Yaqut - Günəş, günəşli gündüz; şəvə - qaranlıq gecə deməkdir. Yəni
Günəş batdı, gecə oldu.
156
Əbləh atlı səhər gəlib üfüqdən.
Axuru çəməndə yerləşdirirkən...
Əbləh atlı səhər - sübh vaxtı göyün iki rəngli olmasını bildirir; çəmən -
göy, səma deməkdir. Yəni Günəş dan yerinin alaqaranlığından çıxıb, göyə
yüksələrkən...
157
Göy günbəz altında gəl qurma büsat,
Kəhrəba qələdə yaramaz nişat!.
Göy günbəz - səma, göy; kəhrəba qələ - yer, dünya deməkdir. Yəni bu
dünyada şadlıq, sevinc məclisi qurma.
158
Üzünü kəhrəba kimi saraldar,
Əlbəsən lacivərd bir rəngə çalar.
Yəni dünya vəfasızdır, bugünkü al yanağını sabah saraldar; bugünkü toy
paltarını sabah matəm geyimi ilə əvəz edər.
159
Etsin mey özümü unudan kimi,
443
İki məğz yaratsın mənə dan kimi.
444
Dan - dan yeri deməkdir. Dan, yaxud sübh iki olur; birincisinə yalançı
sübh, ikincisinə həqiqi sübh deyərlər. Beytin mənası: elə şərab ver ki, məni
özümdən çıxartsın, iki məğzli etsin - beynimi iki qat işıq eləsin.
160
Ey dövlət, hardasan, məni sevindir,
Mehdi qapısında taxtını endir.
Burada Mehdi sözü, çox güman ki, şairin mədh etdiyi Atabəy
Nüsrətəddinə işarədir.
161
- Ey qoca pəhləvan, - söylədi ona, -
Başın kölgə salmış öz ayağına.
Yəni qocalıqdan belin elə bükülmüş ki, başının kölgəsi ayağına
düşmüşdür.
162
Gözəlcə bir cavab verdi pəhləvan:
"Söylərkən dilimiz dönər çox zaman".
Yəni dil ağızda sümüksüz ətdir, hər cür mənasız və yalan söz söyləməyə
qabildir.
163
Dörd tağ altında beş növbət nə gərək?
Şeşdərsiz olurmu bu doqquz fələk?
Dörd tağ - dörd ünsür: kainatın əsasında duran su, od, torpaq, külək; beş
növbət - şahların sarayı önündə gündə beş dəfə çalınan hərbi musiqi; şeşdər
– nərd oyununun duşeşi; doqquz fələk - göyün xəyal edilən doqquz təbəqəsi.
Yəni dünyada şahlığın beş növbətini vurma, çünki bu səmanın altında həyat
nərdi duşeşsiz oynanmır, demək, səndən üstünləri də ola bilər.
164
Diləkçin kim köynək geysə tərsinə,
Duayla avanda çevirər yenə.
Müsəlman Şərqində Allahdan ehtiyacım istəmək üçün köynəyi tərsinə
geymək adət kimi olmuşdu. Yəni ehtiyacını diləmək üçün köynəyini tərsinə
geyən adam məqsədinə çatdıqdan sonra onu yenə rastına çevirib geyə bilər.
165
İran başçıları xidmətdə durdu,
Onun daşlarıyla tərəzi qurdu.
İranın böyük adamları ona tabe oldular. Tərəziyə onun daşlarını qoydular,
yəni onun böyüklüyünü təsdiq etdilər.
166
Diniylə atəşə çöküncə dehqan,
Həm atəş söndü, həm ona inanan.
Dehqan - burada Zərdüştün ruhanisi, muğ mənasindadır, Beytin mənası:
muğ atəşkədədə atəşpərəstlik dini ilə Zərdüştün ayinlərini icra ederkən həm
od söndü, həm özü öldü.
167
Novruz ilə Səddə bayramlarında...
445
Səddə - Novruza əlli gün qalmış iranlıların bayram etdiyi gündür; güya
od bu gün tapılmışdır. Atəşpərəstlik dininin banisi Zərdüştün iradəsi ilə
keçirilən bu bayramda od yaxıb şənlik edərlər.
