2.Akademik qobiliyatlar - matematika, fizika, biologiya, ona tili, adabiyot, tarix va boshqa shu kabi fanlar sohasiga xos qobiliyatlardir.
Qobiliyatli o‘qituvchi o‘z fanini faqat hajmidagina emas, balki atroflicha, keng, chuqur bilib, bu sohada erishilgan yutuqlar va kashfiyotlarni doimiy ravishda kuzata borib, o‘quv materialini mutlaqo erkin egallab, unga katta qiziqish bilan qaraydi hamda ozgina bo‘lsada tadqiqot ishlarini olib boradi.
Ko‘pchilik tajribali pedagoglarning aytishlaricha, o‘qituvchi o‘z fani bo‘yicha bunday yuksak bilim, saviyasiga erishish, boshqalarni qoyil qilib hayratda qoldirish, o‘quvchilarda katta qiziqish uyg‘ota olish uchun u yuksak madaniyatli, har tomonlama mazmunli, keng eruditsiyali (bilimdon) odam bo‘lmog‘i lozim.
Bunday o‘qituvchilar haqida o‘quvchilar: «Mahmud aka xuddi professorning o‘zginasi-ya. Biz uning bilmagan birorta sohasi bormikin deb tez-tez o‘ylab turamiz. Darslarga u butun vujudi bilan kirishib ketadi» deydilar. Ba’zan o‘quvchilar o‘z o‘qituvchisi xaqida «Baqir-chaqir qiladi-yu, ammo zarracha bilimi yo‘q» deb butunlay teskarisini aytsalar, juda alam qiladi.
3.Perseptiv qobiliyatlar - bu o‘quvchining, tarbiyalanuvchining ichki dunyosiga kira bilish, psixologik kuzatuvchanlik, o‘quvchi shaxsining vaqtinchalik psixik holatlari bilan bog‘liq nozik tomonlarini tushuna bilishdan iborat qobiliyatdir.
Qobiliyatli o‘qituvchi bolalarning har qanday mayda-chuyda hatti-harakatlarida, yorqin ifodalanadigan ayrim tashqi holatlarida hamda ularning ichki dunyosida yuzaga keladigan o‘zgarishlarni sezdirmasdan bilib oladi. Ana shunday hollarda o‘quvchilar: «Muxabbat opa kimningdir kayfiyatida o‘zgarishlar bo‘lsa yoki kimdir darsga tayyorlanmasdan kelgan bo‘lsa, ko‘ziga qaraboq bilib oladi», “Biznnng o‘kituvchimiz hech qayoqqa qaramasa ham, hamma narsani ko‘rib turadi»deydilar.
4.Nutq qobiliyati - kishining o‘z tuyg‘u-hislarini nutq yordamida, shu bilan birga mimika va pantomimika yordamida aniq va ravshan qilib ifodalab berish qobiliyatidir. Bu o‘qituvchidan o‘quvchilarga uzatiladigan axborot, asosan, ikkinchi signal tizimi - nutq orqali beriladi. Bunda mazmun jihatidan uning ichki va tashki xususiyatlari nazarda tutiladi. («Biz uchun adabiyot o‘qituvchimiz -Nazira opaning darsini eshitishdan katta lazzat yo‘q. Nazira opamlar shu qadar yaxshi va chiroyli qilib gapiradilarki, hatto tanaffusga chalinadigan qo‘ng‘iroq ham xalaqit beradi»).
