nuqtai nazaridan asoslashni taqozo etadigan murakkab ijtimoiy- madaniy
fenomendir.
Bundan
tashqari, innovatsiya ijtimoiy-madaniy hodisa sifatida o‘z
mohiyatiga, nafaqat, zamonaviy madaniyatning barcha tendensiyalarini, balki u
yangilikka yo‘nalgan fenomen sifatida madaniyatning kelajagini ham singdiradi.
Bizning fikrimizcha, innovatsiyani yangi postindustrial rivojlanish bosqichi
obektivlashuvining ijtimoiy-madaniy modeli, deb ta’riflash zarur.
Xulosalar:
Birinchidan, ilmiy-ijodiy faoliyatning innovasion va novasion
strukturalari ongning shunday ishlashini ta’minlaydiki, bunda insonga o‘z hayoti
maqsadlari, usullari va sharoitlarini muvofiqlashtirish mumkin bo‘ladi. Bunday
ilmiy-ijodiy faoliyat olimning kelajakning mos ilmiy strategiyasini belgilash,
baholash va tanlab olishning turli imkoniyatlarini
va yangi texnologiyalar,
tushunchalar, gipotezalami aprobatsiya qilishiga yordam beradi. Innovatsiya va
novatsiyalaming konstruktiv jihatlari alohida rol o‘ynaydi. Natijada kelajakka tanlab
olingan ilmiy loyiha rasionallikka, samaradorlikka, optimallikka ekspertizadan
o‘tadi.
Ikkinchidan, ilmiy-ijodiy faoliyatda kelajakda
vujudga kelishi mumkin
bo‘lgan muammolar va ulami innovasion asoslarda hal qilishga turtki beruvchi
evristik omillar ustuvor o‘rinni egallaydi. Ilmiy- ijodiy faoliyatda innovasion va
novasion o‘zgarishlaming amal qilish maydoniga ko‘ra, inson faoliyatining va
jamiyatning har bir jabhasini qamrab oladi. Bu holatni biz ilmiy-ijodiy faoliyatning
amal qilish xususiyatlaridan ham anglab olishimiz mumkin.
Dostları ilə paylaş: