2-Cİ NƏŞR Əlavə VƏ DÜZƏLİŞLƏR ƏHLİ SÜNNƏ VƏl cəmaat səLƏFİ saliHİN ƏQİDƏSİ

QƏDƏR ALLAHIN SİRRİDİR

Qədərin əsli Allahın sirridir. O, haqda biliyə nə bir mələk, nə bir peyğəmbər, nə də onlardan aşağı olan hər hansı bir insan sahib deyildir. Bu haqda dərinliyə dalmaq, düşünmək və cürbəcür fikirlər yürütmək doğru deyildir. Allahın gizli sirri olduğu üçün sən bunu bilmək iqtidarında deyilsən. Qəza və Qədərə iman etmək imanın dayaqlarından biridir və bu Quran və Sünnə ilə sabitdir. Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – açıqlamışdır ki, Qədərə iman etmək saleh əməli tərk etmək və istənilənə (arzu) edilənə çatmaq üçün çalışmamaq deyildir. Bütün bunlar Qədərə iman etməyə zidd olan bir şeylər deyildir. Bir gün səhabələr Qədər barəsində mübahisə etdikləri zaman Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – qəzəbli halda onların yanına çıxdı. Qəzəbdən yanaqları qıpqırmızı idi. Sanki nar suyunu üzünə çilənmişlər. O: "Məgər bu sizə əmr edilmişdir? Və ya mənim sizə gətirdiyimdir? Həqiqətən sizdən əvvəlkilər bu barədə mübahisə etdikləri üçün məhv oldular. Mən sizləri bu barədə mübahisə etməkdən çəkindirirəm"³⁹. İbn Həcər – rahmətullahi aleyhi –, Ənu Muzəffər əs-Samani – rahmətullahi aleyhi – sözlərini qeyd edərək deyir ki: "Qədər məsələsində haqqı öyrənmək üçün yalnız Quran və Sünnədən gələn ilə kifayətlənmək lazımdır. (Bu məsələdə) ağıl və fikirlərə ehtiyac yoxdur. Kim bu iki qaynaq ilə kifayətlənməyib dərinliyə girərsə okean sularında qərq olar. Çünki Qədər Allahın sirlərindəndir. Bu haqda yalnız Allaha məlumdur. Digər məxluqlar üçün isə naməlumluq hicabı ilə örtlüdür. Allah Qədəri insan ağlı üçün qeyri-mümkün etmişdir. Bunda isə böyük hikmətlər vardır. Hətta Peyğəmbərlər, Rəsullar və Mələklər üçün də naməlum etmişdir"⁴⁰. İmam Təhavi – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: "Qədər – Allahın sirridir. Bu sirr isə nə mələklərə, nə də Peyğəmbərlərə məlumdur. Bu məsələdə dərinliyə girmək – müvəffəqiyətsizliyə addım atmaq, məhrum olmaq, günah (qazanmaq) və vacibdir var gücünlə (bu məsələdən) düşünməkdən, mühakimə etməkdən, öyrətməkdən (öyrənmək-dən) çəkinməkdir. Allah Qədər barəsində olan elmi insanlardan gizləmiş və onu öyrənməyi də qadağan etmişdir. Allah: "(Allah) gördüyü işlər barəsində sorğu-sual olunmaz; onlar (bütün bəndələr) isə (tutduqları əməllərə görə) sorğu-sual ediləcəklər". (əl-Ənbiya 23)⁴¹. İmam əl-Acurri – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: "...Bəndələrin üzərinə düşən Qədərə iman edib – yaxşı və pis olan hər bir şeyin artıq təqdir edildiyinə və kim də bu məsələdə dərinliyə varıb aydınlaşdırma aparmağa çalışarsa, bəndələrin əməllərinin təqdir edilməsində (Cənnət və ya Cəhənnəmlik olmasında və s.) şübhə edərək yolundan azar". İmam Əhməd – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: "Qədərin xeyir və şərrinə də iman etmək vacibdir. Bu barədə varid olan hədisləri də qəbul edib iman gətirmək lazımdır. "Nə üçün? Necə? (Nə cür?)" sualları verilməməli (soruşul-mamalı). Sadəcə bunları qəbul edib iman gətirmək lazımdır. Əgər insan hədisi oxuyub orada olan mənanı başa düşə bilmirsə onun üzərinə düşən anladığı ilə kifayətlənməsidir. Buna iman edib, itaət etməlidir. Məs: Əbu AbdurRahmən Abdulla b. Məsud – radıyallahu anhu – rəvayət edir ki, doğru sözlü və doğru sözü təsdiq olunan... və s. Qədər barəsində olan hədislər kimi"⁴². İbn Qeyyim – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: "Bir çox insanlar başa düşmək və haqqı tapmaq