
kg
-1
rokuronyum verildi. Verilen bu dozlar
ile her olguda TW değerleri en az % 5’in
altına çekildi. Son tekrarlanan dozun veri-
lişinin bitiş süresi kaydedildi ve bu andan
itibaren TW amplitüdünün % 25 olduğu
zaman, TW amplitüdünün % 75 olduğu
zaman ve TOF oranının % 70 olduğu za-
man, hazırlanan bir tabloya kaydedildi.
TOF oranı spontan olarak % 70 olunca iş-
leme son verildi.
Yüzde 50’lik sinir-kas bloğu için gerekli
doz ED
50
değeri olarak kabul edildi. Yüz-
de 95’lik sinir-kas bloğu için gerekli doz
ED
95
değeri olarak kabul edildi. Klinik etki
süresi (% 25 DUR): Kas gevşetici enjeksi-
yonunun bitiminden sinir-kas iletisinin
başlangıç değerlerinin % 25’i düzeyinde
derlenmesine dek geçen süreydi ve bu süre
kaydedildi. Derlenme indeksi (RI% 25-75):
Bir sinir-kas bloğunun % 25 den % 75’e
kadar ortadan kalkmasına dek geçen sü-
reydi ve bu süre de kaydedildi. TOF% 70
oranı: TW1 değerinin tekrar % 25 olduğu
andan, TOF% 70 olana kadar geçen süre
olarak kaydedildi. (Bu tanım, TW1 değeri-
nin % 5’in altında deprese olduktan son-
ra tekrar % 25 olunca, kas gevşetici geri
döndürülebilir olduğundan bu şekilde ve-
rilmiştir).
(18)
Elde edilen verilerin istatistiksel değerlen-
dirilmesi SPSS for Windows Release 10,0 is-
tatistik paket programıyla yapıldı. ED
50
ve
ED
95
değerleri TW amplitüdlerinin dozlara
verdiği depresyon yanıtlarının regresyon-
probit yöntemi ile analizi sonucu elde
75
A.K. Yektaş ve ark., Sevofluran, Propofol ve Midazolamın Rokuronyumun Kas Gevşetici Özellikleri Üzerine Etkileri
edildi ve oluşan Logaritma doz-probit eğ-
risindeki gruplara özgü eğrilerin paralel
olup olmadığı ve grupların heterojenitesi
(grupları oluşturan olguların birbirinden
ve diğer gruplardaki olgulardan farklı ol-
duğu) Goodness-of-fit ki-kare ve Paralle-
lism test ki-kare ile test edildi. Tüm grup-
ların heterojeniteliği istatistiksel olarak
anlamlı bulundu (p=0,000). Gruplara ait
demografik veriler Kruskal-Wallis testi ile
test edildi; gruplara ait derlenme indeksi
süresi, klinik etki süresi, TOF % 70 süresi
ve eklenen her 100 μg kg
-1
rokuronyum
dozuna karşılık gelen TW değerleri ise
Kruskal-Wallis testi ile karşılaştırıldı. Fark
yaratan grubu bulmak için ikili gruplar
halinde Mann-Whitney U testi kullanıldı.
Gruplara ait parametrelerin ortalamaları
aritmetik ortalama şeklinde verildi. Orta-
lama değer±standart sapma olarak veril-
di. İstatistiksel olarak sonuçların anlamlı
kabul edilmesi için tüm testlerde p<0,05
koşulu arandı.
BULGULAR
Çalışmamızda; sevofluranın MAK değeri
(% 50 N
2
O + O
2
içindeki) daha önceki ya-
yınlar referans alınarak % 2 olarak kabul
edilmiştir.
(4)
Sevofluran, rokuronyumun
neden olduğu sinir-kas bloğunu anlamlı
olarak potansiyelize etmiş ve uzatmıştır.
