1-bilet.
1.Texnologik jarayon tuzilishi.
Mexaniq ishlov berish jarayoni uz ichiga quyidagi qismlarni oladi: operatsiya, o’tish, o’rnatish, qabul qilish.
Operatsiya texnologik jarayonda tayyorlangan detalni tugallangan qismi, bitta ishchi urnida bitta yoki bir nechta ishchi orqali bajarilishi, bitta yoki bir nechta avtomatik jixoz yoki avtomatlashtirilgan urinlarda ishlov berish tushuniladi.
Operatsiya 2 ta alomat bilan xarakterlanadi: xar doim ishchi urinda bo’lish;
vaqt davomida uzluksiz ishlash.
Operatsiya texnologik jarayonning asosiy qismi xisoblanadi, bunda ishchi xodimlarning ish oyliklari mana shu operatsiyalar orqali amalga oshiriladi, bundan tashkari texnik normalar ham operatsiyalar orqali o’rnatiladi.
Ishchi urin — Ishlab chiqarish binosining bir qism xajmi, bunda ishlab chiqarish jixozlari, uskunalar, texnologik va yordamchi dastgoxlar, bundan tashkari ishni bajaruv xodimlar joylashtirilgan buladi.
Texnologik o’tish— texnologik operatsiyaning tugatilgan qismi, ishlov berish jarayonida biror bir yuzaning tugatilishi yoki detalni yig’ilib tugatilishi.
Ishchi yurish (Rabochim xodom) bu o’tish qismi, bir vaqtni uzida keskichni xarakati orqali zagotovkani xususiyatini, yuza gadir-budurliklarini, razmerlarini va shaklini o’zgartirish tushuniladi.
Operatsiya bajarilish vaqtida bir necha marta o’rnatilishlar, maxkamlanishlar bo’lishi mumkin
O’rnatishbu texnologik jarayonning bir qismi bo’lib, maxkamlangan zagotovkani o’zgartirmagan xolda yoki bitta yigma yig’ilishi tushuniladi.
Texnologik tsikl - bu ishlov berilayotgan detalni kesib olinishidan tortib unga ishlov berish va tugatilib keyin skladga topshirilishigacha bo’lgan vaqt tushuniladi.
2.Ilmiy texnikaviy rivojlanishida mashinasozlikning roli va ahamiyati
Mashinasozlik ishlab chiqarishning tezkor rivojlanishini, mashi
nalar tayyorlash bilan bog‘liq masalalarni ilmiy hal etishni taqozo
etdi, bu esa mashinasozlik texnologiyasi to ‘g ‘risidagi fanning
paydo bo‘lishiga olib keldi. Mashinasozlik texnologiyasi mashinani
talab etilgan sifatda ishlab chiqarish dasturiga ko‘ra, belgilangan
iniqdorda va o ‘matilgan muddatlarda, eng kichik tannarxda tayyor
lash to‘g‘risidagi fandir.
Materiallarga kesish orqali ishlov berish tarixi qadim zamonlar
da boshlangan: eng sodda moslamalarda tayyorlamaning aylanishi
q o id a, ishlov berish kremniyli keskich yordamida bajarilgan. XII
asrda esa qo‘lda harakatlanadigan birinchi tokarli va parmalash
dastgohlari paydo bo‘ldi va ularning ishlash tamoyillari, asosan,
hozirda qo‘llanilayotganlariga rnos keladi. Mashinasozlik texnolo
giyasi masalalari bo'yicha ilmiy ishlar mashinasozlik ithiab
chiqarishi rivojlanishining boshlanishi bilan paydo bo ldi, bu
ishlarda ishlab chiqarish tajribalari umumlashtirildi. 1804-yil V.M.
Severgin jarayonlar to‘g‘risidagi asosiy tushinchalami shakllan-
tirdi. XIX asrdagi xorijiy olim-texnologlardan K. Karmerni alohida
ko‘rsatib o‘tish mumkin. U «Texnologiyani mexanik o‘qishga
kirish». «Mexanik texnologiya asoslari», «Mexanik texnologiya
bo'yicha ma’lumotnoma» kabi kitoblarni nashr ettirgan.
Amerikalik F. Teylor 1900-yilda chop etilgan «Metallga ishlov
berish san’ati» kitobida kesish orqali mexanik ishlov berishning
asosiy xususiyatlarini aniqlagan.
Mashinasozlik texnologiyasining fan bo‘lib shakllanishi o'tgan
asming 30-yillarida tezlashdi, bunga olimlardan B.S. Balakshin,
V.M. Kovan, G. Micheletti, Ya. Peklenin, T. Sata va boshqalar o‘z
hissalarini qo‘shdi.