üçün bu məsələni müxtəlif istiqamətlərdən araşdırmışlar. Müxtəlif millətlər keçmişdə də, hal-hazırda da bu məsələnin mahiyyətini başa düşmək üçün çalışmışlar. Bir çox məzhəblər bu məsələni müxtəlif şəkildə başa salmağa çalışmış və bu barədə bir çox əsərlərdə yazmışlar. Lakin kim ki, bu məslədə dərinliyə varamış və məsələni kökündən öyrənməyə çalışmışsa şübhələrə düşmüş və (insanlarla) ixtilaf etmişdir. Hər bir kəs də öz yolunu (fikirlərini) doğru və ən səhih hesab etmişdir. Lakin haqqa tabe olanlardan başqa onların hamısı xəta etmiş və haqdan uzaq düşmüşlər..."⁴³. Kim ki, öz ağlı ilə bu məsələdə dərinliyə varmağa çalışmışsa zəlalətə uğramış və məhv olmuşlar. Rəsulullah – sallallahu aleyhi və səlləm – in yolundan yayınaraq insanın seçim etməsini inkar etmiş (Cəbərilər), Digərləri isə: Allah yalnız xeyir yaradır, pisliyi istəyə bilməz (Qədərilər) deyərək qədəri inkar etmişlər. İbn Əbil İzz əl-Hənəfi – rahmətullahi aleyhi – deyir ki, bir çox kimsələrin bu məsələdə azmalarına səbəb Allahın Kovni İradəsi ilə Şəri İradənin arasını ayır edə bilməmələrinə görədir. O, deyir ki: "Allah sevmədiyi və xoşlamadığı bir şeyi necə iradə (istəyə) bilər? Allah necə belə bir şeyi istəyə və yarada bilər? Allahın iradəsini sevmədiyi və nifrət etdiyi bir şeylə necə uyğunlaşdırmaq olar? Bu o, suallardır ki, bunların səsəbilə insanlar qruplara ayrılmış, fikirləri və yolları da bir-birindən ayrılmışdır. Bir şeyi bilmək lazımdır ki, bir şeyi iradə (istəmək) etmək o, (istənilən) şeyin özünə görə də ola bilər və ya başqasına görə də (onu) istəmək olar. O, (istənilən) şeyin özünə görə olanlar, özünə görə və onda olan xeyirə görə də sevilir. Bu da istəyənin (iradə) edənin niyət və qəsdini (məqsədini) müəyyən edir. Başqasına görə istənilən (arzu edilən) özü-özlüyündə sevilən (istənilən) deyildir və xeyir də gətirmir. Lakin başqa bir istənilənə çatmaq üçün hədəfdir (və ya həyata keçirmək üçün hədəfdir). Belə şeylər özü-özlüyündə istəkli deyildir, lakin istəklidir başqa məqsədə çatmaq üçün. Bax buna görə də sevəməmək (xoşlamaq) və iradə (istək) uyğunlaşır və bir-birinə zidd də deyildir. Məs: İnsanlar acı dərmanı içirlər, onların müalicəvi olduğunu bildikləri üçün, hər hansısa bir cərrahiyə əməliyyatına girirlər, həyatlarını qorumaq üçün və ya uzun, ağır səfərlərə çıxırlar bütün bunların onları öz məqsədlərinə çatdıqlarını bildikləri üçün. Dərrakəli insan elə bir xoşa gəlməz şeylərə girir ki, hətta sonunun nə ilə nəticələndiyinə arxayın olmadığı halda (yalnız və yalnız) müəyyən ehtimallarla ki, bu ona sonda xeyir gətirəcəkdir. Bəs onda hər bir şeydən xəbərdar olan (hər bir şeyin içini və zahirini də bilən) Allah barəsində nə demək olar? Ona – hansısa bir iradə edilən, böyük bir xeyirin həyata keçməsi üçün, hansısa bir şey istəkli olmaya bilir. Məs: İblisin xəlq edilməsi. Onun səbəbindən dinlər dağıdılmış, bir çox qullar bədbəxt olmuş və öz əməlləri ilə Uca və Böyük olan Allahı qəzəbləndirmişlər. İblis səylə Allahın sevmədiyi və nifrət etdiyi əməlləri edir. Lakin məxluqlar onun mövcudluğundan bir çox Allahın sevdiyi ibrətlər (faydalar) alırlar. Bu xeyirin çıxarılması Onun üçün sevimlidir, nəinki onun yoxluğu. Məs: İblisin mövcuduluğu onun əksinin yaranmasına səbəb olmuşdur. Allah iblisi ən xəbis, çirkin, hər bir şərrin səbəbi olaraq yaratmışdır. Digər tərəfdən Allah Cəbrail - əeyhissəalm – ı ən gözəl bir biçimdə xəlq etmiş, bütün xeyirin səbəbi etmişdir. Hər ikisini də xəlq edən Uca və Böyük olan Allah hər bir həmd və tərif