446
168
Zöhrətək Babildə parladı öncə.
Haruti kəsləri təmizləyincə.
Mifologiya üzrə, Zöhrə ulduzu sehr və cadu hamiyəsi sayılır. Haruti
kəslər - Harutun ardınca gedənlərdir. Harut və Marut - Babilə göndərilmiş
iki mələkdir. Onlar Zöhrəyə uyub sehrbazlığa başlamış və buna görə də
cəzalandırılmış, Babil quyusunda asdırılmışlar.
169
Hirbüdün oduna soyuq su tökdü,
Çox hirbüd belini ikiqat bükdü.
Hirbüd - atəşkədə xidmətçisidir. Beli ikiqat bükmək - məğlub olmaq
deməkdir.
170
Əjdaha görüncə gəlir Bəlinas.
Bildi ki, şüşəni qıracaq almas.
Almasın xassəsi şüşəni kəsməkdir. Yəni o əjdaha kimi görünən qız
Bəlinası gördükdə bildi ki, sehrinin şüşəsinə doğru almas gəlir. Demək,
Bəlinas ona qalib gələcəkdir.
171
Mişku - hərəmxana.
172
Qızıldan yazılsın gərək bu sözlər:
"Çarvadar əkəni dəvəçi biçər".
Çarvadarla dəvəçi eyni rütbədə və eyni hüquqdadırlar. Birinin əkdiyini
ona bərabər və tay olan ikincisi biçə bilər.
173
Gecə al günəşdən düyümü dəldi,
Şəfəqin əlinə bir əqiq gəldi.
Onu da uddu Busəhaq firuzə,
Busəhaqlara bax, ilişdi sozə.
Busəhaq - İranın Nişabur şəhərindəki firuzə mədənlərindən birinin adıdır
ki, ondan çıxan firuzəyə Busəhaq deyirlər. Əqiq - burada qırmızı deməkdir,
axşam şəfəqinə işarə olunur. Günəş qırmızı qızıldan düyümlənmiş böyük bir
düyüm kimi almır; gecə bu düyümü açır, açıldıqca ondan şəfəq doğur, sonra
gecə şəfəqin qırmızılığını Busəhaq Firuzənin göy rəngi ilə dəyişdirir, şəfəq
də çəkilir, səmai göy olur.
Burada Günəş düyümünün açılması, şəfəq əqiqinin görünməsi, sonra
qırmızının göylə örtülməsi - İskəndərlə Rövşənəyin zifaf gecəsindəki
vəziyyətini təsvir edir.
174
Ondan başqa hər kəs adını çəkər,
Saçıntək başları kəmərə dəyər.
Yəni İskəndərdən başqa kim səninlə evlənmək fikrinə düşsə, o öz başını
daşa vurar, boş qayıdar.
175
Səhər çöhrəsindən pərdə atarkən,
447
Həbəşə bac üçün dağ çəkdi Xütən.
448
Xütən - burada gün, həbəş isə gecə deməkdir. Dağ çəkdi - yəni Günəşi
parlatdı.
176
Fələk dəvəsini sürətlə sürür,
Ondandır ki, gündə bir oyun doğur.
Yəni dünyanın işləri tez-tez dəyişilir, bu gün sülh ilə, sabah dava ilə keçir.
177
Kəyan ovlağıdır əcəm torpağı,
Orda bir vəhşidir yadlar ayağı.
Yəni İran Keylərin qəbiristanıdır. Orada yabancılar gəldi-gedərdir. Onlar
burada çox qala bilməzlər.
178
Dövran gümüş teştin ağzını açdı.
Qara qarğa qızıl yumurta saçdı.
Gümüş teşt - səhər, qara qarğa - gecə, qızıl yumurta isə Günəş
deməkdir. Yəni səhər oldu, gecənin qoynundan Günəş doğdu.
179
Qoca möbidlərsə tarix boyunca
Yumurta və teştdən demiş doyunca.