Sevofluran grubunda rokuronyumun ED
50
ve ED
95
dozları Propofol grubu ile karşı-
laştırıldığında % 40, Midazolam grubu ile
karşılaştırıldığında % 42 azalmıştır. Klinik
etki süresi, derlenme indeksi, TOF% 70
oranı süreleri ise Sevofluran grubunda
Propofol grubuna göre sırası ile % 41, % 40
ve % 58 uzamıştır, Midazolam grubuna
göre ise sırası ile % 32, % 41 ve % 56 uza-
mıştır. ED
50
, ED
95
, klinik etki süresi, der-
lenme indeksi, TOF% 70 oranı açısından
karşılaştırıldığında ise Propofol ve Mida-
zolam grupları arasında istatistiksel açı-
dan anlamlı bir fark bulunamamıştır.
Tablo I. Gruplardaki hastalara ait demografik veriler (ortalama±standart sapma).
Sevofluran (n=20)
Propofol (n=20)
Midazolam (n=20)
165,75±10,45
169,70±9,76
167,55 ±8,52
Boy
(cm)
9 11
8 12
8 12
Cinsiyet
K E
66,45±12,81
68,65±11,61
68,72±14,16
Vücut ağırlığı
(kg)
34,50±9,88
39,10±11,25
34,65±8,64
Yaş
(Yıl)
p
†
0,280
0,687 0,332
ki-kare
34,03
25,77 29,60
†
: Gruplara ait demografik verilerin arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık yoktu (p>0,05).
Tablo II. Sevofluran, propofol ve midazolam anestezisi esnasında rokuronyum kullanıldığında
grupların sinir-kas parametrelerine ait veriler (ortalama±standart sapma).
Klinik etki süresi (dk.)
Derlenme indeksi (dk.)
TOF
% 70
Oranı (dk.)
17,72±3,88
11,86±3,54
17,88±4,11
Midazolam
(n=20)
<0,001
0,005
<0,001
p
15,58±3,37
11,95±3,48
17,09±4,68
Propofol
(n=20)
26,04±8,65
†
19,82±8,75
†
40,31±16,10
†
Sevofluran
(n=20)
†
: Sevofluran grubunda klinik etki süresi, derlenme indeksi ve TOF
% 70
oranı süreleri, propofol ve midazolam
grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı uzundu (p<0,05).
17,20
10,80
20,80
Ki-kare
76
Türk Anest Rean Der Dergisi 2012; 40(2):71-81
Sevofluran, Propofol ve Midazolam grup-
larında; rokuronyum kullanımındaki sinir-
kas parametrelerine ait veriler Tablo II’de
gösterilmiştir. Tekrarlanan her 100 μg
kg
-1
dozunda rokuronyum eklendiğinde,
oluşan TW değerlerinin ortalamaları ve
üç grup arasındaki karşılaştırmalar tablo
III’de verilmiştir.
Sevofluran, Propofol ve Midazolam grup-
larında rokuronyumun ED
50
ve ED
95
değer-
lerinin hesaplanmasında kullanılan probit
Tablo III. Eklenen her 100 μg kg
-1
rokuronyum dozuna karşılık gelen TW depresyon değerlerinin,
gruplar arası karşılaştırılması. (ortalama±standart sapma).
Sevofluran (n=20)
Propofol (n=20)
Midazolam (n=20)
99,00±1,77
†
83,35±8,54
82,00±8,42
300 μg kg
-1
100,00±0,00
†
97,95±1,93
97,95±1,93
400 μg kg
-1
75,80±25,35
†
48,75±16,04
43,75±17,35
200 μg kg
-1
39,10±20,74
†
4,90±2,42
5,00±6,2239
100 μg kg
-1
p
ki-kare
0,007
20,16
0,015
10,18
0,005
30,15
0,001
39,08
†
:Sevofluran grubunda eklenen her 100 μg kg
-1
rokuronyum dozuna karşılık gelen TW depresyon değerleri
propofol ve midazolam grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düşüktü (p<0,05).