layiqdir. Onun qüdrətinin nişanələrindən gecə və gündüzün, xəstəlik və dərmanın, həyat və ölümün, xeyir və şərrin yaradılmasıdır. Bu Allahın qüdrətinin, qüvvətinin və mülkünün ən baris nümunəsidir. Allah bu zidd olan şeyləri yaratmış və onları bir-birinə qarşı qoymuşdur. O, onları əmr və idarə edir. Əgər bunlardan biri olmasaydı Onun hikmətinə və mülkünün kamilliyinə inanmaq mümkün olmazdı. İblisin mövcudluğu Allahın İsimlərinin: əl-Qahhar, əl-Muntəqim, əl-Adl, əd-Darr, Şədidul İqab, Səriul İqab, Zul Bətş əş-Şədid, əl-Xafid, əl-Muzill – olmasına səbəbdir. Bu İsimlər və onlara uyğun (müvafiq) olan əməllər – bu (İsimlərin) sahibinin kamilliyinin təzahürüdür. Əgər cin və insanların (yaradılış) təbiəti mələklərin (yaradılış) təbiətindən fərqlənməsəydi bu zaman bu İsimlər də izhar olmazdı. Həmçinin - İblisin mövcudluğu Allahın İsimlərindən: əs-Səbur, Yumşaqlıq (mərhəmət), Bağışlamaq və günahları örtmək, güzəştə getmək və qullarından istədiyini cəzadan qurtarmaq – kimi sifətlərinin olmasına səbəbdir. Əgər Allah sevmədiyi səbəbləri yaratmış olmasaydı bu İsimlərə uyğun olan hikmət tələb olunmamış qalardı. Peyğəmbər buyurdu: "Əgər siz günah etməsəniz Allah sizin yerinizə elə bir qrup (insanlar) gətirər ki, onlar günah edər və Allahdan bağışlanma diləyərlər. Allah da onları bağışlayar"⁴⁴. Həmçinin - İblisin mövcudluğu Allahın elm və hikmətlə bağlı olan İsimlərindən: əl-Həkim, əl-Xabir. O, istənilən şeyi uyğun və layiq olan şəkildə öz yerinə qoyan. O, öz eliminin və hikmətinin kamiyyiyi ilə rəhbərlik edir. Risaləti kimə endirdiyini O, daha gözəl bilir, O, daha gözəl bilir kim bunları qəbul etməyə daha layiqdir və buna görə Ona şükr (və həmd) edəcəkdir və kimdə buna layiq deyildir. Əgər Onun sevmədiyi səbəblər olmasaydı bir çox xeyirlər də olmazdı. Əgər şərə gətirən səbəblər olmasaydı, onda bu səbəblərdən əmələ gələn və o, şərdən daha çox olan xeyir də olmazdı. Günəş, yağış, külək verdikləri ziyandan daha çox xeyir də gətirirlər. Həmçinin - İblisin mövcudluğu bir çox ibadətlərin olmasına da səbəbdir. Əksi təqdirdə bu ibadətlər də olmazdı. Cihad Allah üçün olunan ən gözəl ibadət növlərindəndir. Əgər bütün insanlar mömin olsaydılar onda nə Cihada, nə də onunla bağlı olan dost və düşmən məsələlrinə ehtiyac olardı. Həmçinin - Yaxşılığı əmr edib, pislikdən çəkindirməyə, səbrə və nəfsələ cihada, Allahın razı olduğu bir şeyi etməyə, Tövbəyə və günahlardan məğfirət diləməyə, düşmənin hiylə və şərindən qorunmaq üçün edilən duaya ehtiyac olmazdı"⁴⁵. İbn Qeyyim – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: "Hər bir xeyirin başı – Allahın iradə (istədiyi) ilə hər bir şeyin olmasını qulun biməsidir. Onun iradə etmədiyi isə heç vaxt baş verməyəcəkdir. Onda sənə aydın olacaq ki, hər bir xeyir – Allahdan bir rəhmətdir və buna görə Ona həmd edəcək və Onun qarşısında boyun əyərək bu nemərlərin bitməyəcəyinə ümüd edəcəkdir. Lakin hər bir Şərrin səbəbi - Allahın öz qulunu köməksiz buraxaraq onu cəzalandırmasıdır və buna görə də sən Ona yalvarırsan ki, səni bundan qorusun və səni yaxşı işləri görməkdə və pis işlərdən çəkinməkdə öz öhdəliyinə buraxmasın. Elm əhli həmfikirdilər ki, hər bir xeyirin əsasında Allahın quluna etdiyi kömək (dayaq) vardır. Lakin hər bir şərrin əsasında isə - Allahın qulunu köməksiz buraxması vardır. Həmçinin - Onlar həmfikirdilər ki, Allahdan kömək o, zaman gəlir ki, O səni öz-özünə həvalə etmirsə. Onun köməyindən məhrum olmaq isə - O səni yalnız buraxmasıdır"⁴⁶.
QƏDƏRƏ İMANIN DÖRD MƏRTƏBƏSİ

