MUSTAQIL ISH
Dunyoqarash va uning tarixiy turlari hamda falsafaning sohalari
Talaba: SAT-1, Saidjonov Abduqaxxor
O’qituvchi: Salimov Bahriddin
Toshkent - 2022
Dunyoqarash va uning tarixiy turlari hamda falsafaning sohalari
Reja:
1.
Dunyo qarash tushunchasi va uning tarixiy shakillarini o’rganish.
2.
Falsafiy dunyoqarashning o’ziga xos xususiyatlarini tahlil etish.
3.
Falsafaning sohalari haqida ma’lumotlar berish.
1.Dunyo qarash tushunchasi va uning tarixiy shakillarini o’rganish.
Dunyoqarash tushunchasi. Har bir kishining dunyoga nisbatan o’z qarashi,
o’zi va o’zgalar, hayot va olam to’g’risidagi tasavvurlari, xulosalari bo’ladi. Ana
shu tasavvurlar, tushunchalar, qarash va xulosalar muayyan kishining boshqa
odamlarga munosabati va kundalik faoliyatining mazmunini belgilaydi. Shu
ma’noda, dunyoqarash - insonning tevarak atrofini qurshab turgan voqelik
to’g’risidagi, olamning mohiyati, tuzilishi, o’zining undagi o’rni haqidagi
qarashlar, tasavvurlar, bilimlar tizimidir. Dunyoqarash - olamni eng umumiy
tarzda tasavvur qilish, idrok etish va bilishdir. Dunyoqarashning bir kishiga yoki
alohida shaxsga xos shakli individual dunyoqarash deyiladi. Guruh, partiya, millat
yoki butun jamiyatga xos dunyoqarashlar majmuasi esa, ijtimoiy dunyoqarash
deb yuritiladi. Ijtimoiy dunyoqarash individual dunyoqarashlar yig’indisidan
dunyoga keladi, deyish mumkin. Bunda ijtimoiy dunyoqarashning umumiy va
xususiy shakllarini hisobga olish lozim. Kundalik hayotiy tajribalar asosida
jamiyatda, odamlarda oddiy, o’z-o’zicha rivojlanuvchi (stixiyali) mohiyatga ega
bo’lgan qarashlar, tushunchalar, g’oyalar shakllanadi. Bu – dunyoqarashning o’z-
o’zicha rivojlanuvchi (stixiyali) shakli hisoblanadi. Uni ko’pincha hayotiy falsafa,
deb ham ataydilar. Hayotiy falsafaning doirasi juda keng bo’lib, ongning sodda
namoyon bo’lish shakllarini ham, oqilona va sog’lom fikrlarni ham o’z ichiga
oladi. Hayotiy falsafa yoki oddiy amaliy dunyoqarashning o’ziga xos turini inson
faoliyatining turli sohalaridagi bilim va tajribalar ta’sirida shakllanayotgan
qarashlar tashkil etadi. «Har kimning o’z falsafasi bor» deyilganida ana shu hol
anglashiladi. Demak, dunyoqarash o’zining kundalik ommaviy shakllarida chuqur
va etarli darajada asoslanmagan stixiyali xarakterga ega. Shuning uchun ham
ko’p hollarda kundalik tafakkur muhim masalalarni to’g’ri tushuntirish va
baholashga ojizlik qiladi. Buning uchun olamni ilmiy tahlil qilish va bilish zarur.
Dunyoqarashning tarixiylik tamoyili. Dunyoqarash muayyan davrda shakllanadi.
