mohiyati, ya’ni inson haqidagi tushunchaning mazmunini bilishni nazarda tutadi: «Inson – aql,
so’zlashish va mehnat qilish qobiliyatiga ega bo’lgan bioijtimoiy mavjudot».
Sezgi, idrok va tasavvurlardan farqli o’laroq, tushunchalar ko’rgazmalilik yoki
hissiylikdan xolidir. Idrok daraxtlarni, tushuncha – umuman daraxtni aks ettiradi. Tushunchaning
mazmunini ko’pincha aniq obraz ko’rinishida tasavvur qilish mumkin emas. Inson, masalan,
yaxshi odamni tasavvur qilishi mumkin, biroq u yaxshilik, yomonlik, go’zallik, qonun, yorug’lik
tezligi, sabab, qiymat kabi tushunchalar va jarayonlarni sezgi obrazi ko’rinishida
tasavvur qila
olmaydi. Har qanday fanning barcha tushunchalari haqida shu fikrni aytish mumkin. Ularning
ob’yektiv ta’rifi ko’rgazmalilik chegaralaridan tashqarida bilvosita aniqlanadi.
Tushuncha muhim jihatlar va xossalarni aniqlaydi va ularni o’zida mujassamlashtiradi:
tushuncha mohiyatning fikrda ifodalangan obrazidir. SHuning uchun ham oz sonli tushunchalar
son-sanoqsiz narsalar – xossalar va munosabatlarni qamrab oladi. Tushunchalar turli davrlarda
mazmunan har xil bo’lgan. Ular ayni bir inson rivojlanishining turli darajalarida har xildir.
Haqiqiy ilmiy tafakkur madaniyati biron-bir tushunchani aniq ta’rifsiz qoldirmaslikni
o’zi uchun qoida deb biladi. Buyuk mutafakkir Suqrot tushunchalarni
mantiqiy jihatdan aniq
ta’riflash haqiqiy bilimning bosh shartidir, degan edi.
Tushunchalar inson ongida ma’lum bog’lanishda, mulohazalar ko’rinishida yuzaga
keladi va mavjud bo’ladi. Tafakkur – biror narsa haqida hukm chiqarish,
narsaning turli
tomonlari o’rtasidagi yoki narsalar o’rtasidagi muayyan aloqalar va munosabatlarni aniqlash
demakdir.
Dostları ilə paylaş: