4-mavzu. Noodatiy fikrlash asoslari (qutichadan tashqarida fikrash)
Reja:
4.1.
Noodatiy
fikrlashning mazmun
va
mohiyati
4.2. Noodatiy fikrlashni shakllantirish 4.3. Noodatiy fikrlash usullari
Mavzuni
o‘zlashtirish
jarayonida
talaba:
Noodatiy fikrlash va uning mazmun-mohiyati, shakllantirish, shuningdek Noodatiy
fikrlash usullaridan samarali foydalanish qoidalari va usullari haqida tasavvur va
bilimga;
Noodatiy fikrlash foydalanishni shakllantirish va takomillashtirish,
berilgan muammolarni noodatiy fikrlash orqali yechim berish,
tahlil qilish, tavsiflash ko‘nikmalariga;
Noodatiy fikrlash jarayonini qo’llash va noodatiy fikrlash usullardan
foydalanish malakasiga ega bo‘ladi.
4.1. Noodatiy fikrlashning mazmun va mohiyati
Noodatiy fikrlash – bu ixtiyoriy vaziyatdan chiqish maqsadida noizchil va hatto,
mantiqsiz usullar orqali noodatiy, yangi, eng ma’qul qarorlarni izlab topa olish
qobiliyatidir.
Noodatiy fikrlash kishilarning odatiy fikrlash tarziga nomuvofiq, g‘ayrioddiy
fikrlashi, noodatiy usul va yo‘llar bilan xulosalar chiqarishi; vaziyatdan
chiqishning hatto g‘ayritabiiy, ammo eng maqbul muqobillarini izlab topish,
masalalar va hodisalarga nisbatan har doim ijodiy fikrlash orqali yondashish
ko‘nikmasidir. Har qanday kuchli iqtidor egasi noodatiy fikrlash tarzi mahsulidir.
Odatiy fikrlash tarzi kishidagi iqtidorni yuzaga chiqarmaydi, uning ijodiy,
intellektual va ilmiy salohiyatining rivojlanishiga to‘sqinlik qiladi. Oqibatda,
qanchalik iqtidor va salohiyat egasi bo‘lmasin, odatiy fikrlash tarziga ko‘nikkan
inson nari borsa boy informatsion bazaga ega “bilimli o‘quvchi” yoki “xodim”dan
nariga
o‘ta
olmaydi.
Vaholanki, agar ularda noodatiy fikrlash ko‘nikmasi shakllantirilganda, bu
boradagi ularning intilishlari rag‘batlantirilganda mamlakatimizdagi fan va
texnologiyalar sohasi bugungidan ko‘ra ancha yuksak marralarni zabt etgan
bo‘lardi. Xush, ilm-fan rivoji uchun shunchalik ahamiyatli bo‘lgan “noodatiy
fikrlash” deganda nimani tushunish kerak? U qanday namoyon bo‘ladi va qanday
natijalarga olib keladi? Bir kuni universitet o‘qituvchisi Qirollik Akademiyasi
Prezidenti, fizika fani bo‘yicha Nobel mukofoti sovrindori Ernest Rezerfordga bir
masalada yordam so‘rab, murojaat qiladi. U bir talabasiga fizika fanidan imtihonda
eng past baho qo‘ymoqchi ekanligini, lekin talaba bu bahoga rozi emasligini
aytadi. Ularning har ikkisi - o‘qituvchi ham, talaba ham uchinchi bir xolis
shaxsning fikrini so‘rab ko‘rishga rozi bo‘ladilar. Ular bu masalada Rezerfordni
tanlaydilar. Imtihonda berilgan savol quyidagicha edi: “Barometr - yordamida bino
balandligini
qanday
o‘lchash
mumkinligini
tushuntiring”.
Talabaning javobi quyidagicha edi: “Barometr bilan binoning tomiga chiqib, uzun
arqonga barometrni bog‘lab, pastga tushirish, so‘ngra uni yana yuqoriga ko‘tarib,
arqon uzunligini o‘lchash lozim, shu uzunlik binoning balandligini ko‘rsatadi”.