Yumurta və teşt - burada astronomiyaya işarədir. İranda möbidlər, yəni
Zərdüşt dini ruhaniləri, bunların köməyi ilə guya qeybdən xəbər verərdilər.
180
Yaxşıdır hər falı xeyr işə yormaq,
"Rux"u yox, oyunda "şahrux"u vurmaq.
Yəni insan çətinliyə düşəndə ümidsiz olmamalı, əksinə, cəsarətlə
mübarizəyə atılmalıdır.
Şahrux - şahmat oyununda elə bir gedişdir ki, bununla eyni zamanda da
şah qaçırılır və fil də vurulur. Rux - şahmatda top fiqurudur.
181
İskəndər əmr etdi, cavab olaraq,
Məktublar müşk ilə yazılsın ancaq.
Yəni İskəndər hər ölkədən ona müraciət edənlərə müsbət cavab verdi,
sülh və xeyirxahlıq bildirdi.
182
İstədi büsatı İranda qursun,
Ərəb də bu yolda ona baş vursun.
Yəni şahlığını İranda etsin, eyni zamanda Ərəbistan da ona tabe olsun.
183
Təvaf işlərindən azad olaraq,
Basaraq Yəmənin gönünə ayaq.
Yəni Kəbəni (bütxanəni) ziyarət şərtlərini yerinə yetirdikdən sonra,
Yəmənin məşhur qiymətli dərilərini ayağı altına saldı, onlara sahib oldu.
184
Şəbdizə vurunca gündüz qızıl nal,
O dünya günəşi atlandı dərhal.
Şəbdiz - gecə; qızıl nal - Günəş; dünya günəşi - İskəndər deməkdir. Yəni
səhər olcaq İskəndər atına mindi.
449
185
Örtmə öz qaşınla uca göyləri.
Göyləri qaş ilə örtmək - çox çətin, yaxud mümkün olmayan bir işə
girişmək deməkdir.
186
Mən qalib gəlsəm, kin coşduğu zaman
Ataram gizlənən şahı ortadan.
Yəni sən dünyanı tutmuş bir padşahsan, mən cuşə gəlib səni yıxsam, Yer
kürəsini yıxmış olaram.
187
Qarınca düşərsə parlaq bir tasa,
Bir çarə düşün, güc iş görməz yoxsa.
Yəni sürüşkən bir qaba qarışqa düşəndə onu bir çöp, bir samanla oradan
xilas etmək lazımdır, yoxsa zor ilə onu tutmaq istəsən əzilib məhv olar.
188
Padşah da yuxuya tez hazırlandı,
Dörd ünsür də yatdı, qapı bağlandı.
Dörd ünsür - dünya və dörd divar; qapı - burada qapının iki tayına
bənzədilən iki göz qapağı. Yəni padşah dörd divar arasında gözlərini qapayıb,
yuxuya daldı.
189
Günəşin əlində bir narınc vardı,
Fələk narıncının başını yardı.
Narınc – Günəş, Günəş kürəsi. Yəni Günəş çıxdı, üfüqü qan rəngli
şəfəqlə boyadı.
190
Lacivərdə şəncərf vurunca dövran
Samur sarı tülkü doğdu o zaman.
Yəni şəfəq keçib, havalar qatı maviyə çalanda qara gecədən sarı ay
doğuldu.
191
Nəğməyə başladi pəriüzlülər,
Günəş mehreganda daha xoş gələr.
Mehregan - mehr iranlılarin qədim təqvimi üzrə aylardan biri, payızın
birinci ayıdır. Mehregan həmin ayın on altıncı günüdür ki, farslar bu günü
böyük bayram edərlər; payızda gecə və gündüzün bərabər olması.
192
Göy soyuq, Günəşin xeyməsi ocaq,
Yer quru, Cəmşidin yastığı yumşaq.
Yəni havanın soyuqluğundan yer buz bağlamışdı, quru idi. Lakin
İskəndərin səxavəti və Cəmşid kimi ucalığı ilə soyuq qışda çadır isti, yastıq
yumşaq olmuşdu.
193
Günəş Dəlv bürcündən çıxdı qırağa,
Girdi Hut bürcünə balıq tutmağa.