Grafik 1. Rokuronyumun ED
50
ve ED
95
değerlerinin hesaplanmasında kul-
lanılan probit yöntemine göre Log-Doz ile %TW depresyonlarının probit
dönüşümü grafiği. Grafikteki çizimlerden 1,00 numaralısı midazolam,
2,00 numaralısı propofol ve 3,00 numaralısı sevofluran grubuna aittir.
Sevofluran grubuna ait eğrinin eğimi, propofol ve midazolam grubuna
ait eğrilerin eğiminden istatistiksel olarak anlamlı farklıdır (p=0,001).
% TW Depresyonu
3,00
2,00
1,00
Log Doz
Probit
1,9
2,0
2,1
2,2
2,3
2,4
2,5
2,6
2,7
2
1
0
-1
-2
-3
77
A.K. Yektaş ve ark., Sevofluran, Propofol ve Midazolamın Rokuronyumun Kas Gevşetici Özellikleri Üzerine Etkileri
yöntemine göre çizilen probit dönüşüm
grafiği grafik 1’de gösterilmiştir. Probit
dönüşüm grafiğine uygulanan Parallelism
Test Chi Square’ye göre Sevofluran grubu
için çizilen probit dönüşüm eğrisinin eği-
mi Midazolam ve Propofol grupları için
çizilen probit dönüşüm eğrisinin eğimi ile
istatistiksel olarak anlamlı derecede fark-
lı bulundu (p=0,001). Ancak, Propofol ve
Midazolam grupları için çizilen probit dö-
nüşüm eğrilerinin eğimleri arasında ista-
tistiksel olarak anlamlı bir farklılık yoktu
(p=1,000).
Sevoflurane, Propofol ve Midazolam
anestezisi sıradaki rokuronyumun doz
cevap eğrisi grafik 2’de verilmiştir. Sevof-
lurane, Propofol ve Midazolam anestezisi
esnasındaki rokuronyum’un ED
50
ve ED
95
değerleri % 95 güvenlik sınırları ile tablo
IV’ de verilmiştir.
TARTIŞMA
Nondepolarizan kas gevşeticilerin sinir-
kas kavşağını bloke etme gücünü inha-
lasyon anestezikleri doza bağımlı olarak
güçlendirirler.
(19,20)
Sinir-kas kavşağını
bloktaki bu güçlenme anestezinin süresi-
ne bağımlıdır.
(21)
İnhalasyon anestezikleri-
Tablo IV. Rokuronyumun sevofluran, propofol ve midazolam anestezisi esnasında ki ED
50
ve ED
95
(μg kg
-1
) (% 95 alt ve üst güvenlik sınırları ile) değerleri.
ED
50
ED
95
203,63 (195,27-212,18)
401,54 (381,20-424,81)
Midazolam (n=20)
197,47 (189,56-205,47)
395,54 (374,58-420,18)
Propofol (n=20)
118,32 (112,65-124,03)
†
236,99 (223,96-252,11)
†
Sevofluran (n=20)
†
:Sevofluran grubuna ait ED
50
ve ED
95
değerleri Propofol ve Midazolam grubuna göre düşüktü (p<0,05).
Grafik 2. Rokuronyumun; sevofluran, propofol ve midazolam anestezisi esnasındaki doz-
cevap eğrisi.
120
100
80
60
40
20
0
100
Sevorane
Tw depr
esyonu
Doz (µg kg
-1
)
200
300
400
Propofol
Midazolam
78
Türk Anest Rean Der Dergisi 2012; 40(2):71-81
nin sinir-kas kavşağı üzerine etkileri çeşitli
mekanizmalar ile açıklanmıştır.
(22-26)
An-
cak, intravenöz ve inhalasyon ajanlarının
hiç birisi tek başlarına kas gevşemesine
neden olmazlar, fakat sinir-kas kavşağının
güven aralığını daraltırlar.
(11)
Oris ve ark.