Vaziyat murakkab edi, o‘z navbatida, javob ham to‘liq va to‘g‘ri bo‘lgan. Boshqa
bir tomondan, imtihon fizika fanidan bo‘lgan, biroq javob esa bu sohada qo‘llash
mumkin
bo‘lgan
bilimlarga
unchalik
mos
kelmas
edi.
Rezerford talabadan javobni yana bir marta takrorlashni so‘raydi. Tayyorgarlik
uchun olti daqiqa ajratib, talabaga javobda fizik qonuniyatlar aks etishi lozimligini
tayinlaydi. Besh daqiqa o‘tgunga qadar talaba imtihon varaqasiga hech narsa
yozmaydi. Rezerford talabadan imtihonni topshirish yoki topshirmasligini
so‘raganida, u muammoning bir necha echimi borligini, shunchaki ular orasidan
eng maqbulini tanlayotganini aytadi. Qiziqishi ortgan Rezerford vaqt tugamagan
bo‘lsa ham, yosh talabadan javobni aytishini so‘raydi. Savolga endi quyidagicha
javob yangraydi: “Barometr bilan binoning tomiga chiqing va barometrni ipga
bog‘lab, pastga tashlang, tushish vaqtini belgilab qo‘ying. So‘ngra formuladan
foydalanib,
bino balandligini hisoblash mumkin”. SHunda Rezerford o‘z hamkasbi –
o‘qituvchidan javobning ma’qul bo‘lgan yoki ma’qul emasligini so‘raydi.
O‘qituvchi javob qoniqarli ekanligini tan oladi. Biroq, talaba bir necha javobni
bilishini eslatadi va qolgan javoblarni ham aytishini so‘raydilar.
Barometr yordamida bino balandligini o‘lchashning bir necha usullari mavjud, -
deb boshlaydi talaba.
Masalan, quyoshli kunda ko‘chaga chiqib, barometr va uning soyasi uzunligini
o‘lchash mumkin. Xuddi shuningdek, bino soyasining uzunligi ham o‘lchanadi.
So‘ng oddiy proporsiyani hisoblash orqali binoning uzunligini ham topish
mumkin.
Yomon emas, - dedi Rezerford. – Boshqa usullar ham bormi?
Ha. Juda oddiy usul bor, bu usulning sizlarga yoqib qolishigi ishonchim komil.
Barometrni qo‘lingizga olib, zinadan ko‘tarilasiz.
Barometrni devorga tirab, belgilar qo‘yib borasiz. Belgilar sonini barometr
uzunligiga ko‘paytirib, bino balandiligini bilib olasiz. Bu eng ajoyib usul.
Agar sal murakkabroq usulni hohlasangiz, - davom ettirdi u, - barometrga ip
bog‘lab, uni mayatnik kabi tebratib, binoning asosi va tomida gravitatsion
kattalikni aniqlang. Bu kattalliklar orasidagi tafovutdan bino balandligini hisoblash
mumkin.
Nihoyat, - yakunladi talaba, - boshqa ko‘pgina usullar orasida bu masalaning eng
ma’qul echimi shuki, barometrni olib, bino boshqaruvchisini topish va unga:
“Janob boshqaruvchi, menda g‘aroyib barometr bor. SHu binoning balandligini ayt
sangiz, uni sizga tuhfa qilaman” – deb aytish.
Shunda Rezerford talabadan nahotki bu masalaning hammaga ma’lum bo‘lgan
echimini bilmasligini so‘radi. U echimni bilishini tan oldi, biroq o‘quvchilarga o‘z
fikrlash usullarini ro‘kach qilib, shunday fikrlashga majburlovchi o‘qituvchilardan
zerikkanini, shuning uchun o‘zi to‘g‘ri deb hisoblagan javobni aytganligini
ta’kidladi.
(Bu talaba buyuk fizik, Nobel mukofoti sovrindori Nils Bor ( 1885-1962) edi.)