450
Ulduzşünaslıqda Dəlv bürcü Günəşin "ev"lərindən biri sayılır. Günəş bu
bürcə yanvar ayında girir. Hut, yəni Balıq və ya Su bürcünə isə Günəş fevral
ayında girir. Yəni bu məclis düzələn zamanda il yanvardan fevrala keçirdi.
451
194
Buzlamış ceyranın kabablıq budu,
Suların bağrına hey duz vururdu.
Yəni ceyranlar qışın bərk soyuğundan donub ölmüş, buz bağlamış və
suyun bağrı onların halına yanmışdı. Demək, ceyranlar odda deyil, suda
kabab olmuşdu.
195
Buludlar o qədər sıx kafur saçmış.
Çinarın qolları ağ çiçək açmış.
Burada kafur sözü qar mənasında işlənmişdir. Yəni çinarın budaqları
qardan ağ çiçək açmışdı.
196
Ya qoca insafsız, rəhmsiz məcus
Əmr etmiş həbəşi qarət etsin rus.
Yeni od yandıran qoca atəşpərəst həbəşin qaranlığını - kömürü rusun
qırmızılığına - oda qarət etdirdi.
197
Muğ arpa yerinə əkmiş ərğəvan,
Bənövşə düşürmüş biçdiyi zaman.
Yəni muğ (atəşpərəst) arpa əvəzinə ərğəvan əkmiş və bənövşə rəngində
gül biçilmişdir. Ağacın yanmasına işarə olunur.
198
Katibin dalından göyərmiş qələm,
Barmağında müşkin qələmlər möhkəm.
Burada katib manqal, onun barmaqlarında tutduğu manqalın içində olan
qara kömür lülələri mənasında işlənmişdir.
199
Reyhanla bəzənmiş saxsı güldandır,
Ancaq bu, meşədən çıxan reyhandır.
Saxsı güldan - burada saxsıdan qayrılmış manqal, onun reyhan gülləri də
manqalın içindəki odlardır. Meşədən çıxan reyhan - kömürdən əmələ gələn
odlar deməkdir.
200
Ey saqi, qırmızı süddən ver ki hər
Civəyə əks etsə, ona can verər.
Ver mənə, dönmüşdur qanım civəyə,
Söz düzüm dırnaqdan keçən riştəyə.
Dırnaqdan keçən riştə - zərif keçi tükündən və ya yundan əldə əyrilmiş
iplikdir ki, bu, baş barmağın uzadılmış dırnağından keçirilib əyirilir. Belə
iplik cəhrə ipliyindən daha incə və saf olur. Mətnin mənası: "Ey saqi, o
qırmızı süd olan şərabdan mənə ver ki, sarılıq xəstəliyinə tutulanlar onu civə
kimi içərkən rəngləri qan kimi qızarır. Mən bu saat qəmdən qana dönmüş
titrəyən civəyə bənzəyirəm, dərdimi sözün dırnaqdan keçən incə və saf
ipliyinə düzürəm".
201
Elə ki İskəndər çadırı qurdu,
452
Quldurlar çadırı yuxarı vurdu.
Yəni quldurlar baş qaldırıb, ona itaətsizlik etdilər.
453
202
Sürmədən Günəş mil çəkdi gözünə,
Batdı bir al gövhər Nil dənizinə.
Burada Günəş gözə bənzədilir. Yəni göyün gözü olan Günəş gecənin
sürməsindən çəkdi, özünü onun qaranlığı ilə gizlətdi, göyün mavi dənizinə
batıb getdi - Günəş batdı, gecə düşdü.
203
Onda çöl xalqının axınlarından
Rahatlıq içində dincələr xəzran.
Xəzran - yəni xəzərlilər. Xəzər dənizinin şimal-qərbində və Volqa
çayının hər iki sahilində yerləşən türk qəbilələrindən biri olmuşdur.
204
Gündüz qarğa rəngli qara gecədən,
Çıxmış Zəngibardan kafur kimi şən.
Burada ağlıq mənasını verən kafur Zəngibarda və Həbəşistanda istehsal
edilir. Yəni səhər açılmışdı.