(27)
yaptığı bir çalışmada, pro-
pofol/alfentanil, izofluran, enfluran ve
halotan anestezisi altında, rokuronyumun
doz-cevap eğrisi karşılaştırılmıştır. Propo-
fol/alfentanil grubu ile karşılaştırıldığında,
rokuronyumun ED
50
ve ED
90
dozu, Halotan
grubunda sırası ile % 20,4 ve % 16,7, Enf-
luran grubunda % 29,3 ve % 33 ve İsoflu-
ran grubunda ise % 58,7 ve % 26,7 azal-
dığı görülmüştür. Yine Propofol/alfentanil
grubu ile karşılaştırıldığında, rokuronyum
için klinik etki süresinin bu anestezik ajan-
lar için sırası ile % 42,9 - % 87,7 ve % 78,9
uzadığı görülmüştür.
Xue ve ark.
(28)
yaptığı çalışmada, kontrol
grubu olarak total intravenöz anestezi
tekniğinde intravenöz anesteziklerden
propofol kullanılmıştır. Ancak, çalışma-
mızdan farklı olarak midazolam değerlen-
dirilmemiştir. Bir farklılık da bu çalışmada
sevofluran 45 dk. solutulduktan sonra öl-
çümlerin yapılmış olmasıdır. Bu nedenle
bu çalışmada klinik etki süresi, derlenme
indeksi ve TOF% 70 oranı süreleri daha
fazla uzamıştır. Sevofluranın ED
50
ve ED
95
değeri kontrol grubuna göre % 30 ve
klinik etki süresi, derlenme indeksi ve
TOF% 70 oranı ise sırası ile % 109,5,
% 87,1 ve % 80,6 uzamıştır.
Back ve ark.
(6)
yaptığı çalışmada, roku-
ronyum sürekli infüzyon tekniği ile uy-
gulanmış ve sonuçta propofol grubuna
göre sadece ED
90
değeri anlamlı olarak
azalmıştır. Rokuronyumun infüzyon ge-
reksinimi propofol grubunda anlamlı ola-
rak artmıştır. Klinik etki süresi, derlenme
indeksi ve TOF% 70 oranı gibi paramet-
relerde ise anlamlı bir fark görülmemiştir.
Çalışmalardaki bu parametrelerin arasın-
daki uyumsuzluğa örnek seçim yöntemi
ve örnek hacmindeki yetersizlikler, ölçüm
yöntemlerindeki farklılıklar, inhalasyon
anesteziklerinin farklı end-tidal konsant-
rasyonlarda kullanılması veya kas dokusu
içine geçiş için yeterince beklenmemesinin
neden olabileceği (Back ve ark.
(6)
yaptığı
çalışmanın metot ve sonuçları ile çalışma-
mızdaki metot ve sonuçlar karşılaştırılın-
ca) düşünülmüştür.
Hinnerk ve ark.
(29)
yaptığı çalışmada ise,
sevofluranın sisatrakuryuma etkileri araş-
tırılmış ve sisatrakuryumun kas gevşetici
özelliklerini açığa çıkaran parametreler-
den klinik etki süresi, derlenme indeksi ve
TOF%70 oranı kontrol grubu olarak se-
çilen propofole göre anlamlı olarak uza-
mıştır. ED
50
ile ED
95
değerleri de propofol
grubuna göre anlamlı olarak azalmıştır.
Bu çalışmada kullanılan kas gevşetici fark-
lı olsa da, sevofluranın etkileri açısından,
kas gevşeticilerin etken değil, etkilenen
olduğunu göstermesi, çalışmamızla be-
raber değerlendirildiğinde önem arz et-
mektedir.
Olkkola ve ark.
(13)
yaptığı çalışmada, int-
ravenöz anesteziklerden etomidat, fenta-
nil, propofol, tiyopental ve midazolamın
klinik olarak rokuronyum ile anlamlı de-
recede etkileşmedikleri, izofluran grubu
ile karşılaştırıldığında ise rokuronyum
ihtiyacının izofluran grubunda % 35-40
azaldığı bulunmuştur. Fakat bu çalışmada
da yalnızca indüksiyondaki rokuronyum
gereksinimine bakılmış ve klinik etki sü-
resi, derlenme indeksi ve TOF% 70 oran-
larına bakılmamıştır. Rokuronyum gerek-
sinimi bizim çalışmamızda da inhalasyon
anesteziği ile azalmıştır.
