3. Asosiy estetik kategoriyalar: Go`zallik, ulug`vorlik, kulgulilik, fojeaviylik
4. San`atning kelib chiqishi va mohiyati. San`atning xususiyatlari, tamoyillari va vazifalari.
ESTETIKA (yunoncha aisthetikos - hissiy idrok, sezgi) – 1) voqyelikni hissiy ta'sirchan, emotsional o‘zlashtirish; 2) estetik faoliyat qonuniyatlari to‘g‘risidagi fan, nafosatshunoslik. Estetikaga oid dastlabki ta'limotlar miloddan avvalgi 2-3 ming yil muqaddam Qadimgi Misr, Hindiston, Xitoyda vujudga kelib, Qadimgi Yunonistonda Aflotun, Arastu, rimlik Lukretsiy, Goratsiy singari mutafakkirlarning asarlarida har tomonlama rivojlandi. O‘rta asrlarda Yaqin Sharq va Markaziy Osiyoda ham o‘ziga xos estetik g‘oyalar vu-judga keldi. Nizomiy, Sa'diy, Yusuf Xos Hojib, Navoiy, Behzod kabi san'atkorlar ijodida go‘zallik va ezgulikning uyg‘unligini tarannum etuvchi estetik tasavvurlar tarkib topdi. Shuningdek, tasavvufona qarashlar keng yoyildi.
ESTETIK TARBIYA
Estetik tarbiya tafakkurni go`zallashtirishga xizmat qiladi.
Eatetik tarbiya: 1.O`z-ozidan paydo bo`ladigan “mikroorganizm” yoki birdan to`xtab qoladigan “mexanizm” ham emas. U sekin –asta inson tomonidan orttirilgan hayotiy tajribalar, konikmalar, bilimlar orqali shakllanib boradi. 2. Nafosatli tarbiya ijtimoiy taraqqiyotning muayyan jabhalarida aniq maqsadlarga yo`naltirilgan faoliyat sifatida ish olib boradi.
Estetik tarbiyaning maqsadi insonning hatti-harakati orqali ijtimoiy jarayonlarga u yoki bu darajada ko`rsatadigan ta`siri hamda bu ta`siri go`zallik, ulug`vorlik, nafosat asosida yo`naltirishdan iborat
Estetik tarbiyani shakllantirish jarayonlarida estetik ravnaq masalasi g`oyatda dolzarbligi bilan ajralib turadi.