205
Yaşıl donlu tovuz humay quşundan
Ağ parlaq sümüyü qapdığı zaman...
Yaşıl donlu tovuz - göy, səma; humay quşu - günəş; ağ parlaq sümük -
sübh, səhər deməkdir. Yəni göy Günəşdən sübhü aldı, - səhər açıldı.
206
Nəfsinin ağacı yamyaşıl durur,
Başını burmadan, başını sən bur!
Yəni həvəs və ehtiras sənin qapında durmuşdur. O sənə qalib gəlmədən
sən ona qalib gəl - nəfsini öldür.
207
İndi ki, zəfəran yemədən şadsan,
Yemə zəfəranı, ölərsən, inan!
Zəfəran yemək, deyilənə görə, adamı gülməyə sövq edir. Burada zəfəran
bu cəhətdən şərabla müqayisə edilir və zəfəran sözü altında şərab nəzərdə
tutulur. Yəni əgər şərab içmədən şadsan, kefin yaxşıdırsa, onda şərab içmə,
çünki sərxoşluqdan və lüzumsuz yerə çox gülməkdən məhv ola bilərsən.
208
O ceyran otaran çobanlar belə
Çomağın yerinə ox almış ələ.
Yəni çobanlar da çobanlıq ağacını atıb, əllərinə silah almışlar, yollarından
azmışlar.
209
Kiçikdən ən böyük bir fitnə doğur,
Hər qurdun sümüyü ayağa oxdur.
Deyirlər, qurd topuğunun sümüyü zəhərli olur. Beytin mənası: xırda bir
şeydən çox vaxt böyük bir ziyan baş verə bilər. Qurd topuğunun bir sümük
qırıntısı ayağa batsa, bir oxun başı qədər yara salıb əzab verər.
210
Bənzər o dastana bu tac, taxt, ordu,
"Hindudan sərvəti çalar bir hindu".
454
Yəni mənim bu taxt-taca malik olmağını "Bir hind oğrusunun paltarını
başqa bir hind oğrusunun oğurlaması" hekayəsinə bənzər.
211
Önünə çıxarkən bir atəşkədə
Ondan buz yaratdı atəşpərəstə.
Yəni bütün atəşkədələri dağıdıb xaraba qoydu.
212
Orada bir bahar vardı qəlb açan,
Güllərin dimağı acıydı ondan.
Burada bahar - atəşkədə mənasındadır. Yəni orada bir atəşkədə vardı ki,
qızıl gül onun rənginə paxıllıq etdiyindən acı olmuşdu. Qızılgülün dadı acı
olur.
213
Hurini cənnətdən atdı dişarı,
Qovdu cəhənnəmə dost olanları.
Yəni hurilər yaşayan cənnəti hurisiz qoyub, hurilərini dağıtdı, cəhənnəm
əhli olanları da cəhənnəmdən qovdu. Burada cənnət - atəşkədə, huri - od,
cəhənnəmə dost olanlar - muğlardır.
214
Saqi, ver ərinmiş o saf qızıldan,
Qırmızı kükürdü odur doğuran.
Qırmızı kükürd - əski kimyagərlərin fikrincə, elə bir maddədir ki, hər
hansı maddəyə vurulsa qızıla çevirər.
215
Mənə ver, dərmantək tutiya edim,
Misimi onunla kimiya edim.
O iksiri mənə ver ki, mis vücudumu onunla qızıla döndərim.
216
Ulduzu ona yar olduğu gündə.
Yəni bəxti açıldığı, xoşbəxt olduğu zaman.
217
Uca fil başına kəmənd atım mən,
Qandan bixi-ruyən çıxarım nildən.
Bixi-ruyən - boyaqçılarm işlətdiyi qırmızı kök, nil isə Hindisanda bitən
qara otdur.
Beytin mənası: Hindistanda o qədər qan töküm ki, qara ot (nil) əvəzinə
qırmızı boya kökü bitsin.
218
Örtülü sərvətə növbət gəlincə,
Hinddə Çin çinisi göründü incə.
Dostları ilə paylaş: |