1. Falsafiy dunyoqarashning o'z-o'zini anglashdagi ro'li Agar falsafa so‘zining kelib chiqishi (etimologiyasi)ga e'tibor bersak, uning yunon tilidagi tarjimasi «donolikni sevaman»

24. Yahudiylik dinining hususiyatlari
Yahudiylik dini eramizdan avvalgi 2000 yillarning oxirlarida Falastinda vujudga kelib, yakkaxudolik goyasini targab qilgan dindir. Yahudiylik millat dini bo‘lib, faqatgina yahudiy xalqiga xos. Bu dinning ta'limotiga ko‘ra olamlarni yaratuvchi yagona xudo Yahve mavjud. U Tavrotni yahudiylarga berish bilan ular bilan ahd tuzgan. Go‘yoki yahudiylar Yahvening yer yuzidagi xalqlarning «eng mumtozi» va keyingi dunyoda berilajak in'omlarning eng haqlisi, Muso Yaxvening elchisi, Tora (Tavrot) Yahve tomonidan Musoga Tur tog‘ida berilgan Muqaddas kitob. Yahve olamlarni yaratishni yakshanbada boshlab, juma kuni tugatdi, shanba kuni esa dam oldi va yahudiylarga ham shu kunni dam olishni buyurdi. Shuning uchun yahudilik diniga ko‘ra shanba kuni ulug‘ kun hisoblanib, hyech qanday mexnatga qo‘l urilmaydi. Bundan tashkari yahudiyliqda messiya - xaloskorni kelishi ta'limot ham keng urin olgan. Unga ko‘ra oxirzamonda Yaxve yahudiylar orasidan bir xaloskorni chiqaradi va u quyidagi vazifalarni bajaradi:
1) dunyoni qaytadan, isloh qiltan holda qurish;
2) butun yahudiylarni Sion (Quddus yaqinidagi tepalik) atrofida to‘plash;
3) ularning barcha dushmanlarini jazolash.
Muso Tur tog‘ida Yahve bilan uchrashganda unga 10 ta lavhani tushirdi. Ularda ushbu din asosini tashkil qilgan 10 ta nasihat bor edi:

1. 
   Yahvedan boshqani iloh deb ushlamaslik;
   

1. 
   But, sanam va rasmlarga sig‘inmaslik;
   
2. 
   Bekordan-bekorga Xudo nomi bilan qasam ichmaslik;
   
3. 
   Shanba kunini hurmat qilish va uni Xudo uchun bag‘ishlash;
   
4. 
   Ota-onani hurmat qilish;
   
5. 
   Nohaq odam o‘ldirmaslik;
   
6. 
   Zino qilmaslik;
   
7. 
   O‘g‘irlik qilmaslik;
   
8. 
   Yolg‘on guvoxlik bermaslik;
   
9. 
   Yaqinlarning narsalariga ko‘z olaytirmaslik.
   

Yahudiylik manbalari. Yahudiy dini boshqa dinlar kabi o‘zining muqaddas yozuvlariga ega. Uning asosan ikkita manbasi bo‘lib, biri er. av. XIII asrda yashagan va Isroil xalqini Misrdan olib chiqib ketishga boshchilik qilgan Muso payg‘ambarga Tur tog‘ida berilgan Tora (Tavrot). Bu manba xristianlar uchun ham muqaddas hisoblanadi.
Talmud. Talmud (qad.yahud.tilida lameyd - o‘rganish) miloddan avvalgi IV asrlarda vujudga kelgan va yozma Toradan farqli o‘laroq, avloddan-avlodga og‘zaki ravishda o‘tib borgan. Shuning uchun Torani yozma qonun, Talmudni esa og‘zaki qonun deb yuritilgan. Talmud Mishna va Gemara kitoblari majmuasi bo‘lib, Mishna ravvinlar tomonidan Tavrotga yozilgan sharhlar, Gemara esa Mishnaga yozilgan sharhlardan iborat.
Unda ilgari yahudiylar uchun noma'lum bo‘lgan o‘ziga xos esxagologik (ya'ni oxirat, qiyomat, marhumlarning tirilishi, u dunyodagi ajr va jazo haqidagi) tasavvurlar o‘z aksini toptan. Talmudda yahudiylikning marosimlari, urf-odatlari aniq bayon etilgan bo‘lib, ular 248 ta vasiyat va 365 ta taqiqni o‘z ichiga oladi.