Shu ma’noda, har qanday dunyoqarash ijtimoiy-tarixiy mohiyatga ega
bo’lib, kishilarning umri, amaliy faoliyati, hayoti, tabiatga ta’siri va mehnati
jarayonida vujudga keladi. Har bir avrda ijtimoiy guruh, jamiyat va avlodning o’z
dunyoqarashi mavjudligi ham bu tushunchaning tarixiy mohiyatga ega ekanini
ko’rsatadi. Dunyoqarashning tarixiyligi yana shundaki, u ma’lum dialektik
jarayonda takomillashib boradi. Uning shakllari o’zgaradi, tarixiy ko’rinishlari
muttasil yangilanib turadi. Ma’lumki, insoniyat taraqqiyotining ilk bosqichlarida
dunyoqarash nihoyatda oddiy bo’lgan. Agar shunday bo’lmaganida, har qanday
jism o’z hajmiga teng suyuqlik miqdorini siqib chiqarish xossasiga ega ekanini
kashf etgan qadimgi zamonning buyuk olimi Arximed hammomdan yalong’och
holda
chiqib,
«Evrika!»,
ya’ni
«Topdim!»,
deya
qichqirmagan bo’lar edi. Dunyoqarash jamiyat rivojiga mos ravishda asta-sekin
takomillashib borgan. Taraqqiyotning keyingi davrlarida fan sohasida qilingan
kashfiyotlar inson dunyoqarashi naqadar chuqurlashib, uning bilimlar doirasi
kengayib ketganini ko’rsatadi. Bunda vorislik an’anasi yaqqol ko’zga tashlanadi:
har bir davrning dunyoqarashi, g’oyasi o’tmishda yaratilgan ma’naviy
qadriyatlarning eng yaxshilarini, ilg’or va ijobiylarini o’zida saqlab qoladi. Shu
asosda yangi tamoyillarga ega bo’lgan dunyoqarash ham takomillashib boradi.
Oddiy bug’ mashinasidan kosmik raketalargacha bo’lgan fan-texnika taraqqiyoti
bunga yaqqol misol bo’la oladi. Falsafiy dunyoqarash. Bu tushunchaning
mazmuni insonning olamga, voqea va hodisalarga, o’zgalarga va ularning
faoliyatiga, o’z umri va uning mazmuni kabi ko’pdan-ko’p tushunchalarga
munosabati, ularni anglashi, tushunishi, qadrlashida namoyon bo’ladi. Falsafiy
dunyoqarash kundalik faoliyat, dunyoviy, diniy, ilmiy bilimlar, hayotiy kuzatishlar
va ijtimoiy tarbiya ta’sirida shakllanadi hamda rivojlanadi. Fanda ijtimoiy
borliqning barcha jihatlari ks etadi. Dunyoqarashning shakllanishida his-tuyg’u,
aql-idrok va tafakkur ham muhim o’rin tutishi tabiiy. Uning shakllanishi
kishilarning hissiy kechinma va kayfiyatlariga ham bog’liq bo’lib, inson
kayfiyatida uning hayot sharoitlari, ijtimoiy ahvoli, milliy xususiyati, madaniy
saviyasi, shaxsiy taqdiri, yoshi va hokazolar aks etadi. Muayyan davr
dunyoqarashida zamon ruhi, ijtimoiy kuchlarning kayfiyati, intilishi ham o’z
ifodasini topadi. Masalan, bugungi O’zbekiston mustaqilligini mustahkamlash
zarurati istiqlol dunyoqarashini shakllantirishga ulkan ta’sir ko’rsatmoqda.
Falsafiy dunyoqarash murakkab tuzilishga ega. U muayyan bilimlar, kelajakka
qaratilgan g’oya va maqsadlar, tabiiy va ijtimoiy fan yutuqlari, diniy tasavvurlar,
qadriyatlar, ishonch, e’tiqod, fikr, hissiyot kabi tarkibiy qismlardan iborat.
Bularning ichida e’tiqod muhim ahamiyat kasb etadi. U dunyoqarashning
mazmunini tashkil etadigan asoslardan biridir. E’tiqod insonning o’z qarashlari
va g’oyalari to’g’riligiga, orzu-umidlarining asosli ekaniga, faoliyati va xatti-
harakatining umumiy maqsadlarga va talablarga mosligiga bo’lgan chuqur
ishonchidan paydo bo’ladi. U insonning hissiyoti, irodasi va faoliyatini belgilaydi,
ularni boshqaradi, shaxsni omilkorlikka, samarali faoliyatga undaydi. Falsafiy
dunyoqarash tarkibida hissiyot va aql muhim o’rin tutadi. Hissiyot
dunyoqarashning emotsional-ruhiy jihati bo’lib, dunyoni tushunish esa,
dunyoqarashning aqliy shaklidir. Hissiyot – quvonch, shodlik, zavqlanish, hayot
va kasb-kordan mamnunlik yoki norozilik, hayratlanish, xavotirlanish,
asabiylashish, yolg’izlik, zaiflik, ruhiy tushkunlik, g’am-g’ussa, nadomat, o’z
yaqinlari va vatani taqdirini o’ylash kabi xilma-xil shakllarda namoyon bo’ladi.