Əhli Sünnə Vəl Cəmaat deyirlər ki, qədərə iman ancaq dörd xüsus ilə tamamlanır. Bunlara da qədərin mərtəbələri və ya əsasları adı verilir. Bu xüsuslar qədər məsələsini başa düşməyin yoludur. Qədərə iman isə, bütün bu əsasları həyata keçirmədikcə tamam olmaz. Çünki bunların bir qismi digərinə bağlıdır. Bunların hamısını qəbul edən bir kimsənin qədərə imanı tamamlanır. Bunların birinə və ya digərinə inanmayan bir kimsənin imanında sarsıntılar meydana gəlir. «(Ya Rəsulum!) Məgər bilmirsənmi ki, Allah göydə və yerdə nə varsa, hamsını bilir? Həqiqətən bu (lövhi-məhfuz deyilən) bir kitabdadır. Şübhəsiz ki, bu Allah üçün asandır». (əl-Həcc 70).

1. Uca Allah olmuş, olacaq hər bir şeyi təfsilatı ilə və incəliyinə qədər bildiyinə iman etmək. O, qullarının nələr etdiyini onları yarat-mamışdan əvvəl bildiyi kimi, onların ruzilərini, əcəllərini, sözlərini, əməllərini, bütün hərəkətlərini, gizlətdiklərini, üzə vurduqlarını, kimilərin Cənnət əhli, kimilərinin də Cəhənnəm əhli olduğunu, kimilərinin xoşbəxt və ya bədbəxt olduğunu da əzəldən bəri bilir. İmran b. Hüseyn - radıyallahu anhu – rəvayət edir ki: «Bir nəfər Ya Rəsulullah! Cənnət əhli atəş əhlindən (ayırd edilib) bilindi mi?» deyə soruşdu. Peyğəmbər: «Bəli, (ayırd edilib bilinmişdir) deyə buyurdu. Həmən şəxs: «Elə isə (yəni Cənnətlik, Cəhənnəmlik əzəldən bəri bəlli olduğu halda) çalışıb əməl edənlər nəyə əməl edirlər?» dedi. Peyğəmbər: «Hər kəs nə üçün yaradıl-mışsa onun yolları onun üçün asantlaşdırılacaqdır» deyə buyurdu⁴⁷. Hər bir kəs onun təyin etdiyi əcəl ilə dünyasını dəyişəcəkdir. Allahın təyin etdiyi əcəli isə keçə bilən və ya ondan geri qala bilən heç bir şey yoxdur. «Hər bir ümmətin (əzəldən müəyyən edilmiş) əcəl vaxtı vardır. Onların əcəli gəlib çatdıqda bircə saat belə nə yubanır, nə də tələsərlər». (əl-Əraf 34). «Biz heç bir məmləkəti əcəli gəlib çatmamış məhv etmədik. Heç bir ümmət əcəlini nə qabağa çəkə bilər, nə də yubandıra bilər». (əl-Hicr 4,5).