79
A.K. Yektaş ve ark., Sevofluran, Propofol ve Midazolamın Rokuronyumun Kas Gevşetici Özellikleri Üzerine Etkileri
Benzodiazepinler için genel kanı, kas
gevşemesini potansiyelize ettikleri şeklin-
dedir.
(3)
Benzodiazepinlerden diazepam,
sinir-kas kavşağı öncesi membrandan
asetilkolin salınımını inhibe ederek, non-
depolarizan kas gevşeticileri potansiye-
lize eder ve d-tubokurarin sonrası bloğu
%20-30 arttırır. Oysa süksinilkolin sonrası
bloğu azaltır ve süksinilkolini antagoni-
ze eder, ancak midazolam için böyle bir
bilgiyle karşılaşılmamıştır.
(30)
Bizim çalış-
mamızda da rokuronyumun kas gevşe-
tici özelliklerine midazolamın etkinliği
sevofluran ile karşılaştırıldığında anlamlı
derecede düşük bulunmuştur. Propofolle
ise anlamlı bir fark olmadığı görülmüştür.
Bu da gösteriyor ki, benzodiazepin aile-
sine üye her ilaç aynı farmakodinamik ve
farmakokinetik özellikleri göstermemek-
tedir.
Çalışmamızın sonucunda, rokuronyum
için hesaplanan ED
50
ve ED
95
değerleri
inhalasyon anestezikleri ile anlamlı dü-
şüşler göstermektedir. Sırası ile ED
50
ve
ED
95
değerleri çalışmamızda Sevofluran
grubunda 118,32 (112,65-124,03) μg kg
-1
ve 236,99 (223,96-252,11) μg kg
-1
olarak
bulunmuştur. Propofol grubunda 197,47
(189,56-205,47) μg kg
-1
ve 395,54 (374,58-
420,18) μg kg
-1
, Midazolam grubunda
203,63 (195,27-212,18) μg kg
-1
ve 401,54
(381,20-424,81) μg kg
-1
olarak bulunmuş-
tur (Biz midazolam grubunda toplam 400
µg kg
-1
rokuronyum verdik, ancak ED
95
değeri 401,54 µg kg
-1
olarak bulunmuş-
tur bu doz kullandığmız dozu aşan bir
dozdur ancak bu doz regresyon-probit
yöntemi ile ED
50
değerine göre istatistisel
olarak hesaplanmış bir dozdur). Hinnerk
ve ark.’nın
(7)
yaptığı çalışmada ise, roku-
ronyumun ED
50
ve ED
95
değeri sevofluran
anestezisi sırasında sırası ile 120 ve 210
μg kg
-1
, propofol için ise sırası ile 150 ve
310 μg kg
-1
olarak bulunmuştur. Olkkola
ve ark.’nın
(13)
yaptığı bir çalışmada, roku-
ronyumun ED
50
ve ED
95
değerleri propofol
grubu için, 153,11 ve 361,17 μg kg
-1
olarak
bulunmuştur. Back ve ark.’nın
(6)
yaptığı ça-
lışmada, ED
50
ve ED
95
dozları rokuronyum
için sevofluran grubunda sırası ile 121 ve
289 μg kg
-1
, propofol grubu için, 169 ve
358 μg kg
-1
olarak bulunmuştur. Midazo-
lam için ise, daha önce yapılan çalışmalar-
da rokuronyumun ED
50
ve ED
95
değerleri
hesaplanmamıştır.
Daha önce yapılan bir çalışmada, eşit
MAK değerleri ile izofluran ve sevoflura-
nın vekuronyumun sinir-kas bloke edici
özelliklerine etkilerinin aynı olduğu gö-
rülmüştür.
