11-Mavzu: Jamoa tushunchasi va uning o’ziga xosliklari

3. Iqtisodiy tarbiyaning mazmuni
. Bolalarga maktab va oila 
sharoitida 
iqtisodiy 
tarbiya 
berish 
muammosi ko‘pdan buyon 
pedagogikaning asosiy muammolaridan biri bo‘lib kelmoqda. Bozor 
iqtisodiyotiga o‘tilayotgan bir paytda yoshlarda iqtisodiy tafakkurni tarbiyalash 
ayniqsa muhimdir. 
Avvalo, iqtisodiy tarbiya haqida mukammal tushunchaga ega 
bo‘lmoq darkor. Iqtisodiy tarbiya o‘quvchilarda tejamkorlik,
mehnatsevarlik, tashabbuskorlik, ishbilarmonlik, iqtisodiy hisob-kitob va ayni 
shu kabilar haqida fikrlay olish qobiliyatini kamol toptirishdir. 
Iqtisodiy tarbiya mazmuni Sharq mutafakkirlari tomonidan 
muntazam boyitib kelindi. Chunonchi, Muhammad Ibn Muso al-Xorazmiy 
matematika fani inson hayotida asosiy o‘rin tutishini alohida 
ta‘kidlaydi. Uning fikricha, kishi hisob ilmini bilishi va o‘z ishiga pishiq bo‘lishi 
kerak. Shunda u o‘z mehnatining natijalarini o‘lchovlar orqali ani qlay 
olishi mumkin. 
Abu Nasr al-Farobiy insonga yashash uchun juda ko‘p narsalar 
kerakligi va ularni vujudga keltirish yo‘lida boshqa shaxslarga murojaat qilishni 
e‘tirof etadi. Bu o‘rinda olim iqtisodiy aloqa zaruriyatini ko‘rsatib o‘tgan edi. 
Darhaqiqat, iqtisodiy aloqa o‘rnatish uchun odamlar,
davlatlar,jamiyatlar integrasiya yo‘lida harakat qiladilar. Hozirgi paytd a bu 
fikr nechog‘lik to‘g‘ri ekanligini Ovro‘pa amaliyoti misolida ko‘rib
turibmiz. Iqtisodiy integrasiya davlatlarga faqat boylik keltirayapti. Al-Farobiy 
"Baxt-saodatga erishuv haqida" asarida shunday yozadi: inson o‘z
mablag‘ini sarflashni bilishi kerak. Pul sarflashda qizg‘anchiqlik qilish 
xasislikka olib keladi. Pullarni rejasiz ishlatish esa insonni beboshlikka 
еtaklaydi".
Ko‘rinib turibdiki, o‘tmish mutafakkirlari maktab va oila 
sharoitlarida bolalarni iqtisodiy tafakkurini kengaytirish, ularni hamkorlikka,
ishbilarmonlikka, iqtisodiy hisob-kitobga o‘rgatishni hayotiy tajriba asosida 
amalga oshirish lozimligiga e‘tibor qaratganlar. Bolaga iqtisodiy tarbiya berish 
oiladan boshlanadi. Har bir kishi bug‘doy, gurunch, mevalarni saqlash
yo‘llarini bilishi kerak. Ehtiyojni yaroqli narsalarga tejamkorlik bilan 
munosabatda bo‘lishi lozim. Ota-ona uvol qilish gunohligini farzandiga 
yoshligidanoq nasihat yo‘li bilan o‘rgatadi. 
Ibn Sino bolalarni hayotga tayyorlash uchun ularga hunar o‘rgatish 
lozim deb ko‘rsatadi. Inson hunarni puxta o‘rganishi shart. Chunki hunar 