Darsda qobiliyatli o‘qituvchining nutqi hamma vaqt o‘quvchilarga qaratilgan bo‘ladi. O‘qituvchi yangi materialni tushuntiradimi, o‘quvchilar javobini sharhlab beradimi, o‘quvchilar javobini, ularning hatti-harakatlari yoki xulq-atvorini ma’qullaydimi yoki tanbeh beradimi, xullas nima qilishidan qat’iy nazar, nutqi hamma vaqt o‘zining ishonchliligi, jozibadorligi kabi ichki quvvat
bilan alohida ajralib turishi lozim. O‘qituvchi nutqi, uning talaffuzi aniq, ravshan, oddiy va o‘quvchilar uchun tushunarli bo‘lishi kerak. Beriladigan axborotlar shunday tuzilishi kerakki, bunda o‘quvchilarning fikru-zikri va diqqat-e’tiborini yuqori darajada faollashtiradigan bo‘lsin. Buning uchun esa o‘qituvchi o‘rtaga savol tashlab, asta sekinlik bilan o‘quvchilarni to‘g‘ri javobga olib keladi, o‘quvchilarning diqqat-e’tiborini faollashtiruvchi: («Bunda ayniqsa ziyrak bo‘ling!», «o‘ylab, yana o‘ylab ko‘ring!») so‘z va iboralarni o‘z me’yorida ishlatadi.
O‘qituvchi uzun jumlalarni, murakkab og‘zaki izohlarni, qiyin atamalarni va zarurati bo‘lmasa, turli ta’riflarni ishlatmasligi lozim. SHu bilan birga o‘qituvchi shuni ham hisobga olishi kerakki, o‘qituvchining lo‘nda-lo‘nda bo‘lib chiqqan qisqa nutqi ko‘p hollarda o‘quvchilarga tushunarsiz bo‘lib qolar ekan. O‘qituvchining o‘z o‘rnida ishlatiladigan hazil aralash va xayrixoxlik bildiruvchi arzimagan kinoyali nutqi o‘quvchilarni juda jonlantirib, o‘quvchilar tomonidan o‘ta yaxshi qabul qilinar ekan.
Qobiliyatli o‘qituvchining nutqi jonli, obrazli, aniq-ravshan, intonatsiyali va ifodali, emotsiyaga boy, dona-dona bo‘lib, bunda stilistik va grammatik xatolar mutlaqo bo‘masligi lozim. Bir xil ohangdagi ezma nutq o‘quvchilarni juda tez toliqtirib, ularni zeriktiradi va bexafsala qilib qo‘yadi. Bu bilan birga bunday nutq I.P.Pavlovning fiziologik ta’limotiga ko‘ra, doimiy ta’sir etuvchan qo‘zg‘ovchiga aylanib, bosh miya katta yarim sharlari po‘stida tormozlanish jarayonini yuzaga keltirib, o‘quvchini ezma va uyquchan qilib qo‘yadi. Nutq tezligi ko‘p jihatdan o‘qituvchining individual psixologik xususiyatiga bog‘liq. Ayrim o‘qituvchilar tez gapirsalar, boshqalari sekin gapiradilar. Ammo o‘qituvchi o‘quvchilarning bilimlarni egallab olishlari uchun eng qulay tezlikdagi nutq -o‘rtacha jonli nutq ekanligini esdan chiqarmasligi lozim.
SHoshqaloq nutq bilim o‘zlashtirishga xalaqit berib, bolalarni tez toliqtiradi va muhofaza qiluvchi tormozlanishni yuzaga keltiradi. O‘ta sekin nutq lanjlik va zerikishga olib keladi. Nutqning balandligi - qattiq gapirish ham xuddi shu singari hollarga olib keladi. Haddan tashqari qattiq, keskin, baqirib gapirish o‘quvchilarning asabiga tegib, ularni tez toliqtirib, muhofaza qiluvchi tormozlanishni yuzaga keltiradi. Mana shu erda sharq mutafakkirlaridan Nasriddin Tusiyning «...o‘qituvchi nutqi hech qachon va hech qaerda zaharxandali, qo‘pol yoki qattiq bo‘lishi mumkin emas, Dars paytida o‘qituvchining o‘zini tuta olmasligi ishni buzishi mumkin...» degan nasihatini keltirishimiz juda o‘rinli bo‘lardi. O‘qituvchining bo‘sh, past ovozi yomon eshitiladi. Nutqi, imo-ishoralar, turli keskin harakatlar o‘quvchilarni jonlantiradi. Bu tariqa imo-ishoralar va harakatlar tajribali o‘qituvchilarda o‘z me’yorida ishlatiladi. Lekin bir xildagi tinimsiz harakatlarning haddan tashqari ko‘p bo‘lishi kishining asabiga tegadi.