(11)
Oris ve ark.
(27)
ile Xue ve ark.
(28)
yaptıkları çalışmalarda ise, rokuronyu-
mun doz-yanıt ilişkisini sevofluranın po-
tansiyelize etme derecesinin, 1 MAK üze-
rinde çalışıldığında, enfluran ve izofluran
ile benzer olduğu görülmüştür. Ancak,
halotana göre ise etkinliği daha büyük
bulunmuştur.
Hinnerk ve ark.’nın
(7)
çalışmasında inhalas-
yon anesteziklerinin kendi aralarında, kas
gevşeticilerin sinir-kas bloke edici özellik-
lerini ne derece etkilediği değerlendiril-
miştir. Bu çalışmada propofol ile yapılan
total intravenöz anestezi yöntemi kont-
rol grubu olarak sunulmuş ve inhalasyon
anesteziklerinin kontrol grubuna göre ne
derece potansiyalizasyona neden olduğu
araştırılmıştır. Ancak, intravenöz anestezi
tekniğinde kullanılan farklı ajanların, kas
gevşeticilerin sinir-kas bloke edici özellik-
lerine etkilerini araştıran çalışmalar ya-
pılmamıştır. Yaptığımız bu çalışmada ise
farklı iki intravenöz anestezik ajan ile ya-
pılan total intravenöz anestezi tekniğinin
rokuronyumun yapmış olduğu sinir-kas
bloğuna etkileri ve inhalasyon anestezik-
lerinden sevofluran karşısındaki durum-
ları ortaya konmuştur. Hinnerk ve ark.
(7)
80
Türk Anest Rean Der Dergisi 2012; 40(2):71-81
yaptıkları çalışmada, desfluran, izofluran,
sevofluran ve total intravenöz anestezi
tekniğinde propofol kullanımı esnasında
rokuronyumun hesaplanan ED
95
değerle-
rine göre büyükten küçüğe doğru bir sıra-
lama yapılmış, TİVA (Propofol) > izofluran
> sevofluran > desfluran şeklinde bir sıra-
lama ortaya çıkmıştır. Yaptığımız çalışma-
da ise midazolam > propofol > sevofluran
şeklinde bir sıralama oluşmuştur.
Sonuç olarak, inhalasyon anesteziklerin-
den sevofluran, rokuronyumun kas gevşe-
tici özelliklerine etki ederek rokuronyum
ihtiyacını azaltmakta, ancak intravenöz
anesteziklerinden propofol ve midazolam
ise rokuronyumun kas gevşetici özellik-
lerini etkilememekte ve rokuronyum ge-
reksinimi sevoflurana göre daha yüksek
kalmaktadır. Benzodiazepin ailesinin bir
üyesi olmasına rağmen midazolam, pro-
pofol ile kıyaslandığında rokuronyum
gereksinimi, istatistiksel olarak anlamlı
bir değişiklik göstermemiş, sevofluran ile
kıyaslandığında ise rokuronyum gereksi-
nimi anlamlı olarak yüksek bulunmuştur.
Yaygın bir kanı olan benzodiazepinlerin
kas gevşemesine neden olduğu düşüncesi
bu çalışmada ve bu yöntemler ile gösteri-
lememiştir.
KAYNAKLAR
1. Kocabaş S, Balcıoğlu T, Çevik A. Çocuklarda ro-
kuronyum ile sağlanan nöromüsküler blok üze-
rine inhalasyon anestezisi ve intravenöz anes-
tezinin etkilerinin karşılaştırılması. Türk Anest
Rean Cem Mecmuası 2002;30:127-32.
2. Lowry DW, Mirakhur RK, McCarthy GJ, Car-
roll MT, McCourt KC. Neuromusculer effects
of rocuronium during sevoflurane, isoflura-
ne and intravenous anesthesia. Anesth Analg
1998;87:936-40.