Hozirgi vaqtda mashinasozlik sanoatidagi texnologik masala-
lami hal etish uchun mashinasozlik texnologiyasining nazariy
asoslari ishlab chiqilgan, mashina detallari namunaviy yuzalariga
ishlov berish usullari ilmiy umumlashtirilgan va rivojlantirilgan,
mashina detallarini tayyorlash va yig‘ish texnologik jarayonlarini
loyihalashning asosiy tamoyillari, jumladan, avtomatlashtirilgan
ishlab chiqarish uchun ham belgilangan.
O‘quv qo‘llanmada mashinasozlik mahsulotlarini chiqarishdagi
sifat, puxtalik va uzoq ishlash ko‘rsatkichlariga talablar oshishi
sababli metallarai kesib ishlashdagi aniqlik masalalariga alohida
e’tibor qaratilgan. Barcha masalalar dastgoh-moslama-asbob-detal
(DMAD) texnologik tizimida metallami kesishdagi dinamik
hodisalar nuqtayi nazaridan yoritilgan.
Qo‘llanmada fan-texnika yutuqlari negizida nisbatan muqobil
texnologiyalar ishlab chiqish, mahsulot chiqarishdagi kam xarajatli
yuqori unumdorlikni ta’minlash masalalari ham yoritilgan.
3.Mashinasozlik texnologiyasining rivojlanish tarixi
Sanoat va xalq xo‘jaligining rivojlanishi hamda ularni yangi
texnika bilan muntazam ta’minlash darajasi bevosita mashinasoz-
likning rivojlanish darajasiga bog‘liqdir.
Hozirda respublikada mashinasozlikni rivojlantirishga, bu
yetakchi tarmoq uchun muhandis-texnik va ilmiy kadrlami tayyor-
lashga alohida e’tibor qaratilmoqda. Yaqin kelajakda xalc
xo‘jaligini istiqbolli rivojlantirishda m a s h in a s o z lik k a yetakchi
o‘rinlar ajratilmoqda.
Mashinasozlikdagi texnik taraqqiyot, nafaqat mash mala:
konstruksiyasini yaxshilash bilan, balki ularni ishlab chiqaris
texnologiyasini tinimsiz takomillashtirish bilan ham tasniflanadi
Hozirgi vaqtda zamonaviy yuqori unumdor dastgohlar, asboblar.
texnologik jihozlar, mexanizatsiyalash va avtomatlashtirisl
vositalarini qoMlagan holda mahsulot tayyorlash muhimdir. Qabu
qilingan ishlab chiqarish texnologiyasi bevosita chiqarilayotgai
mashinalaming ishlash muddati va puxtaligi hamda ekspluatatsiy.
qilishdagi tejamkorligiga bog‘liq bo‘ladi. Mashinasozlil
texnologiyasini takomillashtirish jamiyat uchun zarur bo Igat
mashinalami ishlab chiqarish ehtiyojini aniqlaydi. Shu bdan birge
yangi, ilg‘or texnologiyalaming rivoji nisbatan mukammt
mashinalami loyihalashga, ular sarfmi kamaytirishga olib keladi.
Mashina konstruksiyasining raqobatbardoshligi texmkanm.
zamonaviy darajasiga mosligi, ekspluatatsiyadagi tejamkorlif
hamda berilgan ishlab chiqarish hajmi va ishlab chiqaris
sharoitlariga nisbatan eng tejamkor hamda unumdor texnologil
usullarni qo‘llash imkoni qay darajada hisobga olingani bila
tasniflanadi. Bu talablar hisobga olingan mashina konstruksiya'
“Texnologiyabop” deyiladi. Konstruksiyaning texnologiyabof
ligiga yetarlicha e’tibor qaratmaslik, ko‘pincha, mahsulot ishc.
chizmalariga ular tuzib bo‘lingandan so‘ng ham tuzatishlar kir
tishga, ishlab chiqarishni tayyorlash muddatlarining cho zilishig
v a qo‘shimchaxarajatlarga olib keladi.
Mashinasozlikda aniqlikni oshirish va texnologik ta’mmlas
masalasi juda dolzarb hisoblanadi. Mashinasozlikdagi aniqlikni
Amerikalik F. Teylor 1900-yilda chop etilgan «Metallga ishlov
berish san’ati» kitobida kesish orqali mexanik ishlov berishning
asosiy xususiyatlarini aniqlagan.