Allah hər bir şeyi yaratmazdan əvvəl bildiyi kimi, hal-hazırda da hər şeyi bilməkdədir. «Qeybin açarları Allahın yanındadır. Onları ancaq Allah bilir. Allah suda və quruda nə varsa bilir. Elə bir düşən yarpaq yoxdur ki, Allah onu bilməsin. Yerin zülmətləri içində elə bir şey yoxdur ki, məhz açıq-aydın kitabda olmasın». (əl-Ənam 59). «O, özündən başqa heç bir ilah olmayan, gizlini də, aşkarı da bilən Allahdır. O, rəhimli və mərhəmətlidir». (əl-Həşr 22). O, iman əhlini, şirk və küfr əhlini, salehləri, talehləri (saleh olmayanları) hər şeyi yaratmazdan əvvəl bilirdi. «Həqiqətən sənin Rəbbin öz yolundan çıxanları da, doğru yolda olanları da ən gözəl tanıyandır». (Nun 7).

Hansı gün, vaxt və harada onların başına nə gələcəyini də bilir. Yaratdıqlarından heç bir şey ondan gizli qalmaz. «…Heç kəs səhər nə əldə edəcəyini (savab və ya günah qazanacağını), heç kəs harda öləcəyini bilməz. Allah isə şübhəsiz ki, (hər şeyi) biləndir və (hər şeydən) xəbərdardır». (Loğman 34). Əli - radıyallahu anhu – rəvayət edir ki, Rəsulullah – sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Sizdən heç bir kimsə və yaradılmışlardan heç bir nəfs müstəsna olmaq üzərə şübhəsiz ki, Cənnətdəki və Cəhənnəmdəki yerini Allah yazmış (təqdir və təyin) etmişdir. Hər kəsin xoşbəxt və ya bədbəxt olduğu şübhəsiz ki, yazılmış-dır». Səhabələrdən biri: «Ya Rəsulallah! O, halda nə üçün əməl edib çalışırıq? Hər şey bilindiyi halda (əməlin faydası nədir?) dedi. Peyğəmbər: «Xoşbəxt olanlardan olan kimsə, xoşbəxt kimsələrin əməli ilə əməl edəcəkdir. Bədbəxt olanlar da, bədbəxt olan kimsələrin əməli ilə əməl edəcəkdir. Xeyr, siz o bilinmiş olan yazıya görə dayanmayın, əməl edib çalışın. Çünki hər kəs nə üçün yaradılıbsa o da onun üçün asantlaşdırıla-caqdır. Xoşbəxt olan kimsələrə, xoşbəxt kimsələrin əməllərini etmək asantlaşdırılacaqdır. Bədbəxt olan kimsələrə də, bədbəxt olan kimsələrin əməlini etmək asantlaşdırılacaqdır». Sonra bu ayəni oxudu: «Kim (malını Allah yolunda) versə, (Allahdan) qorxsa və ən gözəl sözü təsdiq etsə biz ona Cənnəti müyəssər edəcəyik. Amma kim (malını Allah yolunda xərcləməyə) xəsislik etsə, (mal-dövlətinə güvənib Allaha) möhtac olmadığını sansa və ən gözəl sözü yalan saysa biz onu Cəhənnəm üçün hazırlayacağıq» (əl-Leyl 5-10)⁴⁸.