Yer yuzasining aksariyat aholisi vakillari mantiqiy fikr yuritadilar. Bu oddiy
hayotiy formula: “Hamma shunday qilyaptimi, demak, men ham shunday qilishim
kerak”,
-
degan
fikrni
anglatadi.
Obrazli fikrlashni xuddi vertolyotdagi insonning yuqoridan turib, poezdning
parovozidan to oxirgi vagonigacha, hatto, undan uzoqroqni ham kuzatayotgani
kabi tasavvur etish mumkin. Ya’ni masala yuqoriroq, teranroq, kengroq, uzoqroq
va
har
tomondan
kuzatiladi.
Noodatiy fikrlay olish yaxshi xislat. Noodatiy fikrlovchi kishi o‘z faoliyatida va
oldingi natijalarda ham qoqilmaydi. U o‘zigacha hech kim qo‘llamagan, boshqalar
uchun g‘ayrioddiy va mantiqsiz tuyulgan yangicha yo‘llar, metodlar va usullarni
qidiradi. U faqat kelajak bilan yashaydi. Butun taraqqiyot shunday kishilar
hisobiga amalga oshadi. Biroq bunday kishilar kamdan-kam uchraydi. Barcha
insonlar ma’lum ma’noda noodatiy fikrlashga ega bo‘lishi mumkin:
ijodiy fikrlash;
kreativ fikrlash;
yangi g‘oyalarni o‘ylab topish imkoniyati;
noodatiy qarorlarni o‘ylab topish qobiliyati.
Nima sababdan kishilar noodatiy fikrlash ko‘nikmasini rivojlantirishni istashadi?
Bunga erishish mumkinmi? Yoki biz tug‘ilganimizdayoq bizga berilgan ijod
miqdori bilan yashashga mahkummizmi? Ijodiy fikrlashni rivojlantirish zarur ekan,
buni qanday amalga oshirish mumkin? Ijodiy qobiliyatga ega bo‘lishning oqibati
nimadan
iborat?
Diqqat! O‘z kelajagingiz haqida bir lahza o‘ylab ko‘ring. Sizni o‘z kelajagingiz
qanday bo‘lishi o‘ylantiryaptimi? O‘ziga xos hayot kechirishshni istaysizmi?
“Boshqalardan farqli” daromad egasi bo‘lishni hohlaysizmi? Noyob kasb egasi
bo‘lmoqchimisiz? Ko‘pchilik erisha olmagan narsalarga erishish istagidamisiz?
Demak, sizning tafakkuringiz siz o‘zib ketmoqchi bo‘lgan kishilarning standart,
o‘rtamiyona
fikrlaridan
farq
qilmog‘i
zarur.
A.Eynshteyn faraz qilish ko‘nikmasini bilimdonlikning eng yuqori pog‘onasi deb
hisoblagan,
farazsiz
yangilik
ochish
mumkin
emasligiga
ishongan.
Bas, balki oramizda insoniyat hayotini o‘zgartirishga qodir, buyuk nimadir yaratish
istagida bo‘lgan kishilar bordir. Hech bo‘lmaganda, o‘z hayotini engillashtirishga
uringan kishilar bo‘lishi mumkin.Unday bo‘lsa, buyuk olim xitoblariga amal qilib,
darhol
o‘z
tasavvuringizni
rivojlantirishga
kirishishingiz
darkor.
Xo‘sh, nima uchun biz noodatiy tafakkurni shakllantirishimiz zarur?
Buning sabablarini sanab o‘tishimiz mumkin:
siz tanlagan har bir ishda muvaffaqiyatga erishish;
hayotingiz yorqin, qiziqarli va baxtga yo‘g‘rilgan bo‘lishi;
ko‘pchilik topa olmagan ixtiyoriy mushkul vaziyatdan chiqish yo‘lini topa olish
(Stiven Spilbergning “Indiana Jons” filmini eslang, unda bosh qahramon unga
xiyonat qilganlarida ham yoki qo‘lga tushganida ham doim g‘olib chiquvchi
sayohatchi va arxeolog bo‘ladi);
doimo hazil-mutoyiba qilish va doim ko‘tarinki kayfiyatda yurish imkoniga ega
bo‘lish;
osongina millioner bo‘lish, mayli, hech bo‘lmasa, shunchaki, boy
bo‘lish(hayotda,
asosan,
boy
kishilar
noodatiy
fikr
yuritadilar);
yaqin do‘stlar qurshovida bo‘lish (xuddi shunday noodatiy tafakkur bilan).