PMid:9768798
3. Carroil C Conn. Nonbarbiturate nonnarcotic
intravenous anesthesia: Vincent J Collins’ Prin-
ciples of anesthesiology general and regional
anesthesia; 4
st
ed. Phledelphia; Lea a Febiger;
1993, p. 734-86.
4. Donald D Koblin. Mechanisms of actions: Ro-
nald D Miller’ Anesthesia: 5
st
ed. Phledelphia:
churchill-Livingstone; 2000, p. 48-73.
5. Alvarez-Gomez JA, Estelles ME, Fabregat J, Pe-
rez F, Brugger AJ. Pharmacokinetics and phar-
macodynamics of rocuronium bromide in adult
patients. Eur J Anaesthesiol Suppl 1994;9:53-6.
PMid:7925209
6. Back M, Klippel K, Nitche K, Bach B, Martin AE,
Motsch J. Rocuronium potency and recovery
characteristics during steady-state desflurane,
sevoflurane, isoflurane or propofol anaesthe-
sia. Br J Anaesth 2000;84:43-7.
PMid:10740546
7. Wulf H, Ledowski T, Linstedt U, Proppe D,
Sitzlack D. Neuromuscular bloking effects
of rocuronium during desflurane, isoflurane
and sevoflurane anaesthesia. Can J Anaesth
1998;45:526-32.
http://dx.doi.org/10.1007/BF03012702
PMid:9669005
8. Sparr HJ, Khuenl-Brady, Eriksson LI. Pharmaco-
kinetics and pharmacodynamics of rocuronium
following continuous infusion in patients du-
ring intravenous anaesthesia. Eur J Anaesthesi-
ol Suppl 1994;11:63-65.
9. Özcengiz D. Neuromusculer blockers. Turkiye
klinikleri. J Anest Reanim 2005;3:116-30.
10. Koroğlu N, İyilikçi L, Koroğlu Van L, Altay L, Gö-
kel E. Sezaryen olgularında hızlı endotrakeal
entübasyonda rokuronyum ve süksinilkolinin
karşılaştırılması. Türk Anest Rean Cem Mecmua-
sı 2002;30:273-80.
11. John J Savarese, James E Caldwell, Cynthia A
Lien, Ronald D Miller. Pharmacology of muscle
relaxants and their antagonists; Ronald D Mil-
ler’ Anesthesia; 5th ed. Phledelphia: Churchill-
Livingstone; 2000, p. 412-90.
12. Dhanesh KG, Thomas KH. Pharmacologic prin-
ciples: Paul G Barash’ Clinical anesthesia 6st
ed. Phledelphia: Lippincott Williams@Wilkins-a
Wolter Kluwer Business; 2009, p. 137-64.
13. Olkkola KT, Tammisto T. Quantitation of the
interaction of rocuronium bromide with etomi-
date, fentanyl, midazolam, propofol, thiopen-
tone and isoflurane using closed-loop feedback
control of infusion of rocuronium. Eur J Anaest-
hesiol Suppl 1994;11:99-100.
14. Tassonyi E. Effects of midazolam (Ro 21-3981)
on neuromuscular block. Pharmatherapeutica
1984;3:678-81.
PMid:6463067
15. G Edward Morgan Jr, Maged S Mikhail, Michael
J Murray. Nonvolatile Anesthetic Agents: G Ed-
ward Morgan Jr’ Clinical Anesthesiology; 4
st
ed.
USA; Appleton@Lange 2008, 151-161.
16. Reves GJ, Glass SA Peter, Lubarsky David A.
Nonbarbiturate intravenous anesthetics: Miller
RD’ Anesthesia: 5th ed. Phledelphia: Churchill-
Livingstone; cilt; 2000, 228-273.
17. Robert K Stoelting. Nonbarbiturate induction
drugs: Robert K. Stoelting’ Pharmacology and
Physiology in Anesthestic Practice: 2nd ed. Phle-
delphia: Lippincott Williams & Wilkins; 2005,
389-406.