---

unga kelajakda ro‘zg‘or tebratish uchun kerak. Bu shunday olib borilishi 
kerakki, u o‘z mehnatining natijalarini ko‘ra bilsin. Shundagina bola o‘z 
imkoniyatidan to‘g‘ri yoki noto‘g‘ri foydalanayotganini anglashi lozim. 
Hunar egallash yoshlarni mustaqillikka o‘rgatadi. Bu jarayonda bola 
hisob-kitob qilishni ham o‘rganadi, ishbilarmonlik va tashabbuskorlik 
hususiyatlariga ega bo‘ladi. 
Farzand oilada ota-ona tajribalari ta‘sirida tarbiya ko‘radi. Ota-ona har 
qadam, har nafasda bolaga saboq beradi: 
-Asbobni ishlatgach, darhol o‘rniga, yopiq joyga olib, qo‘y.U yomg‘ir emas, 
shudring tegsa ham zanglaydi, o‘tmaslashib qoladi 
-Tovoningni to‘g‘ri bos, poyafzalning poshnasi еyilmasin... 
-Suvning bir tomchisi ham aziz. Uni qadrla... 
-Nonning uvoli turmushga, qog‘ozning uvoli obro‘ga putur еtkazadi. 
Uvoqni ko‘rdingmi, ko‘zingga surt, qog‘oz parchasini chetga olib qo‘y.... 
-Ro‘zg‘oringda hyech bo‘lmasa, o‘tin yoki un, yog‘ ortib turishi kerak. 
-Ikki kishi uchun tayyorlanayotgan mastavaga ikki d ona kartoshka, bir 
dona piyoz, yarim piyola gurunch еtadi. Ertaga ichaveramiz deganing 
xato, qolgan ovqat soviydi, quyulib qoladi, achiydi. Ovqatni har kuni 
yangidan hozirlash kerak. 
Mazmuni olamcha bo‘lgan bu o‘gitlar ota-onalar tomonidan farzandlar 
ongiga singdirilayotgani xasislik alomatlari emas, balki turmush 
tajribasining durdona xulosasi, tejamkorlikka undashdir. Tejamkorlik tarbiyasiga 
axloqiy tarbiyaning hisob-kitob bilan yashashga o‘rgatadigan muhim sohasi 
sanaladi. 
Ishlab chiqarish korxonasidami, ro‘zg‘ordami, tabiat bag‘ridami, qayerda 
bo‘lmasin, tejalgan ne‘mat katta ijtimoiy ahamiyatga ega.
Agar biz o‘zimizga berilgan rizqu ro‘zimizni tejamkorlik bilan 
iste‘mol qilsak, jamiyatimiz boyligini tejagan bo‘lamiz. Jamiyat 
mulkini, boyligini tejab borsak, uning navfi har bir kishiga tegishi 
muqarrar. Demak, jamiyat mulkini tejash orqali o‘zimizdan tashqari 
jamiyatga ma‘lum darajada foyda keltirgan bo‘lamiz. Ham shaxsiy, ham 
ijtimoiy mulkni barobar tejash esa bizdan dunyoqarashimiz va axloqimiz, 
turmush tarzimiz darajasini namoyon etadi. 
Tejamkorlik jarayoni oila yoki davlatning moddiy qudratini 
mustahkamlashdan tashqari, odamlarni turmush kechirish me‘yoriga amal 
qilishni ham vujudga keltiradi. 
Non, tuz, qog‘oz, yoqilg‘i, elektr quvv ati, gaz, neft‘, ruda, mato, 
qo‘yingki, barcha ne‘matlar-aziz. Ammo inson o‘zi yaratuvchi, o‘zi 
iste‘molchi, o‘zi nazoratchi bo‘lganligi uchun ham, ularning hammasidan 
arzonroqdir. Shu sababli, avvalo, insonning o‘zini uning umri, kuchi, aql -
zakovati, iste‘dodi, kayfiyatini, mehnatga qobiliyatini asrash umrining 
uzaytirish temkorlikning eng hususiyatli tomoni hisoblanadi. 
Vaqt- inson ixtiyoridagi bebaho xazina. Uni faqat dunyoni o‘rganish va 
o‘zgartirishga, shaxsiy manfaati va el -yurt xizmatiga, mehnat 