Menimcha, odamlar kimning noodatiy tafakkuri kuchli bo‘lsa, shunday kishilarga
intiladilar.
Hozirgi zamonamiz HR-lari shunday fikrlarni ta’kidlaydilar (HR – ixtiyoriy
tashkilotdagi shunday mutaxassiski, uning majburiyati ishchilarni tanlash,
rivojlantirish,
yo‘naltirish,
ishdan
bo‘shatishdan
iborat):
“Kompaniya
menejerlarining yangi g‘oyalarni kashf etish qobiliyatiga kompaniyaning
kelgusidagi
taraqqiyoti
bevosita
bog‘liq”.
Har qanday tijoratda shu kabi lahzalar bo‘ladi: mahsulot sifati va xizmatlarni
ko‘tarish imkoni yo‘q, ammo uning narxini esa hech ham kamaytirish mumkin
emas.
Nima qilmoq kerak? Bunday paytda tijorat uchun yangi g‘oya izlab topish va
rivojlanishning yangi bosqichiga chiqish uchun noodatiy tafakkurga ega xodimlar
zarur bo‘ladi. “Noodatiy fikrlovchi” rahbarlar – bu inqiroz paytida tijorat uchun
noyob topilmadir, ammo bunday rahbarlar juda kam uchraydi. Shuning uchun
ularning qimmati oltinga teng. Shunday rahbarlar toifasiga kirishni istaysizmi?
Qiziq, agar kreativ va noodatiy tafakkur dolzarb bo‘lgan kishilar ro‘yxati tuzilsa,
ularga
kimlar
kiradi:
kompaniyalar rahbarlari va top-menejerlari (agar ular tijoratning jadal rivojlanishi
va yuqori daromad keltirishini hohlasalar);
o‘z tijoratlarining doimo peshqadam bo‘lishini istovchi tijorat egalari, tijorat
taraqqiyotiga ma’sul direktorlar, kompaniyaning art-direktorlari;
o‘z faoliyatlari davomida agar ular uchun jamoaviy kreativlikni boshqarishni
o‘rganish muhim bo‘lsa, jamoaviy muzokaralar (yig‘ilishlar, kengashlar,
munozaralar, aqliy hujum tadbirlari) o‘tkazish imkoniyatidan foydalanuvchi
mutaxassis va rahbar xodimlar;
reklama agentliklarida tijorat bo‘yicha mutaxassis-frilanser bo‘lib faoliyat
yurituvchi yoki ish boshlamoqchi bo‘lgan mutaxassislar va “erkin ijodkorlar”
(maslahatchilar, trenerlar, koucherlar, jurnalistlar va boshqa mutaxassislar);
ixtiyoriy ijod va “ijodga yaqin” kasb vakillari;
yanada oqilroq, samaraliroq va “ildamroq”ishlashni hohlovchilar;
yanada oson va jo‘shqinroq ish yuritishni istovchilar;
kasbiy faoliyatda va mansabdatez yuksalish va martabaga erishish istagida
bo‘lganlar;
shaxsiy hayotida kreativ usullarni qo‘llashni hohlaganlar;
yangiliklardan hayratga tushadigan va boshqalarni ham hayratga solishni istovchi
kishilar va boshqalar.
Qiziq, nima uchun ayrim toifa kishilar kashfiyotlar qilish va yangiliklar yaratishga
qodir, boshqa bir toifadagilar esa bunday qila olmasliklarini shaxsan siz qanday
izohlagan bo‘lar edingiz?
Dostları ilə paylaş: |