Med Pregl 2010; LXIII (3-4): 159-162. Novi Sad: mart-april.
159
ORIGINALNI NAUČNI RADOVI
ORIGINAL STUDIES
Klinički centar Vojvodine, Novi Sad
Originalni naučni rad
Klinika za bolesti uva, grla i nosa
Original study
UDK 616.211-089.84-06
DOI: 10.2298/MPNS1004159K
KIFOTIČAN NOS – PETOGODIŠNJA ANALIZA
NASAL HUMP – FIVE YEAR ANALYSIS
Vladimir KLJAJIĆ, Slobodan SAVOVIĆ i Karol ČANJI
Sažetak – Postavljen u centru, nos izgledom daje estetski pečat i harmoniju licu. Za profilni aspekt lica najznačajniji je dorzum nosa,
dimenzija koju sam pojedinac nije u mogućnosti da vidi, a opet je najčešći razlog podvrgavanja operativnom tretmanu. Rad predstav-
lja retrospektivnu petogodišnju studiju, koja je obuhvatila 216 pacijenata oba pola, prosečne starosti 22 godine, koji su u periodu od
2001. do 2006. godine operisani u Klinici za bolesti uva, grla i nosa u Novom Sadu. Muškog pola je bilo 89 pacijenata, a ženskog 127.
Najveći broj pacijenata bio je starosti između 18 i 22 godine, čak 57%. Deformisanu nosnu piramidu i deviranu pregradu imalo je
81,1% pacijenata, dok je 18,9% (41 pacijent) imalo samo deformisanu nosnu piramidu. Od ukupnog broja pacijenata dvadeset četvoro
ih je imalo kombinovanu kifozu i skoliozu nosne piramide. Kod svih pacijenata je uklonjana kifoza, uz obaveznu lateralnu osteotomi-
ju. Kod dva pacijenta urađena je reoperacija zbog pojave manje dorzalne kifoze u hrskavičavom delu, a kod jednog pacijenta postojala
je postoperativna perforacija nosne pregrade. Kod jednog pacijenta se u postoperativnom toku javio apsces dorzuma nosa, koji je kon-
zervativno saniran. Kifotičan nos je najčešći vid deformisane nosne piramide, često bez devijacije nosne pregrade. Relativno je lak za
operativno rešavanje.
Ključne reči: Nos; Kifoza; Nosna pregrada; Nosne hrskavice; Rinoplastika; Postoperativne komplikacije
Adresa autora: Asist. mr sc. med. Vladimir Kljajić, Klinika za bolesti uva, grla i nosa,
21000 Novi Sad, Hajduk Veljkova 1-7, E-mail: kljaja@eunet.rs
Uvod
Postavljen u centru, nos izgledom daje estet ski pe-
čat i harmoniju licu. Pri pogledu spreda, licem do-
miniraju dužina i širina nosa uz medioponiranost.
Za profilni aspekt lica najznačajniji je dorzum nosa,
dimenzija koju sam pojedinac nije u mogućnosti da
vidi, a opet je najčešći razlog podvrgavanja opera-
tivnom tretmanu. U prilog ovome ide i činjenica da
je kifoza nosa u najvećem broju slučajeva praćena
dobrim disajnim prostorom, kao i očuvanom miri-
snom funkcijom [1, 2].
Ideal lepog lica koji danas poznajemo postavili
su svojim radom Leonardo da Vinči (1452–1519) i
Albreht Direr (1471–1528). U skladu sa ovim kon-
ceptom, harmonično i lepo ljudsko lice podeljeno je
na tri jednaka horizontalna i pet jednakih vertikal-
nih delova. Naravno, ovo je strogo definisano za
belu rasu, odnosno leptorini nos. Ovako postavljen
koncept nosa više odgovara umetničkom pristupu,
jer sa zdravstvenog stanovišta na prvom mestu je
funkcija, a tek na drugom estetika. Ako prilikom
operativnog zahvata postignemo estetski lep nos koji
nije funkcionalan, rezultat je neprihvatljiv. Takođe, i
dobra funkcija nosa praćena lošim estetskim rezul-
tatom uzrok je trajnih psihičkih patnji pacijenta. Ide-
alno bi bilo uklopiti dobre funkcionalne rezultate sa
dobrim estetskim učinkom.
Specifičnost rinoseptoplastike je u dualističkom
pristupu – zadovoljiti estetski momenat sa popravlja-
njem funkcije nosa ili njenim očuvanjem ukoliko je
dobra. Naročito je bitno minuciozno anali zirati kon-
figuraciju nosa i lica te ih uskladiti kako bi se posti-
gao najbolji estetski rezultat. Rinoplasti ka je specifi-
čan operativni zahvat i po tome što često indikaciju
ne postavlja lekar, već najčešće sam pacijent.
Cilj rada je bio analiza petogodišnjih rezultata ope-
rativnog lečenja pacijenata koji su podvrgnuti rinosep-
toplastici u Klinici za bolesti uva, grla i nosa, a imaju
kifotičan nos bez skolioze nosne piramide ili sa njom.