---

s a ma dorligini oshirish va mahsulot tannarxini arzonlashtirishga sarf eti sh 
hususiyati har bir kishida shakllanishi zarur bo‘lgan ulug‘vor fazi latdir. 
Tejamkorlik hususiyatlari kishilarda ularning majoziy xislatlariga 
muvofiq ravishda shakllanadi va xasislik, pishiqlik, sahiylik, xalollik tarzida 
ko‘zga tashlanadi. 
Xasis kishilar o‘z imkoniyatlarini tejashga doimo intiladilar, ammo 
o‘zgalarning va jamiyat manfaatini himoya qilishga moyil 
o‘lmaydilar,undaylar shaxsiy manfaat, boyligini ko‘paytirish jazavasi bilan 
yonib, insof, muruvvat va odamiylikni unutib yashaydilar.Bunday 
kishilar sarxil mevamiz bozoriga, sutimizning qaymog‘i haridorga, 
nonimizning mazalisi, ko‘rpa-to‘shakning yangisi, xonamizning chiroylisi 
mehmonga, o‘zimiz sifatsiz ne‘matlarni tozalab еb, labi uchgan idishlar 
ishlatsak ham, yashasak ham bo‘laveradi, deb tushunadilar. Bu bilan obro‘ 
orttirishga intiladilar. Ular "Topganingdan еtarlisini еb-ichib, kiy, salomat, tetik, 
bearmon yasha», degan g‘oyaga qarshi ish tutib, farovonligimizning asl
mazmuniga putur еtkazadilar: yashash va daromad qilishning vijdonga, 
tarbiyaga xilof usullarini qo‘llab, ba‘zan ko‘pchilikning nafratiga duchor 
bo‘ladilar, o‘z xasisliklari, yasama xushomadlari, yolg‘on mulozamatlari bilan 
turmush kechirish, mehmon kuzatish va farzand tarbiyalash madaniyatiga dog‘ 
tushiradilar. 
Pis hiq lik da roma d v a h a ra jat ni t o ‘g ‘ri re ja l ash ti ris h , 
i s rofgarchilikka yo‘l qo‘ymaslik, xo‘jasizlikning oldini olish manbaidir. 
Ro‘zg‘orda yoki xo‘jalikda bor narsani qizg‘anmaslik, inson qadrini 
moddiy jihatdan rag‘batlantirib borish saxiylik alomatidir. Saxiylik ki shilarda 
kamtarlik, soddalik, ko‘ngilchanlik, raxmdillik, samimiylik,mehmondo‘stlik, 
muhtojni qo‘llash, berilgan yordamni ta‘na qilmaslik hususiyatlari ustun bo‘ladi. 
Saxiylik yuksak darajadagi insonparvarlikdir. Shu bilan birga 
saxiylik, tejamkorlik ruhi bilan sug‘orilmog‘i kerak. Yoshlarga daromad 
hajmini belgilash va harajatning me‘yorini barqarorlashtirish, boshqacha 
aytganda, ne‘mat yaratish va uni tasarruf etish rejasini ishlab chiqish va 
unga qat‘iy amal qilish ko‘nikmasi singdirilishi darkor. 
Qiymati qay darajada bo‘lishidan qat‘iy nazar, narsani egasidan so‘rab 
yoki rozi qilib olish, omonatni ehtiyotlab ishlatish va qaytarish xalollik 
belgisidir. 
Yoshlarga nimani, qachon, nima uchun va qay darajada asrash
lozimligi,tejashning mohiyati va usullarini to‘g‘ri anglatish tejamkorlik 
tarbiyasining maqsadi hisoblanadi. Bu maqsadning to‘laqonli amalga oshishi 
ota-onalar, o‘qituvchilar, tarbiyachilar, rahbarlar, jamoatchilikning faolligiga 
bog‘liq. 
Har qanday ota-ona o‘z farzandini voyaga еtkazib, uylab-
joylagunga qadar, xatto undan keyin ham o‘tdan, suvdan, shamol va ofatdan, 
sinish,chiqish, zaharlanish, g‘aflat va hayosizlikdan, sayoqlik va beg‘amlikdan, 
moddiy tanglik va jinoyat qilishdan, xijolatlik va g‘animlar nazaridan qudrati 
еtguncha ehtiyotlaydi, asraydi. 

