1-Mavzu. Menejment fanining predmeti, obyekti va metodi Menejment

Markazlashish
Xamma o’z o’rnida bo’lishi va o’z burchini ado etishi lozim.
Boshqaruvdagi ierarxiya	Bunda quyi daraja yuqoridan nazorat qilinadi va yuqoriga bo’ysinadi.
Tartib	Xamma o’z o’rnida bo’lishi va o’z burchini ado etishi lozim.
Adolat	Tashkilotda adolatning xukm surishi-bu qonunning ustivorligi bilan raxmdillikning uyg’unlashuvidur.
Xodim uchun ish joyining doimiyligi	Yuqori darajadagi qo’nimsizlik tashkilot faoliyati samaradorligini pasaytiradi: £z ish joyini mustaxkam egasi bo’lish xarakatida bo’lgan oddiy raxbar bir joyda muqum ishlashni istamaydigan iste‘dodli raxbardan ming, chandon yaxshi.
Tashabbus	Tashabbus-bu tor ma‘noda rejani ishlab chiqish va uning o’z vaqtida bajarilishini ta‘minlashdir.
Korporativ rux	Ittifoq-bu kuch. U esa xodimlar o’rtasidagi xamjixatlikning va manfaatlarning xamoxang-lashuvi natijasi bo’lishi mumkin.

A. Fayol boshqarishni:
• Kelajakni ko’ruvchi;
• Faoliyatni tashkillashtiruvchi;
• Tashkilotni idora qiluvchi;
• Faoliyat turlarini muvofiqlashtiruvchi;
• Qaror va buyruqlarning bajarilishini nazorat qiluvchi kuchli qurol deb ataydi. Bu fikrlar xozirgi davrgacha boshqarish fani asosida yotadi.
―Ilmiy menejment‖ va ―mumtoz menejment‖ namoyandalari mexnatni ilmiy
tashkil qilish tamoyillarini ishlab chiqishdi. Mexnatni texnokratik boshqarilishiga asos solishdi. Bu tamoyillar asosida:
• raxbarning xodimga bo’ladigan munosabatlari aloxidalashtirildi;
• mexnatni rag’batlantirish qat‘iy me‘yorlashtirildi;
• mexnatni rejalashtirish va uni nazorat qilish qat‘iylashtirildi;
• mexnatga jismonan majburlash o’rnatildi;
• yollanma ishchidan fikrsiz robot sifatida foydalanish usuli qat‘iy o’rnatildi.
Mexnatni texnokratik boshqarish usuli yollanma ishchilarning mexnat unumdorligini oshirishda g’oyatda samarador va maqbul usul sifatida ko’p yillar davomida xizmat qildi. Ayniqsa, bu usul G.Ford zavodlarida yuqori rivojlanishga erishdi. Uning boshqa kompaniyalardagi izdoshlari ishlab chiqarishni uzluksiz- konveyer usulida tashkil etishlari boshqarishni markazlashtirishga, mexnatni ilmiy tashkil etishga, unumdorlikni keskin o’stirishga erishdilar.
1850-1860 yillarda fan-texnika omilining kuchayishi mexnatni tashkil qilish va uni boshqarishda qo’llanilayotgan texnokratik usulning xam takomillashtirilishini taqoza etdi. Fan-texnika taraqqiyoti yangi texnologiyalarni kirib kelishini jadallashtiradi. Endi ishchi kuchiga bo’lgan munosabat tubdan o’zgaradi.
Shunday bir sharoitda ilmiy va mumtoz menejmentlarga muqobil xarakat sifatida A¡Shda 1820-1830 yillari ―teylorizm‖ga qandaydir darajada qarshi turuvchi yangi nazariya - “insoniy munosabatlar” maktabi paydo bo’ldi. Bu maktabga amerikalik jamiyatshunos va ruxshunos E.Meyo (1880-1949) asos soldi.
Bu maktab nuqtai nazaridan:
• ishchi - bu fikrsiz robot emas, balki obro’-e‘tiborda, o’z-o’zini xurmat qilishga, o’z qadr - qimmatini xis etishga;
• boshqa kishilar tomonidan ma‘qullanishga, shaxsiy maqsadlar va manfaatlarga erishishga intilishda muayyan ijtimoiy extiyojlarga ega bo’lgan individdir.
Ayni individlar kompaniya va firmalarning manbai ekanligidan kelib chiqib, insoniy munosabatlar maktabi boshqaruvining:
* tashabbuskorlikdan;
* ishchilar bilan xamkorlikdan;
* kompaniyada ―birdamlik ruxi‖ va ―mushtaraklik tuyg’usi‖ni shakllantirishdan foydalanish xamda ularni rag’batlantirishga asoslangan tegishli usullarni ishlab chiqdi.
Amerikalik olim D.Mak-Gregor (1906-1964) ―inson munosabatlari‖ maktabining atoqli namoyandalaridan xisoblanadi. U inson xulq-atvorining ikki modeli, xodimning o’z mexnatiga ikki xil munosabatda bo’lishi mumkinligini inobatga olib X (iks) va U (igrik) nazariyasini yaratadi.
X (iks) nazariyasiga ko„ra, namunaviy yollanma xodim - tabiatan yolqov bo’lgan kishi, shu sababli u topshirilgan ishdan bo’yin tovlashga urinadi, unda izzat talablik, mas‘uliyat sezish, faxm - farosat etishmaydi. Bunday xolatda xodimni doimo majburlash, nazorat qilish, jazolash va jarima solish bilan qo’rqitib turish zarur.
U (igrik) nazariyasi birinchisiga qarama-qarshi: yollanma ishchilar tabiatan faol, ularga tashabbuskorlik va uddaburonlik, o’z zimmasiga mas‘uliyat olish saloxiyati xosdir. Bunday xolda menejerlik vazifasi kishilar o’z maqsadiga va qiziqishlariga g’oyat maqbul tarzda erishadigan shart-sharoitni barpo etishdan iborat. Kompaniyaning siyosati va istiqboli esa xodimlarning xulq atvoriga asoslangan xolda tashkil etilishi kerak. Bu nazariyaga muvofiq keluvchi ishchini rag’batlantirish va unga qulay muxit yaratib berishgina kifoya qiladi.
Albatta, xar ikkala nazariya xam faqat nazariyadir. Amaliyotda ular sof ko’rinishda bo’lmaydi. Inson murakkab va ziddiyatli mavjudot. U o’zida xam birinchi, xam ikkinchi modellar sifatini mujassamlashtiradi. Boshqarishning yuksak san‘at ekanligi xam ana shu ikki jixatni uyg’unlashtirishda. Inson omili boshqarish tamoyillari tarkibida eng asosiysi bo’lib qoladi.