2. Bu da Uca Allahın məxluqatın qədəri ilə əlaqədər olaraq əzəldən bildiyini Lövhi-Məhfuzda yazmış olduğuna iman etməkdir. Lövhi-Məhfuz isə hər bir şeyin qədəri yazılmış kitabdır. Meydana gəlmiş, gələcək və qiyamət gününə qədər olacaq hər şey Uca Allahın dərgahında Ummul Kitabda yazılmışdır. Buna həmçinin əz-Zikr, əl-Kitabul Mubin adları da verilmişdir. «Biz hər şeyi hesaba alıb İmami Mubində yazmışıq». (Yəsin 12). «Allah sizi (atanız Adəmi) torpaqdan, sonra nütfə-dən xəlq etmiş, sonra da sizi (kişi və qadın olmaqla) cüt-cüt yaratmışdır. O, bilmədən heç bir qadın hamilə olmaz və bari-həmlini yerə qoymaz. Ömür sahibi olan birinin uzun ömür sürməsi də, onun ömrünün qısaldıl-ması da ancaq kitabda (Lövhi-Məhfuzda) yazılmışdır. Həqiqətən bu Allah üçün çox asandır». (Fatir 11).

Bu mərtəbə bir neçə yerə bölünür.

1) Əzəli Qədər

«Yer üzündə baş verən və sizin öz başınıza gələn elə bir müsibət yoxdur ki, biz onu yaratmamışdan əvvəl o, bir kitabda (Lövhi-Məhfuzda) yazılmış olmasın. Bu Allah üçün çox asandır». (əl-Hədid 22). Abdullah b. Amr b. əl-As - radıyallahu anhu – rəvayət edir ki, Rəsulullah – sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Allah məxluqatın (qəza və qədərini) göyləri və yeri yaratmamışdan əlli min il əvvəl yazmışdır. Ərşi də suyun üzərində idi»⁴⁹. Ubadə b. Samit - radıyallahu anhu – dan soruşurlar ki: "Ey Allahın Rəsulunun səhabəsi! Atan ölümündən qabaq sənə hansı vəsiyyəti edib". Atam məni yanına çağıraraq dedi: "Oğlum! Allahdan qorx və bil ki, Ona iman etmədikcə, xeyir və şərrin qədərdən olduğuna iman etmədikcə ondan qorxmazsan. Bu şeylərə iman etmədən ölsən atəşə düşərsən. Mən Rəsulullah – sallallahu aleyhi və səlləm – belə buyurduğunu eşitdim: «Heç şübhəsiz ki, Allahın ilk yaratdığı şey qələmdir». Ona: «Yaz!» deyə buyurdu. Qələm: «Ya Rəbbim! Nə yazım» dedi. Allah: «Qiyamətin qopacağı vaxta qədər hər bir şeyin qədərini yaz!» deyə buyurdu⁵⁰.