---

Demak, tejamkorlik tarbiyasining mazmuni, ta‘sirchanligi va samarasi bilan 
bolalar dastlab o‘z oilalarida tanishadilar. Ota-onaning hal qiluvchi roli ana 
shu tanishuvdan boshlab yuzaga chiqadi va sekin-asta kuchaya boradi.Namuna 
ko‘rsatish, ishontirish, nasihat qilish, maslahat berish yo‘li bilan farzandlarni 
tejamkor bo‘lishga safarbar etish, ular faoliyatini doimo nazorat qilib borish, 
lozim bo‘lsa, isrofgarchilik qilganlari uchun jazolash va ota-onalarning
tarbiyalay olish mahoratlariga bog‘liq. 
Tarbiyaviy ta‘sir tarbiyalanuvchi shaxsida qisqa muddatli, uzoq 
muddatli, beqaror yoki turg‘un asorat hosil qilishi mumkin. Ta‘sir 
qanchalik to‘g‘ri, asosli va kuchli bo‘lsa, farzandlarda tejamkorlikka 
moyillik, ishqibozlik shu qadar mustahkam shakllanadi. 
Ota-onalar hovli va xonadonlarni tartibga solish, ovqat pishirish, kir yuvish va 
kiyim-kechakni yamash, ro‘zg‘or asboblari va uydagi jihozlarni ta‘mirlash 
sohasida bolalar mehnatini tashkil etadilar. Bunda ota-ona yumushlarni 
bolalarga ularning jismoniy, aqliy, ruhiy imkoniyatlarini hisobga olgan xolda 
topshirishlari kerak. 
Ishni topshirish bilan cheklanmay, bola uni qanday bajarayotganini 
nazorat qilib turish, lozim bo‘lsa, maslahat, ko‘mak berishi, g‘ayratbaxsh 
so‘zlar aytib ruhlantirib turishi maqsadga muvofiqdir. Bola mustaqil 
topshiriqni bajarish jarayonida rejadagi ishni uddalash uchun sarf 
etiladigan xom ashyo, mablag‘, vaqt, kuch, kayfiyat, hajmini aniqlash, kerakli 
uskunalarni tayyorlash, sozlash malakalari takomillashadi. 
Matbuot, radio, televideniye xabarlari, o‘qituvchilar, tarbiyachilar 
tomonidan berilgan tejamkorlikka oid ma‘lumotlar, ota-onalar hamda 
keksalarning bu to‘g‘ridagi maslahatlari, tanbehlari ham bolada mazkur 
tushunchaning kengayishiga ijobiy ta‘sir etadi. 
Darhaqiqat, tarbiyaning samaradorligini oshirish ko‘p jihatdan oila, 
maktab, jamoatchilik va mehnat jamoalarining bahamjihat kuch -g‘ayrat 
sarflariga va o‘quvchilarga nisbatan qo‘yiladigan talablari bir xil bo‘lishiga 
bog‘liq. 
Maktab sharoitida iqtisodiy tarbiyaning xilma -xil vazifalari bir necha 
fan bo‘yicha darslarda amalga oshiriladi. Masalan, tabiiy fanlar, matematika, 
fizika, kimyo, biologiya o‘quvchilarga iqtisodiy rivojlanish ichki kuchlarga 
e‘tibor berishni o‘rgatadilar. 
O‘zbekiston davlatining moddiy va ma‘naviy o‘sish iqtisodiy
qonuniyati bilan o‘quvchilar shu tabiiy fanlar mazmunida tanishadilar. 
Jamiyashunoslik darslarida bolalar xalq farovonligini yuqori darajaga 
ko‘tarish uchun qanday iqtisodiy vazifalarni bajarilishi lozimligini 
o‘rganadilar. 
Kimyo, biologiya darslarida o‘qituvchilar yoshlarga mineral o‘g‘itning 
iqtisodiy ahamiyatini yaqqol misollar bilan ko‘rsatishadi. 
Yangi texnologiya nima va u sanoatga qanday joriy qilinadi. 
Fan kashfiyotlari qay darajada iqtisodiy foyda keltirishi mumkin? Shunday 
savollarga bolalar o‘qituvchilar yordamida dars va darsdan tashqari 
mashg‘ulotlarda javob topadilar. 

---

Iqtisodiy tarbiyaning qator vazifalari mehnat darslarida amalga oshi riladi. 
Bu darslar nechog‘lik qiziqarli va foydali tashkil etilsa,o‘quvchilar shunchalik 
iqtisodiy 
bilim 
va 
malaka 
oladilar. 
Bunday bilimlar o‘quvchilar kelajakda qaysi sohada ishlash yoki qayerda 
o‘qishlari mumkinligini mo‘ljallashlariga imkon beradi. 
O‘quvchilarga iqisodiy tarbiya berish bilan chambarchas olib borilishiga erishish 
zarur. Iqtisodiy tarbiya uslublari xilma-xildir.Jumladan,suhbat,ma‘ruza,amaliy 
mashg‘ulot, sanoat shahobchalariga sayohat o‘tkazish, solishtirish, hisob-kitob 
qilish g‘oyatda ta‘sirchan uslublar hisoblanadi. O‘quvchilarda iqtisod borasida 
ijodiy 
fikr 
yuritishni 
shakllantirishda 
darslarda 
va 
darsdan 
tashqari 
mashg‘ulotlardan unumli foydalanish mumkin. O‘quvchilarni nechog‘lik 
iqtisodiy tarbiya topganliklari o‘qituvchilar tomonidan kuzatib borilishi kerak. 
Tejamkorlik, 
ijodkorlik, 
mas‘uliyat 
hissi 
tashabbuskorlik, 
ishbilarmonlik, hisob-kitob mohirligi o‘quvchilar iqtisodiy tarbiyadan qanday 
saboq olayotganliklarini ko‘rsatuvchi muhim belgilardir.