Ana shular barchasining uyg’unligi dunyoni his etishga olib keladi. Dunyoni his
qilish esa, uni aqliy tushunishga, muayyan dunyoqarashning shakllanishiga asos
bo’ladi. Inson aqli unga xos hissiyot va tasavvurlar asosida ilmiy dunyoqarashni
shakllantiradi va takomillashtiradi. Har bir kishiga xos hissiyot va fikr, bilim va
e’tiqod, intilish va kayfiyat, orzu-umid va qadriyatlar dunyoqarash tarkibida
yaxlitlashadi va olamni bir butun holda aks ettiradi. Bir butun, yaxlit
dunyoqarashning shakllanishi bolalikdan boshlanib, inson hayotining oxirigacha
davom etadi. Bu holat individual dunyoqarashning asosiy tamoyillaridan birini
ifodalaydi. Falsafiy dunyoqarashning shakllanishida bilim g’oyatda muhim
ahamiyat kasb etadi. Bilimda dunyoqarashning barcha belgilari mavjud. Lekin,
bilim va dunyoqarash aynan bir narsa emas. Olamni tushunish bilimlar paydo
bo’lishi uchun asosdir. Bilim inson ongida hissiy va aqliy bilish jarayonida hosil
bo’ladi, u dunyoqarashning asosi, uning uzviy qismidir. Bilim muayyan sharoitda
biron bir hodisa yoki narsani baholashda qo’l keladi va aynan ana shu jarayonda
dunyoqarashga aylanadi. Bunday baho berish jarayonida mudom muayyan
manfaatlar asos qilib olinadi. Shuning uchun ham ijtimoiy dunyoqarash turli
ijtimoiy guruhlar manfaatlarini ifoda etadi, gohida ularni amalga oshirish uchun
kurash maydoni bo’lib qoladi. Biror partiya yoki guruh o’z maqsadlariga etishish
yo’lida butun jamiyat uchun xos bo’lgan umumiy ijtimoiy dunyoqarash tarkibida
ko’proq va salmoqliroq joy egallashga yoki uni o’z manfaatlari foydasiga
o’zgartirishga harakat qiladi. Umuman, hayotda maqsadga erishishning eng
oson va qulay yo’li o’zgalar dunyoqarashini jamiyat foydasiga o’zgartira olishdir.
Falsafa azal-azaldan dunyoqarash bo’lgan. Chunki, uning o’zi hayot nima uchun
berilgan, dunyoga kelishdan maqsad nima, umrni mazmunli o’tkazishning
qanday yo’llari bor, degan talay savollarga javob topish zarurati tufayli vujudga
kelgan. Falsafiy dunyoqarash o’zining nazariy asoslangani va puxta ishlangani
bilan ajralib turadi. Shu ma’noda, u boshqa fan yoki faoliyat sohasi uchun
umumiy uslub vazifasini ham bajaradi. Agar nazariya bilish jarayonining natijasi
bo’lsa, usul (metod) shu bilimga erishish oki uni amalga oshirish yo’lini anglatadi.
Falsafiy nazariya esa, bir vaqtning o’zida usul vazifasini ham bajara oladi.
Tarixning burilish davrlarida o’zgarishlarning asosiy yo’nalishlari va maqsadlari
nechog’li to’g’ri ekani falsafiy dunyoqarash tamoyillariga solishtirib aniqlanadi.
Bunda muayyan falsafiy nazariya umumiy usul (metod) sifatida qabul qilinadi.
Shu sababdan ham bunday davrlarda falsafiy nazariyalarga e’tibor kuchayadi,
taraqqiyot yo’llaridan borish falsafiy modellarining ahamiyati ortadi. Masalan,
bizning mamlakatimiz jahon hamjamiyatiga qo’shilish, demokratik davlat qurish
borasida Islom Karimov tomonidan asoslab berilgan taraqqiyot yo’li – «O’zbek
modeli»ni amalga oshirmoqda. Bu yo’lning asosiy mohiyati islohotlarni inqilobiy
tarzda emas, tadrijiy ravishda olib borishni nazarda tutadi. Prezidentimiz, aynan
shu yo’lni taklifetar ekan, asosiy e’tiborni uning mohiyat-mazmuni, tarixda
qanday natijalar bergani kabi masalalarga qaratgan. Bunda taraqqiyotning
mazkur yo’li aniq tarzda tasavvur etilgan. Ya’ni, uning tarixiy va zamonaviy
jihatlari, umumbashariy va mintaqaviy xususiyatlari, mamlakatimizning buguni
va kelajagi uchun naqadar ahamiyati har tomonlama o’rganilgan. Ana shu
asosda kerakli xulosalar chiqarilgan va ularni hayotga tadbiq etishning asosiy
yo’l-yo’riqlari ko’rsatib berilgan. Biz ana shu nazariyani, bir tomondan,
taraqqiyotimizning o’zimizga xos va mos modeli deb ataymiz. Ikkinchi tomondan
esa, uni mamlakatimiz hayotini tubdan o’zgartiradigan va uning kelajagini
belgilab beradigan, milliy dunyoqarash, ong va tafakkur rivojida muhim o’rin
tutadigan umumfalsafiy tayanch – metodologiya deb bilamiz. Chunki, uning
tamoyillari taraqqiyotimizning asosiy yo’nalishlarini belgilaydi va shu bilan birga,
bu jarayonga kuchli ta’sir ko’rsatadigan metodologik asos bo’lib xizmat qiladi.