2) Ömürlük Qədər

«(Ey Peyğəmbər!) Xatırla ki, bir zaman Rəbbin Adəm oğullarının bellərindən (gələcək) nəsillərini çıxardıb onları özlərinə (bir-birinə) şahid tutaraq: «Mən sizin Rəbbiniz deyiləmmi?» soruşmuş, onlar da: «Bəli, Rəbbimizsən!» deyə cavab vermişdilər. (Belə bir şahidliyin səbəbi) Qiyamət günü: «Biz bundan qafil idik». (əl-Əraf 172). İshaq b. Rahuyenin rəvayət etdiyinə görə bir nəfər Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – dən Qəza və Qədər haqqında soruşur. Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Uca Allah Adəmin belindən zurruyətini çıxardıb onları özlərinə qarşı şahit tutduqdan sonra ovcu ilə onları götürdü. Bunlar Cənnətlik, bunlar Cəhənnəmlikdir deyə buyurdu. Cənnət əhli olanlara Cənnət əhlinin əməli asantlaşdırıldı, Cəhənnəm əhli olanlara da Cəhənnəm əhlinin əməlləri asantlaşdırıldı»⁵¹. İbn Abbas - radıyallahu anhu – rəvayət edir ki, Rəsulullah – sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Allah Adəmin belindən Numanda (Ərafətdə) əhd almışdır. Onun belindən yaradacağı bütün zurriyətini çıxardaraq sanki qarşısına kiçik qarışqalar kimi səpmişdir. Sonra onlarla danışaraq: «(Ey Peyğəmbərim!) Xatırla ki, bir zaman Rəbbin Adəm oğullarının bellərindən (gələcək) nəsillərini çıxardıb onların özlərinə (bir-birinə) şahid tutaraq: “Mən sizin Rəbbiniz deyiləmmi?” – soruşmuş, onlar da: “Bəli, Rəbbimizsən!” – deyə cavab vermişdilər. (Belə bir şahidliyin səbəbi) Qiyamət günü: “Biz bundan qafil idik». (əl-Əraf 172)⁵². Əbu Darda - radıyallahu anhu – rəvayət edir ki, Rəsulullah – sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Allah Adəmi xəlq etdikdən sonra, onun sağ çiyninə vuraraq kiçik qarışqalar şəkilində oradan onun ağ zurriyətini çıxartdı. Sonra onun sol çiyninə vuraraq kömürə oxşar qara zurriyətini çıxardı. Sonra sağ əlində olanlara: Cənnətə və Mənə fərq etməz, sol əlində olanlar: Cəhənnəmə və Mənə fərq etməz"⁵³. Rəsulullah – sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Güc və Qüvvət sahibi olan Allah məxluqatını zülmətdə xəlq etdi və onların üzərində Öz nurundan verdi. Kimin üzərinə nur düşmüşsə onlar doğru yolla gedənlərdi. Kimin də üzərinə nur düşməmişsə o, kimsə zəlalətdə olandır. Buna görə də mən deyirəm ki: Artıq qələm qurumuş və Allah hər bir şeydən xəbərdardır"⁵⁴. Aişə - radıyallahu anhə – rəvayət edir ki, Rəsulullah – sallallahu aleyhi və səlləm – Ənsarlardan balaca bir uşağın cənazəsinə çağrıldı. Mən: «Ya Rəsulullah! O, nə xoşbəxdir! O, Cənnət sərçələrindən bir sərçə quşudur. Pislik etmədi və pislik etmək yaşına da çatmadı⁵⁵» dedim. Peyğəmbər: «Məgər bilmirsən Allah Cənnət üçün bir əhali yaratdı ki, onlar atalarının bellərində ikən Allah onları Cənnət üçün yaratmışdır. Allah Cəhənnəm üçün elə bir əhali yaratmışdır ki, onlar atalarının bellərində ikən Allah onları Cəhənnəm üçün yaratmışdır» deyə buyurdu⁵⁶. Müslim b. Yəsar rəvayət edir ki, Ömər - radıyallahu anhu – dan bu ayə barəsində soruşdular: «(Ey Peyğəmbərim!) Xatırla ki, bir zaman Rəbbin Adəm oğullarının bellərindən (gələcək) nəsillərini çıxardıb onların özlərinə (bir-birinə) şahid tutaraq: “Mən sizin Rəbbiniz deyiləmmi?” – soruşmuş, onlar da: “Bəli, Rəbbimizsən!” – deyə cavab vermişdilər. (Belə bir şahidliyin səbəbi) Qiyamət günü: “Biz bundan qafil idik». (əl-Əraf 172). Ömər - radıyallahu anhu – Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – in belə buyurduğunu rəvayət etdi: "Həqiqətən Allah Adəmi xəlq etdikdə sağ əli ilə onun belinə apararaq oradan zurriyətini çıxardaraq buyurdu: Mən bunları Cənnət üçün yaratdım və onlar Cənnət əhlinin əməllərini edəcəklər. Sonra yenə də əlini onun belinə apararaq oradan zurriyətini çıxardaraq buyurdu: Bunları isə Mən Cəhənnəm üçün yaratdım və onlar Cəhənəəmə əhlinin əməllərini edəcəklər". Bu zaman bir nəfər: "Bəs onda əməl nəyə gərəkdir?" deyə soruşdu. Peyğəmbər: "Əgər Allah bəndəsini Cənnət üçün yaradıbsa ona Cənnət əhlinin əməllərini etməyə yardım edər (imkan verər), o da bu əməllərdən biri üzərə ölər və Cənnətə düşər. Yox əgər Allah onu Cəhənnəm üçün yaratmışsa ona Cəhənnəm əhlinin əməlini etməyə imkan verər, o da bu əməllərdən biri üzərə ölər və Cəhənnəmə düşər. (Bizim bundan xəbərimiz yoxdur deməyəsiniz deyə Allah Adəm oğullarının belindən zurriyətini çıxardıb və onları özlərinə şahid tutmuşdur)»⁵⁷.

