1. İdarəetmə prinsipləri

h – dayanıqlıq dərəcəsi (xəyali oxdan ən yaxın kökə və ya kompleks cüt köklərə qədər olan məsafəyə bərabərdir);

m = tg(φ) – rəqslilik (keçid prosesinin rəqsliliyini və ifrat tənzimləmənin qiymətini xarakterizə edir);

x – adı yoxdur, xəyali oxdan ən uzaq olan kökün həqiqi hissəsinə qədər olan məsafədir.
h dayanıqlıq dərəcəsinə görə keçid prosesi vaxtını təxmini hesablamaq olar. Ən kiçik sönməyə malik sərbəst həd A_i-yə qədər azalır. Burada A_i – verilən həddin başlanğıc qiymətidir.

 

Y_sər(t) = A₃ e^-ht= A₃ = > .

 
Ümumi halda, əgər qapalı AİS-in ötürmə funksiyasının sıfırları varsa, onda verilən metodun istifadəsi böyük səhvə gətirib çıxara bilər. Lakin həmişə idarəetmənin keyfiyyəti h-ın böyük, m-in isə kiçik qiymətində daha yaxşı olacaq, buna görə də bu metod istənilən AİS üçün uyğun ola bilər.




h, x, m-in qiymətlərini bilməklə oblastı qiymətləndirmək olar. (şək.90). Bunun üçün 2 əyri qurulur: u(t,h) - minor və v(t,h) - major, u(t,h) e(t) v(t,h), burada e(t) = y_o-y(t). Minor və mayorun təyin edilməsi üçün düsturlar konkret hallar üçün sorğü kitablarından götürülür.