Inson ongli ijtimoiy mavjudot bo’lgani bois, uning dunyoqarashi muayyan ehtiyoj
va manfaatlarga asoslanadi. Demak, har qanday dunyoqarash muayyan inson,
ijtimoiy guruh yoki tabaqaning o’z ehtiyoj, manfaatlaridan kelib chiqqan holda
borliqqa munosabatini ifodalovchi g’oyalar, nazariyalar, bilimlar majmuasi, ruhiy
xolat va e’tiqod mujassami hamda ularning namoyon bo’lishidir. Falsafiy
dunyoqarash, mohiyat-mazmuniga ko’ra, ma’naviy faoliyat bo’lgani bois, u
borliqqa bo’lgan ongli, insoniy munosabatning muayyan yo’nalishlarini vujudga
keltirgan. Masalan, kishilarning jamiyatdagi axloqiy munosabatlari – axloqiy
dunyoqarashlarida, huquqiy munosabatlari – huquqiy, siyosiy munosabatlari –
siyosiy, diniy munosabatlari – diniy, ekologik munosabatlari – ekologik
dunyoqarash shakllarida o’z ifodasini topgan.
Dunyoqarashning 3 ta asosiy turi ya‘ni tarixiy tiplari bor:
1) mifologik dunyoqarash;
2) diniy dunyoqarash;
3) falsafiy dunyoqarash.
2.Falsafiy dunyoqarashning o`ziga xos xususiyatlarini tahlil etish.
Falsafiy dunyoqarash mifologik va diniy dunyoqarashlardan farqli
o’laroq, dunyoni sof ilmiy tushuntiruvchi nazariy qarashlar sistemasidir. Falsafiy
dunyoqarashning o’ziga xos xususiyati shundan iboratki, u kishilarga tabiat,
jamiyat, inson tafakkuri rivojlanishning umumiy qonuniyatlari haqida bir butun,
yaxlit ma‘lumot beradi. Shu bilan birga u insonni qurshab turgan moddiy
olamning hech kim tomonidan yaratilmaganlgini, abadiyligini uqtiradi. Falsafiy
dunyoqarash dunyoni va uning taraqqiyot qonunlarini bilish mumkinligini,
bilish murakkab, ziddiyatli jarayondan iboratligini ta‘kidlaydi. Mifologik va diniy
dunyoqarashlardan farqli ravishda falsafiy dunyoqarash tabiat va insoniyat
jamiyati taraqqiyotining sabablari va mohiyatini, o’ziga xos xususiyatlari va
qonuniyatlarini to’g’ri, ilmiy asosda tushuntirib beradi. Falsafiy dunyoqarash
butun mavjudot organik va noorganik dunyo ham, insoniyat dunyosi ham,
o’simliklar va hayvonot dunyosi ham, doimo harakatda, o’sish, o’zgarish va
rivojlanishdadir deb tushuntiradi. Falsafiy dunyoqarash asosida kishilar ob‘ektiv
olamdagi hamma narsa va hodisalar, jarayonlar o’zidan boshqa narsalar bilan
ichki, zaruriy, muhim aloqadorlikda, ta‘sir va aks ta‘sirda ekanligini chuqur
anglab oladilar.
3.Falsafaning sohalari haqida ma’lumotlar berish.
Olam va odamning yaralishi, mavjudlik va rivojlanish qonuniyatlarini
afsona va rivoyatlar asosida tushuntirishni maqsad qilib olgan
dunyoqarash soxasi
Dostları ilə paylaş: |