3) Ana Bətnində Yazılan Qədər

Əbu AbdurRahmən Abdulla b. Məsud – radıyallahu anhu – rəvayət edir ki, doğru sözlü və doğru sözü təsdiq olunan Rəsulullah - sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Sizdən hər birinizin yaradılışı onun anasının qarnında qırx gün nütfə⁵⁸ şəklində olaraq bir yerə gətirilir. Sonra bu müddət qədər aləqa⁵⁹ şəklində olur. Sonra yenə bu müddət qədər mudğa⁶⁰ şəklində olur. Sonra ona bir mələk göndərilir, mələk ona ruh üflədikdən sonra dörd xüsusiyəti yazmaqla əmr olunur. Ruzisini, əcəlini, əməlini, bədbəxt və ya xoşbəxt olacağını»⁶¹. Lövhi Məhfuza baş verəcək hər bir şey qeyd olunmuşdur. Lakin həyat ruzisi və əcəl Mələklərin (Lövhi Məhfuzdan götürülmüş) kitabında qeyd olunmuşdur. Bu da müəyyən səbəblərə görə dəyişə bilər. İnsanın iki həyatı (əcəli) vardır. 1) Son – qəti olaraq yalnız Allaha məlumdur. 2) Son olmayan – Allah Mələklərə bəndənin ruzisini və yaşını qeyd etmələrini əmr edir. Əgər bəndə qohumluq əlaqələrini möhkəmlədərsə bu zaman (Allah əmr edər ki) onun ruzisi artsın və ömrü də uzansın. Əgər o, əlaqələri kəsərsə ruzisi və ömrü də qısalar. Bəndənin ömrünün artıb-artmamasından isə mələyin xəbəri olmur. Allah isə hər bir şeydə xəbərdardır"⁶².

3) Qədr Gecəsində Yazılan İllik Qədər

«Hər bir hikmətli (yaxud dəyişilməsi mümkün olmayan) iş o, gecə hökm (ayırd) olunur. Dərgəhımızdan bir buyuruq olaraq! (İl ərzində birinin başına gələcək bütün işlər, dünyada baş verəcək bütün hadisələr, xeyr, şər, əcəl, ruzi, xoşbəxtlik, bədbəxtlik və s. Lövhi-Məhfuzda həmən ilin məhz qədir gecəsi yazılır və müvəkkil mələklərə bildirilir. Bu yazıya pozu yoxdur) Həqiqətən Peyğəmbərləri biz göndəririk». (əd-Duxan 4). İbn Abbas - radıyallahu anhu – deyir ki: «Qədr gecəsində ana kitabdan bir il boyunca meydana gələcək ölüm, həyat, ruzi, yağış və hətta həcc edilən belə yazılır. Filan kişi həcc etdi, filan kişi həcc etdi».