18. Diefenbach C. Anestezi ve Cerrahi girişim sıra-
81
A.K. Yektaş ve ark., Sevofluran, Propofol ve Midazolamın Rokuronyumun Kas Gevşetici Özellikleri Üzerine Etkileri
sında nöromüsküler monitörizasyon: Kas yanıt-
larının kaydı. Çeviri: Dr. Kenan Midilli. İstanbul,
Turgut Yayıncılık ve Ticaret A.Ş. 1999; 50-74.
19. Kelly RE, Lien CA, Savarese JJ, Belmont MR,
Hartman GS, Russo JR, Hollmann C. Depres-
sion of Neuromuscular Function in a Patient
During Desflurane Anesthesia. Anesth Analg
1993;76:868-71.
http://dx.doi.org/10.1213/00000539-199304000-
00031
20. Miller RD, Way WL, Dolan WM, Stevens WC,
Eger EI. The dependence of pancuronium- and
d-tubocurarine-induced neuromuscular bloc-
kades on alveolar concentrations of halothane
and forane. Anesthesiology 1972;37:573-81.
http://dx.doi.org/10.1097/00000542-197212000-
00001
PMid:4347123
21. Miller RD, Crique M, Eger E. Duration of ha-
lothane anesthesia and neuromuscular bloc-
kade with d-Tubocurarine. Anesthesiology
1976;44:206-10.
http://dx.doi.org/10.1097/00000542-197603000-
00007
PMid:1267887
22. Gergis SD, Dretchen KL, Sokoll MD, Long JP.
Effect of anesthetics on acetylcholine release
from the myoneural junction. Proc Soc Exp Biol
Med 1972;139:74-6.
PMid:4257290
23. Gissen AJ, Karis JH, Nastuk WL. Effect of halot-
hane on neuromuscular transmission. JAMA
1966;197:770-774.
http://dx.doi.org/10.1001/jama.1966.03110100078019
24. Karis JH, Gissen AJ, Nastuk WL. Mode of acti-
on of diethyl ether in blocking neuromuscular
transmission. Anesthesiology 1966;27:42-51.
http://dx.doi.org/10.1097/00000542-196601000-
00008
PMid:5901120
25. Vitez TS, Miller RD, Eger E, Van N, Linda S, Way
WL. Comparison in vitro of isoflurane and halot-
hane potentiation of d-Tubocurarine and suc-
cinylcholine neuromuscular blockades. Anesthe-
siology 1974;41:53-55.
http://dx.doi.org/10.1097/00000542-197407000-
00011
PMid:4834378
26. Waud BE, Waud DR. The Effects of Diethyl Ether,
Enflurane, and Isoflurane at the Neuromuscular
Junction. Anesthesiology 1975;42:275-280.
http://dx.doi.org/10.1097/00000542-197503000-
00007
PMid:124148
27. Oris B, Crul JF, Vandermeersch E, Van Aken H,
Van Egmond J, Sabbe MB. Muscle paralysis
by rocuronium during halothane, enflurane,
isoflurane and total intravenous anaesthesia.
Anesth Analg 1993;77:570-3.
http://dx.doi.org/10.1213/00000539-199309000-
00024
28. Xue FS, Liao X, Tong SY, Liu JH, An G, Luo LK.
Dose response and time course of the effect of
rocuronium bromide during sevoflurane anest-
hesia. Anesthesia 1998;53:25-30.
http://dx.doi.org/10.1111/j.1365-2044.1998.00278.x
PMid:9505738
29. Hinnerk Wulf, Kahl M, Ledowski T. Augmenta-
tion of the neuromuscular bloking effects of
cisatrocurium during desflurane, isoflurane, se-
voflurane or total intravenous anaesthesia. Br J
Anaesth 1998;80:308-12.
PMid:9623429
30. Feldman SA, Carwley BF. Interaction of diazepam
with muscule relaxants. Br Med J 1970;2:336-38.
http://dx.doi.org/10.1136/bmj.2.5705.336
PMid:4317052 PMCid:1700099
Dostları ilə paylaş: |