Mashinasozlik texnologiyasining fan bo‘lib shakllanishi o'tgan
asming 30-yillarida tezlashdi, bunga olimlardan B.S. Balakshin,
V.M. Kovan, G. Micheletti, Ya. Peklenin, T. Sata va boshqalar o ‘z
hissalarini qo‘shdi.
2-bilet
1.Vaqt me’yorlari ularni hisoblash va aniqlash
Alohida operatsiyalarning vaqt me`yorlarini aniqlash texnik me`yorlash deyiladi.
Quyidagi mehyorlarni belgilash majburiydir:
a) Ish unumdorligini uzluksiz oshirib borish va ishlab chiqarishni barcha vositalaridan samaraliroq foydalanish talabi;
b) Ishlab chiqarishni rejalashtirish uchun ishonchli dastlabki mahlumotlarni tahminlash zarurati.
Berilgan ishlab chiqarish uchun eng qulay, mahlum tashkiliy-texnik sharoitda texnologik operatsiyani bajarish uchun zarur bo’lgan belgilangan vaqt texnik vaqt mehyori deb ataladi.
Texnikani zamonaviy yutuqlariga tayanib, ishlab chiqarishni ilg’or ish tajribalariga asoslanib, ish uslublarini qo’llash sharoitida dastgox, asbob va boshqa ishlab chiqarish vositalarini ishlatilish imkoniyati.
Vaqt mehyorini teskari qiymati texnik ishlab qo’yish mehyori deyiladi.
dona vaqt birligida.
Mahlum vaqt oralig’ida ishlab qo’yish mehyori (masalan bir smenda).
Meyorlashni uchta usuli mavjud:
a) Tajribaviy – statistik;
b) hisoblash – analitik;
v) yig’indi – tenglashtirish:
Tajribaviy – statistik usulda, mehyorlashda, vaqt mehyori butun bir operatsiyaga uning elementlari bo’yicha hisoblanmasdan, unga o’xshash operatsiyani bajarishdagi haqiqiy vaqtni o’rtacha sarfi to’g’risidagi statistik mahlumotlarga asoslanib belgilanadi.
Bu usulni kamchiligi shundan iboratki, oldingi ish unumdorliklarda erishilgan yutuqlarga asoslangan va ilg’or ish tajribalari hamda texnik yutuqlarini o’zida aks ettirmaydi.
Xisoblash – analitik usulida mehyorlashda, jixozning ishlatilish xususiyatlaridan unumli foydalanishda, operatsiya elementlarining davomiyligini xisoblash yo’li bilan vaqt mehyori aniqlanadi.
Yig’indi – tenglashtirish usuli bilan mehyorlashda barcha operatsiya uchun yig’indi vaqt mehyori, mehyorlashtirilishi kerak bo’lgan operatsiyani, shunga o’xshash operatsiyalarda, xisoblash – analitik usulida belgilangan vaqt mehyoriga ega bo’lgan boshqa o’lchamdagi tayyorlanmalarning ishlov berish operatsiyalari bilan taqqoslash yo’li bilan belgilanadi. Bu usuldan taxminiy vaqt mehyori bilan chegaralanishi mumkin bo’lgan hollarda, tsexlarni loyixalashda foydalanish mumkin.
Vaqt meyori - ma’lum ishlab chiqarish sharoitida bitta yoki bir nechta tegishli malakaga ega bo’lgan bajaruvchilar tomonidan ba’zi-bir hajmdagi ishga sarflangan (reglamentlashtirilgan) vaqtga aytiladi.
Vaqt meyorini aniqlashning uchta usuli mavjud:
1) sarflangan ishchi vaqtni kuzatish asosida;
2) meyoriy xujjatlar asosida;
3) tiplashtirilgan yirik meyoriy xujjatlar bo’yicha solishtirish va hisoblash asosida.
Birinchi usulda, vaqt meyorini bevosita ishlab chiqarish sharoitida har bir ishchi joyda sarflangan vaqtni kuzatuv asosida o’rganish yo’li bilan aniqlanadi. Bu usul ilg’or tajribalarni va meyorilar ishlab chiqishlarni umumiylashtirish uchun qo’llaniladi.
Ikkinchi usulda, ish (amal) alohida elementlarini bajarilish vaqti uzunligi meyorini qo’llab, amallarning davom etish vaqti hisoblanadi.
Uchinchi usulda, amallarni meyorlash tiplashtirilgan meyoriy xujjatlar bo’yicha taxminiy hisoblashlar asosida olib boriladi.